Research Article
BibTex RIS Cite

An investigation of the absolute convergence of income, poverty, and income inequality in the TR33 region with Fourier stationarity tests

Year 2025, Volume: 27 Issue: Özel Sayı, 120 - 139, 19.03.2025

Gönül Yüce Akıncı , Merter Akıncı , Ömer Yılmaz

Abstract

The main objective of this study is to examine the convergence process of the TR33 sub-region in terms of income, poverty, and income inequality using Fourier stationarity analyses. This is done by comparing it with other NUTS-2 level sub-regions that are in a better economic position based on relevant indicators. In this context, the linearity properties of the variables used are first investigated using the BDS Independence Test. The results reveal that the data sets for each sub-region do not exhibit independent linear distributions. Following the linearity test, FKPSS, FADF, and F-Sollis nonlinear stationarity tests are applied to analyze the convergence processes between the TR33 sub-region and other sub-regions. When the results of the three different stationarity tests are evaluated as a whole, it is observed that the TR33 sub-region converges with TR10, TR21, TR22, TR31, TR32, and TR61 sub-regions in terms of per capita income, while it diverges from other sub-regions. Regarding income inequality convergence, the TR33 sub-region tends to converge with the TR41 and TR81 sub-regions, whereas, in terms of poverty convergence, it converges with the TR42 and TRC3 sub-regions.

Keywords

Income-inequality-poverty convergence Fourier stationary analysis NUTS-2 regions of Türkiye TR33 sub-region

