Feminist eleştirinin çıktılarından biri yazınsal yapıtların yeniden okunarak kadınların eril bakış açısıyla inşa edilen imgelerini ortaya çıkarmak olmuştur. Bununla birlikte kadın bakış açısını, kadın deneyimlerini, kadın dünyasını temel alan dişil yazı kuramı gelişmiştir ki bu kadınların kendilerini öznel bir şekilde aktarabilecekleri bir yazma biçimidir. Buna göre kadınlar dişil bir dille arzularını, duygularını, öznelliklerini, bedenlerini yazacak, eril inşa söylemleri ve imgeleri yapısöküme uğratacaklardır. Doğu Alman Yazınının önde gelen kadın yazarlarından Christa Wolf, yaşanan bu gelişmelerin etkisiyle Medea’nın çocuk katili, kardeş katili, hain, dehşet saçan, kötü büyücü, barbar, vahşi gibi günümüze kadar aktarılan olumsuz imgelerini sorunsallaştırmış ve süreç içerisinde yitirdiği insanlara şifa dağıtan, onları gençleştiren, bitkileri tanıyan, hayvanların dilinden anlayan, iyi büyücü gibi olumlu imgelerini tekrar gün yüzüne çıkarmayı, dişil sesin izini sürerek kök-Medea’ya ulaşmayı hedeflemiştir. Dahası kurban-günah keçisi örgesi üzerinden onu tüm olumsuz nitelemelerden arındırmaya, suçlamalardan aklamaya, eril söylemler ve aktarımlarla elinden alınan itibarını iade etmeye çalışmıştır. Bu çalışmada Medea. Stimmen adlı yapıtından ve buna yönelik ek çalışmalarından hareketle Christa Wolf’un bir kadın yazar olarak Medea’yı nasıl okuduğu, yapısöküme uğrattığı ve yeniden inşa ettiği dişil yazı bağlamında ele alınacaktır.
One of the outcomes of feminist criticism has been to reveal the images of women constructed from a masculine perspective by re-reading literary works. In addition, a theory of feminine writing has developed, based on the female perspective, female experiences, and the female world, which allows women to express themselves in a subjective way. Accordingly, women would write their desires, emotions, subjectivity, and bodies in a feminine language, deconstructing masculine constructed discourses and images. Christa Wolf, one of the leading women writers of East German Literature, problematized the negative images of Medea such as child murderer, fratricide, traitor, terrorizer, evil sorceress, barbarian, and savage, which have been transmitted to the present day under the influence of these developments. She aimed to resurface her positive images such as healing people, rejuvenating, knowing plants, understanding the language of animals and being a good sorceress, which were lost in the process, and to reach the root-Medea by tracing the feminine voice. Moreover, through the victim-scapegoat motif, she sought to purify Medea from all negative characterizations, exonerate her from accusations, and restore her reputation that had been taken away by masculine discourses and transmissions. Using Medea. Stimmen and her additional works, this study will examine how Christa Wolf, as a woman writer, reads, deconstructs, and reconstructs Medea in the context of feminine writing.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | German Language, Literature and Culture |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 17, 2025 |
Submission Date | March 13, 2025 |
Acceptance Date | June 17, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 13 Issue: 1 |
www.gerder.org.tr/diyalog