Research Article
BibTex RIS Cite

ARPAEMÎNİZÂDE SÂMÎ'NİN TA’KÎD ÖRNEĞİ BEYTİ VE AZÎZ’İN ŞERHİ

Year 2025, Issue: 22 [BAHAR 2025], 117 - 149, 30.04.2025

Abstract

Klasik Türk şiirinde anlaşılmasındaki zorluk yönüyle meşhur olmuş bazı beyitler vardır. Bunlardan biri, Arpaemînizâde Mustafa Sâmî’nin kaleminden çıkıp Tanpınar’a göre yarım asırdır, Onay’a göre iki buçuk asırdır edebiyatçıları meşgul eden, Hâzır ol bezm-i mükâfâta eyâ mest-i gurûr / Rahne-i seng-i siyeh penbe-i mînâdandır beytidir. Sâmî’nin bir gazelinde yer alan bu beyit, pek çok isim tarafından açıklanmaya çalışılmış, kimilerince manasız bulunmuş, edebiyat lugatlarına ta’kîd örneği olarak alınmış, neticede manasına henüz erişilememiş ya da büsbütün manasız olduğu kabul edilip bu tarzdaki sözleri örneklemekte kullanılan bir darbımesel hâline gelmiştir.
Söz konusu beyit, bazen mazmunları itibarıyla kısaca açıklanmaya çalışılmış bazen de müstakil şerhlere konu olmuştur. Bu çalışmanın merkezini oluşturan metin de İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi Arapça Yazmalar Koleksiyonu’nda AY3757 demirbaş numarası ile kayıtlı mecmuada yer alan ve Azîz isminde bir şarihin eseridir. Bu şerhte Sâmî’nin beyti filolojik bir yaklaşımla açıklanmaktadır. Beyitteki tüm kelimelerin lugat manaları tek tek maddelendikten sonra her bir madde için Farsça bir ya da iki beyit tanık getirilmiştir. Daha sonra beyit, içerdiği kelimelerin farklı anlamlarıyla oluşturulan çeşitli bağlamlardan yola çıkılarak altı farklı yönden şerh edilmiştir. Şerhin ilginç bir yönü de beytin hangi şartlar altında hangi sebeple söylenmiş olabileceğine dair duyum ve tahminlerin dile getirilmiş olmasıdır.
Bu çalışmada, söz konusu beyitle ilgili literatüre değinildikten sonra ilgili şerhin yer aldığı mecmua tanıtılmış, şerh metninin biçimi ve usulü hakkında bilgi verilmiş, metnin günümüz Türkçesine çevirisi sunulmuştur. Sonuç kısmında, daha önceki şerhlerden farklı tevcihler sunan bu şerh metninin Sâmî’nin meşhur beytini açıklamaya yönelik literatür içindeki yeri tespit edilmeye çalışılmıştır. Ek olarak metnin transkripsiyonlu çevirisi verilmiştir.

