Research Article
BibTex RIS Cite

Sigorta ve Âkile Sistemlerinin Günümüz Ceza Hukuku Bağlamında Uygulanabilirliği Üzerine Bir Deneme

Year 2025, Issue: 7, 110 - 127, 30.06.2025

Enes Yılmaz

https://doi.org/10.59399/cuhad.1663390

Abstract

İnsan, tarih içerisinde çeşitli tehlike ve zararlara karşı “sigorta” veya “âkile” gibi farklı yöntemlerle çözümler aramıştır. Çoğu zaman bu arayışın özünde, insan olmanın verdiği sosyal dinamikler etkili olmuştur. Ceza hukuku bağlamında da hem mağdurun hem failin yanında olunması gerekmektedir. Nitekim “sosyal devlet ilkesi”, insanlara insanca yaşam sunmakla görevli devlet anlayışıdır. İnsanların yanında olunması, modern anlamda devlet mekanizmasının geldiği nokta itibarıyla hem mağdur hem de fail için “devletin doğrudan sorumluluk üstlenmesi” ile mümkündür. Bu anlamda çalışma, sigorta hukuku, hukuk tarihi ve ceza hukuku bağlamında bir kesişim alanı olarak düşünülmüştür. Bu düşünceden hareketle de sırasıyla sigorta, âkile, sosyal devlet ve devletin doğrudan sorumluluk üstlenmesi kavramlarına odaklanılmıştır.

