Hars Akademi Uluslararası Hakemli Kültür Sanat Mimarlık Dergisi

Abstract

Dünyada her insan için biyografi yazılabilir. Zira böyle bir fiil, her insanın hakkıdır. Hakkın yerine getirilmesi, biyografi yazıcılarının uhdesine havale edilmiştir. İnsanın varlığı ve hayatı, sırlarla doludur. Bu sırrın peşine düşmekse, insanın kendi türünün vazifesidir. Başka insanların hayatının izlerini sürmek, merakın sebep olduğu sonuçtur.
Tarih yazıcılığının bir parçası olan biyografi, edebiyat tarihinin de göz ardı edilemez unsurlarındandır. Biyografi yazıcılığı hususunda farklı yolların ve biçimlerin denenebileceği kabul edilmelidir. Ancak Ömer Gök’ün hazırladığı Kemâlü’l-Hikme gibi biyografik eserlerin ayrı ve ayrıcalıklı tarafları vardır. Fıtraten birbirine çok benzeyen İbnülemin Mahmud Kemal İnal ve Hersekli Ârif Hikmet gibi iki insanın buluştuğu bir metnin, biyografi yazıcılığı hususunda ayrıcalıklı bir yeri olmalıdır. Her ikisi de, çok titiz, zevk sahibidir. Edebiyatta, sanatta ve şiirde müşterek kanaatleri bulunan insanlardır. Birbirlerinin mahremlerine hürmetkâr davranırlar. Öte taraftan hüzünlerini ve huzurlarını paylaşarak yaşarlar. Dostluk ve muhabbet zirvededir. Aralarında endişe uyandıracak bir ipucuna dahi rastlanmaz.
Sayılabilecek birçok sebepten dolayıdır ki Kemâlü’l-Hikme adlı eser, biyografik eser vücuda getirmek hususunda ziyadesiyle örnek alınmayı hak eden eserlerdendir. Çünkü Hersekli Ârif Hikmet, ilmi derinliği olan bir insandır. Aynı zamanda, edebiyat adına mahareti bulunan nadir tiplerdendir. Böyle bir insanı yazan İbnülemin olursa bize ulaşan sadece biyografi metni değildir. Âlimin kaleminden âlemin tasvirini görürüz. Bir de, biyografinin bu derece zenginlik taşıması, biyografın ruh zenginliğinin de resmidir.