Bu makale cinsiyet ayrımlarının dil bilgisel olarak cinsiyetsiz bir dil olan Türkçede nasıl kodlandığını incelemektedir. Cinsiyet ifade eden dilsel araçlar üç düzeyde tanımlanmıştır: (a) sözlüksel (kadın, erkek vb.), (b) morfolojik (örneğin -e eki gibi; memur-e), (c) söz dizimsel (bir cinsiyet ifadesinin (cinsiyet ifade eden bir kelimenin) başka sembolik biçimler ile kombinasyonları, örneğin kadın polis). Bu makalede, bu tür cinsiyet ifadelerinin ortaya çıkışını belirleyen faktörler tartışılmaktadır. Makale ayrıca, açık bir şekilde cinsiyet ifade etmeyen terimlerin, doğal cinsiyet eğilimlerini ve insanlığı (adam veya genç kelimelerinin kullanımında olduğu gibi) erkek cinsiyeti ile eşitleme meyline dikkat çekmektedir.
This article examines how gender distinctions are coded in Turkish, a grammatically genderless language. Linguistic means of expressing gender are described on three leves: (a) lexical (lexemes such as kadın, erkek), (b) morphological (suffiexs such as –e in memur-e), (c) syntatic (combinations of a gender lexeme with another nominal form, e.g. kadın polis). Factors determining the occurence of such gender expressions are discussed. The article also deals with inherent gender biases of terms without overt gender markers and the tendency to equate humaness with maleness (as in adam or bir genç).
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Language Studies |
Journal Section | Translations |
Authors | |
Publication Date | May 31, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 15 Issue: 28 |