Dil ve Edebiyat Araştırmaları

Abstract

Rus edebiyatının önemli şairlerinden biri olan İgor Severyanin’in şiirlerinde duygu ve anlam arasındaki ilişki derinlemesine bir bağlantı içerisindedir. Severyanin’in eserleri genellikle dekadan bir karaktere sahiptir, dili oldukça süslü ve kasıtlı olarak gösterişlidir, hatta bazen zevksiz bulunarak sınırları zorladığına inanılır. Şair, sanatında daha önce kullanılmamış biçimler uygulayarak şiirde yeni ölçüler geliştirir. Geleneksel nazım biçimlerini özgün bir şekilde dönüştüren Severyanin’in Klasik Güller şiiri söz konusu yargıya son derece güçlü bir örnek teşkil etmektedir. Birbirinden farklı hislerin hüzünlü bir arka fonda yansıtıldığı ifade türü olan elejinin yoğun bir şekilde ön plana çıktığı şiirde, sözcüklerin derin anlamlı yapısı Arap söz sanatında önemli bir yere sahip olan icâzı anımsatır. Nitekim bu makalede eleji türünde kaleme alınan Klasik Güller’deki sözcüklerin ardında saklı olan gizli mana katmanları ve duyguların sarmal bir biçimde birbirine bağlanışı, icâzın niteliksel verilerinden faydalanılarak çözümlenmeye çalışılacaktır. Klasik şiir normlarını sorgulayan ve yeniden şekillendiren bir analizin başvurulduğu bu çalışmada hüzün, aşk, ayrılık ve kayıp gibi evrensel temaların yanı sıra, duyguların farklı zaman dilimlerinde nasıl evrildiği ve bu evrimin, hem bireysel hem de toplumsal düzeyde nasıl yansıdığına dair tespitlerde bulunulacaktır. Analizler esnasında sıklıkla tarihsel alt yapıdan faydalanılan bu tahlille modern şiir çalışmalarına yenilikçi bir bakış açısı kazandırılarak edebiyat incelemelerine özgün bir katkı sağlanmaya çalışılacaktır.