Research Article
BibTex RIS Cite

DİJİTAL DEMOKRASİ ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Year 2025, Issue: 49, 99 - 134, 30.04.2025
https://doi.org/10.14520/adyusbd.1649099

Abstract

Bu araştırmada, dijital demokrasiye ilişkin tutum düzeylerini belirlemeye yönelik bir ölçek geliştirmek amaçlanmıştır. Araştırmacılar tarafından alanyazın taraması, öğrenci görüşleri ve uzman görüşleri doğrultusunda 56 maddeden oluşan bir taslak ölçek hazırlanmıştır. Taslak ölçek, tamamı eğitim fakültesinin farklı bölümlerinde okumakta olan 1006 öğrenciye uygulanmıştır. Ancak yapılan normal dağılım istatistikleri sonucunda uç değerler ve eksik doldurulan ölçekler elendiğinde 943 kişi üzerinden analizler yapılmıştır. Ölçeğin güvenirlik ve geçerliğini sağlamak için “Cronobach Alpha Analizi”, “Alt-Üst Grup Farkları Analizi”, “Madde-Ölçek Toplam Korelasyon Analizi”, “Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA)” ve Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA)” yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, toplam 37 maddeden oluşan 5 faktörlü ölçek elde edilmiştir. Ölçeğin “Cronbach Alpha İç Tutarlılık Katsayısı” ise 0.87 olarak hesaplanmıştır.

