Kadın Futbolcuların Serbest Zaman Doyum Düzeylerinin Futbol Oynama Süresi Bakımından İncelenmesi

Sibel Duman; Mehmet Mustafa Yorulmazlar

Research Article

Kadın Futbolcuların Serbest Zaman Doyum Düzeylerinin Futbol Oynama Süresi Bakımından İncelenmesi

Year 2024, Volume: 4 Issue: 2, 121 - 132, 11.11.2024

Sibel Duman , Mehmet Mustafa Yorulmazlar

Abstract

Bu çalışmanın amacı; Kadın Futbol Süper Ligi’nde oynayan kadın futbolcuların serbest zaman doyum düzeylerinin futbol oynama süresi başta olmak üzere çeşitli değişkenler ile incelenmesidir. Araştırmamızın evrenini, Kadın Futbol Süper Ligi’nde futbol oynayan kadın sporcular oluşturmaktadır. Örneklem seçim yöntemi olarak, seçkisiz örnekleme yöntemlerinden, basit seçkisiz örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini oluşturan Kadın Futbol Süper Ligi’ndeki 252 kadın sporcudan 137 sporcu araştırmaya katılım sağlamıştır. Veri toplama aracı olarak, Gökçe ve Orhan (2011) tarafından Türkçe ’ye uyarlanan 24 maddeden ve 6 alt boyuttan oluşan, 5’li likert tipi “Serbest Zaman Doyum Ölçeği” kullanılmıştır. Kullanılan ölçeğin geçerlik ve güvenirlik testleri geliştiricisi ve araştırmacı tarafından yapılmış olup alt boyutların her biri için iç tutarlılık değeri (Cronbach Alpha) 0,802 ve 0,969 arasında değişmektedir. Veri toplama süresinde mümkün olan en fazla sporcuya ulaşılmaya çalışılmış olup, evrenin %54’lük kısmına denk gelen 137 kadın sporcudan veri toplanmıştır. Veriler, SPSS 27 for Windows paket programı kullanılarak çözümlenmiştir. Katılımcı sayısı 30’un üzerinde olduğundan Kolmogorov-Smirnov testi kabul edilmiştir. Yapılan test sonucunda p değeri incelendiğinde, p>.005’den büyük olduğundan ve grafiksel olarak da çan eğrisini karşıladığından parametrik testler uygulanmıştır. Elde edilen bulgular neticesinde, Futbol oynama yılının, ölçeğin tamamında ve alt boyutlarında istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olmadığı görülmüştür. (p>0.05). Kadın futbolcuların serbest zaman doyum düzeylerinin profesyonel futbol oynama süresi bakımından incelendiğinde; istatistiksel olarak anlamlı bir farkın olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Keywords

Futbol, Kadın Futbolu, Doyum, Serbest Zaman, Serbest Zaman Doyum Düzeyi

Ethical Statement

Bu çalışmanın gerçekleştirilmesi ve yazılmasında bilimsel ve etik ilkelere uyulduğu ve kullanılan tüm kaynaklara usulüne uygun şekilde atıfta bulunulduğu beyan edilmiştir.

