Abstract
This study aims to evaluate the afforestation success based on the 10-year development of Scots pine (Pinus sylvestris L.) seedlings planted at higher elevations within the current forest boundary as part of the "Galyan Afforestation Project." Sample plots were selected from the Scots pine reforestation area, established in 2007, based on three different aspects (north, northeast, northwest) and two elevation ranges (1790–1890 m, 1891–1990 m). In 2011, data were collected from each sample plot, including seedling length, root collar diameter, the number of branches on the latest shoot, the lengths of the longest branches in the north, south, east, and west directions, and the number of terminal buds. Additionally, the growth trends of the same areas were monitored based on on-site inspections conducted in 2016 (when the seedlings were 10 years old), and evaluations were made accordingly. Statistical tools such as ANOVA, Duncan test, t-test, and correlation analysis were employed to evaluate growth performance. The results showed that the average seedling height was 59.64 cm in 2010 and 93.85 cm in 2016, with height growth being more pronounced at lower elevations and on north-facing slopes. While initial growth was adequate, extreme climatic conditions such as frost, snow pressure, and waterlogging led to deformities, including branch and terminal shoot damage. Despite these challenges, the findings highlight that careful site selection—favoring northern aspects and lower elevations—can enhance growth outcomes. Furthermore, integrating ecological and forestry research with practical forestry strategies is essential for sustainable reforestation in mountainous regions.
Thanks
A part of this study was previously presented as an oral presentation and published in abstract form at International Forestry and Environment Symposium “Climate Change and Tree Migration”, 2017, Trabzon, Türkiye.
References
- Alemdağ, Ş. (1967). Türkiye’deki Sarıçam Ormanlarının Kuruluşu, Verim Gücü ve Bu Ormanların İşletilmesinde Takip Edilecek Esaslar. Ormancılık Araştırma Enstitüsü, Teknik Bülten No: 20, Ankara.
- Anonim. (2001). Sarıçam El Kitabı Dizisi: 7. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Muhtelif Yayınlar Serisi: 67, Ankara.
- Asan, Ü. (2006). Karbon havuzu olarak bitki ekosistemleri ve ormanlar. Bilim ve Ütopya Dergisi, (139), 22-26.
- Atalay, İ. (2002). Türkiye’nin Ekolojik Bölgeleri (1. baskı). Orman Bakanlığı Yayınları No: 163, İzmir.
- Ayan, S., Yücedağ, C., and Simovski, B. (2021). A major tool for afforestation of semi-arid and an-thropogenic steppe areas in Turkey: Pinus nigra J.F. Arnold subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe. Journal of Forest Science, 67(10), 449–463. https://doi.org/10.17221/74/2021-JFS
- Barry, R. G. (2008). Mountain weather and climate (3rd ed.). Cambridge University Press.
- Boratynski, A. (1991). Range of natural distribution. In M. Giertych and C. Matyas (Eds.), Genetics of Scots Pine (pp. 19-27). Elsevier. https://doi.org/ISBN:0-444-98724-X
- Boydak, A., and Çalışkan, S. (2014). Ağaçlandırma. OGEM-VAK Yayınları, İstanbul. Critchfieldt, W. B., and Little, E. L. Jr. (1966). Geographic distribution of the pines of the world. USDA Forest Service, Miscellaneous Publication 991.
- Çepel, N., Dündar, M., and Günel, A. (1977). Türkiye’nin önemli yetişme bölgelerinde saf sarıçam ormanlarının gelişimi ile bazı edafik ve fizyografik etkenler arasındaki ilişkiler. TÜBİTAK Yayın No: 354, Ankara.
- Duan, J., and Abduwali, D. (2021). Basic theory and methods of afforestation. In Silviculture. Lon-don: IntechOpen. https://doi.org/10.5772/intechopen.96164
- Ercan, M. (1997). Bilimsel araştırmalarda istatistik (Genişletilmiş 2. baskı). Orman Bakanlığı Kavak ve Hızlı Gelişen Tür Orman Ağaçları ve Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, İzmit.
- FAO (2011). Mountain forests in a changing world: Realizing values, addressing challenges. Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO) and Swiss Agency for Development and Cooperation (SDC), Rome, Italy.
- Giray, N. (1994). Sarıçam. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Muhtelif Yayınlar Serisi: 67, Ankara.
- Grätz, T., Vospernik, S., and Scheidl, C. (2024). Evaluation of afforestations for avalanche protection with orthoimages using the random forest algorithm. European Journal of Forest Research, 143(2), 581-601.
- Güney, D. and Turna, İ. (2005). Ormancılıkta Ağaç Islahı ve Gen Kaynaklarının Korunmasının Önemi, T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, 1. Çevre ve Ormancılık Şurası, 2. cilt, Antalya.