References

  • Afşar, Ö. A. (2019). Nitelikli demokrasi bağlamında demokrasi ve e-demokrasi ilişkisi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 15(4), 1101-1118.
  • Arı, İ. (2014). Eğitim kurumlarında e-demokrasinin uygulanabilirliğine yönelik Antalya merkez ilçelerdeki öğretmenlerin algıları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
  • Başgil, A. F. (2006). Demokrasi yolunda (2. Baskı). Yağmur Yayınları
  • Baykul, Y. (2015). Eğitim ve psikolojide ölçme: Klasik test teori ve uygulaması. (3. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Bingham, L. B., Nabatchi, T. & O'Leary, R. (2005). The new governance: Practices and processes for stakeholder and citizen participation in the work of government. Public administration review, 65(5), 547-558.
  • Buchstein, H. (2004). Online democracy, is it viable? Is it desirable? Internet voting and normative democratic theory. In Electronic voting and democracy: a comparative analysis (pp. 39-58). Palgrave Macmillan UK.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak E., Erkan Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2023). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Clift, S. (2003). E-democracy, e-governance and public net-work. 01.02.2025 tarihinde,http://www.opensourcejahrbuch.de/download/jb2004/chapter_04/IV-5-Clift.pdf adresinden alınmıştır.
  • Congge, U., Guillamón, M. D., Nurmandi, A., Salahudin & Sihidi, I. T. (2023). Digital democracy: A systematic literature review. Frontiers in Political Science, 5, 972802.
  • Council of Europe (2009). Recommendation CM/Rec(2009)1 of the Committee of Ministers to member states on electronic democracy (e-democracy). 03.02.2025 tarihinde, https://www.coe.int/t/dgap/goodgovernance/activities/key-texts/recommendations/recommendation_cm_rec2009_1_en_pdf.pdf adresinden alınmıştır.
  • Çetin, S. (2010). Kamusal karar alma sürecinde e-demokrasi uygulamaları ve Türkiye. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Çokluk, O., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, S. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamalar. Pegem Akademi Yayıncılık Dahlberg, L. (2011). Re-constructing digital democracy: An outline of four ‘positions’. New Media & Society, 13(6), 855-872.
  • DeVellis, R. F. (2017). Scale development: Theory and applications (Ölçek geliştirme: kuramlar ve uygulamalar). (T. Totan, Çev.). Nobel Yayınevi
  • Dinç, E. ve Keçe, M. (2015). Demokratik katılım ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(1), 177-207.
  • Durdu, Z. (2024). Dijital demokrasi: Olanaklar ve riskler. Sosyolojik Bağlam 5(3), 504-530.
  • E-democracy. org-Project Blog (1994). The Minnesota e-democracy project. 02.01.2025 tarihinde, http://www.e-democracy.org/1994/top.html adresinden alınmıştır.
  • Erdem, C. & Koçyigit, M. (2019). Exploring Undergraduates' Digital Citizenship Levels: Adaptation of the Digital Citizenship Scale to Turkish. Malaysian Online Journal of Educational Technology, 7(3), 22-38.
  • Evans, O. (2019). Digital politics: internet and democracy in Africa. Journal of Economic Studies, 46(1), 169-191.
  • Fuchs, C. (2021). The digital commons and the digital public sphere: How to advance digital democracy today. Westminster Papers in Communication and Culture, 16(1).
  • Gauja, A. (2021). Digital democracy: Big technology and the regulation of politics. University of New South Wales Law Journal, 44(3), 959-982.
  • Gil de Zúñiga, H., Veenstra, A., Vraga, E. & Shah, D. (2010). Digital democracy: Reimagining pathways to political participation. Journal of Information Technology & Politics, 7(1), 36-51.
  • Gönül, A. F. (2022). Dijital siyasi partiler ve e-demokrasi. Bilim ve Sanat Yayınları
  • Güler, T. ve Şahnagil, S. (2017). Dijital demokrasi ve yönetişim ilişkisi çerçevesinde e-demokrasi/e-devlet uygulamaları. Journal of Emerging Economies and Policy, 2 (2), 16-29.
  • Güngör, S. (2014). E-Demokrasi: Umutlar ve riskler. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (39), 68-89.
  • Hacker, K. L. & Van Dijk, J. (2000). What is Digital Democracy?. Digital democracy: Issues of theory and practice. (pp. 01-09). Sage Publications.
  • Hair, J. F. J., Black, W. C., Babin, B. J. & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (Seventh Edition). Prentice Hall.
  • Han, B. C. (2023). Enfokrasi (3. Baskı). (M. Özdemir, Çev.). Ketebe Yayınları
  • Heywood, A. (2016). Siyaset (17. Baskı). (B. B. Özipek, B. Seçilmişoğlu, A. Yayla ve H. Y. Başdemir, Çev.). Adres Yayınları.
  • HM Government (2002). In the service of democracy: A consultation paper on a policy for electronic democracy. 25.01.2025 tarihinde, https://ntouk.wordpress.com/wp-content/uploads/2020/07/e-democracy.pdf adresinden alınmıştır.
  • Işık, A. (2020). Dijital demokrasi. On İki Levha Yayınları
  • Jaeger, P. T. (2004). The social impact of an accessible e-democracy: Disability rights laws in the development of the federal e-government. Journal of Disability Policy Studies, 15(1), 19-26.
  • Kline, R.B. (2010). Principles and practice of structural equation modeling. The Guilford Press.
  • Kneuer, M. & Datts, M. (2020). E-democracy and the Matter of Scale. Revisiting the Democratic Promises of the Internet in Terms of the Spatial Dimension. Politische Vierteljahresschrift, 61(2), 285-308.
