Abstract
Transhümanizm, teknolojik yenilikler yoluyla insanlığın biyolojik ve bilişsel sınırlarını aşmayı amaçlayan entelektüel bir harekettir. Bilim kurgu filmleri, geleceğin teknolojilerine ilişkin toplumsal istek ve korkulara dair kapsamlı bir bakış açısı sunmakta ve transhümanizmin potansiyel etkileri ve yansımaları üzerine pek çok tartışma yaratmaktadır. Bu araştırma, Zardoz (1974), Mr. Nobody (2009), Transcendence (2014) ve Self/Less (2015) filmlerini örnek olay olarak kullanarak, transhümanizm bağlamında insanın ölüm ve ölümsüzlükle olan ilişkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Gerçekten de bireylerin yaşamları boyunca üzerinde düşündükleri ve anlamlandırmaya çalıştıkları daimi kaygılardan biri ölümdür ve bu konudaki belirsizlik ontolojik sorgulamanın temelini oluşturur. İnsan yaşamının bir yansıması olan sinema, varoluşsal kaygıları, korkuları ve arzuları izleyiciye aktarırken anlamayı da kolaylaştırır. Batı sinemasında ölümsüzlük farklı açılardan ele alınmakta ve çeşitli temalar üzerinden işlenmektedir. Bilimkurgu türünde, somut şeylere dayanılarak inşa edilen ölümsüzlük diğer türlerden ayrılır. Bu çalışmada, verilerdeki örüntüleri veya temaları tanımlamak, analiz etmek ve raporlamak için nitel bir yöntem olan tematik analiz kullanılmıştır. Araştırma, ölümsüzlüğün bilimsel ve teknolojik ilerlemelerle ilişkili olduğunu, idealize edilmiş bir yaşam tarzının gençliği vurguladığını ve ölümsüzlükle ilişkili ahlaki ve etik ikilemlerin ve varoluşsal kaygıların insan doğasını derinden etkileme potansiyelini önemli ölçüde tehdit edebileceğini ortaya koymaktadır.
References
- Axelrad, D. M., Budagov, T. & Atzmon, G. (2013). Telomere length and telomerase activity; a yin and yang of cell senescence, Journal of Visualized Experiments, (75): 50246.
- Becker, B. (2000). Siborgs, agents, and transhumanists: Crossing traditional borders of body and identity in the context of new technology. Leonardo, 33(5): 361-365.
- Bauman, Z. (1992). Mortality, immortality and other life strategies, Polity Press.
- Bostrom, N. (2005). A history of transhumanist thought, Journal of Evolution & Technology, 14(1), 1-25.
- Boyatzis, R. E. (1998). Transforming qualitative information: thematic analysis and code development. Thousand OAKS, CA: Sage.
- Buchanan, A. & Brock, W. D. & Daniels, N. et al (2000). From chance to choice: genetics and justice, Cambridge University Press.
- Dağ, A. (2018). Sinema ve romanda transhümanizm: “Blade Runner” Filmi ve “Neuromancer” roman örneği, RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 89-98.
- Dyens, O. (2001). The evolution of man: technology takes over. In: Trans Bibbee EJ, (Dyens O, eds). (pp 239-240). Metal and Flesh. MIT Press.
- Estes, L. C. & Binney, A. E. (1989). The biomedicalization of aging: dangers and dilemmas. The Gerontologist, 29(5), 587-596.
- Harry, B. & Vijaykumar, M. (2023). How far is too far? –an elaborate interpretation of the transhumanistic movies and their depiction of characters as transmogrified humans, in, Beyond fiction: A Critical Evaluation of the Non Fictional Writings, (pp.156-161), Print Edition, Authors Press.
- Kıyıcı, H. (2021). Spike Jonze’s Her: how transhumanism turns into a control mechanism under the name of love, Trakya Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 12(23), 121-138.
- May, N. D. (2014). Transhumanism of film, Wake Forest University, Graduate School of Arts and Sciences, Winston-Salem North Carolina.
- Miller, W. R. (1992). Realism without positivism, Philosophical Topics, 20(1), 85-114.
- Özdemir, N. & Yetkinler, B. (2023). Sinemayı transhümanist bakışla izlemek: Transcendence, S. Kotan, (Ed.), Kıyamet Senaryoları, İçinde, (29-52). Literatürk.
- Plato, (2019). Phaidon. (F. Akderin, Trans.). Say Yayınları.
- Tirosh-Samuelson, H. & Mossman, L. K. (2005). New perspectives on transhumanism. building better humans? Refocusing the Debate on Transhumanism, in, (p.29-53). (Eds. Tirosh-Samuelson, H & Mossman K. L.). Peter Lang.
- Villaverde, L. E., & Carter, R. A. (2013). Singularity, cyborgs, drones, replicants and Avatar. P. L. Thomas (Eds). Science Fiction and Speculative Fiction, Sense Publishers, Rotterdam.
- Wallace, A. R. & Wolf, A. (2016). Contemporary sociological theory: continuing the classical tradition. (4th Ed.), Prentice Hall, Englewood Cliffs.
- Yetkinler, B. & Özdemir, N. (2022). Sinemada transhümanizm ve yapay zeka, AJIT-e, 13(51), 262-286.
