Research Article
BibTex RIS Cite

The Characters Of Dirse Han Oglu Bogac Han Boyu

Year 2025, Volume: 5 Issue: 1, 111 - 130, 30.06.2025
https://doi.org/10.61960/fikriyat.1697912

Abstract

In the history of several hundred thousand years of humanity, the first nations, states, leaders, heroes, groups and the first epics began to emerge over time. Oral culture products such as Dede Korkut, Oguzname, Koroglu, which carry a great heritage of thousands of years, are the common heritage of the Turks, as well as the Ural-Altay peoples and all of humanity. Dede Korkut narratives are the products of different periods of history, have passed through different historical filters, have been written down in different periods and have survived to the present day, and continue to live in different forms among Turkic communities today. Dede Korkut Epics are a large epic circle that contains valuable information about Turkish language, literature, history, geography, culture, ancient Turkic life, etc. Dede Korkut Epics; copies, manuscripts, variants, research, examination, evaluation field, Korkutology, is a lively, continuous, dynamic field. The first epic in the Book of Dede Korkut is Dirse Han Oglu Bogac Han Boyu. The subject of the epic is a struggle for throne and power in the form of a father and son struggle. The epic may have much older mythological roots. This epic is one of the epics in which few people are mentioned in Dede Korkut. The protagonist of the epic is Bogac Han. Many people seen in other Dede Korkut epics, including Oghuz lords, are not seen in this epic. The forty brave men in the epic are treated negatively by becoming forty scoundrels. In Dirse Han Oglu Bogac Han Boyu, the personal names of Bayindir Han, Bogac Han, Dede Korkut, Dirse Han, Dirse Han’s Wife, Hizir-İlyas, Kam Gan are mentioned. In this study, the characters of Dirse Han Oglu Bogac Han Boyu in Dede Korkut are examined. The characters in the narrative were examined collectively and a general evaluation was made on the people. Thus, it is aimed to contribute to a better understanding of the characters and the Oghuz community.