References

  • Abdioğlu, Z. ve Uysal, T. (2013). Türkiye’de yakınsama hipotezinin testi: Genel ve sektörel analiz. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 50(575), 85-94.
  • Akıncı, M. (2017). Türkiye ekonomisinde yakınsama dinamiği üzerine. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 39(2), 339-360.
  • Akıncı, M. ve Yılmaz, Ö. (2012a). Türkiye ile AB arasındaki kişi başına gelir yakınsaması: Farklardaki fark analizi. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 49(567), 15-26.
  • Akıncı, M. ve Yılmaz, Ö. (2012b). Per capita income convergence among European Union countries: Haldane-Hall approach. Marmara Journal of European Studies, 20(2), 39-61.
  • Akkoç, U. and Şahin, H. (2019). Income convergence between countries: Estimation of beta convergence by dynamic panel data estimation. Eurasian Business & Economics Journal, 20, 194-212.
  • Andrade, E., Laurini, M., Madalozzo, R. and Pereira, P. L. V. (2004). Convergence clubs among Brazilian municipalities. Economics Letters, 83(2), 179-184.
  • Arbia, G. and Piras, G. (2005). Convergence in per-capita GDP across European regions using panel data models extended to spatial autocorrelation effects. ISAE Working Paper, No: 51.
  • Atalay, S. S. (2007). Yeni Avrupa Birliği ülkelerinde ve Türkiye’de reel yakınsama. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Uzmanlık Yeterlilik Tezi, Ankara.
  • Aubyn, M. (1999). Convergence across ındustrialised countries (1890-1989): New results using time series methods. Empirical Economics, 24(1), 23-44.
  • Barro, R. J. (1991). Economic growth in a cross section countries. The Quarterly Journal of Economics, 106(2), 407-443.
  • Baumol, W. J. (1986). Productivity growth, convergence and welfare: What the long-run data show. American Economic Review, 76(5), 1072-1085.
  • Baumol, W. J. and Blinder, A. S. (2010). Macroeconomics: Principles and Policy. 10th Edition, USA: Cengage Learning Publishing.
  • Becker, R., Enders, W., Lee, J. (2006). A stationarity test in the presence of an unknown number of smooth breaks. Journal of Time Series Analysis, 27(3), 381-409.
  • Berber, M., Yamak, R. ve Artan, S. (2000). Türkiye’de yakınlaşma hipotezinin bölgeler arasında geçerliliği üzerine ampirik bir çalışma: 1975-1997. 9. Ulusal Bölge Bilimi ve Bölge Planlama Kongresi Bildiriler Kitabı, ss. 51-59.
  • Bergström, F. (1998). Regional policy and convergence of real per capita income among Swedish counties. SSE/EFI Working Paper Series in Economics and Finance, No. 284.
  • Bernard, A. and Durlauf, S. N. (1995). Convergence in international output. Journal of Applied Econometrics, 10(2), 97-108
  • Bernard, A. and Durlauf, S. N. (1996). Interpreting tests of the convergence hypothesis. Journal of Econometrics, 71(1-2), 161-179.
  • Beyaert, A. and Camacho, M. (2008). TAR panel unit root tests and real convergence. Review of Development Economics, 12(3), 668-681.
  • Bozkurt, E., Bedir, S., Özdemir, D. ve Çakmak, E. (2014). Orta gelir tuzağı ve Türkiye örneği. Maliye Dergisi, 167, 22-39.
  • Broock, W. A., Scheinkman, J. A., Dechert, W. D. and Lebaron, B. (1996). A test for independence based on the correlation dimension. Econometric Review, 15(3), 197-235.
  • Ceylan, R. (2010). G-7 ülkelerinin yakınsama deneyimi: 1870-2006. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 311-324.
  • Christopoulos, D. K. and Tsionas, E. G. (2004). Convergence and regional productivity differences: Evidence from Greek prefectures. The Annals of Regional Science, 38(3), 387-396.
  • Christopoulos, D. K. and Leon-Ledesma, M. A. (2010). Smooth breaks and non-linear mean reversion: Post-bretton woods real exchange rates. Journal Of International Money and Finance, 29, 1076-1093.
  • Dobson, S. and Ramlogan, C. (2002). Convergence and divergence in Latin America, 1970-1998. Applied Economics, 34(4), 465-470.
  • Dawson, J. W. and Sen, A. (2007). New evidence on the convergence of international income from a group of 29 countries. Empirical Economics, 33(2), 199-230.
  • Demirel, E. ve Kurt, Ü. (2021). Türkiye ekonomisinde yakınsama hipotezi geçerliliğinin test edilmesi: G7 grubu ülke örneği. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18(44), 7777-7794.
  • Doğruel, F. ve Doğruel, S. (2003). Türkiye’de bölgesel gelir farklılıkları ve büyüme. A. H. Köse, F. Şenses ve E. Yeldan (Ed.), İktisat üzerine yazılar I: Küresel düzen, birikim, devlet ve sınıflar – Korkut Boratav’a armağan, İletişim Yayınları, İstanbul, 287-318.
