The Preschool Education Programme Updated with the MoNE-UNICEF Partnership and the Turkish Century Education Model: An Analysis on Out-of-School Learning Environments
Abstract
Preschool education programmes in Turkey from 1952 to 2024 have been undergoing a continuous transformation process to respond to children's developmental needs and social changes. As of 2024, the new preschool education programme prepared within the framework of the Turkish Century Education Model and the Preschool Education Programme Updated with the MoNE-UNICEF Partnership are known as important steps that embody this transformation. The aim of this study is to comprehensively analyse the Preschool Education Programme updated with the MoNE-UNICEF Partnership and the Turkish Century Education Model Preschool Education Programme in terms of out-of-school learning environments. In the study, document analysis method was used and these two programmes were taken as data collection tools. Descriptive analysis technique was used to analyse the data. The results of the study reveal that the learning outcomes and sub-learning outcomes in the Turkish Century Education Model Preschool Education Programme include more elements and outcomes related to out-of-school learning. In particular, it is seen that activities that encourage children to interact with nature, social responsibility projects and social interactions are prominent in the programme. Moreover, the importance given to out-of-school learning in the programme has increased with each new version. This provides evidence of the adoption of innovative approaches in education and child-centred learning models.
Keywords
Out-of-school learning pre-school education non-formal learning 2024 pre-school education programme.
References
- Akkoyunlu, B., Akman, B. ve Tuğrul, B. (2002). Investigation of kindergarten children's computer literacy skills. Journal of Qafqaz University, 9(1), 43-52.
- Akduman, G. G. (2016). Okul öncesi eğitimin tanımı ve önemi. G. U. Balat (Ed.), Okul öncesi eğitime giriş içinde (ss. 1-15). Nobel.
- Avraamidou, L. (2015). Reconceptualizing elementary teacher preparation: A case for informal science education. International Journal of Science Education, 37(1), 108–135. https://doi.org/10.1080/09500693.2014.957733
- Ay, Y., Anagün, Ş. S., ve Demir, Z. M. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretiminde okul dışı öğrenme hakkındaki görüşleri. Turkish Studies: International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(15), 103-118. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.8702
- Aydemir, İ., ve Toker-Gökçe, A. (2016). Okul yöneticilerinin okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin görüşleri. In IIIrd International Eurasian Educational Research Congress Bildiri Kitabı (pp. 630-638). Anı.
- Bakioğlu, B., ve Karamustafaoğlu, S. (2020). Okul dışı öğrenme ortamlarının fen eğitiminde kullanımı. Eğitim ve Bilim, 45(202), 251-268. https://doi.org/10.15390/EB.2020.8702
- Beames, S., Higgins, P., & Nicol, R. (2012). Learning outside the classroom: Theory and guidelines for practice. Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203816011
- Beasley, K., & Butler, D. (2021). Outdoor learning and young children's development [Yayımlanmamış çalışma].
- Bentsen, P., Jensen, F. S., Mygind, E., & Randrup, T. B. (2010). The extent and dissemination of udeskole in Danish schools. Urban Forestry & Urban Greening, 9(3), 235-243. https://doi.org/10.1016/j.ufug.2010.02.001
- Bulut, Y., ve Polat, Ö. (2019). Erken çocukluk eğitiminde sürdürülebilirlik kavramının incelenmesi. Fırat Üniversitesi İİBF Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(2), 35-58. https://dergipark.org.tr/tr/pub/fuuiibfdergi/issue/51484/668167
- Çalışkan, A. (2019). Doğayla öğrenme ve öğretmenlerin rolü. Erken Çocukluk Eğitimi Dergisi, 23(4), 89-101.
- Cooper, A. (2015). Nature and the outdoor learning environment: The forgotten resource in early childhood education. International Journal of Early Childhood Environmental Education, 3(1),85-97. https://naturalstart.org/sites/default/files/journal/3.cooper-_final.pdf
- Coyle, K. J. (2010). Back to school: Back outside! How outdoor education and outdoor school time create high performance students. National Wildlife Federation. https://www.nwf.org/Back-to-School
- Çelikkaleli, Ö. (2014). Bilim, eğitim psikolojisi ve gelişimle ilgili kavramlar. In R. Ç. Eroğul & F. Yurtal (Eds.), Eğitim psikolojisi el kitabı içinde (ss. 1–46). Mentis.
- Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: Formal, non-formal, and informal education. Journal of Science Education and Technology, 16(2), 171-190. https://doi.org/10.1007/s10956-006-9027-1
- Göloğlu-Demir, C., ve Çetin, F. (2021). Okul dışı öğrenme (ODÖ) faaliyetlerine yönelik öğretmen öz-yeterlik inançları ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 19(1), 613-634. https://doi.org/10.37217/tebd.901426
- Güngör, C. (2021). Out-of-school education. Ş. Koca (Ed.), Research and reviews in educational sciences - I içinde (1. baskı, ss. 33-52). Gece Kitaplığı.
- Hannu, S. (1993). Centre education motivation and learning in informal education. Helsinki University-Finland, Research Report, 119.
- İnce, M., ve Akcanca, N. (2021). Erken çocukluk döneminde okul dışı öğrenme ortamlarının kullanımına ilişkin öğretmen görüşleri. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 6(1), 48-67. https://doi.org/10.24130/eccd-jeces.2021.26103
- Koçak, M. (2022). Okul öncesi eğitimde okul dışı öğrenme ortamlarının kullanımına yönelik bir olgubilim çalışması [Yayımlanmış yüksek lisans tezi,], Hacettepe Üniversitesi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp?id=K7vbTDufBEz4bnxskOhrRA&no=CPr2N7Z1xZw1wmtvhKZozg
- Kubat, U. (2018). Okul dışı öğrenme ortamları hakkında fen bilgisi öğretmen adaylarının görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (48), 111-135. https://doi.org/10.21764/maeuefd.428062
- Mawson, W. B. (2014). Experiencing the “wild woods”: the impact of pedagogy on children’s experience of a natural environment. European Early Childhood Education Research Journal, 22(4), 513-524. https://doi.org/10.1080/1350293X.2014.947833
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2013). Okul öncesi eğitim programı (MEB-UNICEF Ortaklığı ile Güncellenmiştir). https://tegm.meb.gov.tr/dosya/okuloncesi/ooproram.pdf
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2024). Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli okul öncesi eğitim programı. https://tegm.meb.gov.tr/www/okul-oncesi-egitim-programi/icerik/952
- Öztürk, G., ve Bozkurt Altan, E. (2019). Okul dışı öğrenme ortamlarının okul öncesi dönemde kullanımı. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(3), 90-101.
- Rickinson, M., Dillon, J., Teamey, K., Morris, M., Choi, M. Y., Sanders, D., & Benefield, P. (2004). A review of research on outdoor learning. National Foundation for Educational Research and King’s College London.
- Sağlam, M. (2018). 21. yüzyılda eğitim: Bilgi toplumundan öğrenen topluma. Eğitim ve Bilim, 43(193), 1-16. https://doi.org/10.15390/EB.2018.6943
- Saraç, H. (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: İçerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(2), 60-81.
- Sarıoğlan, A. B., ve Küçüközer, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerinin araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2(1), 1-15.
- Sontay, G., Tutar, M., ve Karamustafaoğlu, O. (2016). Okul dışı öğrenme ortamları ile fen öğretimi hakkında öğrenci görüşleri: Planetaryum gezisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 1(1), 1-24.
