Research Article
Year 2025,
Volume: 20 Issue: 1, 1 - 19, 30.06.2025
Abstract
Employment policies in Turkey focus on areas such as regulating the labor market, encouraging employment, and developing vocational training opportunities. The effectiveness and results of these policies are monitored through economic indicators and statistical data. Unemployment rates in Turkey can be affected by employment policies, investment levels, sectoral performance, education level, and other factors. In order to reduce unemployment rates and increase employment, economic growth must be sustained, investments must be encouraged, entrepreneurship must be supported, vocational training opportunities must be increased, and effective communication policies must be implemented. In this study, employment policies in the context of regional development in Turkey are based on the activities of various public institutions and organizations. In this study, the effects and policies of important public institutions and organizations such as İŞKUR (Turkish Employment Agency), Ministry of Forestry, Ministry of Youth and Sports, Ministry of Labor and Social Security, and Ministry of Trade on regional development are examined. It is expected that the study will contribute to the evaluation of the impact of employment policies in the context of regional development, the analysis of the effectiveness of existing policies, and the activities and academic studies to be carried out for improvements.
References
- AĞPAK, F. ve ÖZÇİÇEK, Ö. (2018). “Bir İstihdam Politikası Aracı Olarak Yenilenebilir Enerji”. Ömer Halis Demir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(2), 112-128. AKBULUT, F. ve GÖKÜŞ, M. (2017). “Küreselleşme Ve Yerelleşme Sürecinde Bölgesel Kalkınma Ajansları”. Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 20(1), 79-88.
- AKINCI, M. ve YILMAZ, Ö. (2013). “Türkiye’de Sektörel İstihdam Ve Kalkınma”. İktisat Fakültesi Mecmuası, 63(2), s. 25-51.
- ARSLAN, K. (2005). “Bölgesel Kalkınma Farklılıklarının Giderilmesinde Etkin Bir Araç: Bölgesel Plânlama Ve Bölgesel Kalkınma Ajansları”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(7), 278–291.
- AY, S. (2012). “Türkiye’de İşsizliğin Nedenleri: İstihdam Politikaları Üzerine Bir Değerlendirme”. Yöntem ve Ekonomi, 19(2), 321-341.
- BALCI, Y. ve ÇETİN, G. (2019). “Covid-19 Pandemi Sürecinin Türkiye’de İstihdama Etkileri Ve Kamu Açısından Alınması Gereken Tedbirler”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(37), 40-58.
- BAYKUL, A. ve MADEN, S. I. (2017). “Bölgesel Kalkınma Ve Turizm İlişkisi; Tr61 Bölgesi Üzerine Bir Değerlendirme”. Uluslararası Global Turizm Araştırmaları Dergisi, 1(2), 65-73.
- BAYRAKTUTAN, Y. (2004) “Global Ekonomide Büyüme Trendleri Bölgeselleşme ve Küreselleşme”. Ankara, Nobel Yayınları.
- BİÇERLİ, M. K. (2004). “İşsizlikle Mücadelede Aktif İstihdam Politikaları”. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
- CEBECİ, A. (2015). “Bölgesel Kalkınmada Değişen Eğilimler: Katılım Öncesi Mali Yardım Programı Ve Bölgesel Rekabet Edebilirlik Operasyonel Programı”. The Journal of Academic Social Science Studies, (39), 126.
- CEREV, G. ve BULUT, S. (2019). “Bölgesel Kalkınma Ve İşgücü: Bingöl İli İşgücü Piyasası Üzerine Bir İnceleme”. Bingöl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(1), 75-92.
- ÇSGB. (2023). T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı 2022 Faaliyet Raporu. 31.
- DAĞLAR, H., TUNÇ, H. ve KAYA, M. (2009). “Bölgesel Kalkınmada Üniversitelerin Rolü”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(1), 39-50.
- DİNLER, Z. (2016). “İktisada Giriş” (Gözden geçirilmiş 22. basım). Bursa: Ekin Yayıncılık.
- ECONOMİST DERGİSİ. (2020, Haziran 10). İstihdam nedir? Erişim adresi: https://www.ekonomist.com.tr/genel/istihdam-nedir.html
- ERCAN, F. (2006). “Bölgesel Kalkınmada Değişim: Devlet Merkezli Bölgesel Kalkınmadan Piyasa Merkezli Bölgesel Kalkınma”. A. Arı ve F. Aylan içinde, Bölgesel Kalkınma, Politikalar ve Yeni Dinamikler (s. 45-116). İstanbul: Derin Yayınlar.
- ERSANLI, K. ve BALCI, S. (2006). “İletişim Becerileri Envanterinin Geliştirilmesi”. Türk Psikolojik Duruşma ve Rehberlik Dergisi, 2(10).
- GENÇLİK SPOR BAKANLIĞI. (2022). 2022 İdari Faaliyet Raporu.