  • Dowrick, S. (1991). Technological catch up and diverging incomes: Patterns of economic growth 1960-1988. The Economic Journal, 102(412), 600-610.
  • Drennan, M. P. and Lobo, J. (1999). A simple test for convergence of metropolitan income in the United States. Journal of Urban Economics, 46(3),350-359.
  • Elmalı, K., Erkal, G. ve Özer, H. (2021). Türkiye’de iller arası gelir yakınsaması: Mekânsal ekonometrik yaklaşim. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 35(2), 451-468.
  • Erk, N., Ateş, S. and Direkçi, T. (2000). Convergence and growth within gap region (south eastern anatolia project) and overall Turkey’s regions. IV. ODTÜ Uluslararası Ekonomi Kongresi, Ankara.
  • Ersungur, Ş. M. ve Polat, Ö. (2006). Türkiye’de bölgeler arasında yakınsama analizi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2), 335-343.
  • Evans, P. and Karras, G. (1996). Convergence revisited. Journal of Monetary Economics, 37(2), 249-265.
  • Evans, P. and Kim, J. U. (2005). Estimating convergence for asian economies using dynamic random variable models. Economics Letters, 86(2), 249-265.
  • Filiztekin, A. (2018). Convergence across industries and provinces in Turkey. Ekonomi-Tek, 7(3), 1-31.
  • Fischer, M. M. and Koller, W. (2001). Testing for non-linear dependence in univariate time series: An empirical investigation of the Austrian unemployment rate”. 41st Congress of the European Regional Science Association, 29 August-1 September, Zagreb-Croatia.
  • Greasley, D. and Oxley, L. (1997). Time-series based tests of the convergence hypothesis: Some positive results. Economics Letters, 56(2), 143-147.
  • Gündem, F. (2010). Avrupa Birliği ve Türkiye finans piyasalarının bütünleşmesi. Journal of Yasar University, 5(18), 3091-3096.
  • Gündem, F. (2017). Türkiye’de İBBS 2 bölgeleri arasında gelir yakınsaması var mıdır? Mekânsal ekonometrik bir katkı. Sosyoekonomi, 25(34), 145-160.
  • Güneş, İ. (2019). Türkiye’de bölgelerarası gelir yakınsaması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(99), 323-359.
  • Harvey, D. I. and Mills, T. C. (2002). Unit roots and double smooth transitions. Journal of Applied Statistics, 29(5), 675-683.
  • Hepsağ, A. (2021). Critical values for FADF and FKSS unit root tests (model with a constant and a linear trend). https://www.researchgate.net/publication/352750116_Critical_Values_for_FADF_and_FKSS_Unit_Root_Tests_Model_with_a_constant_and_a_linear_trend?enrichId=rgreq-22e8313ea12b14c58ae6eb6c2698d7c5-XXX&enrichSource=Y292ZXJQYWdlOzM1Mjc1MDExNjtBUzoxMDM4NjczMjU2NjU2ODk4QDE2MjQ2NTA0MTA1MjI%3D&el=1_x_3&_esc=publicationCoverPdf, Erişim Tarihi: 20.11.2024.
  • Hepsağ, A. (2022). Ekonometrik zaman serileri analizlerinde güncel yöntemler (winrats uygulamalı). İstanbul: DER Yayınevi.
  • Jan, S. A. and Chaudhary, A. R. (2011). Testing the unconditional convergence hypothesis for Pakistan. World Applied Sciences Journal, 13(2), 200-205.
  • Kangasharju, A. (1998). Beta convergence in Finland: Regional differences in speed of convergence. Applied Economics, 30(5), 679-687.
  • Karaalp, S. ve Erdal, F. (2009). Bölgeler arası gelir farklılıklarının azalmasında yığılma ekonomilerinin etkisi: Beta yakınsama analizi. Anadolu Uluslararası İktisat Kongresi’nde Sunulmuş Tebliğ, Eskişehir.
  • Karaca, O. (2004). Türkiye’de bölgelerarası gelir farklılıkları: yakınsama var mı?. Türkiye Ekonomi Kurumu Tartışma Metni, No: 7.
  • Kartal, T. ve Karşıyakalı, B. (2023). Türkiye’de bölgesel gelir eşitsizliği: Düzey-2 bölgeleri bazında yakınsama analizi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 59, 61-82.
  • Kim, J. (2005). Convergence hypothesis of regional income in Korea. Applied Economics Letters, 12(7), 431-435.
  • Korap, L. (2010). An essay upon testing economic convergence hypothesis with time series panel unit root methods for the OECD countries. MPRA, No. 29644.
  • Lau, C. K. (2010). Convergence across the United States: Evidence from panel ESTAR unit root Test. International Advances in Economic Research, 16(1), 52-64.
  • Leonida, L., Petraglia, C. and Zamorano, L. R. M. (2004). Total factor productivity and the convergence hypothesis in Italian regions. Applied Economics, 36(19), 2187-2193.
  • Leybourne, S., Newbold, P. and Vougas, D. (1998). Unit roots and smooth transitions. Journal of Time Series Analysis, 19(1), 83-97.