- Holdridge, L. R. (1967). Life zone ecology. Tropical Science Center.
- Indermühle, M. P. (1978). Struktur, Alters und Zuwachsuntersuchungen in einem Fichtenplenterwald der subalpinen Stufe. Dissertation, ETH Zürich.
- Kayacık, H. (1977). Orman ve park ağaçlarının özel sistematiği. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın No: 247, İstanbul.
- Körner, C. (1998). A re-assessment of high elevation treeline positions and their explanation. Oecolo-gia, 115(4), 445-459.
- Körner, C. (2007). The use of 'altitude' in ecological research. Trends in Ecology and Evolution, 22(11), 569-574. Leibundgut, H. (1982). Die Waldpflege (2. überarbeitete und erweiterte Auflage). Stuttgart.
- Nadal-Romero, E., Llena, M., Cortijos-López, M., and Lasanta, T. (2023). Afforestation after land abandonment as a nature-based solution in Mediterranean mid-mountain areas: Implications and research gaps. Current Opinion in Environmental Science & Health, 34, 100481.
- Ölmez, Z., and Aslan, Z. (1997). Effect of abiotic environment on Pinus sylvestris length growth: A case study at the Northeastern Black Sea region. In XI. Dünya Ormancılık Kongresi (Antalya).
- Özdamar, K. (1999). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi: SPSS MINITAB (4. baskı). Kaan Kitapevi, Eskişehir. Özkan, Y. (2003). Uygulamalı istatistik 2. Sakarya Üniversitesi, Birinci Baskı, Sakarya Kitapevi, İstanbul.
- Pamay, B. (1962). Türkiye’de sarıçam (Pinus sylvestris L.)’ın tabii gençleşmesi imkanları üzerine araştırmalar. T.C. Tarım Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü, Sıra No: 337, Seri No: 31, İstanbul.
- Pitterle, A. (1993). Nachhaltig-multifunktionale Waldwirtschaft. Universitat für Bodenkultur, Waldbau-Institut, Wien. Santopuoli, G., Marchetti, M., Tognetti, R., Burrascano, S., and Lasserre, B. (2021). Climate-smart silviculture in mountain regions. In Climate-smart forestry in mountain regions (pp. 123–145). Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-030-80767-2_8
- Schoenenberger, W. (2001). Cluster afforestation for various mountain forest structures: A review. Forest Ecology and Management, 145(1–2), 121–128. https://doi.org/10.1016/S0378-1127(00)00579-X
- Tetik, M. (1986). Kuzeydoğu Anadolu’daki saf sarıçam ormanlarının ekolojik şartları. Ormancılık Araştırma Enstitüsü, Teknik Bülten No: 177, Ankara.
- Thornthwaite, C.W. and Hare, F.K. (1955). Climatic Classification in Forestry, Mnasylva 9, New York, 50-59. Tieffenbacher, H. (1992). Stecklingsfichten für die Hochlagenaufforstung? Österreichische For-stzeitung, 3.
- Turna, İ. (2003). Variation of morphological and electrophoretic characters of 11 populations of Scots Pine in Turkey. Israel Journal of Plant Sciences, 51.
- Turna, İ. (2005). Doğu Karadeniz Bölgesi Yüksek Dağ Ekosistemlerine Silvikültürel Bakış. Kısal Çev-re Yıllığı, s: 93-104. Ankara. ISSN: 1303 - 9334.
- Turna, İ., Genç, M., Güney, D. (2021). Doğa Koruma Odaklı Ağaçlandırma. Şu eserde: Ekoloji ve Ekonomi Ekseninde Türkiye’de Orman ve Ormancılık (Editör: Pakdemirli, E., Küçük, Ö., Bay-raktar, Z., Takmaz, S.). s. 119-160. Ankara.
- Whittaker, R.H. (1967). Gradient analysis of vegetation. Biological Reviews, 42(2), 207-57.