References

  • Abdulla, K. (2015). Mitten Yazıya veya Gizli Dede Korkut. Akt. Ali Duymaz. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Akkoyun Koç, T. (2020). Dede Korkut Hikâyelerinde Söylem Çözümlemesi Ve Kültürel Kimliğin Öğretimi. Doktora tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Alimov, R. (2014). Tanrı Dağı Yazıtları - Eski Türk Runik Yazıtları Üzerine Bir İnceleme. Konya: Kömen Yayınları.
  • Aliyev, Kamran (2018). Açık Kitap: Dede Korkut. Akt. Rabia Işık. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Alptekin, A. B. (2001). Bamsı Beyrek Hikayesinin Elazığ Varyantı Üzerine Mukayeseli Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (9), 255-275.
  • Amanoğlu, E. K. (1999). “Kişi Adlarında Eski İnançların İzleri: Dede Korkut”, Atatürk Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 11, s. 53-59.
  • Arslan, M. ve Köktürk, M. (1998). Boğaç Han Hikayesinde Davranış Analizi. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 2 (2), 247-255.
  • Arvas, A. (2008). Kitab-ı Dedem Korkut Poetikasının Bazı Sorunları Üzerine (Boğaç Han Hikayesi Örneği). Turkish Studies, Volume 3/2 (Spring 2008), 43-63.
  • Aydemir, A. (2010). “Dede Korkut Oğuzları’ndaki Kam Oğullarına Dair”, Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, S. 189, s. 185-204.
  • Barthold, V. V. (2004). Orta Asya Türk Tarihi -Dersleri-. Ankara: Çağlar Yayınları.
  • Bayat, F. (2003). Korkut Ata: Mitolojiden Gerçekliğe Dede Korkut. Ankara: KaraM.
  • Bekki, S. (2016). “Dedem Korkut Kitabı ile Altay Destanı Maaday-Kara Arasındaki Tarihi-Genetik Bağ”, III. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Kongresi “Dede Korkut ve Türk Dünyası” (Çeşme-İzmir, 19-23 Ekim 2015) Bildiriler Kitabı, 1. cilt, edit. Metin Ekici vd. İzmir: Ege Üniversitesi. s. 275-284.
  • Boratav, P. N. (2012). Türk Mitolojisi / Oğuzların - Anadolu, Azerbaycan ve Türkmenistan Türklerinin Mitolojisi. Çev. Recep Özbay. Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
  • Caferoğlu, A. (1959). “Dedem Korkut Hikâyelerinin Antroponim Yapısı”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, 7, s. 59-80.
  • Çetinkaya, G. (2013). Dede Korkut Hikayelerinde Sembol Olarak Meydan. Milli Folklor, (98), 73-86.
  • Ekici, M. (2019). Dede Korkut Kitabı Türkistan/Türkmen Sahra Nüshası, Soylamalar Ve 13. Boy, Salur Kazan’ın Yedi Başlı Ejderhayı Öldürmesi, Orijinal Metin (Tıpkıbasım), Transkripsiyon, Aktarma. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Eliuz, Ü. (2001). “Dede Korkut Hikâyelerindeki Şahıs Kadrosunun Karakter Yapıları Bakımından İncelenmesi”, Bilig, S. 18 (Yaz 2001), s. 63-86.
  • Ercilasun, A. B. (2004). “Zikredilen Şahıslara Dayanılarak Dede Korkut Boylarının Kronolojik Sıralanması”, II. Milletlerarası Dede Korkud Kollokyumu (Bakü, Azerbaycan, 21-26 Aralık 1998); Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1998/I, TDK Yay., Ankara, 2004, s. 61-69.
  • Erdem, M. (1998). Dede Korkut Türkmenistan Varyantları. Doktora tezi. Ankara Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ergin, M. (1964). Dede Korkut Kitabı / Metin - Sözlük. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları.
  • Ergin, M. (1989). Dede Korkut Kitabı I. / Giriş - Metin - Faksimile. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basım Evi.
  • Ergin, M. (2017). Dede Korkut Kitabı. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Eyüboğlu, D. C. (2019). Korkut. İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022). Dede Korkut’taki Bayındır Han Üzerine Bir Değerlendirme. Anasay, (22), 275-315.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022b). Dede Korkut’taki Boğaç Han. Uluslararası Türk Kültür Coğrafyasında Sosyal Bilimler Dergisi (TURKSOSBİLDER), 7 (1), 87-102.
  • Eyüboğlu, D. C. (2024). Dede Korkut Destanları. İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Gökyay, O. Ş. (1973). Dedem Korkudun Kitabı. İstanbul: Başbakanlık Kültür Müşteşarlığı Kültür Yayınları.
  • Gülensoy, T. (1988). “Dede Korkut Hikayelerinin Anadolu ve Rumeli’deki İzleri: “Kam Püre Oğlu Bamsı Beyrek Destanı”nın Bünyan; “Deli Dumrul Destanı”nın Rumeli Varyantı”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, S. 36, s. 97-111.