Keywords

Sigorta Diyet Akile Sosyal Devlet İlkesi Fail Mağdur

References

  • AÇIKGÖZOĞLU, M. (2000). Ceza Hukuku Açısından Teori ve Uygulamada Mağdur Kavramı. Ankara.
  • AERTSEN, I. (2014). Karşılaştırmalı Avrupa Ülkeleri Mağdur Hakları Mevzuatı Türkiye’de Mağdur Haklarının ve Mağdurlara Verilen Hizmetlerin Güçlendirilmesi: Etkin Uygulamaya Doğru. Uluslararası Mağdur Hakları Sempozyumu. Ankara.
  • AKDEMİR, S. (1988). Ceza Hukukunda Mağdurun Korunması. İzmir.
  • AKTAN, H. Âkıle. TDV İslam Ansiklopedisi: https://islamansiklopedisi.org.tr/akile, (E.T.21.03.2025).
  • ALAN AKCAN, E. (2013). Ceza Muhakemesinde Mağdurun Hakları. İstanbul.
  • ALBRECHT, H.J. (1990). Kriminologische Perspektiven der Wiedergutmachung – Theoretische Ansätze und empirische Befunde. Neue Wege der Wiedergutmachung im Strafrecht – Internationales strafrechtlich-kriminologisches Kolloquium in Freiburg i. Br. (A. ESER, G. KAISER, K. MADLENER, Düzenleyenler). Freiburg i. Br.
  • APAYDIN, H. Y. Hata. TDV İslam Ansiklopedisi: https://islamansiklopedisi.org.tr/hata, (E.T.21.03.2025).
  • ARSLAN, Ç. (2010). Türk Hukukunda Suç Mağdurunun Zararın Tazmini. Dünyada ve Türkiye’de Ceza Hukuku Reformları Kongresi (26 Mayıs-4 Haziran 2010 İstanbul ve Ankara) Tebliği, Sempozyum Kitabı, C.2. (A. SÖZÜER Düzenleyenler). İstanbul.
  • ARTUK, M.E., GÖKCEN, A., ALŞAHİN, M.E., ÇAKIR, K. (2023). Ceza Hukuku Genel Hükümler (17. b.). Ankara.
  • AVCI, M. (2000). Sigortanın Osmanlı Hukukuna Girişi. SÜHFD, 8(1-2), 267-290. (Sigorta).
  • AVCI, M. (2016). Suç Mağdurlarına Tazminat Ödenmesi Anlayışının Tarihi Gelişimi. Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı İlgili Tebliğler, (1-2 Ekim 2015) Adana. (Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları). Ankara. (Tarihi Gelişimi).
  • AVCI, M. (2018). Osmanlı Ceza Hukuku I Genel Hükümler (3. b.). Ankara. (Genel).
  • AVCI, M. (2018). Osmanlı Ceza Hukuku II Özel Hükümler (3. b.). Ankara. (Özel).
  • AYDIN, M. Â. (2021). Türk Hukuk Tarihi (18. b.). İstanbul. (Hukuk Tarihi).
  • AYDIN, M. Â. Anayasa. TDV İslam Ansiklopedisi: https://islamansiklopedisi.org.tr/anayasa#1, (E.T.21.03.2025). (Anayasa).
  • AYHAN, R., ÇAĞLAR, H., ÖZDAMAR, M. (2020). Sigorta Hukuku (3. b.). Ankara.
  • AYKANAT, M. (2019). Osmanlı Sosyal Güvenlik Hukukunda Temel Kurumlar. Ankara.
  • AYTEKİN İNCEOĞLU, A. (2016). Ceza Hukukunda Mağdur Hakları Çerçevesinde Mağdurun Zararının Devlet Tarafından Giderilmesi ve Suç Mağdurlarına Yardım Hakkındaki Kanun Tasarısının Değerlendirilmesi. BÜHFD, 11(141-142), 9-46.
  • BACAKSIZ, P. (2014). Cezalandırma ve Topluma Yeniden Kazandırma. Prof. Dr. Hakan PEKCANITEZ’e Armağan, DEÜHFD, 16(Özel Sayı), 4917-4941.
  • BARDAKOĞLU, A. Diyet. TDV İslam Ansiklopedisi: https://islamansiklopedisi.org.tr/diyet, (E.T.21.03.2025).
  • BARTSCH, T., BLETTEL, H., BLAUERT, K., HELLMANN, D. F. (2014). Staatliche Opferentschädigung auf dem Prüfstand – Entschädigungsanspruch und Entschädigungspraxis. ZIS, 7(8), 353-363.
  • BASSIOUNI, M. C. (2006). International Recognition of Victims’ Rights. Human Rights Law Review, 6(2), 203-279.
  • BAŞBUĞ, A. (2016). Terör Mağduru Şehit ve Gazilerin Tazminat Hakları ve Öneriler – Terör Mağdurlarına Ödenecek Tazminatın Diğer Tazminat Türleri ile Mukayesesi. Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı İlgili Tebliğler, (1-2 Ekim 2015) Adana. (Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları). Ankara.
  • BEŞER, F. (1987). İslâmda Sosyal Güvenlik. Ankara. (Sosyal Güvenlik).
  • BEŞER, F. (2006). Sosyal Riskler Sigorta ve İslam. İstanbul. (Sigorta).
  • BOYACI, A. (2013). Ceza Muhakemesinde Davaya Katılma. İÜHFM, 71(1), 157-175.
  • BOZER, A. (2004). Sigorta Hukuku (2. b.). Ankara.
  • CAN, M. (2009). Türk Özel Sigorta Hukuku (2. b.). Ankara.
  • CENTEL, N. (1997). Cinsel Suç Mağduru Kadının Korunması. Prof. Dr. Kenan Tunçomağ’a Armağan, 59-70.
  • CENTEL, N., ZAFER, H., ÇAKMUT, Ö. (2017). Türk Ceza Hukukuna Giriş (10. b.). İstanbul.
  • CİN, H., AKYILMAZ, G. (2018). Türk Hukuk Tarihi (10. b.). Konya.
  • ÇAKICI GERÇEK, L. (2009). Gençlik ve Mağduriyet Üzerine Bir Anket Çalışması. Adli Bilimler Dergisi, 8(4), 11-22.
  • ÇEKER, M. (2016). Sigorta Hukuku (15. b.). Adana.
  • ÇELİK, Ç. A. (2016). Mağdur Kimdir, Hangi Durumlarda ve Nasıl Korunmalı, Ne Tür Tazminat Ödenmeli. Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı İlgili Tebliğler, (1-2 Ekim 2015) Adana. (Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları). Ankara.
  • DAĞCI, Ş. (2018). İslâm Ceza Hukukunda Şahıslara Karşı Müessir Fiiller. Ankara.
  • DEĞİRMENCİ, O. (2008). Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdur Hakları. TBBD, (77), 33-86.
  • DEMİRBAŞ, T. (2023). Ceza Hukuku Genel Hükümler (18. b.). Ankara. (Genel).