  • Korthagen, I., Van Keulen, I., Hennen, L., Aichholzer, G., Rose, G., Lindner, R., Goos, K. & Nielsen, R. Ø. (2018). Prospects for e-democracy in Europe. European Parliamentary Research Service.
  • Kotsiopoulos, I. (2009). Bringing Together and Accelerating eGovernment Research in the EU. ICT for Government and Public Service Unit, European Commission.
  • Kurtdaş, E. M. (2021). Distance education in the digital age: hopes, dreams and facts. Inonu University Journal of the Faculty of Education, 22(3), 2347-2378.
  • Kurtuluş, Ö. (2016). Dijital demokrasi. 22.01.2025 tarihinde, https://ozgurkurtulus.com.tr/dijital-demokrasi/ adresinden alınmıştır.
  • Kusumasari, B. (2018). Humanizing or dividing: The challenge of digital democracy implementation in Indonesia. Management Research and Practice, 10 (4), 6-20.
  • Larsson, A. O. & Moe, H. (2012). Studying political microblogging: Twitter users in the 2010 Swedish election campaign. New media & society, 14(5), 729-747.
  • Lee, C. P., Chen, D. Y. & Huang, T. Y. (2014). The interplay between digital and political divides: The case of e-petitioning in Taiwan. Social science computer review, 32(1), 37-55.
  • Macintosh, A. (2004, January). Characterizing e-participation in policy-making. In 37th Annual Hawaii International Conference on System Sciences, 2004. Proceedings of the (pp. 10-pp). IEEE.
  • Mahmutoğlu, V. (2012). A Glimmer of Hope for Mass Media in a Liberal Democracy: istanbulrumazinligi. com. In Active Citizen Participation in E-Government: A Global Perspective (pp. 497-509). IGI Global.
  • Metin, Ö. & Cin, M. (2021). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarına yönelik dijital vatandaşlık yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 11(2), 445-469.
  • Oral, B. (2008). The evaluation of the student teachers’ attitudes toward Internet and democracy. Computers & Education, 50(1), 437-445.
  • Önen, A. (2020). İnternet, dijital demokrasi ve bilgi dezenformasyonu ekseninde yeni medya: sosyal medya kullanıcıları üzerinden değerlendirme. İletişim Çalışmaları Dergisi. 8 (16), 13-35. Özkök, A. (2024). Dijital Demokrasi ve E-Demokrasi Üzerine Yapılan Çalışmaların Bibliyometrik Analizi. Management and Political Sciences Review, 6(2), 72-95.
  • Saris, W. E. & Aalberts, C. (2003). Different explana¬tions for correlated disturbance terms in MTMM studies. Structural Equation Modeling, 10(2), 193-213.
  • Schradie, J. (2011). The digital production gap: The digital divide and Web 2.0 collide. Poetics, 39(2), 145-168.
  • Sobaci, M. Z. & Eryigit, K. Y. (2015). Determinants of e-democracy adoption in Turkish municipalities: An analysis for spatial diffusion effect. Local government studies, 41(3), 445-469.
  • Sönmez, P. (2023). Dijital demokrasinin önemine dair. 03.02.2025 tarihinde, https://www.politikyol.com/dijital-demokrasinin-onemine-dair adresinden alınmıştır.
  • Storozhenko, L., Ignatenko, O., Yaroshovets, T., Antypenko, I. & Vlasenko, V. (2023). E-democracy in the context of the information society: prospects, challenges and opportunities. Revista Amazonia Investiga, 12(70), 63-77.
  • Şendağ, S. (2010). Pre-service teachers’ perceptions about e-democracy: A case in Turkey. Computers & Education, 55(4), 1684-1693.
  • Şimşek, O. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ekinoks Yayınları.
  • Tezbaşaran, A. (2004). Likert tipi ölçeklere madde seçmede geleneksel madde analizi tekniklerinin karşılaştırılması. Türk Psikoloji Dergisi. TPD Yayınları, 19(54), 77-87.
  • Turgut, M. F. ve Baykul, Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (4. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Türk Dil Kurumu (2025). Demokrasi. 09.01.2025 tarihinde, https://sozluk.gov.tr/adresinden alınmıştır.
  • Ünlü, H. (2017). Internet and democracy: Is the Internet an important predictor for physical education teacher candidates’ attitudes towards democracy?. Cogent Education, 4(1), 1275088.
  • Van Dijk, J. A. (2012). Digital democracy: Vision and reality. In Public administration in the information age: Revisited (pp. 49-62). IOS Press.
  • Wright, S. & Street, J. (2007). Democracy, deliberation and design: the case of online discussion forums. New Media & Society, 9(5), 849-869.
  • Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46, Özel Sayı, 74-85.
  • Yegen, C., Ayhan, B. & Demir, Y. (2022). Twitter’s role in digital democracy, post-truth, and political polarization. Romanian Journal of Communication and Public Relations, 24(2), 45-65.
  • Yel, N. (2023). Dijital demokrasinin değerlendirilmesi: Demokrasinin sorunlarına bir çare mi yoksa bir mit mi?. The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 13 (3), 759-776.
  • Yıldız, M., Sumbas, A. & Dede, K. (2012). Online Presence of the Members of the Turkish Parliament: Evaluation of the Turkish MP Web Sites. In Digital Democracy: Concepts, Methodologies, Tools, and Applications (pp. 766-781). IGI Global Scientific Publishing.
  • Yurdugül, H. (2005, 28-30 Eylül). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliliği için kapsam geçerliliği indekslerinin kullanılması [Bildiri Sunumu]. 14. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Denizli.

