THE EFFECTS OF GENERATION Z YOUTH'S SOCIAL MEDIA USE ON THEIR RELIGIOUS LEARNING: A PHENOMENOLOGICAL STUDY
Abstract
This study aims to determine how Generation Z youth perceive social media and the effects of social media on their religious learning. The qualitative aspect of the study was structured using the multiple holistic case design. In the quantitative aspect, descriptive screening, correlational screening designs, causal comparison, and correlational design were employed. The study finds that many variables, such as gender, culture, and socio-economic level, influence religious learning. The study concludes that there are three main factors/orientations that affect religiosity in youth. These factors are understanding orientation, skeptical orientation, and individualization/freedom orientation. The unlimited environment offered by social media negatively impacts young people's perceptions and attitudes towards religion, thus adversely affecting religious learning. It has been observed that young people's inability to apply the situations that interest them in these areas due to religious rules leads to rebellion against and distancing from religion. In addition, it was concluded that the religious information shared by social media influencers, whose source and accuracy are questionable, negatively affects young people's religious learning.
References
- Aisa, A., & Ratnawati, E. (2022). Analysis of UNWAHA Jombang student's perspectives in learning religion through social media. Schoolar: Social and Literature Study in Education, 2(1), 58-62.
- Akgündüz, D., & Akınoğlu, O. (2017). Fen eğitiminde harmanlanmış öğrenme ve sosyal medya destekli öğrenmenin öğrencilerin akademik başarılarına ve motivasyonlarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 42(191), 69-90. Akhyar, M., Deliani, N., & Khadijah, K. (2025). The ımportance of religious education in the digital era. International Journal of Islamic Educational Research, 2(1), 15-30.
- Ariefdjohan, M., Reid, D. ve Fritsch, S. (2025). Youth digital dilemmas: Exploring the ıntersection between social media and anxiety. Pediatric Clinics, 72 (2), 317-331.
- Bahadır, A. (2015). Gençlik dönemi dini gelişim özellikleri. Din ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 5(2), 45-60. Bridges, L. J., & Moore, K. A. (2002). Religion and spirituality in childhood and adolescence. Washington DC: Child Trends.
- Büyüköztürk, Ş. (2021). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2020). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Choi, J., Kim, H., & Lee, S. (2022). Social media as a tool for religious engagement during COVID-19: Opportunities and challenges. Religious Studies and Digital Media, 10(3), 215-232.
- Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (6. Baskı). London and New York: Routledge.
- Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni (Çev. M. Bütün & S. B. Demir). Ankara: Siyasal Kitabevi.
- Creswell, J. W. (2021). Karma yöntem araştırmalarına giriş (Çev. M. Sözbilir). Ankara: Pegem Akademi. Demir, İ. (2019). Dini bilgi edinme kaynağı olarak sosyal medya (İlahiyat fakültesi öğrencileri örneği). Çanakkale: 18 Mart Üniversitesi.
- Dila, E. (2021). Bireyselleşme ve dini inançlar üzerine bir inceleme. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 24(3), 123-136. Dimock, M. (2019). Defining generations: Where Millennials end and Generation Z begins. Pew research center, 17(1), 1-7.
- Ekici, M., & Kıyıcı, M. (2012). Sosyal ağların eğitim bağlamında kullanımı. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 156-167.
- Erdoğan, M. (2014). Gençlik Döneminde Allah Tasavvuru ve Manevi Gelişim. Din Eğitimi Dergisi, 7(1), 89-102. Ferdig, R. E. (2007). Examining social software in teacher education. Journal of Information Technology for Teacher Education, 15(1), 5-10.
- Fuadani, M. M. Z. P., Chotib, M., Muhith, A., & Tamami, B. (2025). The effectıveness of ıslamıc educatıon learnıng through ınteractıve approaches for generatıon z students. Islamic Management: Jurnal Manajemen Pendidikan Islam, 8(01), 93-106.
- Global Digital Owerviev (2025). Global Social Media Statistics. Erişim: https://datareportal.com/social-media-users. 24
- Gökmen, R., & Altaş, N. (2022). Öğrencilerinin dini tutum ve davranışlarını etkileyen faktörler. Talim: Journal of Education in Muslim Societies and Communities, 6(1), 7-21.
- Gümüş, S. (2019). Bir medya aracı olarak sinemanın din eğitiminde kullanımı: Baudrillard’ın simülasyon teorisi bağlamında bir değerlendirme. Değerler Eğitimi Dergisi, 17(38), 7-40.
- Gürsu, O., & Özokudan, F. Ö. (2019). Ergenlerde dindarlık, narsizm ve özgüven. Turkish Academic Research Review, 4(4), 439-454.