  • Li, Q. and Papell, D. (1999). Convergence of international output: Time series evidence for 16 oecd countries. International Review of Economics and Finance, 8, 267-280.
  • Liew, V. K. S. and Ahmad, Y. (2009). Income convergence: Fresh evidence from the Nordic countries. Applied Economics Letters, 16(12), 1245-1248.
  • Liu, L. and Ruiz, I. (2006). Convergence hypothesis: Evidence from panel unit root test with spatial dependence. Revista Ecos de Economia, 23, 37-56.
  • Loayza, N. V. (1994). A Test of the ınternational convergence hypothesis using panel data. World Bank Policy Research Working Paper Series, No. 1333.
  • Mankiw, N. G., Romer, D. and Weil, D. N. (1992). A contribution to the empirics of economic growth. The Quarterly Journal of Economics, 107(2), 407-437.
  • Mbaku, J. M. and Kimenyi, M. S. (1997). Macroeconomic determinants of growth: Further evidence on the role of political freedom. Journal of Economic Development, 22(2), 119-132.
  • Oh, K. Y. and Evans, P. (2011). Test of the convergence hypothesis allowing for cross-sectional dependence. Pacific Economic Review, 16(3), 302-312.
  • Oxley, L. and Greasley, D. (1995). A time series perspective on convergence: Australia, UK and USA since 1870. Economic Record, 71(3), 259-270.
  • Öztürk, L. (2013). Türkiye Avrupa Birliği’ne yakınsıyor mu? Bir zaman serisi analizi, 1950-2008”, Ege Akademik Bakış, 13(4), 527-538.
  • Ranjbar, O., Chang, T., Elmi, Z. and Lee, C. C. (2018). A new unit root test against asymmetric ESTAR nonlinearity with smooth breaks. Iranian Economic Review, 22(1), 51-62.
  • Reza, R. and Zahra, K. T. (2008). Evaluation of the income convergence hypothesis in ten new members of the European Union: A panel unit root approach. Panoeconomicus, 2, 157-166.
  • Sala-i-Martin, X. (1996). The classical approach to convergence analysis. The Economic Journal, 106(437), 1019-1036.
  • Sarıbaş, H. ve Vergil, H. (2013). İslam konferansı teşkilatı’na üye ülkelerin gelir yakınsaması. İş Ahlakı Dergisi, 6(1), 1-41.
  • Savaci, S. ve Karşıyakalı, B. (2016). Ülkeler arası gelir yakınsaması analizi: AB ülkeleri ve Türkiye. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 33, 237-257.
  • Saygılı, H. (2020). Do investment incentives promote regional growth and income convergence in Türkiye?. TCMB Working Paper, No. 20/13.
  • Sevinç, H. and AKINCI, M. (2017). Are incomes of provinces converging in Turkey? A geographically-weighted regression analysis. International Strategic Research Congress, 28 September-1 October, Antalya-Türkiye.
  • Sezgin-Alp, Ö. ve Kırkbeşoğlu, E. (2015). Sigorta endeksi getirisinin doğrusal olmayan yapısı. Finansal Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 7(13), 245-260.
  • Siriopoulos, C. and Asteriou, D. (1998). Testing for convergence across the Greek regions. Regional Studies, 32(6), 537-546.
  • Sollis, R. (2009). A simple unit root test against asymmetric STAR nonlinearity with an application to real exchange rates in Nordic countries. Economic Modelling, 26, 118-125.
  • Solow, R. (1956). A contribution to the theory of economic growth. The Quarterly Journal of Economics, 70(1), 65-94.
  • Soyyiğit, S. (2018). Türkiye’de kriz öncesi ve kriz sonrası dönemde il bazında yakınsama analizi. Social Sciences Studies Journal, 4(16), 1279-1287.
  • Valdes, B. (1999). Economic growth: Theory, empirics and policy. USA: Edward Elgar.
  • Yeşilyurt, F. (2014). Yakınsama hipotezinin OECD ülkelerinde ikili yaklaşımla test edilmesi. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(27), 349-358.
  • Yılmaz, Ö., Saifi, M. N. ve Akıncı, M. (2019). G20 ülkeleri ve Türkiye arasında yakınsama hipotezinin testi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(4), 1639-1656.
  • Yoloğlu, A. C. (2021). Türkiye’de yakınsama ve bölge içi eşitsizlikler: İlçe düzeyinde sosyo-ekonomik gelişme endeksi araciliği ile bir değerlendirme. Planlama, 31(1), 12-30.
  • Young, A. T., Higgins, M. J., and Levy, D. (2008). Sigma convergence versus beta convergence: evidence from U.S. county-level data. Journal of Money, Credit and Banking, 40(5), 1083-1093.
  • Zeren, F. ve Yılancı, V. (2011). Türkiye’de bölgeler arası gelir yakınsaması: Rassal katsayılı panel veri analizi. Business And Economics Research Journal, 2(1), 143-151.
  • Zind, R. G. (1991). Income convergence and divergence within and between LDC Groups. World Development, 19(6), 719-727.

