Abstract
Bu çalışmanın hedefi, ıstakoz türünün (Homarus gammarus Linnaeus, 1758) tercih edeceği muhtemel yapay resif modellerinin belirlenmesidir. Bu amaçla, sekiz farklı şekil ve büyüklükte yapay resif modeli tasarlanmıştır. Farklı materyal (ahşap, beton ve metal) ve şekillere (düz, ızgara, 6 girişli, U tipi, baca şapkası, şömine baca tuğlası) sahip modeller Marmara Denizi’nde Erdek Ocaklar Körfezi kıyılarında kıyıdan 500 m mesafede 10 m, 15 m ve 20 m derinliklerde deniz tabanına plana göre her bir model için üçer adet olacak şekilde yerleştirildikten sonra aylık periyotlarla sualtı gözlemleriyle incelenmiştir. Sualtı gözlemleri sırasında SCUBA ekipmanları kullanılmış olup resiflerin deniz tabanına yerleştirilmesinde geçen süre (çaba) 233 dk/dalgıç ve dalgıçların suda geçirdiği süre ise 540 dk/dalgıç olarak hesaplanmıştır. Çalışma sonucunda, yapay resiflerin çevresinde ve içinde toplam 32 adet H. gammarus türü gözlenmiştir. Sıcaklık 14°C’nin altına düştüğünde ıstakoz sayısında belirgin bir artış görülmüştür. Bununla birlikte, ıstakoz bireylerinin sadece 20 m derinlikteki beton yapay resif modellerini tercih ettiği tespit edilmiştir. Ayrıca, küçük olan bireylerin 40×80 cm düz beton modeli (24 adet), büyük olan bireylerin ise U beton modeli (8 adet) tercih ettiği gözlenmiştir. Dolayısıyla bu çalışma sonucunda, yetiştiriciliği yapılan ıstakoz bireylerinin stoklarının korunması ve sürdürülebilirliğinin sağlanması açısından beton yapay resif modellerinin kullanılması ve bireylerin doğal ortamlarına aşılanmasında bu resiflere bırakılması önerilmiştir. Bu bağlamda, bu çalışma ileride gerçekleştirilecek çalışmalara ışık tutacaktır.
Supporting Institution
Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Bilimler Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi
Project Number
FBA-2015-437
Thanks
Bu çalışma Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Bilimler Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından FBA-2015-437 nolu proje ile desteklenmiştir. Yapay resiflerin deniz tabanına yerleştirilmesi aşamasındaki lojistik desteklerinden dolayı Soner Reis gemisinin kaptanı Cüneyt JİLE’ye teşekkür ederiz.
References
- Acarli, D., Ayaz, A. & Çakir, K. (2014). Erdek-Ocaklar yapay resiflerinde Homarus gammarus (L.1753)’un yuva yapma davranışı üzerine bir ön çalışma. 17. Sualtı Bilim ve Teknoloji Toplantısı (pp.126). İstanbul, Türkiye.
- Acarli, D. & Ayaz, A. (2015). Using concrete artificial reef as a tool to enrich the new marine habitat in Erdek-Ocaklar Bay (Marmara Sea, Turkey). Fresenius Environmental Bulletin, 24 (2a): 602-609.
- Acarli, D., Ayaz, A., Altinağaç, U., Özekinci, U., Bayhan, B. & Kara, A. (2013). Determination of fish fauna at artificial reefs using underwater visual census methods in Erdek-Ocaklar (Marmara Sea/Turkey). 10th CARAH – International Conference on Artificial Reefs and Related Aquatic Habitats (pp. 61). İzmir, Turkey.
- Altinağaç, U., Ayaz, A., Acarli, D. & Özekinci, U. (2013). Determination of the fish species composition of saroz artificial reefs in İbrice (Saroz Bay, Turkey). 10th CARAH – International Conference on Artificial Reefs and Related Aquatic Habitats (pp. 63). İzmir, Turkey.
- Angel, D.L. & Spanier, E. (2002). An application of artificial reefs to reduce organic enrichment caused by net-cage fish farming: preliminary results. ICES Journal of Marine Science, 59: S324–S329. DOI: 10.1006/jmsc.2002.1208
- Aydın, M. (2011). Yapay habitatlar ve balıkçılık. Mavi Yaşam, 4: 5-6.
- Benavente, G.P., Uglem, I., Browne, R. & Balsa, C.M. (2010). Culture of juvenile European Lobster (Homarus gammarus L.) in submerged cages. Aquaculture International, 18: 1177–1189. DOI: 10.1007/s10499-010-9332-9
- Düzbastilar, F.O. & Lök, A. (2004). Yapay Resif İnşasında Kullanılan Birincil Malzemeler. Ege Journal of Fisheries and Aquatic Sciences, 21, 181-185.