References

1. Acar, K., (2013). Futbol eğitimi alan çocuklarda problem çözme becerileri ve fonksiyonel olmayan tutumların incelenmesi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
2. Beard, J.G., ve Ragheb, M.G., (1980). Measuring leisure satisfaction. Journal of Leisure Research, 12,20-33.
3. Bozlu, B., (2019). Kadın futbol alanının ilişkisel analizi. Sosyoloji Dergisi, 39, 53-80.
4. Broathurst, R., (2001). Managing Environments for Leisure and Recration. London: Routledge.
5. Broughton, K., ve Beggs, B.A., (2006). Leisure satisfaction of older adults. Activities, Adaptation & Aging, 31(1), 1–18.
6. Bulgu, N., (2012). Futbolda şiddetin erkeklik anlamları. Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 23(4).
7. Chang, P. J., Wray, L. ve Lin, Y. (2014). Social relationships, leisure activity and health in older adults. Health Psychology, 33(6), 516-523.
8. Çakır, V. O. (2017). Üniversite öğrencilerin serbest zaman doyum düzeyleri ile serbest zaman yönetimleri arasındaki ilişki. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(3), 17-27.
9. Çevik, N. K., ve Korkmaz, O. (2014). Türkiye’de yaşam doyumu ve iş doyumu arasindaki ilişkinin iki değişkenli sirali probit model analizi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 126-145.
10. Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R., and Griffin, S., (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71-75.
11. Doğan, M., Elçi, G. ve Gürbüz, B. (2019). Serbest zaman doyumu, serbest zamanda sıkılma algısı ve iş tatmini ilişkisi: akademisyenler üzerine bir araştırma. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(1), 154-164. https://doi.org/10.33689/spormetre.521555
12. Er, B. ve Güzel Gürbüz, P. (2021). Uluslararası spor organizasyonlarında gönüllü motivasyonu ile serbest zaman doyum düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(1), 152-172. https://doi.org/10.25307/jssr.906958
13. Gökçe, H. ve Orhan, K. (2011). Serbest zaman doyum ölçeğinin English geçerlilik güvenirlik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi , 22 (4), 139-145.
14. Hadi, G., Erdem, B., ve Duman, E. (2021). Sportif rekreatif aktiviteye katılan bireylerin serbest zaman doyum düzeyleri ve optimal performans duygu durumlarının arasındaki ilişkinin incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 32(1), 10-19. https://doi.org/10.17644/sbd.702867
15. Johansson, M., Hassmén, P. & Jouper, J. (2011). Acute effects of Qigong exercise on mood and anxiety. Sport. Exercise. and Performance Psychology, 1(S), 60-65.
16. Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemi,(11. baskı) Ankara. Nobel Yayınevi.
17. Kovacs, A., (2007). The leisure personality: relationships between personality, leisure satisfaction, and life satisfaction. Doctoral Dissertation. USA: Indiana University, School of Health, Physical Education and Recreation.
18. Köksal, G.(2019). Serbest zaman doyumu ve yaşam tatmini ilişkisi: Beden eğitimi öğretmenleri örneği. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
19. Lloyd, K.M., ve Aukd, C.J., (2001). The role of leisure in determining quality of life: ıssues of content and measurement. Social Indicators Research, 57, 43–71.
20. Mannell, R.C, ve Kleiber, D.A., (1997). A Social Psychology of Leisure. State College: Venture Publishing.
21. Orta, L. , (2011) Türkiye'de Kadın Futbolunun Tarihçesi. ( Erişim Tarihi: 15.08.2024) https://www.futbolekonomi.com/index.php/haberler-makaleler/genel/265-lale-orta/3263-kadnfutbolu-ale-orta.html
22. Özbey, S., ve Çelebi, M., (2003). Rekreasyon, Spor Bilimlerine Giriş (Editör: Mirzeoğlu N.). Ankara: Bağırgan Yayınevi, 227–264.
23. Öztürk, P., (2017). Kadın futbolcuların futbol alanındaki deneyimleri. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
24. Pfister, G., (2008). Eşitlik ve sosyal misyonlar: müslüman kadınlar, spor ve fiziksel aktivitelere katılım fırsatları. Spor Bilimleri Dergisi, 19(4), 250-260.
25. Turgut, Ş., (2019). Kadın futbolcuların kulüplerindeki iş doyum düzeylerinin incelenmesi (Kktcell Kadın Futbol Ligi Örneği). Yüksek Lisans Tezi KKTC Yakın Doğu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, , Lefkoşa.
26. Türk Dil Kurumu (TDK), Doyum, 2024, https://www.tdk.gov.tr/
27. Yaşar, Ç., (2014). Türkiye’de yeni bir spor olarak kadın futbolu. Doktora Tezi. Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