  • Hacıyev, T. (1999). Dede Qorqud: Dilimiz, Düşüncemiz. Bakı: Yeni Neşrler Evi, “Elm” Neşriyyatı.
  • Heyet, C. (2004). “Dede Gorgud Destanlarının Tarihine Bir Bahış”, II. Milletlerarası Dede Korkud Kollokyumu (Bakü, Azerbaycan, 21-26 Aralık 1998); Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1998/II, S. 41, TDK Yay., Ankara, 2004, s. 77-81.
  • İbrayev, Ş. (2000). “Ebedî Miras”, akt. Nurettin Aksu, Kazakistan’da Dede Korkut, haz. Abdimalik Nısanbayev vd. Ankara: AKM Yayınları. s. 15-43.
  • Jirmunskiy, V. M. (1961). “Kitabı Korkud” ve Oğuz Destanı Geleneği”, çev. İsmail Kaynak, Türk Tarih Kurumu Belleten, S. 100, s. 609-629.
  • Kemaloğlu, M. (2019). Dede Korkut (Destan İçre Tarih). Ankara: Raf Kitabevi.
  • Kırman, Ü. (2004). Dede Korkut Anlatılarının Karşıtlıklar Kuramına Göre Çözümlemesi Ve Bu Kuramın Anlatı Öğretiminde Kullanımı. Doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Kocasavaş, Y. (2014). “Korkut Ata’yla İlgili Bazı Kayıtların Düşündürdükleri”. İlmi Araştırmalar, S. 0 (8): s. 139-144.
  • Mermi, H. (2023). İstahri, İbn Fadlan ve Ebu Hamid El-Gırnati Seyahatnamelerinde Yer Alan Halk Bilim Unsurlarının İncelenmesi. Yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul.
  • Oğuz, Ö. (2004). “Destan Tanımı Ve Eski Türk Destanları”, Millî Folklor, S. 62, s. 5-7.
  • Oy, A. (1959). “Dede Korkut Kitabında Kahramanların Ad Almaları”, Türk Dili, S. 99, s. 150-152.
  • Özçelik, S. (2016). Dede Korkut -Dresden Nüshası- Metin, Dizin. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Pehlivan, G. (2019). Dirse Han Oğlu Boğaç Han Destanında Han Kızı Kaç Kez Doğurur?, Dünya Kültür Mirası Dede Korkut Uluslararası Sempozyumu (25-27 Nisan 2019/Bayburt) Bildiri Kitabı, edit. Ferdi Güzel-Turgay Kabak. Bayburt: Bayburt Üniversitesi Yayınları. s. 197-207.
  • Pirverdioğlu, A. (2000). “Dede Korkut ve Şamanizm”, Uluslararası Dede Korkut Bilgi Şöleni (Ankara, 19-21 Ekim 1999) Bildirileri, haz. Alev Kahya Birgül ve Aysu Şimşek Canpolat. Ankara: AKM Yayınları. s. 293-299.
  • Sakaoğlu, S. (1998). “Salur Kazan’un İvi Yağmalanduğı Boy’daki Yiğit Tasvirleri”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, C. 46, S. 1998/1, s. 119-130.
  • Sarıyev, B. (2000). “Dede Korkut’ta Geçen Bazı Gelenek-Görenekler, Halk İnanışları, Deyimler ve Bugün Türkmenistan’daki İzleri”, Uluslararası Dede Korkut Bilgi Şöleni (Ankara, 19-21 Ekim 1999) Bildirileri, haz. Alev Kahya Birgül ve Aysu Şimşek Canpolat. Ankara: AKM Yayınları. s. 311-319.
  • Sertkaya, O. F. (2022). "Dede Korkut Kitabı'nın Bursa Yazmasının ''Giriş'' Bölümü", Dede Korkut Kitabı Bursa Yazması Tıpkıbasım, Proje Koordinatörü: Hüseyin Buran. Bursa: Bursa Kültür Anonim Şirketi / Star Matbaacılık. s. 9-18.
  • Shahgoli, N. K. ve Yaghoobi, V. ve Aghatabai, S. ve Behzad, S. (2019). Dede Korkut Kitabı'nın Günbet Yazması: İnceleme, Metin, Dizin ve Tıpkıbasım. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 16 (2), 147-379.
  • Sümer, F. (1972). Oğuzlar / (Türkmenler) Tarihleri - Boy Teşkilatı - Destanları. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.
  • Şahin, A. (2017). Dede Korkut Hikâyeleri’nde Yapı. Yüksek lisans tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • Şahin, V. (2009). Boğaç Han Hikâyesinin Anlatı Düzlemindeki Görünümü. Turkish Studies, 4 (8), 2099-2128.
  • Tekşan, K. (2017). “Dede Korkut Hikayelerinde Yaratıcı Düşünce ve Yaratıcı Kişilik Özellikleri”, Ana Dili Eğitimi Dergisi, S. 5(2), s. 225-237.
  • Tezcan, S. ve Boeschoten, H. (2001). Dede Korkut Oğuznameleri. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Tural, S. ve Nurmemmet, A. (1999). Gorkut Ata Türkmen Halk Nüshası. Ankara: Türkmenistan Milli Kolyazmalar Enstitüsü Yayını.
  • Türkeş Günay, U. (2000). “Dede Korkut Kitabı ve Toplumsal Değerlerin Tahlili”, Uluslararası Dede Korkut Bilgi Şöleni (Ankara, 19-21 Ekim 1999) Bildirileri, haz. Alev Kahya Birgül ve Aysu Şimşek Canpolat. Ankara: AKM Yayınları. s. 191-202.
  • Uç, H. (2003). “Dirse Han Oğlu Buğaç Han Hikâyesi”, Milli Folklor, S. 60, s. 47-56.