TR33 bölgesinin gelir, yoksulluk ve gelir eşitsizliği mutlak yakınsaması üzerine Fourier durağanlık testleri ile bir inceleme

Year 2025, Volume: 27 Issue: Özel Sayı, 120 - 139, 19.03.2025

Gönül Yüce Akıncı , Merter Akıncı , Ömer Yılmaz

Abstract

Bu çalışmanın temel amacı, TR33 alt-bölgesinin gelir, yoksulluk ve gelir eşitsizliğindeki yakınsama sürecini ilgili göstergeler bazında kendisinden daha iyi durumda olan NUTS-2 düzeyindeki diğer alt-bölgeler ile kıyaslayarak Fourier durağanlık analizleri yardımıyla incelemektir. Bu kapsamda ilk olarak kullanılan değişkenlerin doğrusallık özellikleri BDS Bağımsızlık Testi kullanılarak araştırılmış ve analiz sonuçları her bir alt-bölge için veri setlerinin bağımsız doğrusal dağılımlar göstermediğini ortaya koymuştur. Doğrusallık testini takiben TR33 alt-bölgesi ile diğer alt-bölgeler arasındaki yakınsama süreçlerini incelemek için FKPSS, FADF ve F-Sollis doğrusal olmayan durağanlık testleri kullanılmıştır. Üç farklı durağanlık test sonucu bir bütün olarak değerlendirildiğinde kişi başına düşen gelir bağlamında TR33 alt-bölgesinin TR10, TR21, TR22, TR31, TR32 ve TR61 alt-bölgelerine yakınsadığı, buna karşın diğer alt-bölgelere ise ıraksadığı gözlenmiştir. Gelir eşitsizliği yakınsaması kapsamında TR33 alt-bölgesinin TR41 ve TR81 alt-bölgelerine yakınsama eğilimi sergilediği, yoksulluk yakınsaması bağlamında ise TR42 ve TRC3 alt-bölgelerine yakınsadığı görülmüştür.

Keywords

Gelir-eşitsizlik-yoksulluk yakınsaması Fourier durağanlık analizleri Türkiye İBBS-2 bölgeleri TR33 alt-bölgesi