Abstract
Bu çalışmada, “Galyan Ağaçlandırma Projesi” kapsamında aktüel orman sınırının yüksek kesimlerinde dikimi gerçekleştirilen sarıçam (Pinus sylvestris L.) fidanlarının 10 yıllık gelişimlerine göre ağaçlandırma başarısının ortaya konması amaçlanmıştır. 2007 yılında dikimi gerçekleştirilen sarıçam ağaçlandırma alanından üç farklı bakı (kuzey, kuzeydoğu, kuzeybatı) ve iki yükselti (1790-1890 m, 1891-1990 m) olacak şekilde örnek alanlar belirlenmiştir. 2011 yılında her bir örnek alanda fidan boyu, kök boğaz çapı, son sürgündeki dal sayısı, kuzey-güney-doğu-batı yönlerindeki en uzun dalların uzunlukları ve tepe tomurcuk sayıları belirlenmiştir. Ayrıca aynı sahaların 2016 yılında (10 yaşındaki) yerinde yapılan incelemelere dayanılarak büyüme seyri takip edilmiş ve buna göre değerlendirmelerde bulunulmuştur. Çalışmada büyüme performansını değerlendirmek için ANOVA, Duncan testi, t-testi ve korelasyon analizi gibi istatistiksel araçlar kullanılmıştır. Sonuçlar, fidan boylarının 2010 yılında ortalama 59,64 cm ve 2016 yılında 93,85 cm değere sahip olduğunu, düşük rakımlarda ve kuzey bakılarda boy büyümesinin daha yüksek olduğu göstermiştir. Başlangıçtaki büyüme yeterli düzeyde olsa da, don, kar basıncı ve su basması gibi aşırı olumsuz iklim koşulları fidanlarda dallanma ve son sürgün hasarı gibi deformasyonlara yol açmıştır. Bunlara rağmen, çalışma sonuçları, kuzeye bakan bakılar ve daha düşük rakımları tercih etmek gibi dikkatli yer seçiminin büyüme sonuçlarını iyileştirebileceğini göstermiştir. Ayrıca, ekolojik ve ormancılık araştırmalarının pratik ormancılık stratejileriyle bütünleştirilmesinin dağlık bölgelerde sürdürülebilir ağaçlandırma için elzem olduğu sonucuna varılmıştır.
Thanks
Bu çalışmanın bir kısmı daha önce Uluslararası Ormancılık ve Çevre Sempozyumu “İklim Değişikliği ve Ağaç Göçü” nde sözlü sunum olarak sunulmuş ve özet olarak yayınlanmıştır, 2017, Trabzon, Türkiye.
References
- Alemdağ, Ş. (1967). Türkiye’deki Sarıçam Ormanlarının Kuruluşu, Verim Gücü ve Bu Ormanların İşletilmesinde Takip Edilecek Esaslar. Ormancılık Araştırma Enstitüsü, Teknik Bülten No: 20, Ankara.
- Anonim. (2001). Sarıçam El Kitabı Dizisi: 7. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Muhtelif Yayınlar Serisi: 67, Ankara.
- Asan, Ü. (2006). Karbon havuzu olarak bitki ekosistemleri ve ormanlar. Bilim ve Ütopya Dergisi, (139), 22-26.
- Atalay, İ. (2002). Türkiye’nin Ekolojik Bölgeleri (1. baskı). Orman Bakanlığı Yayınları No: 163, İzmir.
- Ayan, S., Yücedağ, C., and Simovski, B. (2021). A major tool for afforestation of semi-arid and an-thropogenic steppe areas in Turkey: Pinus nigra J.F. Arnold subsp. pallasiana (Lamb.) Holmboe. Journal of Forest Science, 67(10), 449–463. https://doi.org/10.17221/74/2021-JFS
- Barry, R. G. (2008). Mountain weather and climate (3rd ed.). Cambridge University Press.
- Boratynski, A. (1991). Range of natural distribution. In M. Giertych and C. Matyas (Eds.), Genetics of Scots Pine (pp. 19-27). Elsevier. https://doi.org/ISBN:0-444-98724-X
- Boydak, A., and Çalışkan, S. (2014). Ağaçlandırma. OGEM-VAK Yayınları, İstanbul. Critchfieldt, W. B., and Little, E. L. Jr. (1966). Geographic distribution of the pines of the world. USDA Forest Service, Miscellaneous Publication 991.
- Çepel, N., Dündar, M., and Günel, A. (1977). Türkiye’nin önemli yetişme bölgelerinde saf sarıçam ormanlarının gelişimi ile bazı edafik ve fizyografik etkenler arasındaki ilişkiler. TÜBİTAK Yayın No: 354, Ankara.
- Duan, J., and Abduwali, D. (2021). Basic theory and methods of afforestation. In Silviculture. Lon-don: IntechOpen. https://doi.org/10.5772/intechopen.96164
- Ercan, M. (1997). Bilimsel araştırmalarda istatistik (Genişletilmiş 2. baskı). Orman Bakanlığı Kavak ve Hızlı Gelişen Tür Orman Ağaçları ve Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, İzmit.
- FAO (2011). Mountain forests in a changing world: Realizing values, addressing challenges. Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO) and Swiss Agency for Development and Cooperation (SDC), Rome, Italy.
- Giray, N. (1994). Sarıçam. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Yayınları, Muhtelif Yayınlar Serisi: 67, Ankara.
- Grätz, T., Vospernik, S., and Scheidl, C. (2024). Evaluation of afforestations for avalanche protection with orthoimages using the random forest algorithm. European Journal of Forest Research, 143(2), 581-601.