Dirse Han Oğlu Boğaç Han Boyu'nun Kişileri

Year 2025, Volume: 5 Issue: 1, 111 - 130, 30.06.2025
https://doi.org/10.61960/fikriyat.1697912

Abstract

Birkaç yüz bin yıllık insanlık tarihinde zamanla ilk milletler, devletler, liderler, kahramanlar, gruplar ve ilk destanlar ortaya çıkmaya başlamıştır. Dede Korkut, Oğuzname, Köroğlu gibi binlerce yıllık büyük bir mirası taşıyan sözlü kültür ürünleri Türklerin, aynı zamanda Ural-Altay halklarının ve tüm insanlığın ortak mirasıdır. Dede Korkut anlatıları, tarihin farklı dönemlerinin ürünleridir, farklı tarihi süzgeçlerden geçmiştir, farklı dönemlerde yazıya geçirilerek günümüze kadar gelmiştir ve bugün de Türk topluluklarında farklı türlerde yaşamaya devam etmektedir. Dede Korkut Destanları, Türk dili, edebiyatı, tarihi, coğrafyası, kültürü, eski Türk yaşamı vb. hakkında değerli bilgiler içeren büyük bir destan daireleri bütünüdür. Dede Korkut Destanları; nüshaları, yazmaları, varyantları, araştırılması, incelenmesi, değerlendirilmesi sahası, Korkutbilimi, canlı, sürekliliği olan, dinamik bir alandır. Dede Korkut Kitabı’ndaki birinci boy Dirse Han Oğlu Boğaç Han Boyu’dur. Boyun konusu, bir baba ile oğul mücadelesi görünümündeki bir taht ve nüfuz mücadelesidir. Destanın çok daha eski mitolojik kökleri olabilir. Bu boy Dede Korkut’ta az kişinin adının geçtiği boylardan biridir. Boyun başkahramanı Boğaç Han’dır. Bu boyda, diğer Dede Korkut boylarında görülen birçok kişi, Oğuz beyleri görülmez. Boyda yer alan kırk yiğit, kırk namert haline gelerek olumsuz anlamda işlenmiştir. Dirse Han Oğlu Boğaç Han Boyu’nda Bayındır Han, Boğaç Han, Dede Korkut, Dirse Han, Dirse Han’ın Hatunu, Hızır-İlyas, Kam Gan kişi adları geçmektedir. Bu çalışmada Dede Korkut’taki Dirse Han Oğlu Boğaç Han Boyu’nun kişileri incelenmiştir. Anlatıda geçen kişiler bir bütün olarak incelenmiş, kişiler üzerinde genel bir değerlendirme yapılmıştır. Böylece kişilerin, Oğuz topluluğunun daha iyi anlaşılmasına katkı sağlamak amaçlanmıştır.