  • DEMİRBAŞ, T. (2023). İnfaz Hukuku (9. b.). Ankara. (İnfaz).
  • DÖNMEZER, S. (1977). Devlet ve Suç Mağduru İlişkisi. Onar Armağanı, 179-191.
  • DÖNMEZER, S., ERMAN, S. (2016). Nazarî ve Tatbikî Ceza Hukuku C.I. İstanbul. (C.I).
  • DÖNMEZER, S., ERMAN, S. (2019). Nazarî ve Tatbikî Ceza Hukuku C.II. İstanbul. (C.II).
  • DÖNMEZER, S., ERMAN, S. (2020). Nazarî ve Tatbikî Ceza Hukuku C.III. İstanbul. (C.III).
  • EBU ZEHRA, M., (1994). İslamda Suç ve Ceza I. İstanbul. (I).
  • EBU ZEHRA, M., (1994). İslamda Suç ve Ceza II. İstanbul. (II).
  • EKİNCİ, E. B. (2016). Osmanlı Hukuku Adalet ve Mülk (4. b.). İstanbul.
  • EREM, F. (1966). Mağdurun Korunması. Adalet Dergisi, 57(4), 277-279. (Mağdurun Korunması).
  • EREM, F. (1968). Ceza Adaletinde Mağdurun Korunması. Adalet Dergisi, (6), 334-349. (Ceza Adaletinde).
  • EROĞLU DURKAL, M. (2018). Terörden ve Terörle Mücadeleden Doğan Tazminat Sorumluluğunun Dayanağı. ERÜHFD, 13(2), 315-369.
  • ERZURUMLUOĞLU, B. (2009). Avrupa Birliği Normlarında Mağdur Haklarının Korunması. PBD, 11(4), 67-88.
  • ESER, A. (1989). Zur Renaissance des Opfers im Strafverfahren. Gedächtnisschrift für Armin Kaufmann. Köln. (Zur Renaissance).
  • ESER, A. (1996). Rechtsgut und Opfer – Zur Überhöhung des einen auf Kosten des anderen. Festschrift für Ernst-Joachim Mestmäcker. (U. IMMENGA, W. MÖSCHEL, D. REUTER, Düzenleyenler). Baden-Baden. (Rechtsgut).
  • FREHSEE, D. (1987). Schadenswiedergutmachung als Instrument strafrechlicher Sozailkontrolle. Berlin.
  • GÜLTEKİN, Ö. (2011). Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdur Hakları. TAAD, (11), 119-148.
  • GÜNGÖR, M. (2019). Mağduriyetin Giderilmesi Açısından Uzlaştırma Kurumu ile Mağdur Hakları Tasarısının İncelenmesi. YBHD, (2), 189-230.
  • HACIOĞLU, B. C. (1994). Türk Ceza Adalet Sistemi İçinde Suç Mağdurunun Korunması Sorununun Çözümü Üzerine Bir Deneme. SÜHFD, 4(1-2), 191-201.
  • HAMİDULLAH, M. (2003). İslâm Peygamberi I. Ankara. (I).
  • HAMİDULLAH, M. (2003). İslâm Peygamberi II. Ankara. (II).
  • HIRSCH, H. J. (1990). Zusammenfassung der Ergebnisse des Kolloquiums und Frage weiterer Forschungen. Neue Wege der Wiedergutmachung im Strafrecht – Internationales strafrechtlich-kriminologisches Kolloquium in Freiburg i. Br. (A. ESER, G. KAISER, K. MADLENER, Düzenleyenler). Freiburg i. Br. (Zusammenfassung).
  • HIRSCH, H. J. (1993). Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdurun Durumu ve Özellikle Zararın Tamiri. Facultatis Decima Anniversaria-10. Yıl Armağanı. İstanbul. (Zararın Tamiri).
  • HÖRNLE, T. (2011). Straftheorien. Tübingen.
  • İNCEOĞLU, A. (2014). Uluslararası Düzenlemeler Işığında Türk Hukukunda Mağdur Hakları. Uluslararası Mağdur Hakları Sempozyumu / International Victim Rights Symposium. Ankara.
  • KAFES, V. (2011). Ceza Hukukunda Mağdurun Zararının Giderilmesi. AÜHFD, 60(1), 83-116.
  • KAHVECİ, M. (2019). Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdur Hakları. İstanbul.
  • KALA, E. S. (2018). Osmanlı Sosyal Güvenlik Hukuku (1865-1923). İstanbul.
  • KARAKAŞ DOĞAN, F. (2011). Suçtan Doğan Mağduriyetin Devlet Tarafından Giderilmesi ve Suç Mağdurlarına Yardım Hakkındaki Kanun Tasarısı. TBBD, (95), 197-234. (Suçtan).
  • KARAKAŞ DOĞAN, F. (2013). Uluslararası Düzenlemeler Işığında Mağdur Haklarının ve Suç Mağdurlarına Yardım Hakkında Kanun Tasarısının Değerlendirilmesi. MÜHFHAD, 19(2-Özel Sayı Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan), 1007-1029. (Uluslararası).
  • KARAKAŞ DOĞAN, F. (2016). Şiddet Suçu Mağdurlarının Zararlarının Tazmin Edilmesine Dair Avrupa Sözleşmesi Işığında Suç Mağdurlarına Yardım Hakkında Kanun Tasarısının Değerlendirilmesi. Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı İlgili Tebliğler, (1-2 Ekim 2015) Adana. (Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları). Ankara. (Şiddet).
  • KAYA, C. (2007). Avrupa Konseyi’ndeki Gelişmeler Işığında 5233 sayılı Terör ve Terörle Mücadeleden Doğan Zararların Karşılanması Hakkında Kanun. Uluslararası Hukuk ve Politika, 3(10), 25-42.
  • KENDER, R. (2017). Türkiye’de Hususi Sigorta Hukuku (16. b). İstanbul.
  • KIRSCHENGAST, T. (2006). The Victim in Criminal Law and Justice. New York.
  • KOLLER, M. (2005). Mediation of Conflicts and Reparation of Damages in Criminal Law Practice in Europe. European Journal of Crime, Criminal Law and Criminal Justice, 13(2), 179-200.
  • KRAUß, D. (2002). Täter und Opfer im Strafrecht. Festschrift für Klaus Lüderssen Zum 70. Geburtstag am 2. Mai 2002. (C. PRITTWITZ, M. BAURMANN, K. GÜNTHER, L. KUHLEN, R. MERKEL, C. NESTLER, L. SCHULZ, Düzenleyenler). Baden-Baden.
  • KUM, E. (2024). İslam Ceza Hukukunda Âkilenin Cezaların Şahsiliği İlkesi Açısından Değerlendirilmesi. ASBÜHFD, 6(2), 2556-2590.