- Şen, M. (2022). Açık hava öğrenme ortamlarının okul öncesi dönemdeki yeri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 10(3), 720-742. https://doi.org/10.14689/issn.2148-2624.1.10c3s34m
- Waite, S. (2011). Teaching and learning outside the classroom: Personal values, alternative pedagogies and standards. Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203844890
MEB-UNİCEF Ortaklığı ile Güncellenen Okul Öncesi Eğitim Programı ve Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli: Okul Dışı Öğrenme Ortamları Üzerine Bir Analiz
Abstract
Türkiye’de 1952’den 2024 yılına kadar okul öncesi eğitim programları, çocukların gelişimsel ihtiyaçlarına ve toplumsal değişimlerine yanıt verecek şekilde sürekli bir dönüşüm süreci geçirmektedir. 2024 yılı itibarıyla, Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli çerçevesinde hazırlanan yeni okul öncesi eğitim programı ve MEB-UNİCEF Ortaklığı ile Güncellenen Okul Öncesi Eğitim Programı bu dönüşümü somutlaştıran önemli adımlar olarak bilinmektedir. Bu çalışmanın amacı, MEB-UNİCEF Ortaklığı ile Güncellenen Okul Öncesi Eğitim Programı ve Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli Okul Öncesi Eğitim Programı’nın okul dışı öğrenme ortamları açısından kapsamlı bir şekilde analiz etmektir. Araştırmada, doküman incelemesi yöntemi kullanılmış, veri toplama aracı olarak bu iki program ele alınmıştır. Verilerin analizinde betimsel analiz tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları, Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli Okul Öncesi Eğitim Programında yer alan öğrenme çıktıları ve alt öğrenme çıktılarında okul dışı öğrenme ile ilgili unsurlara ve kazanımlara daha fazla yer verildiğini ortaya koymaktadır. Özellikle, çocukların doğa ile etkileşimde bulunmalarını teşvik eden aktivitelerin, sosyal sorumluluk projelerinin ve toplumsal etkileşimlerin programda belirgin bir şekilde ön plana çıktığı görülmektedir. Ayrıca, okul dışı öğrenmeye programda verilen önem, her yeni versiyonla birlikte artış göstermiştir. Bu durum, eğitimdeki yenilikçi yaklaşımların ve çocuk merkezli öğrenme modellerinin benimsendiğin bir kanıtını sunmaktadır.
References
- Akkoyunlu, B., Akman, B. ve Tuğrul, B. (2002). Investigation of kindergarten children's computer literacy skills. Journal of Qafqaz University, 9(1), 43-52.
- Akduman, G. G. (2016). Okul öncesi eğitimin tanımı ve önemi. G. U. Balat (Ed.), Okul öncesi eğitime giriş içinde (ss. 1-15). Nobel.
- Avraamidou, L. (2015). Reconceptualizing elementary teacher preparation: A case for informal science education. International Journal of Science Education, 37(1), 108–135. https://doi.org/10.1080/09500693.2014.957733
- Ay, Y., Anagün, Ş. S., ve Demir, Z. M. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının fen öğretiminde okul dışı öğrenme hakkındaki görüşleri. Turkish Studies: International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 10(15), 103-118. https://doi.org/10.7827/TurkishStudies.8702
- Aydemir, İ., ve Toker-Gökçe, A. (2016). Okul yöneticilerinin okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin görüşleri. In IIIrd International Eurasian Educational Research Congress Bildiri Kitabı (pp. 630-638). Anı.
- Bakioğlu, B., ve Karamustafaoğlu, S. (2020). Okul dışı öğrenme ortamlarının fen eğitiminde kullanımı. Eğitim ve Bilim, 45(202), 251-268. https://doi.org/10.15390/EB.2020.8702
- Beames, S., Higgins, P., & Nicol, R. (2012). Learning outside the classroom: Theory and guidelines for practice. Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203816011
- Beasley, K., & Butler, D. (2021). Outdoor learning and young children's development [Yayımlanmamış çalışma].
- Bentsen, P., Jensen, F. S., Mygind, E., & Randrup, T. B. (2010). The extent and dissemination of udeskole in Danish schools. Urban Forestry & Urban Greening, 9(3), 235-243. https://doi.org/10.1016/j.ufug.2010.02.001
- Bulut, Y., ve Polat, Ö. (2019). Erken çocukluk eğitiminde sürdürülebilirlik kavramının incelenmesi. Fırat Üniversitesi İİBF Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 3(2), 35-58. https://dergipark.org.tr/tr/pub/fuuiibfdergi/issue/51484/668167
- Çalışkan, A. (2019). Doğayla öğrenme ve öğretmenlerin rolü. Erken Çocukluk Eğitimi Dergisi, 23(4), 89-101.
- Cooper, A. (2015). Nature and the outdoor learning environment: The forgotten resource in early childhood education. International Journal of Early Childhood Environmental Education, 3(1),85-97. https://naturalstart.org/sites/default/files/journal/3.cooper-_final.pdf
- Coyle, K. J. (2010). Back to school: Back outside! How outdoor education and outdoor school time create high performance students. National Wildlife Federation. https://www.nwf.org/Back-to-School
- Çelikkaleli, Ö. (2014). Bilim, eğitim psikolojisi ve gelişimle ilgili kavramlar. In R. Ç. Eroğul & F. Yurtal (Eds.), Eğitim psikolojisi el kitabı içinde (ss. 1–46). Mentis.