- İŞ-KUR. (2022). “Türkiye İşgücü Piyasası Araştırma Raporu”. İŞ-KUR.
- INTERNATİONAL LABOUR ORGANİZATİON (ILO). (2018). World Employment and Social Outlook 2018: Greening With Jobs. Geneva: ILO.
- KASAPOĞLU, M. M. ve MURAT, S. (2018). “Pasif İşgücü Piyasası Politikaları: İşsizlik Ödeneği Ve İşsizlik Yardımı Uygulamaları”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi, 10(25), 485-502. KAVAK, Y. (1997). “Eğitim, İstihdam Ve İşsizlik İlişkileri”. Hacattepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(13), 21-26. KIRAL, B. (2020). “Nitel Bir Veri Analizi Yöntemi Olarak Doküman Analizi”. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 170–189. KOCABAŞ, F. ve ÖZGÜLER, V. C. (2019). “Pasif İşgücü Piyasası Politikaları: İşsizlik Ödeneği Ve İşsizlik Yardımı Uygulamaları”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(26), 266-286. KÜÇÜKKALAY, A. M. (1998). “Cumhuriyet Döneminde İktisadi Planlama Ve Beş Yıllık Kalkınma Planlarının İstihdam Açısından Değerlendirilmesi” (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- KÜNÜ, S., HOPOĞLU, S., SÖKMEN, Ö. G. ve GÜNEŞ, Ç. (2015). “Turizm Ve Bölgesel Kalkınma Arasındaki İlişki: Doğu Karadeniz Üzerine Bir İnceleme”. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(7), 71-93. MURAT, S. ve ESER, B. Y. (2013). “Türkiye’de Ekonomik Büyüme Ve İstihdam İlişkisi”. Hak-İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 2(2), 93-123.
- PEHLİVAN, P. (2013), “Türkiye’de Kalkınma Ajanslarının Yerel Ekonomi Üzerine Etkileri: Zafer Kalkınma Ajansı Örneği”, CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (11), ss.421-438.
- SARIHAN, Z. (2011). “Yerel İktisadi Kalkınma Bağlamında Kalkınma Ajanslarının Rolü”. Yerel İktisadi Kalkınma Bağlamında Kalkınma Ajanslarının Rolü. Karaman, Karaman, Türkiye. SEVİNÇ, H. (2011). “Türkiye’de Kullanılan Bölgesel Kalkınma Politikaları”. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 35-54.
- TCTB. (2023). Ticaret Bakanlığı 2022 Yılı Faaliyet Raporu.
- PINAR, A. & ARIKAN, İ. (2003). “Avrupa Birliği ve Türkiye'de Bölgesel Kalkınma Bağlamında Devlet Yardımları”. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 3(1), 93–111.
- ŞAHİN, D. (2008). “Yönetimin Bölgesel Kalkınma Sorunlarına Uyumunun Sağlanması Bağlamında Kalkınma Ajanslarının Rolü” (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- TOB. (2023). “Tarımsal Eğitim”, Yayım, Yayın ve Danışmanlık Faaliyetleri.
- TUİK. (2023). https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Isgucu-Istatistikleri-2022-49390 adresinden alındı
- TUNCA, Z. (2001). “Makro iktisat”. İstanbul: Filizkitabevi.
- TUTAR, F. & DEMİRAl, M. (2007). “Yerel Ekonomilerin Yerel Aktörleri: Bölgesel Kalkınma Ajansları”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 71.
- WORLD COMMİSSİON ON ENVİRONMENT AND DEVELOPMENT (WCED). (1987). Our Common Future. Oxford University Press.
- YAMAN, M. ve SARIHAN, N. Ö. (2021). “Kadınlara Yönelik Yapılan Uygulamalarda Kalkınma Ajanslarının Önemi: Doğu Karadeniz Kalkınma Ajansı Örneği”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(1), 225-239.
- YAVİLİOĞLU, C. (2002). “Kalkınmanın Anlam Bilimsel Tarihi Ve Kavramsal Kökenleri”. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Dergisi, 3(1), 59-77.
- YÜCEOL, H. M. (2007). “Türkiye’de Bölgesel İşgücü Hareketleri, İşsizlik Ve Ekonomik Hareketler”. İş-Güç, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 9(1), 108-127.