References

  • Abdulla, K. (2015). Mitten Yazıya veya Gizli Dede Korkut. Akt. Ali Duymaz. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Akkoyun Koç, T. (2020). Dede Korkut Hikâyelerinde Söylem Çözümlemesi Ve Kültürel Kimliğin Öğretimi. Doktora tezi. Atatürk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Alimov, R. (2014). Tanrı Dağı Yazıtları - Eski Türk Runik Yazıtları Üzerine Bir İnceleme. Konya: Kömen Yayınları.
  • Aliyev, Kamran (2018). Açık Kitap: Dede Korkut. Akt. Rabia Işık. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Alptekin, A. B. (2001). Bamsı Beyrek Hikayesinin Elazığ Varyantı Üzerine Mukayeseli Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Dergisi, (9), 255-275.
  • Amanoğlu, E. K. (1999). “Kişi Adlarında Eski İnançların İzleri: Dede Korkut”, Atatürk Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, S. 11, s. 53-59.
  • Arslan, M. ve Köktürk, M. (1998). Boğaç Han Hikayesinde Davranış Analizi. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 2 (2), 247-255.
  • Arvas, A. (2008). Kitab-ı Dedem Korkut Poetikasının Bazı Sorunları Üzerine (Boğaç Han Hikayesi Örneği). Turkish Studies, Volume 3/2 (Spring 2008), 43-63.
  • Aydemir, A. (2010). “Dede Korkut Oğuzları’ndaki Kam Oğullarına Dair”, Türk Dünyası Araştırmaları Dergisi, S. 189, s. 185-204.
  • Barthold, V. V. (2004). Orta Asya Türk Tarihi -Dersleri-. Ankara: Çağlar Yayınları.
  • Bayat, F. (2003). Korkut Ata: Mitolojiden Gerçekliğe Dede Korkut. Ankara: KaraM.
  • Bekki, S. (2016). “Dedem Korkut Kitabı ile Altay Destanı Maaday-Kara Arasındaki Tarihi-Genetik Bağ”, III. Uluslararası Türk Dünyası Kültür Kongresi “Dede Korkut ve Türk Dünyası” (Çeşme-İzmir, 19-23 Ekim 2015) Bildiriler Kitabı, 1. cilt, edit. Metin Ekici vd. İzmir: Ege Üniversitesi. s. 275-284.
  • Boratav, P. N. (2012). Türk Mitolojisi / Oğuzların - Anadolu, Azerbaycan ve Türkmenistan Türklerinin Mitolojisi. Çev. Recep Özbay. Ankara: BilgeSu Yayıncılık.
  • Caferoğlu, A. (1959). “Dedem Korkut Hikâyelerinin Antroponim Yapısı”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, 7, s. 59-80.
  • Çetinkaya, G. (2013). Dede Korkut Hikayelerinde Sembol Olarak Meydan. Milli Folklor, (98), 73-86.
  • Ekici, M. (2019). Dede Korkut Kitabı Türkistan/Türkmen Sahra Nüshası, Soylamalar Ve 13. Boy, Salur Kazan’ın Yedi Başlı Ejderhayı Öldürmesi, Orijinal Metin (Tıpkıbasım), Transkripsiyon, Aktarma. İstanbul: Ötüken Neşriyat.
  • Eliuz, Ü. (2001). “Dede Korkut Hikâyelerindeki Şahıs Kadrosunun Karakter Yapıları Bakımından İncelenmesi”, Bilig, S. 18 (Yaz 2001), s. 63-86.
  • Ercilasun, A. B. (2004). “Zikredilen Şahıslara Dayanılarak Dede Korkut Boylarının Kronolojik Sıralanması”, II. Milletlerarası Dede Korkud Kollokyumu (Bakü, Azerbaycan, 21-26 Aralık 1998); Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1998/I, TDK Yay., Ankara, 2004, s. 61-69.