- Yılmaz, E. (2023). Bilim kurgu sinemasında transhümanist ve posthümanist temaların izini sürmek: Gattaca filmi, İçinde, Sinema ve Ütopya, (Z. Akmeşe Demir, & E. Akmeşe, Ed.). (s. 73-109). Literatürk.
Abstract
Transhumanism is an intellectual movement that aims to transcend the biological and cognitive limits of humanity through technological innovations. Science fiction movies offer a comprehensive insight into social aspirations and fears over future technologies, generating much debate on the potential impacts and repercussions of transhumanism. The research intends to explore the human relationship with death and immortality in the context of transhumanism, utilizing the movie Zardoz (1974), Mr. Nobody (2009), Transcendence (2014), and Self/Less (2015) as case studies. Indeed, one of the perennial concerns that individuals ponder and try to make sense throughout their lives is death and the uncertainty about it serves as the basis for ontological questioning. Cinema, being as a reflection of human life, reveals existential concerns, fears and desires to the audience while facilitating understanding. In Western cinema, immortality is gets examined from multiple angles and treated through diverse themes. In the science fiction genre, immortality constructed by reliance on tangible things differs from other genres. This study employs thematic analysis, a qualitative method for identifying, analyzing and reporting patterns or themes in the data. The research reveals that immortality correlates with scientific and technological advancements, an idealized lifestyle highlights youth, and the moral and the ethical quandaries and existential concerns associated with immortality may significantly threaten the potential to impact human nature profoundly.
Ethical Statement
Since this study does not use any human factors as a research object, it does not require ethics committee approval.
Supporting Institution
The study was not supported by any academic financial support organization (TÜBİTAK, BAP, European Union, United Nations, etc.).
References
- Axelrad, D. M., Budagov, T. & Atzmon, G. (2013). Telomere length and telomerase activity; a yin and yang of cell senescence, Journal of Visualized Experiments, (75): 50246.
- Becker, B. (2000). Siborgs, agents, and transhumanists: Crossing traditional borders of body and identity in the context of new technology. Leonardo, 33(5): 361-365.
- Bauman, Z. (1992). Mortality, immortality and other life strategies, Polity Press.
- Bostrom, N. (2005). A history of transhumanist thought, Journal of Evolution & Technology, 14(1), 1-25.
- Boyatzis, R. E. (1998). Transforming qualitative information: thematic analysis and code development. Thousand OAKS, CA: Sage.
- Buchanan, A. & Brock, W. D. & Daniels, N. et al (2000). From chance to choice: genetics and justice, Cambridge University Press.
- Dağ, A. (2018). Sinema ve romanda transhümanizm: “Blade Runner” Filmi ve “Neuromancer” roman örneği, RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, 89-98.
- Dyens, O. (2001). The evolution of man: technology takes over. In: Trans Bibbee EJ, (Dyens O, eds). (pp 239-240). Metal and Flesh. MIT Press.
- Estes, L. C. & Binney, A. E. (1989). The biomedicalization of aging: dangers and dilemmas. The Gerontologist, 29(5), 587-596.
- Harry, B. & Vijaykumar, M. (2023). How far is too far? –an elaborate interpretation of the transhumanistic movies and their depiction of characters as transmogrified humans, in, Beyond fiction: A Critical Evaluation of the Non Fictional Writings, (pp.156-161), Print Edition, Authors Press.
- Kıyıcı, H. (2021). Spike Jonze’s Her: how transhumanism turns into a control mechanism under the name of love, Trakya Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 12(23), 121-138.
- May, N. D. (2014). Transhumanism of film, Wake Forest University, Graduate School of Arts and Sciences, Winston-Salem North Carolina.
- Miller, W. R. (1992). Realism without positivism, Philosophical Topics, 20(1), 85-114.
- Özdemir, N. & Yetkinler, B. (2023). Sinemayı transhümanist bakışla izlemek: Transcendence, S. Kotan, (Ed.), Kıyamet Senaryoları, İçinde, (29-52). Literatürk.
- Plato, (2019). Phaidon. (F. Akderin, Trans.). Say Yayınları.
- Tirosh-Samuelson, H. & Mossman, L. K. (2005). New perspectives on transhumanism. building better humans? Refocusing the Debate on Transhumanism, in, (p.29-53). (Eds. Tirosh-Samuelson, H & Mossman K. L.). Peter Lang.
- Villaverde, L. E., & Carter, R. A. (2013). Singularity, cyborgs, drones, replicants and Avatar. P. L. Thomas (Eds). Science Fiction and Speculative Fiction, Sense Publishers, Rotterdam.
- Wallace, A. R. & Wolf, A. (2016). Contemporary sociological theory: continuing the classical tradition. (4th Ed.), Prentice Hall, Englewood Cliffs.
- Yetkinler, B. & Özdemir, N. (2022). Sinemada transhümanizm ve yapay zeka, AJIT-e, 13(51), 262-286.
- Yılmaz, E. (2023). Bilim kurgu sinemasında transhümanist ve posthümanist temaların izini sürmek: Gattaca filmi, İçinde, Sinema ve Ütopya, (Z. Akmeşe Demir, & E. Akmeşe, Ed.). (s. 73-109). Literatürk.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Radio-Television |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | April 28, 2025 |
| Submission Date | January 30, 2025 |
| Acceptance Date | March 3, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Issue: 48 |
Journal of Akdeniz University Faculty of Communication is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC-BY-NC).