References

  • Abdurrahmân Behcet. Âsâr-ı Behcet. İstanbul: İstepan Matbaası, 1308.
  • Akay, Hasan. Servet-i Fünûn Şiir Estetiği (Cenab Şahabeddin’in Gözüyle). İstanbul: Kitabevi, 1998.
  • Akyıldız, Erol. “Makâme”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. C.XXVII/417-419. İstanbul: TDV, 2003.
  • Atik, Arzu. “19. Yüzyıldan Tematik Bir Şiir Mecmuası (Milli Kütüphane 06 Mil Yz C 20)”. Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi 6/4 (2022), 1841-1864.
  • Beşir Fuat. Şiir ve Hakîkat. İstanbul: YKY, 1999.
  • Bilgegil, Kaya. Edebiyat Bilgi ve Teorileri. İstanbul: Enderun, 1989.
  • Bilkan, Ali Fuat. Nabi Divanı I-II. İstanbul: MEB, 1997.
  • Bursalı Mehmed Tahir. Osmanlı Müellifleri. haz. M. A. Yekta Saraç. Ankara: TÜBA, 2016.
  • Osmanzâde Ahmed Tâ’ib. Hadîkatü’l-Vüzerâ, İstanbul: Cerîde-i Havâdis Matbaası, 1271.
  • Demirbağ, Ömer. Koca Râgıb Paşa ve Dîvân-ı Râgıb. Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Doktora Tezi, 1999.
  • Emîr Husrev Dihlevî. Dîvân-ı Kâmil-i Emîr Husrev Dihlevî. haz. Said Nafisi. Tahran: Cavidan, 1361.
  • Emîr Husrev Dihlevî. Şîrîn ü Husrev. haz. Gazanfer Aliyev. Moskova: Doğu Edebiyatı Yayınları İdaresi, 1962.
  • Erdoğan, Mustafa. “Zamâne Şiirleri Yahut Nazîre Muhammesler”. Türk Kültürü 448 (2000), 479-497.
  • Erken, İsmail. “İbrahim b. Muhammed El-Yalvacî ve ‘Risale fî İhbâr bi-Ellezî’”. Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 44 (Aralık 2016), 155-180.
  • Gömbeyaz, Kadir (2010). “Molla Fenari’ye Nispet Edilen Eserlerde Aidiyet Problemi ve Molla Fenari Bibliyografyası”. Uluslararası Molla Fenari Sempozyumu (4-6 Aralık 2009 Bursa) -Bildiriler, 467-524. Bursa: Bursa Büyükşehir Belediyesi Yayınları, 2010.
  • Nizâmî-i Gencevî. Husrev ü Şîrîn. haz. Vahîd-i Destgerdî, Tahran: Matbaa-i Armağan, 1313/1941.
  • Hâfız Şemseddin Muhammed. Dîvân. haz. Muhammed Kazvînî – Kâsım Ganî. Tahran: Zevvâr, 1320.
  • Hâfız Şemseddin Muhammed. Dîvân. haz. Seyyid Abulkasım Ancu-i Şirazi. Tahran: Cavidan, 1345.
  • Hakânî-i Şirvânî. Dîvân. tsh. Ali Abdürresûlî. Tahran: Şirket-i Çaphâne-i Saadet, 1316.
  • Isfahânî, Ekrem Kerîmzâde. “Safevî Devrinden İki Mesnevi”. Historylib. Erişim 03.11.2024. https://historylib.com/articles/774
  • Kara, İsmail. Sözü Dilde Hayali Gözde. İstanbul: Dergâh, 2005.
  • Levend, Agâh Sırrı. Profesör Ferit Kam, Hayatı ve Eserleri. İstanbul: Burhaneddin Erenler Matbaası, 1946.
  • Kahramanoğlu, Kemal. Divan Şiiri Değişen Dünyada Kaybolmuş Paradigma. Konya: Çizgi, 2006.
  • Kutlar, Fatma Sabiha. “Arpaemînizâde Sâmî’nin ‘Ta’kid’ Örneği Beyti Üzerine”. Journal of Turkish Studies 4/6 (2009), 346-359.
  • Kutlar Oğuz, Fatma Sabiha. Arpaemîni-zâde Mustafâ Sâmî Dîvânı. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, 2017.
  • Kutlar Oğuz, Fatma Sabiha. İzzet Ali Paşa Dîvân-ı İzzet ve Nigâr-nâme (Tezkire-i Nigâriyye). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, 2019.
  • Mecmua. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi, Arapça Yazmalar Koleksiyonu, AY3757, 6b-15b.
  • Mecmua. Ankara: Millî Kütüphane, Türkçe Yazmalar Koleksiyonu, 06 Mil Yz C 20, 93b.
  • Mehmed Vehbî-i Konevî. Şerh-i Dîvân-ı Hâfız. İstanbul: Matbaa-i Âmire, 1288.