  • Erdem, M. (1998). Dede Korkut Türkmenistan Varyantları. Doktora tezi. Ankara Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ergin, M. (1964). Dede Korkut Kitabı / Metin - Sözlük. Ankara: Türk Kültürünü Araştırma Enstitüsü Yayınları.
  • Ergin, M. (1989). Dede Korkut Kitabı I. / Giriş - Metin - Faksimile. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basım Evi.
  • Ergin, M. (2017). Dede Korkut Kitabı. İstanbul: Boğaziçi Yayınları.
  • Eyüboğlu, D. C. (2019). Korkut. İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022). Dede Korkut’taki Bayındır Han Üzerine Bir Değerlendirme. Anasay, (22), 275-315.
  • Eyüboğlu, D. C. (2022b). Dede Korkut’taki Boğaç Han. Uluslararası Türk Kültür Coğrafyasında Sosyal Bilimler Dergisi (TURKSOSBİLDER), 7 (1), 87-102.
  • Eyüboğlu, D. C. (2024). Dede Korkut Destanları. İstanbul: Cinius Yayınları.
  • Gökyay, O. Ş. (1973). Dedem Korkudun Kitabı. İstanbul: Başbakanlık Kültür Müşteşarlığı Kültür Yayınları.
  • Gülensoy, T. (1988). “Dede Korkut Hikayelerinin Anadolu ve Rumeli’deki İzleri: “Kam Püre Oğlu Bamsı Beyrek Destanı”nın Bünyan; “Deli Dumrul Destanı”nın Rumeli Varyantı”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, S. 36, s. 97-111.
  • Hacıyev, T. (1999). Dede Qorqud: Dilimiz, Düşüncemiz. Bakı: Yeni Neşrler Evi, “Elm” Neşriyyatı.
  • Heyet, C. (2004). “Dede Gorgud Destanlarının Tarihine Bir Bahış”, II. Milletlerarası Dede Korkud Kollokyumu (Bakü, Azerbaycan, 21-26 Aralık 1998); Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten 1998/II, S. 41, TDK Yay., Ankara, 2004, s. 77-81.
  • İbrayev, Ş. (2000). “Ebedî Miras”, akt. Nurettin Aksu, Kazakistan’da Dede Korkut, haz. Abdimalik Nısanbayev vd. Ankara: AKM Yayınları. s. 15-43.
  • Jirmunskiy, V. M. (1961). “Kitabı Korkud” ve Oğuz Destanı Geleneği”, çev. İsmail Kaynak, Türk Tarih Kurumu Belleten, S. 100, s. 609-629.
  • Kemaloğlu, M. (2019). Dede Korkut (Destan İçre Tarih). Ankara: Raf Kitabevi.
  • Kırman, Ü. (2004). Dede Korkut Anlatılarının Karşıtlıklar Kuramına Göre Çözümlemesi Ve Bu Kuramın Anlatı Öğretiminde Kullanımı. Doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Kocasavaş, Y. (2014). “Korkut Ata’yla İlgili Bazı Kayıtların Düşündürdükleri”. İlmi Araştırmalar, S. 0 (8): s. 139-144.
  • Mermi, H. (2023). İstahri, İbn Fadlan ve Ebu Hamid El-Gırnati Seyahatnamelerinde Yer Alan Halk Bilim Unsurlarının İncelenmesi. Yüksek lisans tezi. Marmara Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul.
  • Oğuz, Ö. (2004). “Destan Tanımı Ve Eski Türk Destanları”, Millî Folklor, S. 62, s. 5-7.
  • Oy, A. (1959). “Dede Korkut Kitabında Kahramanların Ad Almaları”, Türk Dili, S. 99, s. 150-152.
  • Özçelik, S. (2016). Dede Korkut -Dresden Nüshası- Metin, Dizin. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Pehlivan, G. (2019). Dirse Han Oğlu Boğaç Han Destanında Han Kızı Kaç Kez Doğurur?, Dünya Kültür Mirası Dede Korkut Uluslararası Sempozyumu (25-27 Nisan 2019/Bayburt) Bildiri Kitabı, edit. Ferdi Güzel-Turgay Kabak. Bayburt: Bayburt Üniversitesi Yayınları. s. 197-207.