DIGITAL DEMOCRACY SCALE: A VALIDITY AND RELIABILITY STUDY

Year 2025, Issue: 49, 99 - 134, 30.04.2025
https://doi.org/10.14520/adyusbd.1649099

Abstract

In this study, it was aimed to develop a scale to determine the level of attitudes towards digital democracy. A draft scale consisting of 56 items was prepared by the researchers in line with the literature review, student opinions and expert opinions. The draft scale was applied to 1006 students studying in different departments of the faculty of education. However, when extreme values and incompletely filled scales were eliminated as a result of the normal distribution statistics, 943 people were analyzed. In order to ensure the reliability and validity of the scale, “Cronobach Alpha Analysis”, “Lower-Upper Group Differences Analysis”, “Item-Scale Total Correlation Analysis”, “Exploratory Factor Analysis (EFA)” and Confirmatory Factor Analysis (CFA)” were conducted. As a result of the analyses, a 5-factor scale consisting of 37 items was obtained. The “Cronbach Alpha Internal Consistency Coefficient” of the scale was calculated as 0.87.

References

  • Afşar, Ö. A. (2019). Nitelikli demokrasi bağlamında demokrasi ve e-demokrasi ilişkisi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 15(4), 1101-1118.
  • Arı, İ. (2014). Eğitim kurumlarında e-demokrasinin uygulanabilirliğine yönelik Antalya merkez ilçelerdeki öğretmenlerin algıları. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
  • Başgil, A. F. (2006). Demokrasi yolunda (2. Baskı). Yağmur Yayınları
  • Baykul, Y. (2015). Eğitim ve psikolojide ölçme: Klasik test teori ve uygulaması. (3. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Bingham, L. B., Nabatchi, T. & O'Leary, R. (2005). The new governance: Practices and processes for stakeholder and citizen participation in the work of government. Public administration review, 65(5), 547-558.
  • Buchstein, H. (2004). Online democracy, is it viable? Is it desirable? Internet voting and normative democratic theory. In Electronic voting and democracy: a comparative analysis (pp. 39-58). Palgrave Macmillan UK.
  • Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak E., Erkan Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2023). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Clift, S. (2003). E-democracy, e-governance and public net-work. 01.02.2025 tarihinde,http://www.opensourcejahrbuch.de/download/jb2004/chapter_04/IV-5-Clift.pdf adresinden alınmıştır.
  • Congge, U., Guillamón, M. D., Nurmandi, A., Salahudin & Sihidi, I. T. (2023). Digital democracy: A systematic literature review. Frontiers in Political Science, 5, 972802.
  • Council of Europe (2009). Recommendation CM/Rec(2009)1 of the Committee of Ministers to member states on electronic democracy (e-democracy). 03.02.2025 tarihinde, https://www.coe.int/t/dgap/goodgovernance/activities/key-texts/recommendations/recommendation_cm_rec2009_1_en_pdf.pdf adresinden alınmıştır.
  • Çetin, S. (2010). Kamusal karar alma sürecinde e-demokrasi uygulamaları ve Türkiye. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Çokluk, O., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, S. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik SPSS ve LISREL uygulamalar. Pegem Akademi Yayıncılık Dahlberg, L. (2011). Re-constructing digital democracy: An outline of four ‘positions’. New Media & Society, 13(6), 855-872.
  • DeVellis, R. F. (2017). Scale development: Theory and applications (Ölçek geliştirme: kuramlar ve uygulamalar). (T. Totan, Çev.). Nobel Yayınevi
  • Dinç, E. ve Keçe, M. (2015). Demokratik katılım ölçeğinin geliştirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(1), 177-207.
  • Durdu, Z. (2024). Dijital demokrasi: Olanaklar ve riskler. Sosyolojik Bağlam 5(3), 504-530.
  • E-democracy. org-Project Blog (1994). The Minnesota e-democracy project. 02.01.2025 tarihinde, http://www.e-democracy.org/1994/top.html adresinden alınmıştır.
  • Erdem, C. & Koçyigit, M. (2019). Exploring Undergraduates' Digital Citizenship Levels: Adaptation of the Digital Citizenship Scale to Turkish. Malaysian Online Journal of Educational Technology, 7(3), 22-38.