  • Mes’ûd Harâbâtî (M. Nâcî) ve Şeyh Vâsıf. Şöyle Böyle. İstanbul: Kitapçı Arakel, 1302.
  • Muallim Nâcî (1303). “Belagat”. Mecmu’â-yı Mu’allim, 13 Nisan 1303, 113-114.
  • Mustafâ Nâimâ. Nâimâ Târihi. C. VI. İstanbul: Matbaa-i Âmire, 1283.
  • Olgun, Tâhir. Edebiyat Lugatı. İstanbul: Asar-ı İlmiye Kütüphanesi Neşriyatı, 1936.
  • Olgun, Tâhir. Divan Edebiyatının Bazı Beyitleri'nin İzahına Dair Edebî Mektuplar. haz. Cemâl Kurnaz. Ankara: Akçağ, 1995.
  • Onay, Ahmet Talat. Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar ve İzahı. haz. Cemal Kurnaz. İstanbul: H Yayınları, 2009.
  • Osmanzâde Tâ’ib. Hadikâtü’l-Vüzerâ. İstanbul: Cerîde-i Havâdis Matbaası, 1271.
  • Örfî-i Şîrâzî. Külliyât-ı Örfî-i Şîrâzî. haz. Muhammed Veli’ül-Hak Ensârî. Tahran: Danişgâh-ı Tahran, 1378.
  • Özer, Hasan. “Molla Hüsrev’in er-Risâle fi’l-Velâ’ sı, Molla Gürânî’nin Reddiyesi ve Molla Hüsrev’in Cevabı: Tahkikli Neşir”. İslam Araştırmaları Dergisi 24 (2010), 173-207.
  • Özön, Nijat. “Ataç’ın Şiir Üzerine Bir Konuşması. Türk Dili XX/212 (1969), 160-171.
  • Öztürk, Furkan. Recâizâde Mahmûd Ekrem - Ta'lim-i Edebiyat (Eleştirel Basım). İstanbul: DBY, 2016.
  • Sa’dî-i Şîrâzî. Külliyât. haz. Muhammed Alî Fürûgî. Tahran: Hermes, 1320.
  • Saraç, M. A. Yekta. Kemâl Paşazâde - Dîvân ve Diğer Şiirler. Ankara: TDK, 2021.
  • Selman-ı Sâvecî. Divan, tsh. Abulkasım-i Halet, haz. Ahmed Karemi. Tahran: Silsile-i Neşriyat-i Ma, 1371.
  • Şahin, Özlem. Ahmed Hayâtî-yi Elbistânî'nin Şerh-i Tuhfe-yi Vehbî adlı eseri 'Şerhü Tuhfeti'l-Manzûmeti'd-Dürriyye fî-Lügati'l-Fârisiyye ve'd-Deriyye'(İnceleme-tenkitli metin-sözlük–tıpkıbasım). Kayseri: Erciyes Üniversitesi, Doktora Tezi, 2016.
  • Şentürk, Ahmet Atilla (2020). Osmanlı Şiiri Kılavuzu. C. IV. İstanbul: OSEDAM.
  • Taşan, Cüneyt. Tâhirü’l-Mevlevî- Tannâne ve Tayyâre Kasîdeleri Şerhi. İstanbul: DBY, 2021.
  • Tanpınar, Ahmet Hamdi. XIX. Asır Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: YKY, 2007.
  • Tarlan, Ali Nihad. Ali Nihad Tarlan’ın Makalelerinden Seçmeler. Ankara: AKMY, 1990.
  • Toska, Zehra. Veysî: Divanı, Hayatı, Eserleri ve Edebi Kişiliği. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 1985.
  • Ün, Cumhur. “Penbe-i Mînâ’ya Dâir”. Journal Of Turkish Studies, Harvard Universty 33/II (2009), 221- 231.
  • Yakut, Emrullah. “Arpaemîni-zâde Sâmî’nin Meşhur Beytinin Farklı Bir Yorumu ve Klasik Şiirde Penbe-i Mînâ”. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi 8 (2022), 324-344.
  • Yavuz, Sait. Mehmed Lebîb Efendi'nin Tuhfe-yi Vehbî şerhi: Müntehab-ı Lebîb (inceleme-metin-tıpkıbasım. Sivas: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi. Doktora Tezi, 2021.
  • Yazar, Sadık. Anadolu Sahası Klâsik Türk Edebiyatında Tercüme ve Şerh Geleneği. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2011.
  • Yılmaz, Ozan. “Klâsik Şerh Edebiyatı Literatürü”. TALİD 5/9 (2007), 271-304.
  • Yenikale, Ahmet. Sünbülzâde Vehbî Dîvânı. Ankara: Kültür Bakanlığı, 2017.
  • Yılmaz, Ozan. Ferheng-i Şu’ûrî. İstanbul: YEK, 2019.
  • Yılmazer, Ziya. İzzî Süleyman Efendi İzzî Tarihi (Osmanlı Tarihi, 1157-1165/1744-1752). İstanbul: YEK, 2019.