References

  • Abdioğlu, Z. ve Uysal, T. (2013). Türkiye’de yakınsama hipotezinin testi: Genel ve sektörel analiz. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 50(575), 85-94.
  • Akıncı, M. (2017). Türkiye ekonomisinde yakınsama dinamiği üzerine. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 39(2), 339-360.
  • Akıncı, M. ve Yılmaz, Ö. (2012a). Türkiye ile AB arasındaki kişi başına gelir yakınsaması: Farklardaki fark analizi. Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 49(567), 15-26.
  • Akıncı, M. ve Yılmaz, Ö. (2012b). Per capita income convergence among European Union countries: Haldane-Hall approach. Marmara Journal of European Studies, 20(2), 39-61.
  • Akkoç, U. and Şahin, H. (2019). Income convergence between countries: Estimation of beta convergence by dynamic panel data estimation. Eurasian Business & Economics Journal, 20, 194-212.
  • Andrade, E., Laurini, M., Madalozzo, R. and Pereira, P. L. V. (2004). Convergence clubs among Brazilian municipalities. Economics Letters, 83(2), 179-184.
  • Arbia, G. and Piras, G. (2005). Convergence in per-capita GDP across European regions using panel data models extended to spatial autocorrelation effects. ISAE Working Paper, No: 51.
  • Atalay, S. S. (2007). Yeni Avrupa Birliği ülkelerinde ve Türkiye’de reel yakınsama. Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası Uzmanlık Yeterlilik Tezi, Ankara.
  • Aubyn, M. (1999). Convergence across ındustrialised countries (1890-1989): New results using time series methods. Empirical Economics, 24(1), 23-44.
  • Barro, R. J. (1991). Economic growth in a cross section countries. The Quarterly Journal of Economics, 106(2), 407-443.
  • Baumol, W. J. (1986). Productivity growth, convergence and welfare: What the long-run data show. American Economic Review, 76(5), 1072-1085.
  • Baumol, W. J. and Blinder, A. S. (2010). Macroeconomics: Principles and Policy. 10th Edition, USA: Cengage Learning Publishing.
  • Becker, R., Enders, W., Lee, J. (2006). A stationarity test in the presence of an unknown number of smooth breaks. Journal of Time Series Analysis, 27(3), 381-409.
  • Berber, M., Yamak, R. ve Artan, S. (2000). Türkiye’de yakınlaşma hipotezinin bölgeler arasında geçerliliği üzerine ampirik bir çalışma: 1975-1997. 9. Ulusal Bölge Bilimi ve Bölge Planlama Kongresi Bildiriler Kitabı, ss. 51-59.
  • Bergström, F. (1998). Regional policy and convergence of real per capita income among Swedish counties. SSE/EFI Working Paper Series in Economics and Finance, No. 284.
  • Bernard, A. and Durlauf, S. N. (1995). Convergence in international output. Journal of Applied Econometrics, 10(2), 97-108
  • Bernard, A. and Durlauf, S. N. (1996). Interpreting tests of the convergence hypothesis. Journal of Econometrics, 71(1-2), 161-179.
  • Beyaert, A. and Camacho, M. (2008). TAR panel unit root tests and real convergence. Review of Development Economics, 12(3), 668-681.
  • Bozkurt, E., Bedir, S., Özdemir, D. ve Çakmak, E. (2014). Orta gelir tuzağı ve Türkiye örneği. Maliye Dergisi, 167, 22-39.
  • Broock, W. A., Scheinkman, J. A., Dechert, W. D. and Lebaron, B. (1996). A test for independence based on the correlation dimension. Econometric Review, 15(3), 197-235.
  • Ceylan, R. (2010). G-7 ülkelerinin yakınsama deneyimi: 1870-2006. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 311-324.
  • Christopoulos, D. K. and Tsionas, E. G. (2004). Convergence and regional productivity differences: Evidence from Greek prefectures. The Annals of Regional Science, 38(3), 387-396.
  • Christopoulos, D. K. and Leon-Ledesma, M. A. (2010). Smooth breaks and non-linear mean reversion: Post-bretton woods real exchange rates. Journal Of International Money and Finance, 29, 1076-1093.
  • Dobson, S. and Ramlogan, C. (2002). Convergence and divergence in Latin America, 1970-1998. Applied Economics, 34(4), 465-470.
  • Dawson, J. W. and Sen, A. (2007). New evidence on the convergence of international income from a group of 29 countries. Empirical Economics, 33(2), 199-230.
  • Demirel, E. ve Kurt, Ü. (2021). Türkiye ekonomisinde yakınsama hipotezi geçerliliğinin test edilmesi: G7 grubu ülke örneği. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18(44), 7777-7794.
  • Doğruel, F. ve Doğruel, S. (2003). Türkiye’de bölgesel gelir farklılıkları ve büyüme. A. H. Köse, F. Şenses ve E. Yeldan (Ed.), İktisat üzerine yazılar I: Küresel düzen, birikim, devlet ve sınıflar – Korkut Boratav’a armağan, İletişim Yayınları, İstanbul, 287-318.
  • Dowrick, S. (1991). Technological catch up and diverging incomes: Patterns of economic growth 1960-1988. The Economic Journal, 102(412), 600-610.