Year 2024, Volume: 4 Issue: 2, 121 - 132, 11.11.2024

Sibel Duman , Mehmet Mustafa Yorulmazlar

Abstract

References

1. Acar, K., (2013). Futbol eğitimi alan çocuklarda problem çözme becerileri ve fonksiyonel olmayan tutumların incelenmesi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
2. Beard, J.G., ve Ragheb, M.G., (1980). Measuring leisure satisfaction. Journal of Leisure Research, 12,20-33.
3. Bozlu, B., (2019). Kadın futbol alanının ilişkisel analizi. Sosyoloji Dergisi, 39, 53-80.
4. Broathurst, R., (2001). Managing Environments for Leisure and Recration. London: Routledge.
5. Broughton, K., ve Beggs, B.A., (2006). Leisure satisfaction of older adults. Activities, Adaptation & Aging, 31(1), 1–18.
6. Bulgu, N., (2012). Futbolda şiddetin erkeklik anlamları. Hacettepe Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 23(4).
7. Chang, P. J., Wray, L. ve Lin, Y. (2014). Social relationships, leisure activity and health in older adults. Health Psychology, 33(6), 516-523.
8. Çakır, V. O. (2017). Üniversite öğrencilerin serbest zaman doyum düzeyleri ile serbest zaman yönetimleri arasındaki ilişki. Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(3), 17-27.
9. Çevik, N. K., ve Korkmaz, O. (2014). Türkiye’de yaşam doyumu ve iş doyumu arasindaki ilişkinin iki değişkenli sirali probit model analizi. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 126-145.
10. Diener, E., Emmons, R. A., Larsen, R., and Griffin, S., (1985). The satisfaction with life scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71-75.
11. Doğan, M., Elçi, G. ve Gürbüz, B. (2019). Serbest zaman doyumu, serbest zamanda sıkılma algısı ve iş tatmini ilişkisi: akademisyenler üzerine bir araştırma. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(1), 154-164. https://doi.org/10.33689/spormetre.521555
12. Er, B. ve Güzel Gürbüz, P. (2021). Uluslararası spor organizasyonlarında gönüllü motivasyonu ile serbest zaman doyum düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi. Spor Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 6(1), 152-172. https://doi.org/10.25307/jssr.906958
13. Gökçe, H. ve Orhan, K. (2011). Serbest zaman doyum ölçeğinin English geçerlilik güvenirlik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi , 22 (4), 139-145.
14. Hadi, G., Erdem, B., ve Duman, E. (2021). Sportif rekreatif aktiviteye katılan bireylerin serbest zaman doyum düzeyleri ve optimal performans duygu durumlarının arasındaki ilişkinin incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 32(1), 10-19. https://doi.org/10.17644/sbd.702867
15. Johansson, M., Hassmén, P. & Jouper, J. (2011). Acute effects of Qigong exercise on mood and anxiety. Sport. Exercise. and Performance Psychology, 1(S), 60-65.
16. Karasar, N. (2011). Bilimsel Araştırma Yöntemi,(11. baskı) Ankara. Nobel Yayınevi.
17. Kovacs, A., (2007). The leisure personality: relationships between personality, leisure satisfaction, and life satisfaction. Doctoral Dissertation. USA: Indiana University, School of Health, Physical Education and Recreation.
18. Köksal, G.(2019). Serbest zaman doyumu ve yaşam tatmini ilişkisi: Beden eğitimi öğretmenleri örneği. Yüksek Lisans Tezi. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Konya.
19. Lloyd, K.M., ve Aukd, C.J., (2001). The role of leisure in determining quality of life: ıssues of content and measurement. Social Indicators Research, 57, 43–71.
20. Mannell, R.C, ve Kleiber, D.A., (1997). A Social Psychology of Leisure. State College: Venture Publishing.
21. Orta, L. , (2011) Türkiye'de Kadın Futbolunun Tarihçesi. ( Erişim Tarihi: 15.08.2024) https://www.futbolekonomi.com/index.php/haberler-makaleler/genel/265-lale-orta/3263-kadnfutbolu-ale-orta.html
22. Özbey, S., ve Çelebi, M., (2003). Rekreasyon, Spor Bilimlerine Giriş (Editör: Mirzeoğlu N.). Ankara: Bağırgan Yayınevi, 227–264.
23. Öztürk, P., (2017). Kadın futbolcuların futbol alanındaki deneyimleri. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
24. Pfister, G., (2008). Eşitlik ve sosyal misyonlar: müslüman kadınlar, spor ve fiziksel aktivitelere katılım fırsatları. Spor Bilimleri Dergisi, 19(4), 250-260.
25. Turgut, Ş., (2019). Kadın futbolcuların kulüplerindeki iş doyum düzeylerinin incelenmesi (Kktcell Kadın Futbol Ligi Örneği). Yüksek Lisans Tezi KKTC Yakın Doğu Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, , Lefkoşa.
26. Türk Dil Kurumu (TDK), Doyum, 2024, https://www.tdk.gov.tr/
27. Yaşar, Ç., (2014). Türkiye’de yeni bir spor olarak kadın futbolu. Doktora Tezi. Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.

There are 27 citations in total.

Details

Primary Language	Turkish
Subjects	Sports Science and Exercise (Other)
Journal Section	Research Articles
Authors	Sibel Duman 0000-0002-5432-1534 Mehmet Mustafa Yorulmazlar 0000-0002-1051-0798
Publication Date	November 11, 2024
Submission Date	September 9, 2024
Acceptance Date	September 27, 2024
Published in Issue	Year 2024 Volume: 4 Issue: 2

Cite

APA	Duman, S., & Yorulmazlar, M. M. (2024). Kadın Futbolcuların Serbest Zaman Doyum Düzeylerinin Futbol Oynama Süresi Bakımından İncelenmesi. Düzce Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 4(2), 121-132.

Download Cover Image

Article Files

Full Text