Bu çalışma ile son yıllarda hızla değişen ve gelişen Çanakkale kentsel alanındaki mevcut aktif yeşil alanlardan mahalle parkı, çocuk oyun alanı ve spor alanı türlerinin verimlilikleri araştırılmıştır. Bunun için merkez mahalleler kapsamında nüfus grupları ve sayıları ile her mahalle için belirlenen mahalle parkı, çocuk oyun alanı ve spor alanı kullanım alanları büyüklük ve kullanıcıya uzaklık gibi niceliklerle ilişkilendirilmiştir. Bu kapsamda merkez mahallelerin yeşil alan endeks değerlerinin 16.46 ile 100; verimlilik yeşil alan değerlerinin ise 45.32 ile 65.62 arasında dağılım gösterdiği tespit edilmiştir. Yeşil alan endeks değeri 100 olan Namık Kemal Mahallesi’nin verimlilik yeşil alan değeri 51.25’a gerilemiştir. Bunun gibi Barbaros (56.41) ve Esenler Mahallesi’nin (65.62) verimlilik yeşil alan endeks değerleri de gerilemiştir. Bunun tersine, yeşil alan endeks değerleri 44.51, 18.07, 43.18, 16.46 olan aynı sırayla Cevatpaşa, Kemalpaşa, İsmetpaşa ve Fevzipaşa Mahallelerinin verimlilik yeşil alan değerlerinin ise, 54.22, 45.55 ve 52.20, 45.32 olarak arttıkları görülmüştür. Bu durum, bu mahallelerdeki nüfusun, rekreasyonel gereksinimlerini diğer mahallelerdeki yeşil alan olanaklarıyla karşıladıklarını göstermektedir. Dolayısıyla, dengeli dağılıma sahip olmayan yeşil alanların kent genelinde yararlanma yüzdeleri, yeşil alan verimlilik değeri azalan yönde ise fazla, artan yönde ise az olmaktadır. Buradan bir kentteki bölgesel yeşil alanların sayı, alan ve olanaklar çerçevesinde fazla olmalarının verimlilikle ilişkilendirilemeyeceği sonucu çıkmaktadır. Sonuç olarak kent dokusunda önemli bir yere sahip olan aktif yeşil alan türlerinin planlanmasında nüfus grupları ve gereksinimlerine bağlı kalınması öncelikli olmalıdır.
This study researched the efficiency of neighborhood park, children's playground and sports field types from active green spaces present in the Çanakkale urban area. For this purpose, population groups and numbers within the central neighborhoods and the neighborhood park, children's playground and sports field usage areas determined for each neighborhood were associated with quantities such as size and distance to the user. Within this scope, of the green space index values in central neighborhoods were between 16.46 and 100; with efficient green space values distributed from 45.32 to 65.62. Namık Kemal Neighborhood with green space index value of 100 had an efficient green space area value of only 51.25. Similar to this, Barbaros (56.41) and Esenler Neighborhoods (65.62) had regression of efficient green space area values. Contrary to this, Cevatpaşa, Kemalpaşa, İsmetpaşa and Fevzipaşa Neighborhoods with green space index values of 44.51, 18.07, 43.18 and 16.46, respectively, were observed to have increases in efficient green space values of 54.22, 45.55, 52.20 and 45.32 respectively. This situation shows the population in these neighborhoods fulfilled their recreational requirements in green space facilities in other neighborhoods. As a result, the inequality in distribution of benefit percentages for green areas in the city in general is greater in terms of reducing the efficient green space value, and low in terms of increasing it. From here it is understood that the excess of regional green spaces in a city within the framework of number, area and amenities cannot be associated with efficiency. As a result, it should be a priority to depend on population groups and requirements in planning active green space species that have an important place in urban tissue.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Architecture |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | March 15, 2020 |
Acceptance Date | December 18, 2019 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 21 Issue: 1 |