Abstract
The bad scenarios about the future of fossil fuels, which meet most of the energy needs, necessitate the existence of different sources that do not cause further deterioration of the climate balance. In this respect, renewable energy sources attract more attention and gain importance because they have a large resource area and less polluting effect. Therefore, countries with renewable energy source potential will gain an active and influential position in the energy markets. In this study, it was aimed to determine the competitive position of Turkey and the countries exporting wood fuels and charcoal by using the reveaveled comparative advantage approach. For this purpose, export data for the period 2011-2020 obtained from the Trademap site were used. As a result of the study, Latvia has the highest competitive advantage in 4401 product group (wood fuels), while Cuba has the highest competitive advantage in 4402 product group (wood charcoal). In addition, despite the increasing competitiveness of Turkey, it is not from a position that can be effective in the world markets. Turkey might one of the countries with a competitive advantage in this field if the wastes obtained from forests and not used industrially are used as an energy source and investors are encouraged to invest in energy source production. Investments should be encouraged to systematically collect wastes of production units using wood raw materials and to make wastes ready for use for energy production. As a result, our country will be able to reach an effective position in the field of competition.
References
- Altay B, Gürpınar K (2008). Açıklanmış karşılıklı üstünlükler ve bazı rekabet gücü endeksleri: Türk mobilya sektörü üzerine bir uygulama. Afyon Kocatepe Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi 10(1): 257-274.
- Balassa B (1965). Trade liberalization and revealed comparative advantage. The Manchester School of Economic and Social Studies 33(2): 99-123.
- Bayraç HN (2010). Enerji kullanımının küresel ısınmaya etkisi ve önleyici politikalar. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 11(2): 229-260.
- Duran MS (2020). BRICS-T ülkelerinde enerji tüketiminin belirleyicileri: ekonometrik bir uygulama. Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Konya, 162 s.
- İlbaş M (2014). Enerji-politik Dünya ve Türkiye. Berikan Yayınevi, Ankara, 198 s.
- İnat K, Daşcıoğlu BZÖ (2021). Dünya enerji trendleri, rezervler, kaynaklar ve politikalar. 1. Basım, Seta Kitapları 76, İstanbul, 600 s.
- Karayılmazlar S, Saraçoğlu N, Çabuk Y, Kurt R (2011). Biyokütlenin Türkiye’deki enerji üretiminde değerlendirilmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi 13(19): 63-75.
- Kaya HE (2020). Kyoto’dan Paris’e küresel iklim politikaları. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi 4(10): 165-191.
- Koç E, Kaya K (2015). Enerji kaynakları-yenilenebilir enerji durumu. Mühendis ve Makine 56(668): 36-47.
- Köse İ (2018). İklim değişikliği müzakereleri: Türkiye’nin Paris Anlaşması’nı imza süreci. Ege Stratejik Araştırmalar Dergisi 9(1): 55-81.
- Liesner H (1958). The European common market and British industry. The Economic Journal 68(270): 302-311.
- Orucu AY, Alp K (2007). İklim değişikliği sürecinde yenilenebilir enerji kaynakları. In: Uluslararası Küresel İklim Değişikliği ve Çevresel Etkiler Konferansı, Konya, Türkiye.
- Sevim C (2015). Küresel enerji stratejileri ve jeopolitik. 3. Baskı, Seçkin Yayınları, Ankara, 255 s.
- Şengöz M (2021). Ulusal enerji yönetimi. Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi 7(1): 73-85.
- Tüplek A (2011). Odun talaşı ve tozundan pelet biyoyakıt üretilmesi ve yanma analizi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Konya, 79 s.
- URL-1 (2021) List of exporters for the selected product: product 4402 and 4403. https://www.trademap.org/Country_SelProduct_TS.aspx?nvpm. Erişim 05.12.2021
- Ürün E, Soyu E (2016). Türkiye’nin enerji üretiminde yenilenebilir enerji kaynakları üzerine bir değerlendirme. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Özel Sayı: 31-45.