  • Evans, O. (2019). Digital politics: internet and democracy in Africa. Journal of Economic Studies, 46(1), 169-191.
  • Fuchs, C. (2021). The digital commons and the digital public sphere: How to advance digital democracy today. Westminster Papers in Communication and Culture, 16(1).
  • Gauja, A. (2021). Digital democracy: Big technology and the regulation of politics. University of New South Wales Law Journal, 44(3), 959-982.
  • Gil de Zúñiga, H., Veenstra, A., Vraga, E. & Shah, D. (2010). Digital democracy: Reimagining pathways to political participation. Journal of Information Technology & Politics, 7(1), 36-51.
  • Gönül, A. F. (2022). Dijital siyasi partiler ve e-demokrasi. Bilim ve Sanat Yayınları
  • Güler, T. ve Şahnagil, S. (2017). Dijital demokrasi ve yönetişim ilişkisi çerçevesinde e-demokrasi/e-devlet uygulamaları. Journal of Emerging Economies and Policy, 2 (2), 16-29.
  • Güngör, S. (2014). E-Demokrasi: Umutlar ve riskler. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, (39), 68-89.
  • Hacker, K. L. & Van Dijk, J. (2000). What is Digital Democracy?. Digital democracy: Issues of theory and practice. (pp. 01-09). Sage Publications.
  • Hair, J. F. J., Black, W. C., Babin, B. J. & Anderson, R. E. (2010). Multivariate data analysis (Seventh Edition). Prentice Hall.
  • Han, B. C. (2023). Enfokrasi (3. Baskı). (M. Özdemir, Çev.). Ketebe Yayınları
  • Heywood, A. (2016). Siyaset (17. Baskı). (B. B. Özipek, B. Seçilmişoğlu, A. Yayla ve H. Y. Başdemir, Çev.). Adres Yayınları.
  • HM Government (2002). In the service of democracy: A consultation paper on a policy for electronic democracy. 25.01.2025 tarihinde, https://ntouk.wordpress.com/wp-content/uploads/2020/07/e-democracy.pdf adresinden alınmıştır.
  • Işık, A. (2020). Dijital demokrasi. On İki Levha Yayınları
  • Jaeger, P. T. (2004). The social impact of an accessible e-democracy: Disability rights laws in the development of the federal e-government. Journal of Disability Policy Studies, 15(1), 19-26.
  • Kline, R.B. (2010). Principles and practice of structural equation modeling. The Guilford Press.
  • Kneuer, M. & Datts, M. (2020). E-democracy and the Matter of Scale. Revisiting the Democratic Promises of the Internet in Terms of the Spatial Dimension. Politische Vierteljahresschrift, 61(2), 285-308.
  • Korthagen, I., Van Keulen, I., Hennen, L., Aichholzer, G., Rose, G., Lindner, R., Goos, K. & Nielsen, R. Ø. (2018). Prospects for e-democracy in Europe. European Parliamentary Research Service.
  • Kotsiopoulos, I. (2009). Bringing Together and Accelerating eGovernment Research in the EU. ICT for Government and Public Service Unit, European Commission.
  • Kurtdaş, E. M. (2021). Distance education in the digital age: hopes, dreams and facts. Inonu University Journal of the Faculty of Education, 22(3), 2347-2378.
  • Kurtuluş, Ö. (2016). Dijital demokrasi. 22.01.2025 tarihinde, https://ozgurkurtulus.com.tr/dijital-demokrasi/ adresinden alınmıştır.
  • Kusumasari, B. (2018). Humanizing or dividing: The challenge of digital democracy implementation in Indonesia. Management Research and Practice, 10 (4), 6-20.
  • Larsson, A. O. & Moe, H. (2012). Studying political microblogging: Twitter users in the 2010 Swedish election campaign. New media & society, 14(5), 729-747.
  • Lee, C. P., Chen, D. Y. & Huang, T. Y. (2014). The interplay between digital and political divides: The case of e-petitioning in Taiwan. Social science computer review, 32(1), 37-55.
  • Macintosh, A. (2004, January). Characterizing e-participation in policy-making. In 37th Annual Hawaii International Conference on System Sciences, 2004. Proceedings of the (pp. 10-pp). IEEE.
  • Mahmutoğlu, V. (2012). A Glimmer of Hope for Mass Media in a Liberal Democracy: istanbulrumazinligi. com. In Active Citizen Participation in E-Government: A Global Perspective (pp. 497-509). IGI Global.
  • Metin, Ö. & Cin, M. (2021). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarına yönelik dijital vatandaşlık yeterlik ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama, 11(2), 445-469.
