Folklor Akademi Dergisi

Abstract

Masallar, ilk bakışta çocuklara hitap eden anlatılar gibi görünse de derinlemesine incelendiğinde bireyin iç dünyasını, bilinç dışı süreçlerini ve psikolojik gelişimini yansıtan zengin sembollerle örülü anlatılardır. Masallarda yer alan karakterler, olay örgüleri ve mekânlar; bilinç dışındaki arzuları, içsel çatışmaları, kimlik arayışını ve ruhsal dönüşüm süreçlerini simgesel biçimde yansıtır. Bu yönüyle masallar yalnızca kültürel değerlerin değil, aynı zamanda bireysel ve evrensel psikolojik yapıların da taşıyıcısıdır. Özellikle psikanalitik kuramlar çerçevesinde ele alındığında, masalların çocukluk deneyimlerinin, bilinç dışı süreçlerin ve benlik gelişiminin izlerini taşıdığı açıkça görülmektedir. Dolayısıyla masallar hem bireysel psikolojiyi hem de kolektif bilinç dışı arketiplerini yansıtan önemli metinler olarak değerlendirilebilir. Bu çalışma, “Tın Tın Eden Kabacığım” adlı masalı psikanalitik kuramlar çerçevesinde inceleyerek, masalda yer alan karakterlerin ve olayların bireyin içsel dünyasını nasıl yansıttığını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Sigmund Freud’un psikanalitik yaklaşımı ile Carl Gustav Jung’un analitik psikolojisi doğrultusunda yapılan çözümlemelerde, masalın sembollerle yüklü yapısı üzerinden bilinç dışı dürtüler, bastırılmış arzular, gölge arketipi, anima-animus ve bireyleşme süreci gibi kavramlar ele alınmıştır. Masaldaki terk edilme, dönüşüm, tehdit ve kurtuluş gibi temalar, bireyin içsel çatışmalarını ve ruhsal gelişimini simgeleyen sembolik unsurlar olarak değerlendirilmektedir. Bu bağlamda çalışma, masalın yalnızca kültürel değil, aynı zamanda psikodinamik derinliğini de ortaya çıkarmayı hedeflemektedir. Masalda çocukların ormana bırakılması, anne ve baba figürleriyle yaşanan çatışmalar, tehditkâr dev karakteri ve şefkatli dev anası gibi unsurlar, Freud’un id, ego ve süperego yapısıyla ilişkili olarak yorumlanırken; Jung’un yaklaşımı ise bu unsurları kolektif bilinç dışının arketipleri bağlamında çözümlemektedir. Sihirli nesneler, dönüşüm anları ve kahramanın sınavları, bireyin psikolojik gelişim sürecindeki engellerin metaforu olarak değerlendirilmiştir. Özellikle kız kahramanın bireyselleşme yolculuğunun, hem bilinç dışıyla yüzleşmeyi hem de içsel dönüşümü simgelediği tespit edilmiştir. Her ne kadar masallar çoğunlukla çocuklara yönelik basit ve masum anlatılar olarak değerlendirilse de, Freud ve Jung’un kuramsal çerçeveleriyle yapılan bu çalışma, masalların aslında bilinçdışı çatışmaları, psikolojik gelişim süreçlerini ve ruhsal dönüşümleri yansıtan simgesel metinler olduğunu ortaya koymaktadır. Sonuç olarak, masalın hem bireysel hem de evrensel düzeyde insan ruhunun yapılarını ve gelişim süreçlerini yansıttığı, bu yönüyle psikanalitik okumalara zengin bir kaynak sunduğu görülmektedir.