21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum

Abstract

Dünyada küreselleşme olgusuyla birlikte birden çok yabancı dil öğrenme ihtiyacı
gün geçtikçe artmıştır. Günümüzde özellikle farklı kültür coğrafyalarından
insanlar, ekonomik kaygı, iyi bir eğitim alma, farklı sosyal ve kültürel ortamları yakından görme vb. sebeplerle bir araya gelmekte ve iletişime geçmektedir. Bu durum son yirmi yılda hem Türkiye hem de Türkiye Türkçesi için de önem arz etmiştir.
1990’lı yılların başlarında bağımsız Türk cumhuriyetleri ve akraba topluluklardan
yükseköğrenim görmek için gelen öğrencilerinin başlattığı Türkçe öğrenme süreci,zamanla farklı coğrafyalardaki öğrencilerin talepleriyle çok hızlı gelişmiştir.
Yabancılara Türkçe öğretimiyle ilgili her ne kadar başlangıçta müfredat ve öğretim materyali eksikliği olsa da son yıllarda sayıları gittikçe artan TÖMER ve Dil Diller İçin Avrupa Ortak Başvuru Metni’ndeki kur tanımlarına göre hazırlanan Yabancılara Türkçe öğretim setleri büyük bir boşluğu doldurmaktadır. Ancak, Türkçe öğretilirken yabancı dil öğretiminin önemli bir unsuru olan kültürlerarası iletişimsel yeterlilik ve kültür aktarımı konusu da önem arz etmektedir. Dil öğrenme sürecinin aynı zamanda kültür aktarımı süreci olduğu düşünüldüğünde, Türkçenin yabancılara öğretilme sürecinde Türk kültürüne ait unsurlar da aktarılacaktır.
Bu bildirimizde özellikle temel düzeyde (A1, A2) Türkçe öğrenen bireylere yönelik hazırlanan ders kitaplarındaki kültür unsurları tespit edilip çeşitli yönleriyle değerlendirilecektir.
Anahtar Kelimeler: Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi, Temel Düzey
(A1, A2), Kültür Aktarımı