  • KURU, G. (2015). Suçtan Doğan Mağduriyetin Giderilmesinde Devletin Rolü. Maltepe ÜHFD, (2), 65-110.
  • KÜÇÜKTAŞDEMİR, Ö. (2016). Victims’ Rights: A Comperative Study of the EU Directive on Victims’ Rights and Turkish Law. EJCL, (3), 153-186.
  • LÜDERSSEN, K. (1993). Alternativen zum Strafen. Strafgerechtigkeit – Festschrift für Arthur Kaufmann zum 70. Geburtstag. (F. HAFT, W. HASSAMER, U. NEUMANN, W. SCHİLD, U. SCHROTH Düzenleyenler). Heidelberg.
  • MADLENER, K. (1990). Die Wiedergutmachung im Spiegel der Rechtsvergleichung – Überblick und Einführung in das Kolloquium. Neue Wege der Wiedergutmachung im Strafrecht – Internationales strafrechtlich-kriminologisches Kolloquium in Freiburg i. Br. (A. ESER, G. KAISER, K. MADLENER, Düzenleyenler). Freiburg i. Br.
  • MEIER, B. D. (1991). Umleitung der Geldstrafe für Zwecke der Widergutmachung: Überlegungen zur Berücksichtigung von Verletzteninteressen in der Strafvolstreckung. ZRP, 24(2), 68-73.
  • OKUR, K. H. (2017). İslâm Hukukunda Sosyal Sorumluluk Âkıle Örneği. Ankara.
  • ÖNDER, A. (1992). Ceza Hukuku Dersleri. İstanbul.
  • ÖZBEK, V. Ö. (1999). Ceza Hukukunda Suçtan Doğan Mağduriyetin Giderilmesi. Ankara.
  • ÖZEK, Ç. (1984). Suç Mağdurunun Korunması ile İlgili Bazı Sorunlar. İÜHFM, 50(1-4), 13-67.
  • ÖZGENÇ, İ. (2020). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (16. b.). Ankara.
  • ÖZTÜRK, G. B. (2021). Ceza ve Ceza Muhakemesinde Mağdur Hakları. Ankara.
  • PAMUK, G. (2012). Türk ve Fransız Ceza Muhakemesi Hukuku’nda Mağdurun Makam Olarak Yeri. İstanbul. (Mağdur).
  • PAMUK, G. (2013). Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdurun Şahsi Hak Talebinde Bulunma Hakkı. Ceza Hukukunda Kadının Şiddete Karşı Korunması. (N. CENTEL Düzenleyenler). İstanbul. (Şahsi Hak).
  • REID, S. T. (2003). Crime and Criminology (10. b.). New York.
  • ROTH, M. P. (2017). Göze Göz Suç ve Cezanın Küresel Tarihi. İstanbul.
  • ROXIN, C., SCHÜNEMANN, B. (2017). Strafverfahrensrecht (29. b.). München.
  • SAĞLAM, H. (2011). İslâm Hukuk Tarihindeki Âkile Bugünün Sigortası Mıdır? Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 15(1), 265-292. (Sigorta).
  • SAĞLAM, H. İslâm Hukuk Tarihinde Sosyal Güvenlik Kurumları ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Teknikleri. http://www.e-akademi.org/makaleler/hsaglam-2.htm#_ftn1, (E.T.22.03.2025). (Teknikler).
  • SAUTNER, L. (2010). Opferinteressen und Strafrechtstheorien – Zugleich ein Beitrag zum restorativen Umgang mit Straftaten. Innsbruck.
  • SEÇKİN, M. B. (2018). Türk Ceza Adalet Sisteminde Mağdur Hakları. Ankara.
  • SOKULLU-AKINCI, F. (2000). Mağdurun Korunması ve Mağdur Hakları. Yargı Reformu 2000 Sempozyumu. (İzmir Barosu Düzenleyenler). İzmir.
  • SOYGÜT ARSLAN, M. B. (2010). Ceza Hukukunda Mağdurun Korunması ve Onarıcı Adalet Anlayışı. BÜHF Kazancı Hukuk Dergisi, (Uzlaşma Özel Sayısı), 283-311.
  • Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı Raporu. (2016). Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları. Ankara.
  • ŞAFAK, A. (1977). Mezheblerarası Mukâyeseli İslâm Ceza Hukuku. Erzurum.
  • TAMER, İ., YILMAZ, E. (2013). Ceza Adalet Sisteminde Mağdur Hakları İnceleme Raporu. Adalet Bakanlığı İç Denetim Birimi Başkanlığı, 10 Temmuz 2013, Rapor No:2013/3. Ankara.
  • TUNCAY, A. C. (2014). İslam’da Sosyal Güvenlik. Prof. Dr. Ali Rıza Okur’a Armağan, MÜHFHAD, 20(1), 851-874.
  • TURANLI, A. M. (2012). Ceza Hukukunda Mağdur ve Mağdurun Korunması. İstanbul.
  • ÛDEH, A. (1977). İslâm Ceza Hukuku ve Beşeri Hukuk Cilt II, İstanbul. (II).
  • ÛDEH, A. (1978). İslâm Ceza Hukuku ve Beşeri Hukuk Cilt III, İstanbul. (III).
  • URUŞAK, U. (1992). Suç Mağdurunun Korunması. İstanbul.
  • USLU, F. (2013). Çağdaş Ceza Adaleti İçinde Mağdur. ABD, (4), 241-260.
  • ÜÇOK, C., MUMCU, A., BOZKURT, G. (2019). Türk Hukuk Tarihi (21. b.). Ankara.
  • ÜLKÜMEN, R. (2016). Finansman Yöntemleri. Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı İlgili Tebliğler, (1-2 Ekim 2015) Adana. (Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları). Ankara.
  • YARSUVAT, D. (1994). Suç Siyaseti ve Mağdurun Korunması. İnan Kıraç’a Armağan. Ankara.
  • YILMAZ, E. (2022). Mağdur İçin Daha İyi Koruma Mümkün Mü? CHD, 17(50), 441-490. (Mümkün Mü?).
  • YILMAZ, E. (2024). Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdur. Ankara. (Mağdur).
  • YÜCEL, M. T. (1967). Suçtan Zarar Gören Şahsın Korunması. Adalet Dergisi, 58(11), 859-863. (Korunma).
  • YÜCEL, M. T. (2009). Suç Korkusu ve Etkisinin Nötrleşmesi. TBBD, (83), 278-301. (Nötrleşme).
  • YÜCEL, M. T. (2014). Adalet Psikolojisi. Ankara. (Adalet Psikolojisi).
  • ZAFER, H. (2015). Ceza Hukuku Genel Hükümler (TCK m.1-75) (5. b.). İstanbul.
  • ZEDNER, L. (2004). Criminal Justice. Oxford.
  • ZEYDÂN, A. (2012). İslâm Hukukuna Giriş. İstanbul.