  • Drennan, M. P. and Lobo, J. (1999). A simple test for convergence of metropolitan income in the United States. Journal of Urban Economics, 46(3),350-359.
  • Elmalı, K., Erkal, G. ve Özer, H. (2021). Türkiye’de iller arası gelir yakınsaması: Mekânsal ekonometrik yaklaşim. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 35(2), 451-468.
  • Erk, N., Ateş, S. and Direkçi, T. (2000). Convergence and growth within gap region (south eastern anatolia project) and overall Turkey’s regions. IV. ODTÜ Uluslararası Ekonomi Kongresi, Ankara.
  • Ersungur, Ş. M. ve Polat, Ö. (2006). Türkiye’de bölgeler arasında yakınsama analizi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(2), 335-343.
  • Evans, P. and Karras, G. (1996). Convergence revisited. Journal of Monetary Economics, 37(2), 249-265.
  • Evans, P. and Kim, J. U. (2005). Estimating convergence for asian economies using dynamic random variable models. Economics Letters, 86(2), 249-265.
  • Filiztekin, A. (2018). Convergence across industries and provinces in Turkey. Ekonomi-Tek, 7(3), 1-31.
  • Fischer, M. M. and Koller, W. (2001). Testing for non-linear dependence in univariate time series: An empirical investigation of the Austrian unemployment rate”. 41st Congress of the European Regional Science Association, 29 August-1 September, Zagreb-Croatia.
  • Greasley, D. and Oxley, L. (1997). Time-series based tests of the convergence hypothesis: Some positive results. Economics Letters, 56(2), 143-147.
  • Gündem, F. (2010). Avrupa Birliği ve Türkiye finans piyasalarının bütünleşmesi. Journal of Yasar University, 5(18), 3091-3096.
  • Gündem, F. (2017). Türkiye’de İBBS 2 bölgeleri arasında gelir yakınsaması var mıdır? Mekânsal ekonometrik bir katkı. Sosyoekonomi, 25(34), 145-160.
  • Güneş, İ. (2019). Türkiye’de bölgelerarası gelir yakınsaması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 7(99), 323-359.
  • Harvey, D. I. and Mills, T. C. (2002). Unit roots and double smooth transitions. Journal of Applied Statistics, 29(5), 675-683.
  • Hepsağ, A. (2021). Critical values for FADF and FKSS unit root tests (model with a constant and a linear trend). https://www.researchgate.net/publication/352750116_Critical_Values_for_FADF_and_FKSS_Unit_Root_Tests_Model_with_a_constant_and_a_linear_trend?enrichId=rgreq-22e8313ea12b14c58ae6eb6c2698d7c5-XXX&enrichSource=Y292ZXJQYWdlOzM1Mjc1MDExNjtBUzoxMDM4NjczMjU2NjU2ODk4QDE2MjQ2NTA0MTA1MjI%3D&el=1_x_3&_esc=publicationCoverPdf, Erişim Tarihi: 20.11.2024.
  • Hepsağ, A. (2022). Ekonometrik zaman serileri analizlerinde güncel yöntemler (winrats uygulamalı). İstanbul: DER Yayınevi.
  • Jan, S. A. and Chaudhary, A. R. (2011). Testing the unconditional convergence hypothesis for Pakistan. World Applied Sciences Journal, 13(2), 200-205.
  • Kangasharju, A. (1998). Beta convergence in Finland: Regional differences in speed of convergence. Applied Economics, 30(5), 679-687.
  • Karaalp, S. ve Erdal, F. (2009). Bölgeler arası gelir farklılıklarının azalmasında yığılma ekonomilerinin etkisi: Beta yakınsama analizi. Anadolu Uluslararası İktisat Kongresi’nde Sunulmuş Tebliğ, Eskişehir.
  • Karaca, O. (2004). Türkiye’de bölgelerarası gelir farklılıkları: yakınsama var mı?. Türkiye Ekonomi Kurumu Tartışma Metni, No: 7.
  • Kartal, T. ve Karşıyakalı, B. (2023). Türkiye’de bölgesel gelir eşitsizliği: Düzey-2 bölgeleri bazında yakınsama analizi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 59, 61-82.
  • Kim, J. (2005). Convergence hypothesis of regional income in Korea. Applied Economics Letters, 12(7), 431-435.
  • Korap, L. (2010). An essay upon testing economic convergence hypothesis with time series panel unit root methods for the OECD countries. MPRA, No. 29644.
  • Lau, C. K. (2010). Convergence across the United States: Evidence from panel ESTAR unit root Test. International Advances in Economic Research, 16(1), 52-64.
  • Leonida, L., Petraglia, C. and Zamorano, L. R. M. (2004). Total factor productivity and the convergence hypothesis in Italian regions. Applied Economics, 36(19), 2187-2193.
  • Leybourne, S., Newbold, P. and Vougas, D. (1998). Unit roots and smooth transitions. Journal of Time Series Analysis, 19(1), 83-97.
  • Li, Q. and Papell, D. (1999). Convergence of international output: Time series evidence for 16 oecd countries. International Review of Economics and Finance, 8, 267-280.
  • Liew, V. K. S. and Ahmad, Y. (2009). Income convergence: Fresh evidence from the Nordic countries. Applied Economics Letters, 16(12), 1245-1248.
  • Liu, L. and Ruiz, I. (2006). Convergence hypothesis: Evidence from panel unit root test with spatial dependence. Revista Ecos de Economia, 23, 37-56.