Year 2025,
Volume: 20 Issue: 1, 1 - 19, 30.06.2025
Abstract
Türkiye’de istihdam politikaları, işgücü piyasasının düzenlenmesi, istihdamın teşvik edilmesi ve mesleki eğitim olanaklarının geliştirilmesi gibi alanlara odaklanmaktadır. Bu politikaların etkinliği ve sonuçları ekonomik göstergeler ve istatistiki veriler aracılığıyla izlenmektedir. Türkiye’deki işsizlik oranları istihdam politikaları, yatırım seviyeleri, sektörel performans, eğitim düzeyi ve diğer faktörlerden etkilenebilmektedir. İşsizlik oranlarını düşürmek ve istihdamı artırmak için ekonomik büyümenin sürdürülmesi, yatırımların teşvik edilmesi, girişimciliğin desteklenmesi, mesleki eğitim olanaklarının artırılması ve etkin iletişim politikalarının uygulanması gerekmektedir. Bu çalışmada, Türkiye’nin bölgesel kalkınma bağlamında istihdam politikaları, çeşitli kamu kurum ve kuruluşlarının faaliyetlerine dayanmaktadır. Bu çalışmada, İŞKUR (Türkiye İş Kurumu), Orman Bakanlığı, Gençlik ve Spor Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı ve Ticaret Bakanlığı gibi önemli kamu kurum ve kuruluşlarının bölgesel kalkınma üzerindeki etkileri ve politikaları incelenmiştir. Çalışmanın, bölgesel kalkınma bağlamında istihdam politikalarının etkisinin değerlendirmesi, mevcut politikaların etkinliğinin analiz edilmesi ve iyileştirmeler için yapılacak faaliyet ve akademik çalışmalara katkı sunması beklenmektedir.
References
- AĞPAK, F. ve ÖZÇİÇEK, Ö. (2018). “Bir İstihdam Politikası Aracı Olarak Yenilenebilir Enerji”. Ömer Halis Demir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(2), 112-128. AKBULUT, F. ve GÖKÜŞ, M. (2017). “Küreselleşme Ve Yerelleşme Sürecinde Bölgesel Kalkınma Ajansları”. Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 20(1), 79-88.
- AKINCI, M. ve YILMAZ, Ö. (2013). “Türkiye’de Sektörel İstihdam Ve Kalkınma”. İktisat Fakültesi Mecmuası, 63(2), s. 25-51.
- ARSLAN, K. (2005). “Bölgesel Kalkınma Farklılıklarının Giderilmesinde Etkin Bir Araç: Bölgesel Plânlama Ve Bölgesel Kalkınma Ajansları”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(7), 278–291.
- AY, S. (2012). “Türkiye’de İşsizliğin Nedenleri: İstihdam Politikaları Üzerine Bir Değerlendirme”. Yöntem ve Ekonomi, 19(2), 321-341.
- BALCI, Y. ve ÇETİN, G. (2019). “Covid-19 Pandemi Sürecinin Türkiye’de İstihdama Etkileri Ve Kamu Açısından Alınması Gereken Tedbirler”. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(37), 40-58.
- BAYKUL, A. ve MADEN, S. I. (2017). “Bölgesel Kalkınma Ve Turizm İlişkisi; Tr61 Bölgesi Üzerine Bir Değerlendirme”. Uluslararası Global Turizm Araştırmaları Dergisi, 1(2), 65-73.
- BAYRAKTUTAN, Y. (2004) “Global Ekonomide Büyüme Trendleri Bölgeselleşme ve Küreselleşme”. Ankara, Nobel Yayınları.
- BİÇERLİ, M. K. (2004). “İşsizlikle Mücadelede Aktif İstihdam Politikaları”. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
- CEBECİ, A. (2015). “Bölgesel Kalkınmada Değişen Eğilimler: Katılım Öncesi Mali Yardım Programı Ve Bölgesel Rekabet Edebilirlik Operasyonel Programı”. The Journal of Academic Social Science Studies, (39), 126.
- CEREV, G. ve BULUT, S. (2019). “Bölgesel Kalkınma Ve İşgücü: Bingöl İli İşgücü Piyasası Üzerine Bir İnceleme”. Bingöl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3(1), 75-92.
- ÇSGB. (2023). T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı 2022 Faaliyet Raporu. 31.
- DAĞLAR, H., TUNÇ, H. ve KAYA, M. (2009). “Bölgesel Kalkınmada Üniversitelerin Rolü”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(1), 39-50.
- DİNLER, Z. (2016). “İktisada Giriş” (Gözden geçirilmiş 22. basım). Bursa: Ekin Yayıncılık.
- ECONOMİST DERGİSİ. (2020, Haziran 10). İstihdam nedir? Erişim adresi: https://www.ekonomist.com.tr/genel/istihdam-nedir.html
- ERCAN, F. (2006). “Bölgesel Kalkınmada Değişim: Devlet Merkezli Bölgesel Kalkınmadan Piyasa Merkezli Bölgesel Kalkınma”. A. Arı ve F. Aylan içinde, Bölgesel Kalkınma, Politikalar ve Yeni Dinamikler (s. 45-116). İstanbul: Derin Yayınlar.
- ERSANLI, K. ve BALCI, S. (2006). “İletişim Becerileri Envanterinin Geliştirilmesi”. Türk Psikolojik Duruşma ve Rehberlik Dergisi, 2(10).