- Güney, D. and Turna, İ. (2005). Ormancılıkta Ağaç Islahı ve Gen Kaynaklarının Korunmasının Önemi, T.C. Çevre ve Orman Bakanlığı, 1. Çevre ve Ormancılık Şurası, 2. cilt, Antalya.
- Holdridge, L. R. (1967). Life zone ecology. Tropical Science Center.
- Indermühle, M. P. (1978). Struktur, Alters und Zuwachsuntersuchungen in einem Fichtenplenterwald der subalpinen Stufe. Dissertation, ETH Zürich.
- Kayacık, H. (1977). Orman ve park ağaçlarının özel sistematiği. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Yayın No: 247, İstanbul.
- Körner, C. (1998). A re-assessment of high elevation treeline positions and their explanation. Oecolo-gia, 115(4), 445-459.
- Körner, C. (2007). The use of 'altitude' in ecological research. Trends in Ecology and Evolution, 22(11), 569-574. Leibundgut, H. (1982). Die Waldpflege (2. überarbeitete und erweiterte Auflage). Stuttgart.
- Nadal-Romero, E., Llena, M., Cortijos-López, M., and Lasanta, T. (2023). Afforestation after land abandonment as a nature-based solution in Mediterranean mid-mountain areas: Implications and research gaps. Current Opinion in Environmental Science & Health, 34, 100481.
- Ölmez, Z., and Aslan, Z. (1997). Effect of abiotic environment on Pinus sylvestris length growth: A case study at the Northeastern Black Sea region. In XI. Dünya Ormancılık Kongresi (Antalya).
- Özdamar, K. (1999). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi: SPSS MINITAB (4. baskı). Kaan Kitapevi, Eskişehir. Özkan, Y. (2003). Uygulamalı istatistik 2. Sakarya Üniversitesi, Birinci Baskı, Sakarya Kitapevi, İstanbul.
- Pamay, B. (1962). Türkiye’de sarıçam (Pinus sylvestris L.)’ın tabii gençleşmesi imkanları üzerine araştırmalar. T.C. Tarım Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü, Sıra No: 337, Seri No: 31, İstanbul.
- Pitterle, A. (1993). Nachhaltig-multifunktionale Waldwirtschaft. Universitat für Bodenkultur, Waldbau-Institut, Wien. Santopuoli, G., Marchetti, M., Tognetti, R., Burrascano, S., and Lasserre, B. (2021). Climate-smart silviculture in mountain regions. In Climate-smart forestry in mountain regions (pp. 123–145). Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-030-80767-2_8
- Schoenenberger, W. (2001). Cluster afforestation for various mountain forest structures: A review. Forest Ecology and Management, 145(1–2), 121–128. https://doi.org/10.1016/S0378-1127(00)00579-X
- Tetik, M. (1986). Kuzeydoğu Anadolu’daki saf sarıçam ormanlarının ekolojik şartları. Ormancılık Araştırma Enstitüsü, Teknik Bülten No: 177, Ankara.
- Thornthwaite, C.W. and Hare, F.K. (1955). Climatic Classification in Forestry, Mnasylva 9, New York, 50-59. Tieffenbacher, H. (1992). Stecklingsfichten für die Hochlagenaufforstung? Österreichische For-stzeitung, 3.
- Turna, İ. (2003). Variation of morphological and electrophoretic characters of 11 populations of Scots Pine in Turkey. Israel Journal of Plant Sciences, 51.
- Turna, İ. (2005). Doğu Karadeniz Bölgesi Yüksek Dağ Ekosistemlerine Silvikültürel Bakış. Kısal Çev-re Yıllığı, s: 93-104. Ankara. ISSN: 1303 - 9334.
- Turna, İ., Genç, M., Güney, D. (2021). Doğa Koruma Odaklı Ağaçlandırma. Şu eserde: Ekoloji ve Ekonomi Ekseninde Türkiye’de Orman ve Ormancılık (Editör: Pakdemirli, E., Küçük, Ö., Bay-raktar, Z., Takmaz, S.). s. 119-160. Ankara.
- Whittaker, R.H. (1967). Gradient analysis of vegetation. Biological Reviews, 42(2), 207-57.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Silviculture |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Early Pub Date | April 21, 2025 |
| Publication Date | |
| Submission Date | December 29, 2024 |
| Acceptance Date | February 27, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 27 Issue: 1 |
Bartin Orman Fakultesi Dergisi Editorship,
Bartin University, Faculty of Forestry, Dean Floor No:106, Agdaci District, 74100 Bartin-Turkey.
Fax: +90 (378) 223 5077, Fax: +90 (378) 223 5062,
E-mail: bofdergi@gmail.com