Bu araştırma, İbnü’s-Salâh’ın ‘muztarib/المضطرب’ terimini nasıl tanımladığını incelemeye amaçlamaktadır. İbnü’s-Salâh, ‘muztarib/المضطرب’ terimine yaptığı tanım tetkik edilince, eksik olduğu, bu nedenle de hüküm ve uygulamalarda bir takım eksikliklere yol açtığı tespit edilmiştir. İbnü’s-Salâh yaptığı tanımlamada, râvîyeler arasını uzlaştırma imkânının olmaması şartını belirtmemiştir. Yani, bu şart gerçekleştiğinde hadis ‘muztarıp’ olur, aksi takdirde hadis muztarib olmaz şartını açıklamamıştır. Ayrıca Hafız Es-Sehâvî, bu eksikliğe dikkat çekmiş ve doğru tanımın kendi tanımı olduğunu belirterek bunu bir örnek üzerinde uygulamıştır. Sehâvî ise, bu bilgileri hocası İbn Hacer’den almıştır. İbn Hacer, İbnü’s-Salâh’ın Ulûmu’l-Hadîs’i üzerine notlar yazmış ve Sahîh-i Buhârî üzerinde çalışmıştır. İbn Hacer, Sahîh-i Buhârî’de, hâfıza veya sayı bakımından güvenilir râvîler arasında eşitlik olduğunda toplama yöntemini benimsemiştir. Bu yöntemle, râvîler arasındaki sorunları çözmüş ve bu yöntemi sürekli bir kural haline getirmiştir. Hâfız el-Alâ’î de aynı yöntemi ‘kulleteyn hadisi’ üzerine uygulamış ve başlangıçta râvîler arasında eşitlik olduğunda tereddüt ettikten sonra toplama yöntemini benimsemiştir. Nevevî de Müslim’in rivâyet ettiği bir hadis üzerine aynı yöntemi uygulamıştır. Hâfız İbn Hacer, el-Alâ’î ve Nevevî, eski muhaddislerin râvîler arasındaki farklılıklar karşısında izlediği yöntemleri incelemiş ve toplama veya tercih yöntemlerini benimsemişlerdir. Yani Muhaddisler karîneler neyi güçlendirse ona göre hareket ederler. Bu yöntemi benimseyen muhaddislerden bazıları: İmâm Alî b. el-Medînî, Buhârî, Ebû Hâtim er-Râzî, İbn Hibbân, Dârekutnî ve Beyhakî’dir. Yani, Râvîler arasında eşitlik olduğunda toplama yöntemini kullanmışlardır. Bu nedenle, Hafız İbn Hacer, râvîler arasında eşitlik olduğunda toplama yönteminin sürekli bir kural olduğunu belirtmiştir.
Bu araştırma, İbnü’s-Salâh’ın ‘muztarib/المضطرب’ terimini nasıl tanımladığını incelemeye amaçlamaktadır. İbnü’s-Salâh, ‘muztarib/المضطرب’ terimine yaptığı tanım tetkik edilince, eksik olduğu, bu nedenle de hüküm ve uygulamalarda bir takım eksikliklere yol açtığı tespit edilmiştir. İbnü’s-Salâh yaptığı tanımlamada, râvîyeler arasını uzlaştırma imkânının olmaması şartını belirtmemiştir. Yani, bu şart gerçekleştiğinde hadis ‘muztarıp’ olur, aksi takdirde hadis muztarib olmaz şartını açıklamamıştır. Ayrıca Hafız Es-Sehâvî, bu eksikliğe dikkat çekmiş ve doğru tanımın kendi tanımı olduğunu belirterek bunu bir örnek üzerinde uygulamıştır. Sehâvî ise, bu bilgileri hocası İbn Hacer’den almıştır. İbn Hacer, İbnü’s-Salâh’ın Ulûmu’l-Hadîs’i üzerine notlar yazmış ve Sahîh-i Buhârî üzerinde çalışmıştır. İbn Hacer, Sahîh-i Buhârî’de, hâfıza veya sayı bakımından güvenilir râvîler arasında eşitlik olduğunda toplama yöntemini benimsemiştir. Bu yöntemle, râvîler arasındaki sorunları çözmüş ve bu yöntemi sürekli bir kural haline getirmiştir. Hâfız el-Alâ’î de aynı yöntemi ‘kulleteyn hadisi’ üzerine uygulamış ve başlangıçta râvîler arasında eşitlik olduğunda tereddüt ettikten sonra toplama yöntemini benimsemiştir. Nevevî de Müslim’in rivâyet ettiği bir hadis üzerine aynı yöntemi uygulamıştır. Hâfız İbn Hacer, el-Alâ’î ve Nevevî, eski muhaddislerin râvîler arasındaki farklılıklar karşısında izlediği yöntemleri incelemiş ve toplama veya tercih yöntemlerini benimsemişlerdir. Yani Muhaddisler karîneler neyi güçlendirse ona göre hareket ederler. Bu yöntemi benimseyen muhaddislerden bazıları: İmâm Alî b. el-Medînî, Buhârî, Ebû Hâtim er-Râzî, İbn Hibbân, Dârekutnî ve Beyhakî’dir. Yani, Râvîler arasında eşitlik olduğunda toplama yöntemini kullanmışlardır. Bu nedenle, Hafız İbn Hacer, râvîler arasında eşitlik olduğunda toplama yönteminin sürekli bir kural olduğunu belirtmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Hadith |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2025 |
Submission Date | December 12, 2024 |
Acceptance Date | June 30, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 23 Issue: 1 |