An Essay on the Applicability of Insurance and the Surety Systems in the Context of Comtemporary Criminal Law

Year 2025, Issue: 7, 110 - 127, 30.06.2025

Enes Yılmaz

https://doi.org/10.59399/cuhad.1663390

Abstract

Throughout history, humans have sought solutions against various dangers and damages through different methods such as “insurance” or “aqila”. Most of the time, the social dynamics of being human have been effective in the essence of this search. In the context of criminal law, it is necessary to stand by both the victim and the perpetrator. As a matter of fact, the “social state principle” is the understanding of the state that is responsible for providing people with a humane life. Being on the side of the people is possible with the “state assuming direct responsibility” for both the victim and the perpetrator as of the point where the state mechanism has reached in the modern sense. In this sense, the study was considered as an intersection area in the context of insurance law, legal history and criminal law. Based on this idea, the focus is on the concepts of insurance, aqila, social state and direct responsibility of the state, respectively.

Keywords

Insurance Blood Money (Diyya) The Surety System (Aqila) Social State Principle Perpetrator Victim

References

  • AÇIKGÖZOĞLU, M. (2000). Ceza Hukuku Açısından Teori ve Uygulamada Mağdur Kavramı. Ankara.
  • AERTSEN, I. (2014). Karşılaştırmalı Avrupa Ülkeleri Mağdur Hakları Mevzuatı Türkiye’de Mağdur Haklarının ve Mağdurlara Verilen Hizmetlerin Güçlendirilmesi: Etkin Uygulamaya Doğru. Uluslararası Mağdur Hakları Sempozyumu. Ankara.
  • AKDEMİR, S. (1988). Ceza Hukukunda Mağdurun Korunması. İzmir.
  • AKTAN, H. Âkıle. TDV İslam Ansiklopedisi: https://islamansiklopedisi.org.tr/akile, (E.T.21.03.2025).
  • ALAN AKCAN, E. (2013). Ceza Muhakemesinde Mağdurun Hakları. İstanbul.
  • ALBRECHT, H.J. (1990). Kriminologische Perspektiven der Wiedergutmachung – Theoretische Ansätze und empirische Befunde. Neue Wege der Wiedergutmachung im Strafrecht – Internationales strafrechtlich-kriminologisches Kolloquium in Freiburg i. Br. (A. ESER, G. KAISER, K. MADLENER, Düzenleyenler). Freiburg i. Br.
  • APAYDIN, H. Y. Hata. TDV İslam Ansiklopedisi: https://islamansiklopedisi.org.tr/hata, (E.T.21.03.2025).
  • ARSLAN, Ç. (2010). Türk Hukukunda Suç Mağdurunun Zararın Tazmini. Dünyada ve Türkiye’de Ceza Hukuku Reformları Kongresi (26 Mayıs-4 Haziran 2010 İstanbul ve Ankara) Tebliği, Sempozyum Kitabı, C.2. (A. SÖZÜER Düzenleyenler). İstanbul.
  • ARTUK, M.E., GÖKCEN, A., ALŞAHİN, M.E., ÇAKIR, K. (2023). Ceza Hukuku Genel Hükümler (17. b.). Ankara.
  • AVCI, M. (2000). Sigortanın Osmanlı Hukukuna Girişi. SÜHFD, 8(1-2), 267-290. (Sigorta).
  • AVCI, M. (2016). Suç Mağdurlarına Tazminat Ödenmesi Anlayışının Tarihi Gelişimi. Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı İlgili Tebliğler, (1-2 Ekim 2015) Adana. (Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları). Ankara. (Tarihi Gelişimi).
  • AVCI, M. (2018). Osmanlı Ceza Hukuku I Genel Hükümler (3. b.). Ankara. (Genel).
  • AVCI, M. (2018). Osmanlı Ceza Hukuku II Özel Hükümler (3. b.). Ankara. (Özel).
  • AYDIN, M. Â. (2021). Türk Hukuk Tarihi (18. b.). İstanbul. (Hukuk Tarihi).
  • AYDIN, M. Â. Anayasa. TDV İslam Ansiklopedisi: https://islamansiklopedisi.org.tr/anayasa#1, (E.T.21.03.2025). (Anayasa).
  • AYHAN, R., ÇAĞLAR, H., ÖZDAMAR, M. (2020). Sigorta Hukuku (3. b.). Ankara.
  • AYKANAT, M. (2019). Osmanlı Sosyal Güvenlik Hukukunda Temel Kurumlar. Ankara.
  • AYTEKİN İNCEOĞLU, A. (2016). Ceza Hukukunda Mağdur Hakları Çerçevesinde Mağdurun Zararının Devlet Tarafından Giderilmesi ve Suç Mağdurlarına Yardım Hakkındaki Kanun Tasarısının Değerlendirilmesi. BÜHFD, 11(141-142), 9-46.
  • BACAKSIZ, P. (2014). Cezalandırma ve Topluma Yeniden Kazandırma. Prof. Dr. Hakan PEKCANITEZ’e Armağan, DEÜHFD, 16(Özel Sayı), 4917-4941.
  • BARDAKOĞLU, A. Diyet. TDV İslam Ansiklopedisi: https://islamansiklopedisi.org.tr/diyet, (E.T.21.03.2025).
