II. Dünya Savaşı sonrasında, kamu gücü kullanan kişi ve organlara hâkim olan anlayışın, ulusal hukuk düzeni içinde polis devletinden hukuk devletine, uluslararası hukuk düzeni içinde modern devletten post modern devlete evriminin ortak bir amacı vardır: Devlet egemenliğini sınırlamak. Devlet egemenliğini sınırlayarak uluslararası barışı ve güvenliği sağlamak amacıyla, devletlerin egemenlik tasarruflarına karşı insani müdahale mahiyetinde şiddet tekeliyle donatılan BM Güvenlik Konseyi'nin takdir alanı ise denetimsiz ve öngörülemezdir. BM organizasyonunda “uluslararası hukuki güvenliği” sağlamaya yönelik hukuk devleti mekanizmaları kurulmamış, BM Antlaşması normlarını uygulamayan yahut öngörülemez ölçüde esnek yorumlayan Güvenlik Konseyi üyelerinin sorumluluğunu tetikleyen kanun devleti mekanizmaları düzenlenmemiştir, BM organizasyona polis devletinin denetimsiz keyfiliği hâkim olmuştur. II. Dünya Savaşı’nda yapılan soykırımlarda, ulusal hukuk düzeninde kamu gücü kullananların kamu yararına yönelik karar ve uygulamalarının keyfîliği denetimsiz iken; günümüzde yapılan soykırımlarda uluslararası hukuk düzeninde uluslararası kamu gücü kullananların karar ve uygulamalarının keyfîliği etkili ve tutarlı bir denetimden yoksundur. Jus cogens niteliğe ve erga omnes etkiye sahip soykırım yasağı hakkında uluslararası hukukta güçlü ve etkili bir uzlaşı sağlanamamıştır. Bu bağlamda İsrail-Gazze krizi, uluslararası kamu hukuku için bir sınav, devlet egemenliğinin sınırlanması idealinin uluslararası hukuktaki izdüşümleri hakkında realist teorinin ileri sürdüğü “ütopya” eleştirisini zayıflatmak için bir fırsattır
After World War II, the principles governing those using public force changed. The transformation from police state to rule of law within the domestic legal order, and from modern state to post-modern state within the international legal order, has a common purpose: Restricting state sovereignty. The uncontrolled and unpredictable nature of the discretion exercised by the UN Security Council, which is equipped with a monopoly on violence for humanitarian interventions that limit the sovereign exercise of states to ensure international peace and security, engender legitimacy debates. During the genocides committed in World War II, the arbitrariness of decisions and practices for the public good in the minds of people using public power in the national legal order was uncontrolled; in today's genocides, the arbitrariness of the decisions and practices of those who use international public power in the international legal order lacks effective and consistent control. In this context, the Israel-Gaza crisis is a test for public international law; it is an opportunity to weaken the “utopia” criticism put forward by realist theory about the projections of the ideal of limiting state sovereignty in international law.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Law in Context (Other) |
Journal Section | KAMU HUKUKU |
Authors | |
Publication Date | April 17, 2025 |
Submission Date | September 18, 2024 |
Acceptance Date | February 25, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Issue: 74 |