- GENÇLİK SPOR BAKANLIĞI. (2022). 2022 İdari Faaliyet Raporu.
- İŞ-KUR. (2022). “Türkiye İşgücü Piyasası Araştırma Raporu”. İŞ-KUR.
- INTERNATİONAL LABOUR ORGANİZATİON (ILO). (2018). World Employment and Social Outlook 2018: Greening With Jobs. Geneva: ILO.
- KASAPOĞLU, M. M. ve MURAT, S. (2018). “Pasif İşgücü Piyasası Politikaları: İşsizlik Ödeneği Ve İşsizlik Yardımı Uygulamaları”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Üniversitesi, 10(25), 485-502. KAVAK, Y. (1997). “Eğitim, İstihdam Ve İşsizlik İlişkileri”. Hacattepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi(13), 21-26. KIRAL, B. (2020). “Nitel Bir Veri Analizi Yöntemi Olarak Doküman Analizi”. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 170–189. KOCABAŞ, F. ve ÖZGÜLER, V. C. (2019). “Pasif İşgücü Piyasası Politikaları: İşsizlik Ödeneği Ve İşsizlik Yardımı Uygulamaları”. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(26), 266-286. KÜÇÜKKALAY, A. M. (1998). “Cumhuriyet Döneminde İktisadi Planlama Ve Beş Yıllık Kalkınma Planlarının İstihdam Açısından Değerlendirilmesi” (Yayınlanmamış Doktora Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- KÜNÜ, S., HOPOĞLU, S., SÖKMEN, Ö. G. ve GÜNEŞ, Ç. (2015). “Turizm Ve Bölgesel Kalkınma Arasındaki İlişki: Doğu Karadeniz Üzerine Bir İnceleme”. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi(7), 71-93. MURAT, S. ve ESER, B. Y. (2013). “Türkiye’de Ekonomik Büyüme Ve İstihdam İlişkisi”. Hak-İş Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 2(2), 93-123.
- PEHLİVAN, P. (2013), “Türkiye’de Kalkınma Ajanslarının Yerel Ekonomi Üzerine Etkileri: Zafer Kalkınma Ajansı Örneği”, CBÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (11), ss.421-438.
- SARIHAN, Z. (2011). “Yerel İktisadi Kalkınma Bağlamında Kalkınma Ajanslarının Rolü”. Yerel İktisadi Kalkınma Bağlamında Kalkınma Ajanslarının Rolü. Karaman, Karaman, Türkiye. SEVİNÇ, H. (2011). “Türkiye’de Kullanılan Bölgesel Kalkınma Politikaları”. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 35-54.
- TCTB. (2023). Ticaret Bakanlığı 2022 Yılı Faaliyet Raporu.
- PINAR, A. & ARIKAN, İ. (2003). “Avrupa Birliği ve Türkiye'de Bölgesel Kalkınma Bağlamında Devlet Yardımları”. Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi, 3(1), 93–111.
- ŞAHİN, D. (2008). “Yönetimin Bölgesel Kalkınma Sorunlarına Uyumunun Sağlanması Bağlamında Kalkınma Ajanslarının Rolü” (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- TOB. (2023). “Tarımsal Eğitim”, Yayım, Yayın ve Danışmanlık Faaliyetleri.
- TUİK. (2023). https://data.tuik.gov.tr/Bulten/Index?p=Isgucu-Istatistikleri-2022-49390 adresinden alındı
- TUNCA, Z. (2001). “Makro iktisat”. İstanbul: Filizkitabevi.
- TUTAR, F. & DEMİRAl, M. (2007). “Yerel Ekonomilerin Yerel Aktörleri: Bölgesel Kalkınma Ajansları”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 71.
- WORLD COMMİSSİON ON ENVİRONMENT AND DEVELOPMENT (WCED). (1987). Our Common Future. Oxford University Press.
- YAMAN, M. ve SARIHAN, N. Ö. (2021). “Kadınlara Yönelik Yapılan Uygulamalarda Kalkınma Ajanslarının Önemi: Doğu Karadeniz Kalkınma Ajansı Örneği”. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(1), 225-239.
- YAVİLİOĞLU, C. (2002). “Kalkınmanın Anlam Bilimsel Tarihi Ve Kavramsal Kökenleri”. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Dergisi, 3(1), 59-77.
- YÜCEOL, H. M. (2007). “Türkiye’de Bölgesel İşgücü Hareketleri, İşsizlik Ve Ekonomik Hareketler”. İş-Güç, Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 9(1), 108-127.
There are 34 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Business Systems in Context (Other) |
| Journal Section | Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi |
| Authors | |
| Early Pub Date | June 29, 2025 |
| Publication Date | June 30, 2025 |
| Submission Date | February 10, 2025 |
| Acceptance Date | June 27, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 20 Issue: 1 |