- Guillén, J.E., Ramos, A.A., Martinez, L. & Sanchez Lizaso, J.L. (1994). Antitrawling reefs and the protection of Posidonia oceanica (L) meadows in the Western Mediterranean Sea: Demand and Aims. Bulletin of Marine Science, 55(2-3): 645–650.
- Jensen, A. (2002). Artificial reefs of Europe: Perspective and future. ICES Journal of Marine Science, 59: S3–S13. DOI: 10.1006/jmsc.2002.1298
- Kumlu, M. (2001). Karides, ıstakoz ve midye yetiştiriciliği. Adana: Çukurova Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Yayınları.
- Lök, A., Metin, C., Ulaş, A., Düzbastilar, F.O. & Tokaç, A. (2002). Artificial reefs in Turkey. ICES Journal of Marine Science, 59, 192-195. DOI: 10.1006/jmsc.2002.1221
- Lukens, R.R. (1997). Guidelines for marine artificial reef materials. Report compiled by the Artificial Reefs Subcommittee of the Technical Coordinating Committee, Gulf States Marine Fisheries Commission, 118 p.
- Prodöhl, P.A., Jørstad, K.E., Triantafyllidis, A., Katsares, V. & Triantaphyllidis, C. (2014). European lobster – Homarus gammarus. GenImpact Final Scientific Report, 9, 91-97.
- Ramos-Espla, A.A., Guillén, J.E., Bayle-Sempere, J.T. & Sánchez-Jérez, P. (2000). Artificial anti-trawling reefs off Alicante, South- Eastern Iberian Peninsula: Evolution of reef block and set designs. In A.C. Jensen, K.J. Collins, A.P.M. Lockwood (Eds.), Artificial Reefs in European Seas (pp 195-218). Dordrecht: Springer. DOI: 10.1007/978-94-011-4215-1_12
- Rilov, G. & Benayahu, Y. (2000). Fish assemblage on natural versus vertical artificial reefs: the rehabilitation perspective. Marine Biology, 136(5), 931-942. DOI: 10.1007/s002279900250
- Stone, R.B., McGurrin, J.M., Sprague, L.M. & Seaman, W.Jr. (1991). Artificial habitats of the World: Synopsis and major trends. In W. Seaman Jr, L.M. Sprague (Eds). Artificial habitats for marine and freshwater fisheries (pp 31-60). California: Academic Press. DOI: 10.1016/B978-0-08-057117-1.50008-1
- TÜİK (2019). Su Ürünleri İstatistikleri. Alıntılama adresi: https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=97&locale=tr (27.05.2019).
- Ulaş, A., Lök, A., Duzbastilar, F.O., Özgül, A. & Metin, C. (2011). A new artificial reef design for octopus (Octopus vulgaris Cuvier, 1797) in the Aegean Sea and preliminary results. Brazilian Journal of Oceanography, 59: 21-25.
Abstract
The objective of this study is to determine the possible artificial reef models preferred by lobster species (Homarus gammarus Linnaeus, 1758). For this purpose, eight artificial reef models at different shapes and sizes have been designed. These models include flat, grilled, U-type, cowl, fireplace chimney brick shapes made from the materials of wood, concrete and metal. Artificial reefs were deployed at 5, 10, 20 m water depths and 500 m from the shore on the coast of Erdek Ocaklar Bay in Marmara Sea. Then, monthly monitoring was conafort) was 233 minutes/diver and the time spent underwater by the divers was calculated as 540 minutes/diver. As a result of the study, 32 individuals of H. gammarus were observed in/around the artificial reefs. A significant increase was observed in the number of lobsters when the temperature dropped below 14°C. However, it was determined that lobster individuals preferred only concrete artificial reef models at the depth of 20 m. In addition, it was observed that small individuals preferred 40×80 cm flat concrete model (24 individuals) and large individuals preferred U-type concrete model (8 individuals). Therefore, it has been proposed to the usage of concrete artificial reef models in order to protect and ensure the sustainability of the reared lobster stocks and to release them into these artificial reefs while introducing them to the natural environments. In this context, this study will shed light on future studies.
Keywords
Species-specific artificial reef lobster artificial reef design Marmara Sea Homarus gammarus
Project Number
FBA-2015-437
References
- Acarli, D., Ayaz, A. & Çakir, K. (2014). Erdek-Ocaklar yapay resiflerinde Homarus gammarus (L.1753)’un yuva yapma davranışı üzerine bir ön çalışma. 17. Sualtı Bilim ve Teknoloji Toplantısı (pp.126). İstanbul, Türkiye.
- Acarli, D. & Ayaz, A. (2015). Using concrete artificial reef as a tool to enrich the new marine habitat in Erdek-Ocaklar Bay (Marmara Sea, Turkey). Fresenius Environmental Bulletin, 24 (2a): 602-609.