  • BARTSCH, T., BLETTEL, H., BLAUERT, K., HELLMANN, D. F. (2014). Staatliche Opferentschädigung auf dem Prüfstand – Entschädigungsanspruch und Entschädigungspraxis. ZIS, 7(8), 353-363.
  • BASSIOUNI, M. C. (2006). International Recognition of Victims’ Rights. Human Rights Law Review, 6(2), 203-279.
  • BAŞBUĞ, A. (2016). Terör Mağduru Şehit ve Gazilerin Tazminat Hakları ve Öneriler – Terör Mağdurlarına Ödenecek Tazminatın Diğer Tazminat Türleri ile Mukayesesi. Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı İlgili Tebliğler, (1-2 Ekim 2015) Adana. (Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları). Ankara.
  • BEŞER, F. (1987). İslâmda Sosyal Güvenlik. Ankara. (Sosyal Güvenlik).
  • BEŞER, F. (2006). Sosyal Riskler Sigorta ve İslam. İstanbul. (Sigorta).
  • BOYACI, A. (2013). Ceza Muhakemesinde Davaya Katılma. İÜHFM, 71(1), 157-175.
  • BOZER, A. (2004). Sigorta Hukuku (2. b.). Ankara.
  • CAN, M. (2009). Türk Özel Sigorta Hukuku (2. b.). Ankara.
  • CENTEL, N. (1997). Cinsel Suç Mağduru Kadının Korunması. Prof. Dr. Kenan Tunçomağ’a Armağan, 59-70.
  • CENTEL, N., ZAFER, H., ÇAKMUT, Ö. (2017). Türk Ceza Hukukuna Giriş (10. b.). İstanbul.
  • CİN, H., AKYILMAZ, G. (2018). Türk Hukuk Tarihi (10. b.). Konya.
  • ÇAKICI GERÇEK, L. (2009). Gençlik ve Mağduriyet Üzerine Bir Anket Çalışması. Adli Bilimler Dergisi, 8(4), 11-22.
  • ÇEKER, M. (2016). Sigorta Hukuku (15. b.). Adana.
  • ÇELİK, Ç. A. (2016). Mağdur Kimdir, Hangi Durumlarda ve Nasıl Korunmalı, Ne Tür Tazminat Ödenmeli. Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı İlgili Tebliğler, (1-2 Ekim 2015) Adana. (Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları). Ankara.
  • DAĞCI, Ş. (2018). İslâm Ceza Hukukunda Şahıslara Karşı Müessir Fiiller. Ankara.
  • DEĞİRMENCİ, O. (2008). Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdur Hakları. TBBD, (77), 33-86.
  • DEMİRBAŞ, T. (2023). Ceza Hukuku Genel Hükümler (18. b.). Ankara. (Genel).
  • DEMİRBAŞ, T. (2023). İnfaz Hukuku (9. b.). Ankara. (İnfaz).
  • DÖNMEZER, S. (1977). Devlet ve Suç Mağduru İlişkisi. Onar Armağanı, 179-191.
  • DÖNMEZER, S., ERMAN, S. (2016). Nazarî ve Tatbikî Ceza Hukuku C.I. İstanbul. (C.I).
  • DÖNMEZER, S., ERMAN, S. (2019). Nazarî ve Tatbikî Ceza Hukuku C.II. İstanbul. (C.II).
  • DÖNMEZER, S., ERMAN, S. (2020). Nazarî ve Tatbikî Ceza Hukuku C.III. İstanbul. (C.III).
  • EBU ZEHRA, M., (1994). İslamda Suç ve Ceza I. İstanbul. (I).
  • EBU ZEHRA, M., (1994). İslamda Suç ve Ceza II. İstanbul. (II).
  • EKİNCİ, E. B. (2016). Osmanlı Hukuku Adalet ve Mülk (4. b.). İstanbul.
  • EREM, F. (1966). Mağdurun Korunması. Adalet Dergisi, 57(4), 277-279. (Mağdurun Korunması).
  • EREM, F. (1968). Ceza Adaletinde Mağdurun Korunması. Adalet Dergisi, (6), 334-349. (Ceza Adaletinde).
  • EROĞLU DURKAL, M. (2018). Terörden ve Terörle Mücadeleden Doğan Tazminat Sorumluluğunun Dayanağı. ERÜHFD, 13(2), 315-369.
  • ERZURUMLUOĞLU, B. (2009). Avrupa Birliği Normlarında Mağdur Haklarının Korunması. PBD, 11(4), 67-88.
  • ESER, A. (1989). Zur Renaissance des Opfers im Strafverfahren. Gedächtnisschrift für Armin Kaufmann. Köln. (Zur Renaissance).
  • ESER, A. (1996). Rechtsgut und Opfer – Zur Überhöhung des einen auf Kosten des anderen. Festschrift für Ernst-Joachim Mestmäcker. (U. IMMENGA, W. MÖSCHEL, D. REUTER, Düzenleyenler). Baden-Baden. (Rechtsgut).
  • FREHSEE, D. (1987). Schadenswiedergutmachung als Instrument strafrechlicher Sozailkontrolle. Berlin.
  • GÜLTEKİN, Ö. (2011). Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdur Hakları. TAAD, (11), 119-148.
  • GÜNGÖR, M. (2019). Mağduriyetin Giderilmesi Açısından Uzlaştırma Kurumu ile Mağdur Hakları Tasarısının İncelenmesi. YBHD, (2), 189-230.
  • HACIOĞLU, B. C. (1994). Türk Ceza Adalet Sistemi İçinde Suç Mağdurunun Korunması Sorununun Çözümü Üzerine Bir Deneme. SÜHFD, 4(1-2), 191-201.
  • HAMİDULLAH, M. (2003). İslâm Peygamberi I. Ankara. (I).
  • HAMİDULLAH, M. (2003). İslâm Peygamberi II. Ankara. (II).