Arpaemînizâde Sâmî’s Ta’kîd Example Couplet and Azîz’s Commentary

Year 2025, Issue: 22 [BAHAR 2025], 117 - 149, 30.04.2025

Abstract

There are some couplets in classical Turkish poetry which have become famous due to the ambiguity of their meaning. One of these is the couplet Hâzır ol bezm-i mükâfâta eyâ mest-i gurûr / Rahne-i seng-i siyeh penbe-i mînâdandır, composed by Arpaemînizâde Mustafa Sâmî and which occupied literary circles for half a century according to Ahmet Hamdi Tanpınar and two and a half centuries according to Ahmet Talat Onay. This couplet, which is included in Sâmî’s ghazal, has been tried to be explained by many names, found meaningless by some, taken as an example of ta'kîd (which means making speech obscure and puzzling) in literary dictionaries, and as a result, it has become a quote for words whose meaning has not yet been reached or uttered completely meaningless.
The couplet has been briefly explained in terms of its themes and sometimes has been the subject of commentaries. The text in the focus of this study is also a commentary written by a commentator named Azîz, registered in the Arabic Manuscripts Collection of the Istanbul University Rare Manuscripts Library with AY3757 asset number. In this commentary, Sami’s couplet is explained with a philological approach; after the literal meanings of all the words in it are listed one by one, one or two famous Persian couplets are brought as examples for each entry. Then, the couplet is commented from six different perspectives, based on various contexts created by the different meanings of the words it contains. An interesting aspect of the commentary is that it expresses the rumors and assumptions about under what circumstances and for what reason the couplet may have been improvised.
In this study, after presenting the literature on the couplet in question, the manuscript containing Aziz’s commentary is introduced, information is given about its form and method, and it is translated into modern Turkish. In the conclusion, the place of this commentary, which offers different interpretations than the previous studies, in the literature aiming at explaining Sâmî's famous couplet is tried to be determined. In addition, a transcribed translation and facsimile of the commentary are given.