  • Pirverdioğlu, A. (2000). “Dede Korkut ve Şamanizm”, Uluslararası Dede Korkut Bilgi Şöleni (Ankara, 19-21 Ekim 1999) Bildirileri, haz. Alev Kahya Birgül ve Aysu Şimşek Canpolat. Ankara: AKM Yayınları. s. 293-299.
  • Sakaoğlu, S. (1998). “Salur Kazan’un İvi Yağmalanduğı Boy’daki Yiğit Tasvirleri”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten, C. 46, S. 1998/1, s. 119-130.
  • Sarıyev, B. (2000). “Dede Korkut’ta Geçen Bazı Gelenek-Görenekler, Halk İnanışları, Deyimler ve Bugün Türkmenistan’daki İzleri”, Uluslararası Dede Korkut Bilgi Şöleni (Ankara, 19-21 Ekim 1999) Bildirileri, haz. Alev Kahya Birgül ve Aysu Şimşek Canpolat. Ankara: AKM Yayınları. s. 311-319.
  • Sertkaya, O. F. (2022). "Dede Korkut Kitabı'nın Bursa Yazmasının ''Giriş'' Bölümü", Dede Korkut Kitabı Bursa Yazması Tıpkıbasım, Proje Koordinatörü: Hüseyin Buran. Bursa: Bursa Kültür Anonim Şirketi / Star Matbaacılık. s. 9-18.
  • Shahgoli, N. K. ve Yaghoobi, V. ve Aghatabai, S. ve Behzad, S. (2019). Dede Korkut Kitabı'nın Günbet Yazması: İnceleme, Metin, Dizin ve Tıpkıbasım. Modern Türklük Araştırmaları Dergisi, 16 (2), 147-379.
  • Sümer, F. (1972). Oğuzlar / (Türkmenler) Tarihleri - Boy Teşkilatı - Destanları. Ankara: Ankara Üniversitesi Yayınları.
  • Şahin, A. (2017). Dede Korkut Hikâyeleri’nde Yapı. Yüksek lisans tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
  • Şahin, V. (2009). Boğaç Han Hikâyesinin Anlatı Düzlemindeki Görünümü. Turkish Studies, 4 (8), 2099-2128.
  • Tekşan, K. (2017). “Dede Korkut Hikayelerinde Yaratıcı Düşünce ve Yaratıcı Kişilik Özellikleri”, Ana Dili Eğitimi Dergisi, S. 5(2), s. 225-237.
  • Tezcan, S. ve Boeschoten, H. (2001). Dede Korkut Oğuznameleri. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Tural, S. ve Nurmemmet, A. (1999). Gorkut Ata Türkmen Halk Nüshası. Ankara: Türkmenistan Milli Kolyazmalar Enstitüsü Yayını.
  • Türkeş Günay, U. (2000). “Dede Korkut Kitabı ve Toplumsal Değerlerin Tahlili”, Uluslararası Dede Korkut Bilgi Şöleni (Ankara, 19-21 Ekim 1999) Bildirileri, haz. Alev Kahya Birgül ve Aysu Şimşek Canpolat. Ankara: AKM Yayınları. s. 191-202.
  • Uç, H. (2003). “Dirse Han Oğlu Buğaç Han Hikâyesi”, Milli Folklor, S. 60, s. 47-56.
There are 53 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects South-West (Oghuz) Turkic Dialects and Literatures, Old Turkic Language (Orhon, Uyghur, Karahan), General Turkish History (Other)
Journal Section Research Articles
Authors

Dursun Can Eyüboğlu 0000-0003-4163-0976

Publication Date June 30, 2025
Submission Date May 12, 2025
Acceptance Date June 20, 2025
Published in Issue Year 2025 Volume: 5 Issue: 1

Cite

APA Eyüboğlu, D. C. (2025). Dirse Han Oğlu Boğaç Han Boyu’nun Kişileri. Fikriyat, 5(1), 111-130. https://doi.org/10.61960/fikriyat.1697912