  • Loayza, N. V. (1994). A Test of the ınternational convergence hypothesis using panel data. World Bank Policy Research Working Paper Series, No. 1333.
  • Mankiw, N. G., Romer, D. and Weil, D. N. (1992). A contribution to the empirics of economic growth. The Quarterly Journal of Economics, 107(2), 407-437.
  • Mbaku, J. M. and Kimenyi, M. S. (1997). Macroeconomic determinants of growth: Further evidence on the role of political freedom. Journal of Economic Development, 22(2), 119-132.
  • Oh, K. Y. and Evans, P. (2011). Test of the convergence hypothesis allowing for cross-sectional dependence. Pacific Economic Review, 16(3), 302-312.
  • Oxley, L. and Greasley, D. (1995). A time series perspective on convergence: Australia, UK and USA since 1870. Economic Record, 71(3), 259-270.
  • Öztürk, L. (2013). Türkiye Avrupa Birliği’ne yakınsıyor mu? Bir zaman serisi analizi, 1950-2008”, Ege Akademik Bakış, 13(4), 527-538.
  • Ranjbar, O., Chang, T., Elmi, Z. and Lee, C. C. (2018). A new unit root test against asymmetric ESTAR nonlinearity with smooth breaks. Iranian Economic Review, 22(1), 51-62.
  • Reza, R. and Zahra, K. T. (2008). Evaluation of the income convergence hypothesis in ten new members of the European Union: A panel unit root approach. Panoeconomicus, 2, 157-166.
  • Sala-i-Martin, X. (1996). The classical approach to convergence analysis. The Economic Journal, 106(437), 1019-1036.
  • Sarıbaş, H. ve Vergil, H. (2013). İslam konferansı teşkilatı’na üye ülkelerin gelir yakınsaması. İş Ahlakı Dergisi, 6(1), 1-41.
  • Savaci, S. ve Karşıyakalı, B. (2016). Ülkeler arası gelir yakınsaması analizi: AB ülkeleri ve Türkiye. Akdeniz İ.İ.B.F. Dergisi, 33, 237-257.
  • Saygılı, H. (2020). Do investment incentives promote regional growth and income convergence in Türkiye?. TCMB Working Paper, No. 20/13.
  • Sevinç, H. and AKINCI, M. (2017). Are incomes of provinces converging in Turkey? A geographically-weighted regression analysis. International Strategic Research Congress, 28 September-1 October, Antalya-Türkiye.
  • Sezgin-Alp, Ö. ve Kırkbeşoğlu, E. (2015). Sigorta endeksi getirisinin doğrusal olmayan yapısı. Finansal Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 7(13), 245-260.
  • Siriopoulos, C. and Asteriou, D. (1998). Testing for convergence across the Greek regions. Regional Studies, 32(6), 537-546.
  • Sollis, R. (2009). A simple unit root test against asymmetric STAR nonlinearity with an application to real exchange rates in Nordic countries. Economic Modelling, 26, 118-125.
  • Solow, R. (1956). A contribution to the theory of economic growth. The Quarterly Journal of Economics, 70(1), 65-94.
  • Soyyiğit, S. (2018). Türkiye’de kriz öncesi ve kriz sonrası dönemde il bazında yakınsama analizi. Social Sciences Studies Journal, 4(16), 1279-1287.
  • Valdes, B. (1999). Economic growth: Theory, empirics and policy. USA: Edward Elgar.
  • Yeşilyurt, F. (2014). Yakınsama hipotezinin OECD ülkelerinde ikili yaklaşımla test edilmesi. Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(27), 349-358.
  • Yılmaz, Ö., Saifi, M. N. ve Akıncı, M. (2019). G20 ülkeleri ve Türkiye arasında yakınsama hipotezinin testi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23(4), 1639-1656.
  • Yoloğlu, A. C. (2021). Türkiye’de yakınsama ve bölge içi eşitsizlikler: İlçe düzeyinde sosyo-ekonomik gelişme endeksi araciliği ile bir değerlendirme. Planlama, 31(1), 12-30.
  • Young, A. T., Higgins, M. J., and Levy, D. (2008). Sigma convergence versus beta convergence: evidence from U.S. county-level data. Journal of Money, Credit and Banking, 40(5), 1083-1093.
  • Zeren, F. ve Yılancı, V. (2011). Türkiye’de bölgeler arası gelir yakınsaması: Rassal katsayılı panel veri analizi. Business And Economics Research Journal, 2(1), 143-151.
  • Zind, R. G. (1991). Income convergence and divergence within and between LDC Groups. World Development, 19(6), 719-727.
There are 81 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Macroeconomics (Other), International Trade (Other)
Journal Section Research Articles
Authors

Gönül Yüce Akıncı 0000-0002-5900-7114

Merter Akıncı 0000-0002-5449-0207

Ömer Yılmaz 0000-0002-2951-8749

Early Pub Date March 14, 2025
Publication Date March 19, 2025
Submission Date November 29, 2024
Acceptance Date February 18, 2025
Published in Issue Year 2025 Volume: 27 Issue: Özel Sayı

Cite

APA Yüce Akıncı, G., Akıncı, M., & Yılmaz, Ö. (2025). TR33 bölgesinin gelir, yoksulluk ve gelir eşitsizliği mutlak yakınsaması üzerine Fourier durağanlık testleri ile bir inceleme. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 27(Özel Sayı), 120-139. https://doi.org/10.33707/akuiibfd.1593779
 Download Cover Image

22365