References

  • Abdurrahmân Behcet. Âsâr-ı Behcet. İstanbul: İstepan Matbaası, 1308.
  • Akay, Hasan. Servet-i Fünûn Şiir Estetiği (Cenab Şahabeddin’in Gözüyle). İstanbul: Kitabevi, 1998.
  • Akyıldız, Erol. “Makâme”. Türkiye Diyanet Vakfı İslâm Ansiklopedisi. C.XXVII/417-419. İstanbul: TDV, 2003.
  • Atik, Arzu. “19. Yüzyıldan Tematik Bir Şiir Mecmuası (Milli Kütüphane 06 Mil Yz C 20)”. Akademik Dil ve Edebiyat Dergisi 6/4 (2022), 1841-1864.
  • Beşir Fuat. Şiir ve Hakîkat. İstanbul: YKY, 1999.
  • Bilgegil, Kaya. Edebiyat Bilgi ve Teorileri. İstanbul: Enderun, 1989.
  • Bilkan, Ali Fuat. Nabi Divanı I-II. İstanbul: MEB, 1997.
  • Bursalı Mehmed Tahir. Osmanlı Müellifleri. haz. M. A. Yekta Saraç. Ankara: TÜBA, 2016.
  • Osmanzâde Ahmed Tâ’ib. Hadîkatü’l-Vüzerâ, İstanbul: Cerîde-i Havâdis Matbaası, 1271.
  • Demirbağ, Ömer. Koca Râgıb Paşa ve Dîvân-ı Râgıb. Van: Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Doktora Tezi, 1999.
  • Emîr Husrev Dihlevî. Dîvân-ı Kâmil-i Emîr Husrev Dihlevî. haz. Said Nafisi. Tahran: Cavidan, 1361.
  • Emîr Husrev Dihlevî. Şîrîn ü Husrev. haz. Gazanfer Aliyev. Moskova: Doğu Edebiyatı Yayınları İdaresi, 1962.
  • Erdoğan, Mustafa. “Zamâne Şiirleri Yahut Nazîre Muhammesler”. Türk Kültürü 448 (2000), 479-497.
  • Erken, İsmail. “İbrahim b. Muhammed El-Yalvacî ve ‘Risale fî İhbâr bi-Ellezî’”. Dokuz Eylül Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 44 (Aralık 2016), 155-180.
  • Gömbeyaz, Kadir (2010). “Molla Fenari’ye Nispet Edilen Eserlerde Aidiyet Problemi ve Molla Fenari Bibliyografyası”. Uluslararası Molla Fenari Sempozyumu (4-6 Aralık 2009 Bursa) -Bildiriler, 467-524. Bursa: Bursa Büyükşehir Belediyesi Yayınları, 2010.
  • Nizâmî-i Gencevî. Husrev ü Şîrîn. haz. Vahîd-i Destgerdî, Tahran: Matbaa-i Armağan, 1313/1941.
  • Hâfız Şemseddin Muhammed. Dîvân. haz. Muhammed Kazvînî – Kâsım Ganî. Tahran: Zevvâr, 1320.
  • Hâfız Şemseddin Muhammed. Dîvân. haz. Seyyid Abulkasım Ancu-i Şirazi. Tahran: Cavidan, 1345.
  • Hakânî-i Şirvânî. Dîvân. tsh. Ali Abdürresûlî. Tahran: Şirket-i Çaphâne-i Saadet, 1316.
  • Isfahânî, Ekrem Kerîmzâde. “Safevî Devrinden İki Mesnevi”. Historylib. Erişim 03.11.2024. https://historylib.com/articles/774
  • Kara, İsmail. Sözü Dilde Hayali Gözde. İstanbul: Dergâh, 2005.
  • Levend, Agâh Sırrı. Profesör Ferit Kam, Hayatı ve Eserleri. İstanbul: Burhaneddin Erenler Matbaası, 1946.
  • Kahramanoğlu, Kemal. Divan Şiiri Değişen Dünyada Kaybolmuş Paradigma. Konya: Çizgi, 2006.
  • Kutlar, Fatma Sabiha. “Arpaemînizâde Sâmî’nin ‘Ta’kid’ Örneği Beyti Üzerine”. Journal of Turkish Studies 4/6 (2009), 346-359.
  • Kutlar Oğuz, Fatma Sabiha. Arpaemîni-zâde Mustafâ Sâmî Dîvânı. Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, 2017.
  • Kutlar Oğuz, Fatma Sabiha. İzzet Ali Paşa Dîvân-ı İzzet ve Nigâr-nâme (Tezkire-i Nigâriyye). Ankara: Kültür Bakanlığı Yayınları, 2019.
  • Mecmua. İstanbul: İstanbul Üniversitesi Nadir Eserler Kütüphanesi, Arapça Yazmalar Koleksiyonu, AY3757, 6b-15b.
  • Mecmua. Ankara: Millî Kütüphane, Türkçe Yazmalar Koleksiyonu, 06 Mil Yz C 20, 93b.
  • Mehmed Vehbî-i Konevî. Şerh-i Dîvân-ı Hâfız. İstanbul: Matbaa-i Âmire, 1288.
  • Mes’ûd Harâbâtî (M. Nâcî) ve Şeyh Vâsıf. Şöyle Böyle. İstanbul: Kitapçı Arakel, 1302.
  • Muallim Nâcî (1303). “Belagat”. Mecmu’â-yı Mu’allim, 13 Nisan 1303, 113-114.
  • Mustafâ Nâimâ. Nâimâ Târihi. C. VI. İstanbul: Matbaa-i Âmire, 1283.
  • Olgun, Tâhir. Edebiyat Lugatı. İstanbul: Asar-ı İlmiye Kütüphanesi Neşriyatı, 1936.
