Arabic, which the divine will chose as the language of revelation, holds a unique position in the hearts of Muslims. It's undeniable that the Qur'an played a significant role in elevating Arabic to a language of respect. Thus, a considerable portion of Arabic's renown is attributed to the Qur'an. However, as Islam spread, deviations from the linguistic rules, referred to as lahn began to emerge within this divine text. Consequently, the necessity for Arabic grammar arose, in the process leading to the initiation of Arabic grammar education and instruction in Basra and Kufa. Through these endeavours, the Qur'an actively contributed to establishing the foundations of language rules, facilitating a deeper comprehension of Arabic. The philological commentary of Zejjaj, one of the important representatives of the Basra school, called Me’ani’-Kur’an and İ’râbuhû, is one of the important works that emerged as a result of these studies. The author, who included Arabic rules in his work, criticized the views he considered wrong with his harsh style. Zejjaj, who was especially prominent with his diatribes against Ferra, was subjected to heavy criticism by some grammarians because of this style and as a result, he was accused of ‘impoliteness’ by some of them. In this context, in his linguistic criticisms, it was observed that he did not tolerate poetry and prose that violated of grammatical rules. In the study titled ‘Zejjaj's Criticisms against Ferra from a Linguistic Perspective’, while analyzing Zejjaj's criticisms against Ferra, it was also taken into consideration which critical concepts he chose and what kind of discourse style he adopted. In this study, the analysis method was applied. According to the findings, it has been seen that Zejjaj's unique harsh style is reflected in his language. Indeed Zejjaj, while criticizing the expressions he found incorrect in terms of grammar and Ferra who put forward these expressions, frequently resorted to qualifications such as "ilhad (objection)", "ikdâm (intrepidity)", "falsehood", "inept in Arabic", "not knowing Arabic", "an attempt at the meaning of the Qur'an". While criticizing Ferra, he applied important evidence such as the Qur'an, recitation, hadith, poetry and prose.
İlâhî irâde ile vahyin dili seçilen Arapçanın Müslümanlar nezdinde ayrı bir yeri vardır. Arapçanın, saygın bir dil olmasında Kur’ân’ın büyük rolünün olduğu muhakkaktır. Dolayısıyla Arapça, şöhretini büyük ölçüde Kur’ân-ı Kerîm’e borçludur. Fakat İslâmın yayılmasıyla bu ilâhî kaynakta lahn adı verilen kural ihlalleri yapılmaya başlamıştır. Bu doğrultuda Arapça dilbilgisine duyulan ihtiyaç da gün yüzüne çıkmış ve böylece süreç içerisinde Basra ve Kûfe mekteplerinde Arap gramerinin eğitim ve öğretimi başlamıştır. Bu çalışmalarla beraber Kur’ân-ı Kerîm, hem dile dair kaidelerin tespitinde etkin rol oynamış hem de onun daha iyi anlaşılmasına yönelik çalışmalara önayak olmuştur. Basra ekolünün önemli temsilcilerinden olan Zeccâc’ın Me’âni’-Kur’ân ve İ’râbuhû adlı filolojik tefsiri de bu çalışmalar sonucunda ortaya çıkan önemli eserlerdendir. Eserinde Arapça kurallara yer veren müellif, kendince yanlış gördüğü görüşleri sert üslûbuyla eleştirmiştir. Özellikle Ferrâ’ya yönelik ağır ithamlarıyla öne çıkan Zeccâc, bu üslubundan dolayı kimi gramercilerin ağır eleştirilerine maruz kalmış ve bunun sonucunda bazıları tarafından "hadsizlikle" suçlanmıştır. Bu bağlamda Zeccâc’ın, dilbilimsel eleştirilerinde gramer kurallarını ihlal eden şiire ve nesire tolerans göstermediği görülmüştür. "Dilbilimsel Açıdan Zeccâc’ın Ferrâ’ya Yönelik Eleştirileri" adlı çalışmada Zeccâc’ın, Ferrâ’ya yönelik eleştirileri incelenirken bir yandan da onun, hangi eleştirel kavramları seçtiği ve nasıl bir söylem tarzı takındığı da dikkate alınmıştır. Çalışmada tahlîl yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre Zeccac’ın kendine hâs sert üslubunun diline yansıdığı görülmüştür. Nitekim Zeccâc, nahiv açısından yanlış bulduğu ifadeleri ve bu ifadeleri öne süren Ferrâ’yı eleştirirken, "ilhad", "ikdâm", "batıl", "Arapçada yetersiz", "Arapça bilmeyen", "Kur’ân’ın mânâsına bir teşebbüs", gibi nitelemelere sıkça başvurmuştur. Ferrâ’yı eleştirirken Kur’ân, kıraât, hadîs, şiir, nesir, gibi önemli delillere başvurmuştur.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Arabic Language and Rhetoric |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Early Pub Date | June 30, 2025 |
Publication Date | |
Submission Date | November 22, 2024 |
Acceptance Date | May 29, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 28 Issue: 1 |
All works published in this journal are licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.