  • HIRSCH, H. J. (1990). Zusammenfassung der Ergebnisse des Kolloquiums und Frage weiterer Forschungen. Neue Wege der Wiedergutmachung im Strafrecht – Internationales strafrechtlich-kriminologisches Kolloquium in Freiburg i. Br. (A. ESER, G. KAISER, K. MADLENER, Düzenleyenler). Freiburg i. Br. (Zusammenfassung).
  • HIRSCH, H. J. (1993). Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdurun Durumu ve Özellikle Zararın Tamiri. Facultatis Decima Anniversaria-10. Yıl Armağanı. İstanbul. (Zararın Tamiri).
  • HÖRNLE, T. (2011). Straftheorien. Tübingen.
  • İNCEOĞLU, A. (2014). Uluslararası Düzenlemeler Işığında Türk Hukukunda Mağdur Hakları. Uluslararası Mağdur Hakları Sempozyumu / International Victim Rights Symposium. Ankara.
  • KAFES, V. (2011). Ceza Hukukunda Mağdurun Zararının Giderilmesi. AÜHFD, 60(1), 83-116.
  • KAHVECİ, M. (2019). Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdur Hakları. İstanbul.
  • KALA, E. S. (2018). Osmanlı Sosyal Güvenlik Hukuku (1865-1923). İstanbul.
  • KARAKAŞ DOĞAN, F. (2011). Suçtan Doğan Mağduriyetin Devlet Tarafından Giderilmesi ve Suç Mağdurlarına Yardım Hakkındaki Kanun Tasarısı. TBBD, (95), 197-234. (Suçtan).
  • KARAKAŞ DOĞAN, F. (2013). Uluslararası Düzenlemeler Işığında Mağdur Haklarının ve Suç Mağdurlarına Yardım Hakkında Kanun Tasarısının Değerlendirilmesi. MÜHFHAD, 19(2-Özel Sayı Prof. Dr. Nur Centel’e Armağan), 1007-1029. (Uluslararası).
  • KARAKAŞ DOĞAN, F. (2016). Şiddet Suçu Mağdurlarının Zararlarının Tazmin Edilmesine Dair Avrupa Sözleşmesi Işığında Suç Mağdurlarına Yardım Hakkında Kanun Tasarısının Değerlendirilmesi. Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı İlgili Tebliğler, (1-2 Ekim 2015) Adana. (Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları). Ankara. (Şiddet).
  • KAYA, C. (2007). Avrupa Konseyi’ndeki Gelişmeler Işığında 5233 sayılı Terör ve Terörle Mücadeleden Doğan Zararların Karşılanması Hakkında Kanun. Uluslararası Hukuk ve Politika, 3(10), 25-42.
  • KENDER, R. (2017). Türkiye’de Hususi Sigorta Hukuku (16. b). İstanbul.
  • KIRSCHENGAST, T. (2006). The Victim in Criminal Law and Justice. New York.
  • KOLLER, M. (2005). Mediation of Conflicts and Reparation of Damages in Criminal Law Practice in Europe. European Journal of Crime, Criminal Law and Criminal Justice, 13(2), 179-200.
  • KRAUß, D. (2002). Täter und Opfer im Strafrecht. Festschrift für Klaus Lüderssen Zum 70. Geburtstag am 2. Mai 2002. (C. PRITTWITZ, M. BAURMANN, K. GÜNTHER, L. KUHLEN, R. MERKEL, C. NESTLER, L. SCHULZ, Düzenleyenler). Baden-Baden.
  • KUM, E. (2024). İslam Ceza Hukukunda Âkilenin Cezaların Şahsiliği İlkesi Açısından Değerlendirilmesi. ASBÜHFD, 6(2), 2556-2590.
  • KURU, G. (2015). Suçtan Doğan Mağduriyetin Giderilmesinde Devletin Rolü. Maltepe ÜHFD, (2), 65-110.
  • KÜÇÜKTAŞDEMİR, Ö. (2016). Victims’ Rights: A Comperative Study of the EU Directive on Victims’ Rights and Turkish Law. EJCL, (3), 153-186.
  • LÜDERSSEN, K. (1993). Alternativen zum Strafen. Strafgerechtigkeit – Festschrift für Arthur Kaufmann zum 70. Geburtstag. (F. HAFT, W. HASSAMER, U. NEUMANN, W. SCHİLD, U. SCHROTH Düzenleyenler). Heidelberg.
  • MADLENER, K. (1990). Die Wiedergutmachung im Spiegel der Rechtsvergleichung – Überblick und Einführung in das Kolloquium. Neue Wege der Wiedergutmachung im Strafrecht – Internationales strafrechtlich-kriminologisches Kolloquium in Freiburg i. Br. (A. ESER, G. KAISER, K. MADLENER, Düzenleyenler). Freiburg i. Br.
  • MEIER, B. D. (1991). Umleitung der Geldstrafe für Zwecke der Widergutmachung: Überlegungen zur Berücksichtigung von Verletzteninteressen in der Strafvolstreckung. ZRP, 24(2), 68-73.
  • OKUR, K. H. (2017). İslâm Hukukunda Sosyal Sorumluluk Âkıle Örneği. Ankara.
  • ÖNDER, A. (1992). Ceza Hukuku Dersleri. İstanbul.
  • ÖZBEK, V. Ö. (1999). Ceza Hukukunda Suçtan Doğan Mağduriyetin Giderilmesi. Ankara.
  • ÖZEK, Ç. (1984). Suç Mağdurunun Korunması ile İlgili Bazı Sorunlar. İÜHFM, 50(1-4), 13-67.
  • ÖZGENÇ, İ. (2020). Türk Ceza Hukuku Genel Hükümler (16. b.). Ankara.
  • ÖZTÜRK, G. B. (2021). Ceza ve Ceza Muhakemesinde Mağdur Hakları. Ankara.