- Acarli, D., Ayaz, A., Altinağaç, U., Özekinci, U., Bayhan, B. & Kara, A. (2013). Determination of fish fauna at artificial reefs using underwater visual census methods in Erdek-Ocaklar (Marmara Sea/Turkey). 10th CARAH – International Conference on Artificial Reefs and Related Aquatic Habitats (pp. 61). İzmir, Turkey.
- Altinağaç, U., Ayaz, A., Acarli, D. & Özekinci, U. (2013). Determination of the fish species composition of saroz artificial reefs in İbrice (Saroz Bay, Turkey). 10th CARAH – International Conference on Artificial Reefs and Related Aquatic Habitats (pp. 63). İzmir, Turkey.
- Angel, D.L. & Spanier, E. (2002). An application of artificial reefs to reduce organic enrichment caused by net-cage fish farming: preliminary results. ICES Journal of Marine Science, 59: S324–S329. DOI: 10.1006/jmsc.2002.1208
- Aydın, M. (2011). Yapay habitatlar ve balıkçılık. Mavi Yaşam, 4: 5-6.
- Benavente, G.P., Uglem, I., Browne, R. & Balsa, C.M. (2010). Culture of juvenile European Lobster (Homarus gammarus L.) in submerged cages. Aquaculture International, 18: 1177–1189. DOI: 10.1007/s10499-010-9332-9
- Düzbastilar, F.O. & Lök, A. (2004). Yapay Resif İnşasında Kullanılan Birincil Malzemeler. Ege Journal of Fisheries and Aquatic Sciences, 21, 181-185.
- Guillén, J.E., Ramos, A.A., Martinez, L. & Sanchez Lizaso, J.L. (1994). Antitrawling reefs and the protection of Posidonia oceanica (L) meadows in the Western Mediterranean Sea: Demand and Aims. Bulletin of Marine Science, 55(2-3): 645–650.
- Jensen, A. (2002). Artificial reefs of Europe: Perspective and future. ICES Journal of Marine Science, 59: S3–S13. DOI: 10.1006/jmsc.2002.1298
- Kumlu, M. (2001). Karides, ıstakoz ve midye yetiştiriciliği. Adana: Çukurova Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Yayınları.
- Lök, A., Metin, C., Ulaş, A., Düzbastilar, F.O. & Tokaç, A. (2002). Artificial reefs in Turkey. ICES Journal of Marine Science, 59, 192-195. DOI: 10.1006/jmsc.2002.1221
- Lukens, R.R. (1997). Guidelines for marine artificial reef materials. Report compiled by the Artificial Reefs Subcommittee of the Technical Coordinating Committee, Gulf States Marine Fisheries Commission, 118 p.
- Prodöhl, P.A., Jørstad, K.E., Triantafyllidis, A., Katsares, V. & Triantaphyllidis, C. (2014). European lobster – Homarus gammarus. GenImpact Final Scientific Report, 9, 91-97.
- Ramos-Espla, A.A., Guillén, J.E., Bayle-Sempere, J.T. & Sánchez-Jérez, P. (2000). Artificial anti-trawling reefs off Alicante, South- Eastern Iberian Peninsula: Evolution of reef block and set designs. In A.C. Jensen, K.J. Collins, A.P.M. Lockwood (Eds.), Artificial Reefs in European Seas (pp 195-218). Dordrecht: Springer. DOI: 10.1007/978-94-011-4215-1_12
- Rilov, G. & Benayahu, Y. (2000). Fish assemblage on natural versus vertical artificial reefs: the rehabilitation perspective. Marine Biology, 136(5), 931-942. DOI: 10.1007/s002279900250
- Stone, R.B., McGurrin, J.M., Sprague, L.M. & Seaman, W.Jr. (1991). Artificial habitats of the World: Synopsis and major trends. In W. Seaman Jr, L.M. Sprague (Eds). Artificial habitats for marine and freshwater fisheries (pp 31-60). California: Academic Press. DOI: 10.1016/B978-0-08-057117-1.50008-1
- TÜİK (2019). Su Ürünleri İstatistikleri. Alıntılama adresi: https://biruni.tuik.gov.tr/medas/?kn=97&locale=tr (27.05.2019).
- Ulaş, A., Lök, A., Duzbastilar, F.O., Özgül, A. & Metin, C. (2011). A new artificial reef design for octopus (Octopus vulgaris Cuvier, 1797) in the Aegean Sea and preliminary results. Brazilian Journal of Oceanography, 59: 21-25.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Fisheries Management |
| Journal Section | Articles |
| Authors | |
| Project Number | FBA-2015-437 |
| Publication Date | March 15, 2020 |
| Submission Date | May 27, 2019 |
| Published in Issue | Year 2020 Volume: 37 Issue: 1 |