- Eshach, H. (2007). Bridging in-school and out-of-school learning: Formal, non-formal, and informal education. Journal of Science Education and Technology, 16(2), 171-190. https://doi.org/10.1007/s10956-006-9027-1
- Göloğlu-Demir, C., ve Çetin, F. (2021). Okul dışı öğrenme (ODÖ) faaliyetlerine yönelik öğretmen öz-yeterlik inançları ölçeğinin geliştirilmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 19(1), 613-634. https://doi.org/10.37217/tebd.901426
- Güngör, C. (2021). Out-of-school education. Ş. Koca (Ed.), Research and reviews in educational sciences - I içinde (1. baskı, ss. 33-52). Gece Kitaplığı.
- Hannu, S. (1993). Centre education motivation and learning in informal education. Helsinki University-Finland, Research Report, 119.
- İnce, M., ve Akcanca, N. (2021). Erken çocukluk döneminde okul dışı öğrenme ortamlarının kullanımına ilişkin öğretmen görüşleri. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 6(1), 48-67. https://doi.org/10.24130/eccd-jeces.2021.26103
- Koçak, M. (2022). Okul öncesi eğitimde okul dışı öğrenme ortamlarının kullanımına yönelik bir olgubilim çalışması [Yayımlanmış yüksek lisans tezi,], Hacettepe Üniversitesi. https://tez.yok.gov.tr/UlusalTezMerkezi/tezDetay.jsp?id=K7vbTDufBEz4bnxskOhrRA&no=CPr2N7Z1xZw1wmtvhKZozg
- Kubat, U. (2018). Okul dışı öğrenme ortamları hakkında fen bilgisi öğretmen adaylarının görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (48), 111-135. https://doi.org/10.21764/maeuefd.428062
- Mawson, W. B. (2014). Experiencing the “wild woods”: the impact of pedagogy on children’s experience of a natural environment. European Early Childhood Education Research Journal, 22(4), 513-524. https://doi.org/10.1080/1350293X.2014.947833
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2013). Okul öncesi eğitim programı (MEB-UNICEF Ortaklığı ile Güncellenmiştir). https://tegm.meb.gov.tr/dosya/okuloncesi/ooproram.pdf
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2024). Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli okul öncesi eğitim programı. https://tegm.meb.gov.tr/www/okul-oncesi-egitim-programi/icerik/952
- Öztürk, G., ve Bozkurt Altan, E. (2019). Okul dışı öğrenme ortamlarının okul öncesi dönemde kullanımı. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(3), 90-101.
- Rickinson, M., Dillon, J., Teamey, K., Morris, M., Choi, M. Y., Sanders, D., & Benefield, P. (2004). A review of research on outdoor learning. National Foundation for Educational Research and King’s College London.
- Sağlam, M. (2018). 21. yüzyılda eğitim: Bilgi toplumundan öğrenen topluma. Eğitim ve Bilim, 43(193), 1-16. https://doi.org/10.15390/EB.2018.6943
- Saraç, H. (2017). Türkiye’de okul dışı öğrenme ortamlarına ilişkin yapılan araştırmalar: İçerik analizi çalışması. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(2), 60-81.
- Sarıoğlan, A. B., ve Küçüközer, H. (2017). Fen bilgisi öğretmen adaylarının okul dışı öğrenme ortamları ile ilgili görüşlerinin araştırılması. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 2(1), 1-15.
- Sontay, G., Tutar, M., ve Karamustafaoğlu, O. (2016). Okul dışı öğrenme ortamları ile fen öğretimi hakkında öğrenci görüşleri: Planetaryum gezisi. İnformal Ortamlarda Araştırmalar Dergisi, 1(1), 1-24.
- Şen, M. (2022). Açık hava öğrenme ortamlarının okul öncesi dönemdeki yeri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 10(3), 720-742. https://doi.org/10.14689/issn.2148-2624.1.10c3s34m
- Waite, S. (2011). Teaching and learning outside the classroom: Personal values, alternative pedagogies and standards. Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203844890
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Early Childhood Education, Other Fields of Education (Other) |
| Journal Section | Reviews |
| Authors | |
| Publication Date | June 1, 2025 |
| Submission Date | April 9, 2025 |
| Acceptance Date | May 19, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 3 Issue: 1 |