  • PAMUK, G. (2012). Türk ve Fransız Ceza Muhakemesi Hukuku’nda Mağdurun Makam Olarak Yeri. İstanbul. (Mağdur).
  • PAMUK, G. (2013). Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdurun Şahsi Hak Talebinde Bulunma Hakkı. Ceza Hukukunda Kadının Şiddete Karşı Korunması. (N. CENTEL Düzenleyenler). İstanbul. (Şahsi Hak).
  • REID, S. T. (2003). Crime and Criminology (10. b.). New York.
  • ROTH, M. P. (2017). Göze Göz Suç ve Cezanın Küresel Tarihi. İstanbul.
  • ROXIN, C., SCHÜNEMANN, B. (2017). Strafverfahrensrecht (29. b.). München.
  • SAĞLAM, H. (2011). İslâm Hukuk Tarihindeki Âkile Bugünün Sigortası Mıdır? Cumhuriyet Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 15(1), 265-292. (Sigorta).
  • SAĞLAM, H. İslâm Hukuk Tarihinde Sosyal Güvenlik Kurumları ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Teknikleri. http://www.e-akademi.org/makaleler/hsaglam-2.htm#_ftn1, (E.T.22.03.2025). (Teknikler).
  • SAUTNER, L. (2010). Opferinteressen und Strafrechtstheorien – Zugleich ein Beitrag zum restorativen Umgang mit Straftaten. Innsbruck.
  • SEÇKİN, M. B. (2018). Türk Ceza Adalet Sisteminde Mağdur Hakları. Ankara.
  • SOKULLU-AKINCI, F. (2000). Mağdurun Korunması ve Mağdur Hakları. Yargı Reformu 2000 Sempozyumu. (İzmir Barosu Düzenleyenler). İzmir.
  • SOYGÜT ARSLAN, M. B. (2010). Ceza Hukukunda Mağdurun Korunması ve Onarıcı Adalet Anlayışı. BÜHF Kazancı Hukuk Dergisi, (Uzlaşma Özel Sayısı), 283-311.
  • Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı Raporu. (2016). Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları. Ankara.
  • ŞAFAK, A. (1977). Mezheblerarası Mukâyeseli İslâm Ceza Hukuku. Erzurum.
  • TAMER, İ., YILMAZ, E. (2013). Ceza Adalet Sisteminde Mağdur Hakları İnceleme Raporu. Adalet Bakanlığı İç Denetim Birimi Başkanlığı, 10 Temmuz 2013, Rapor No:2013/3. Ankara.
  • TUNCAY, A. C. (2014). İslam’da Sosyal Güvenlik. Prof. Dr. Ali Rıza Okur’a Armağan, MÜHFHAD, 20(1), 851-874.
  • TURANLI, A. M. (2012). Ceza Hukukunda Mağdur ve Mağdurun Korunması. İstanbul.
  • ÛDEH, A. (1977). İslâm Ceza Hukuku ve Beşeri Hukuk Cilt II, İstanbul. (II).
  • ÛDEH, A. (1978). İslâm Ceza Hukuku ve Beşeri Hukuk Cilt III, İstanbul. (III).
  • URUŞAK, U. (1992). Suç Mağdurunun Korunması. İstanbul.
  • USLU, F. (2013). Çağdaş Ceza Adaleti İçinde Mağdur. ABD, (4), 241-260.
  • ÜÇOK, C., MUMCU, A., BOZKURT, G. (2019). Türk Hukuk Tarihi (21. b.). Ankara.
  • ÜLKÜMEN, R. (2016). Finansman Yöntemleri. Suç Mağdurlarına Tazminat Verilmesi Çalıştayı İlgili Tebliğler, (1-2 Ekim 2015) Adana. (Adalet Bakanlığı Mağdur Hakları Daire Başkanlığı Çalıştay Raporları). Ankara.
  • YARSUVAT, D. (1994). Suç Siyaseti ve Mağdurun Korunması. İnan Kıraç’a Armağan. Ankara.
  • YILMAZ, E. (2022). Mağdur İçin Daha İyi Koruma Mümkün Mü? CHD, 17(50), 441-490. (Mümkün Mü?).
  • YILMAZ, E. (2024). Ceza ve Ceza Muhakemesi Hukukunda Mağdur. Ankara. (Mağdur).
  • YÜCEL, M. T. (1967). Suçtan Zarar Gören Şahsın Korunması. Adalet Dergisi, 58(11), 859-863. (Korunma).
  • YÜCEL, M. T. (2009). Suç Korkusu ve Etkisinin Nötrleşmesi. TBBD, (83), 278-301. (Nötrleşme).
  • YÜCEL, M. T. (2014). Adalet Psikolojisi. Ankara. (Adalet Psikolojisi).
  • ZAFER, H. (2015). Ceza Hukuku Genel Hükümler (TCK m.1-75) (5. b.). İstanbul.
  • ZEDNER, L. (2004). Criminal Justice. Oxford.
  • ZEYDÂN, A. (2012). İslâm Hukukuna Giriş. İstanbul.
There are 115 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Criminal Law, Legal Theory, Jurisprudence and Legal Interpretation, Law of Private Insurance
Journal Section Research Articles
Authors

Enes Yılmaz 0000-0002-1469-6788

Early Pub Date May 2, 2025
Publication Date June 30, 2025
Submission Date March 23, 2025
Acceptance Date April 30, 2025
Published in Issue Year 2025 Issue: 7

Cite

APA Yılmaz, E. (2025). Sigorta ve Âkile Sistemlerinin Günümüz Ceza Hukuku Bağlamında Uygulanabilirliği Üzerine Bir Deneme. Çukurova Üniversitesi Hukuk Araştırmaları Dergisi(7), 110-127. https://doi.org/10.59399/cuhad.1663390
 Download Cover Image