Abstract
Enerji ihtiyaçlarının büyük kısmını karşılayan fosil yakıtlarının geleceği hakkında oluşan kötü senaryolar, iklim dengesinin daha çok bozulmasına neden olmayan farklı kaynakların bulunmasını zorunlu kılmaktadır. Bu anlamda gerek geniş kaynak boyutuna gerekse daha az kirletici etkisine sahip olması nedeniyle yenilenebilir enerji kaynakları daha çok ilgi çekmekte ve önem kazanmaktadır. Böylece yenilenebilir enerji kaynak potansiyeline sahip ülkeler enerji piyasalarında aktif ve etkili bir konuma sahip olacaklardır. Bu çalışmada, açıklanmış karşılaştırmalı üstünlük yaklaşımı kullanılarak yenilenebilir enerji kaynakları içerisinde yer alan odun yakıtları ve odun kömürü ihracatını yapan ülkeler ve Türkiye’nin rekabet konumunun belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç için Trademap sitesinden alınan 2011-2020 dönemine ait ihracat verileri kullanılmıştır. Çalışma sonucunda 4401 ürün grubunda (odun yakıtları) en yüksek rekabet üstünlüğüne sahip ülke Letonya çıkarken, 4402 ürün grubunda (odun kömürü) ise en yüksek rekabet üstünlüğüne sahip ülke olarak Küba çıkmıştır. Ayrıca, her iki ürün grubunda Türkiye rekabet gücünde artış göstermesine rağmen dünya piyasalarında etkili olabilecek konumdan oldukça uzak olduğu görülmektedir. Endüstriyel anlamda odun hammaddesi kullanan üretim birimlerinin, sistematik bir yapı içinde atıklarının toplanması ve enerji üretimi amacıyla kullanıma hazır hale getirilmesini sağlayıcı yatırımların teşvik edilmesi ile ülkemiz rekabet alanında etkili konuma erişebilecektir.
References
- Altay B, Gürpınar K (2008). Açıklanmış karşılıklı üstünlükler ve bazı rekabet gücü endeksleri: Türk mobilya sektörü üzerine bir uygulama. Afyon Kocatepe Üniversitesi İ.İ.B.F. Dergisi 10(1): 257-274.
- Balassa B (1965). Trade liberalization and revealed comparative advantage. The Manchester School of Economic and Social Studies 33(2): 99-123.
- Bayraç HN (2010). Enerji kullanımının küresel ısınmaya etkisi ve önleyici politikalar. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 11(2): 229-260.
- Duran MS (2020). BRICS-T ülkelerinde enerji tüketiminin belirleyicileri: ekonometrik bir uygulama. Necmettin Erbakan Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, Konya, 162 s.
- İlbaş M (2014). Enerji-politik Dünya ve Türkiye. Berikan Yayınevi, Ankara, 198 s.
- İnat K, Daşcıoğlu BZÖ (2021). Dünya enerji trendleri, rezervler, kaynaklar ve politikalar. 1. Basım, Seta Kitapları 76, İstanbul, 600 s.
- Karayılmazlar S, Saraçoğlu N, Çabuk Y, Kurt R (2011). Biyokütlenin Türkiye’deki enerji üretiminde değerlendirilmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi 13(19): 63-75.
- Kaya HE (2020). Kyoto’dan Paris’e küresel iklim politikaları. Meriç Uluslararası Sosyal ve Stratejik Araştırmalar Dergisi 4(10): 165-191.
- Koç E, Kaya K (2015). Enerji kaynakları-yenilenebilir enerji durumu. Mühendis ve Makine 56(668): 36-47.
- Köse İ (2018). İklim değişikliği müzakereleri: Türkiye’nin Paris Anlaşması’nı imza süreci. Ege Stratejik Araştırmalar Dergisi 9(1): 55-81.
- Liesner H (1958). The European common market and British industry. The Economic Journal 68(270): 302-311.
- Orucu AY, Alp K (2007). İklim değişikliği sürecinde yenilenebilir enerji kaynakları. In: Uluslararası Küresel İklim Değişikliği ve Çevresel Etkiler Konferansı, Konya, Türkiye.
- Sevim C (2015). Küresel enerji stratejileri ve jeopolitik. 3. Baskı, Seçkin Yayınları, Ankara, 255 s.
- Şengöz M (2021). Ulusal enerji yönetimi. Uluslararası Politik Araştırmalar Dergisi 7(1): 73-85.
- Tüplek A (2011). Odun talaşı ve tozundan pelet biyoyakıt üretilmesi ve yanma analizi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Konya, 79 s.
- URL-1 (2021) List of exporters for the selected product: product 4402 and 4403. https://www.trademap.org/Country_SelProduct_TS.aspx?nvpm. Erişim 05.12.2021
- Ürün E, Soyu E (2016). Türkiye’nin enerji üretiminde yenilenebilir enerji kaynakları üzerine bir değerlendirme. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Özel Sayı: 31-45.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Forest Industry Engineering |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | May 16, 2022 |
| Acceptance Date | May 11, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022 Volume: 23 Issue: 1 |
Cite
Artvin Coruh University Journal of Forestry Faculty is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.