  • Oral, B. (2008). The evaluation of the student teachers’ attitudes toward Internet and democracy. Computers & Education, 50(1), 437-445.
  • Önen, A. (2020). İnternet, dijital demokrasi ve bilgi dezenformasyonu ekseninde yeni medya: sosyal medya kullanıcıları üzerinden değerlendirme. İletişim Çalışmaları Dergisi. 8 (16), 13-35. Özkök, A. (2024). Dijital Demokrasi ve E-Demokrasi Üzerine Yapılan Çalışmaların Bibliyometrik Analizi. Management and Political Sciences Review, 6(2), 72-95.
  • Saris, W. E. & Aalberts, C. (2003). Different explana¬tions for correlated disturbance terms in MTMM studies. Structural Equation Modeling, 10(2), 193-213.
  • Schradie, J. (2011). The digital production gap: The digital divide and Web 2.0 collide. Poetics, 39(2), 145-168.
  • Sobaci, M. Z. & Eryigit, K. Y. (2015). Determinants of e-democracy adoption in Turkish municipalities: An analysis for spatial diffusion effect. Local government studies, 41(3), 445-469.
  • Sönmez, P. (2023). Dijital demokrasinin önemine dair. 03.02.2025 tarihinde, https://www.politikyol.com/dijital-demokrasinin-onemine-dair adresinden alınmıştır.
  • Storozhenko, L., Ignatenko, O., Yaroshovets, T., Antypenko, I. & Vlasenko, V. (2023). E-democracy in the context of the information society: prospects, challenges and opportunities. Revista Amazonia Investiga, 12(70), 63-77.
  • Şendağ, S. (2010). Pre-service teachers’ perceptions about e-democracy: A case in Turkey. Computers & Education, 55(4), 1684-1693.
  • Şimşek, O. F. (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş temel ilkeler ve LISREL uygulamaları. Ekinoks Yayınları.
  • Tezbaşaran, A. (2004). Likert tipi ölçeklere madde seçmede geleneksel madde analizi tekniklerinin karşılaştırılması. Türk Psikoloji Dergisi. TPD Yayınları, 19(54), 77-87.
  • Turgut, M. F. ve Baykul, Y. (2012). Eğitimde ölçme ve değerlendirme (4. Baskı). Pegem Akademi Yayıncılık.
  • Türk Dil Kurumu (2025). Demokrasi. 09.01.2025 tarihinde, https://sozluk.gov.tr/adresinden alınmıştır.
  • Ünlü, H. (2017). Internet and democracy: Is the Internet an important predictor for physical education teacher candidates’ attitudes towards democracy?. Cogent Education, 4(1), 1275088.
  • Van Dijk, J. A. (2012). Digital democracy: Vision and reality. In Public administration in the information age: Revisited (pp. 49-62). IOS Press.
  • Wright, S. & Street, J. (2007). Democracy, deliberation and design: the case of online discussion forums. New Media & Society, 9(5), 849-869.
  • Yaşlıoğlu, M. M. (2017). Sosyal bilimlerde faktör analizi ve geçerlik: Keşfedici ve doğrulayıcı faktör analizlerinin kullanılması. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Dergisi, 46, Özel Sayı, 74-85.
  • Yegen, C., Ayhan, B. & Demir, Y. (2022). Twitter’s role in digital democracy, post-truth, and political polarization. Romanian Journal of Communication and Public Relations, 24(2), 45-65.
  • Yel, N. (2023). Dijital demokrasinin değerlendirilmesi: Demokrasinin sorunlarına bir çare mi yoksa bir mit mi?. The Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 13 (3), 759-776.
  • Yıldız, M., Sumbas, A. & Dede, K. (2012). Online Presence of the Members of the Turkish Parliament: Evaluation of the Turkish MP Web Sites. In Digital Democracy: Concepts, Methodologies, Tools, and Applications (pp. 766-781). IGI Global Scientific Publishing.
  • Yurdugül, H. (2005, 28-30 Eylül). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliliği için kapsam geçerliliği indekslerinin kullanılması [Bildiri Sunumu]. 14. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Denizli.
There are 63 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Scale Development, Social Studies Education, Specialist Studies in Education (Other)
Journal Section Articles
Authors

İbrahim Halil Doğan 0000-0003-0096-4769

Metin Kırbaç 0000-0002-0873-6544

Early Pub Date April 29, 2025
Publication Date April 30, 2025
Submission Date February 28, 2025
Acceptance Date April 20, 2025
Published in Issue Year 2025 Issue: 49

Cite

APA Doğan, İ. H., & Kırbaç, M. (2025). DİJİTAL DEMOKRASİ ÖLÇEĞİ: GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(49), 99-134. https://doi.org/10.14520/adyusbd.1649099