  • Olgun, Tâhir. Divan Edebiyatının Bazı Beyitleri'nin İzahına Dair Edebî Mektuplar. haz. Cemâl Kurnaz. Ankara: Akçağ, 1995.
  • Onay, Ahmet Talat. Eski Türk Edebiyatında Mazmunlar ve İzahı. haz. Cemal Kurnaz. İstanbul: H Yayınları, 2009.
  • Osmanzâde Tâ’ib. Hadikâtü’l-Vüzerâ. İstanbul: Cerîde-i Havâdis Matbaası, 1271.
  • Örfî-i Şîrâzî. Külliyât-ı Örfî-i Şîrâzî. haz. Muhammed Veli’ül-Hak Ensârî. Tahran: Danişgâh-ı Tahran, 1378.
  • Özer, Hasan. “Molla Hüsrev’in er-Risâle fi’l-Velâ’ sı, Molla Gürânî’nin Reddiyesi ve Molla Hüsrev’in Cevabı: Tahkikli Neşir”. İslam Araştırmaları Dergisi 24 (2010), 173-207.
  • Özön, Nijat. “Ataç’ın Şiir Üzerine Bir Konuşması. Türk Dili XX/212 (1969), 160-171.
  • Öztürk, Furkan. Recâizâde Mahmûd Ekrem - Ta'lim-i Edebiyat (Eleştirel Basım). İstanbul: DBY, 2016.
  • Sa’dî-i Şîrâzî. Külliyât. haz. Muhammed Alî Fürûgî. Tahran: Hermes, 1320.
  • Saraç, M. A. Yekta. Kemâl Paşazâde - Dîvân ve Diğer Şiirler. Ankara: TDK, 2021.
  • Selman-ı Sâvecî. Divan, tsh. Abulkasım-i Halet, haz. Ahmed Karemi. Tahran: Silsile-i Neşriyat-i Ma, 1371.
  • Şahin, Özlem. Ahmed Hayâtî-yi Elbistânî'nin Şerh-i Tuhfe-yi Vehbî adlı eseri 'Şerhü Tuhfeti'l-Manzûmeti'd-Dürriyye fî-Lügati'l-Fârisiyye ve'd-Deriyye'(İnceleme-tenkitli metin-sözlük–tıpkıbasım). Kayseri: Erciyes Üniversitesi, Doktora Tezi, 2016.
  • Şentürk, Ahmet Atilla (2020). Osmanlı Şiiri Kılavuzu. C. IV. İstanbul: OSEDAM.
  • Taşan, Cüneyt. Tâhirü’l-Mevlevî- Tannâne ve Tayyâre Kasîdeleri Şerhi. İstanbul: DBY, 2021.
  • Tanpınar, Ahmet Hamdi. XIX. Asır Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: YKY, 2007.
  • Tarlan, Ali Nihad. Ali Nihad Tarlan’ın Makalelerinden Seçmeler. Ankara: AKMY, 1990.
  • Toska, Zehra. Veysî: Divanı, Hayatı, Eserleri ve Edebi Kişiliği. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 1985.
  • Ün, Cumhur. “Penbe-i Mînâ’ya Dâir”. Journal Of Turkish Studies, Harvard Universty 33/II (2009), 221- 231.
  • Yakut, Emrullah. “Arpaemîni-zâde Sâmî’nin Meşhur Beytinin Farklı Bir Yorumu ve Klasik Şiirde Penbe-i Mînâ”. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi 8 (2022), 324-344.
  • Yavuz, Sait. Mehmed Lebîb Efendi'nin Tuhfe-yi Vehbî şerhi: Müntehab-ı Lebîb (inceleme-metin-tıpkıbasım. Sivas: Sivas Cumhuriyet Üniversitesi. Doktora Tezi, 2021.
  • Yazar, Sadık. Anadolu Sahası Klâsik Türk Edebiyatında Tercüme ve Şerh Geleneği. İstanbul: İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi, 2011.
  • Yılmaz, Ozan. “Klâsik Şerh Edebiyatı Literatürü”. TALİD 5/9 (2007), 271-304.
  • Yenikale, Ahmet. Sünbülzâde Vehbî Dîvânı. Ankara: Kültür Bakanlığı, 2017.
  • Yılmaz, Ozan. Ferheng-i Şu’ûrî. İstanbul: YEK, 2019.
  • Yılmazer, Ziya. İzzî Süleyman Efendi İzzî Tarihi (Osmanlı Tarihi, 1157-1165/1744-1752). İstanbul: YEK, 2019.
There are 57 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Classical Turkish Literature of Ottoman Field
Journal Section ARAŞTIRMA MAKALESİ
Authors

Ömer Arslan 0000-0001-9085-3426

Publication Date April 30, 2025
Submission Date January 2, 2025
Acceptance Date February 27, 2025
Published in Issue Year 2025 Issue: 22 [BAHAR 2025]

Cite

ISNAD Arslan, Ömer. “ARPAEMÎNİZÂDE SÂMÎ’NİN TA’KÎD ÖRNEĞİ BEYTİ VE AZÎZ’İN ŞERHİ”. Hikmet - Akademik Edebiyat Dergisi 22 [BAHAR 2025] (April 2025), 117-149. https://doi.org/10.28981/hikmet.1612161.

ULAKBİM-DERGİPARK Bünyesinde Faaliyet Gösteren HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi (Journal Of Academic Literature) 

Türk Dili ve Edebiyatı Alanında Yayımlanan Uluslararası Hakemli Bir Dergidir.