Bağdaşımcılık Teorisi, gerekçelendirmenin ve bilginin yapısı sorununa dair
epistemik bir teori olup, gerekçelendirmenin ve bilginin dairesel ve sonu olmayan
bir yapıda olduğunu savunmaktadır. Bir kanaati veya inancı gerekçelendirmenin
mümkün olabilmesi için ise bu kanaatin veya inancın, diğer inançlar arasında
bağdaşım içinde olması gerektiği öne sürülmektedir. Bir başka deyişle, bir
inancın gerekçeli olabilmesi için öncelikle inanç sistemi içerisinde bulunan diğer
inançlarla bağdaşım içerisinde olması gereklidir. Gerekçelendirmenin ve bilginin
yapısı sorununa dair diğer teorilerden farklı olarak benimsediği dairesel ve sonu
olmayan yapıdaki gerekçelendirme modeli, tartışmalara sebep olmuş ve bu konuda
argümanlar geliştirilmiştir. Teorinin öne sürmüş olduğu bu görüşler çeşitli
argümanlarla desteklenmekle birlikte, teoriye karşı çeşitli eleştiriler getirilmiş ve
teoriye karşı argümanlar sunulmuştur. Bağdaşımın gerekçelendirme için yeterli
ya da gerekli olmaması yönünde geliştirilen karşı argümanlar, deneyimsel/algısal
inançlar, farkındalık, mantıksal tutarlılık gibi unsurlar üzerinde yoğunlaşmaktadır.
Bu makalede Bağdaşımcılık Teorisinin görüşleri incelenerek Bağdaşımcılık
Teorisini destekleyen ve bağdaşımcılık teorisine karşı geliştirilen argümanlar ve bu argümanlara verilen cevaplar sunulacaktır. Makale iki bölümden oluşmaktadır.
İlk bölümde bağdaşımcılık teorisi ile ilgili genel bir sunum yapılmaktadır. İkinci
bölümde ise, Bağdaşımcılık Teorisini destekleyen ve Bağdaşımcılık Teorisine karşı
geliştirilen argümanlar ele alınacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Eğitim ve Toplum Sayı 17 |
Authors | |
Publication Date | August 2, 2017 |
Submission Date | May 6, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 6 Issue: 17 |
It publishes articles in Turkish in the fields of Educational Sciences and Social Sciences. The journal reaches libraries in Türkiye and abroad in printed form, and its electronic copy is scanned by many indexes.