Z KUŞAĞI GENÇLERİNİN SOSYAL MEDYA KULLANIMLARININ DİNİ ÖĞRENMELERİNE ETKİLERİ: FENOMENOLOJİK BİR ARAŞTIRMA
Abstract
Bu araştırma, Z kuşağı gençlerinin sosyal medyayı nasıl algıladığını ve sosyal medyanın dini öğrenmeleri üzerine etkilerini tespit etmeyi amaçlamaktadır. Araştırmada karma yöntem desenlerinden açıklayıcı karma desen kullanılmıştır. Çalışmanın nitel boyutu, bütüncül çoklu durum desenine uygun olarak yapılandırılmıştır. Nicel boyutunda ise betimsel tarama ve ilişkisel tarama desenlerinden nedensel karşılaştırma ve korelasyonel desen ile çalışılmıştır. Çalışma sonucunda cinsiyet, kültür, sosyo-ekonomik düzey gibi birçok değişkenin dini öğrenmeleri etkilediği görülmüştür. Bu çalışmada gençlik döneminde dindarlığı etkileyen üç temel faktör/yönelim olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu faktörler; anlama yönelimi, şüpheci yönelim ve bireyselleşme/özgürlük yönelimidir. Ayrıca sosyal medyanın sunduğu sınırsız ortamın gençlerin dine yönelik algılarına ve tutumlarına zarar verdiği, dolayısıyla dini öğrenmeleri olumsuz etkilediği sonucuna da varılmıştır. Gençlerin bu alanlarda ilgilerini çeken durumları dini kurallar sebebiyle uygulayamamalarının dine isyana sevk ettiği, daha ileri aşamalarda dinden uzaklaşmaya, dine karşı duyarsız hale gelmeye, hatta dinden çıkmaya götürdüğü görülmüştür. Ayrıca sosyal medyada dini paylaşımlar yapan fenomenlerin paylaştığı, kaynağı ve doğruluğu şüpheli olan dini bilgilerin gençlerin dini öğrenmelerini olumsuz etkilediği sonucuna varılmıştır.
Keywords
References
- Aisa, A., & Ratnawati, E. (2022). Analysis of UNWAHA Jombang student's perspectives in learning religion through social media. Schoolar: Social and Literature Study in Education, 2(1), 58-62.
- Akgündüz, D., & Akınoğlu, O. (2017). Fen eğitiminde harmanlanmış öğrenme ve sosyal medya destekli öğrenmenin öğrencilerin akademik başarılarına ve motivasyonlarına etkisi. Eğitim ve Bilim, 42(191), 69-90. Akhyar, M., Deliani, N., & Khadijah, K. (2025). The ımportance of religious education in the digital era. International Journal of Islamic Educational Research, 2(1), 15-30.
- Ariefdjohan, M., Reid, D. ve Fritsch, S. (2025). Youth digital dilemmas: Exploring the ıntersection between social media and anxiety. Pediatric Clinics, 72 (2), 317-331.
- Bahadır, A. (2015). Gençlik dönemi dini gelişim özellikleri. Din ve Toplum Araştırmaları Dergisi, 5(2), 45-60. Bridges, L. J., & Moore, K. A. (2002). Religion and spirituality in childhood and adolescence. Washington DC: Child Trends.
- Büyüköztürk, Ş. (2021). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Akademi.
- Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2020). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Choi, J., Kim, H., & Lee, S. (2022). Social media as a tool for religious engagement during COVID-19: Opportunities and challenges. Religious Studies and Digital Media, 10(3), 215-232.
- Cohen, L., Manion, L., & Morrison, K. (2007). Research methods in education (6. Baskı). London and New York: Routledge.
- Creswell, J. W. (2013). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma göre nitel araştırma ve araştırma deseni (Çev. M. Bütün & S. B. Demir). Ankara: Siyasal Kitabevi.
- Creswell, J. W. (2021). Karma yöntem araştırmalarına giriş (Çev. M. Sözbilir). Ankara: Pegem Akademi. Demir, İ. (2019). Dini bilgi edinme kaynağı olarak sosyal medya (İlahiyat fakültesi öğrencileri örneği). Çanakkale: 18 Mart Üniversitesi.
- Dila, E. (2021). Bireyselleşme ve dini inançlar üzerine bir inceleme. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 24(3), 123-136. Dimock, M. (2019). Defining generations: Where Millennials end and Generation Z begins. Pew research center, 17(1), 1-7.
- Ekici, M., & Kıyıcı, M. (2012). Sosyal ağların eğitim bağlamında kullanımı. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(2), 156-167.
- Erdoğan, M. (2014). Gençlik Döneminde Allah Tasavvuru ve Manevi Gelişim. Din Eğitimi Dergisi, 7(1), 89-102. Ferdig, R. E. (2007). Examining social software in teacher education. Journal of Information Technology for Teacher Education, 15(1), 5-10.
- Fuadani, M. M. Z. P., Chotib, M., Muhith, A., & Tamami, B. (2025). The effectıveness of ıslamıc educatıon learnıng through ınteractıve approaches for generatıon z students. Islamic Management: Jurnal Manajemen Pendidikan Islam, 8(01), 93-106.
- Global Digital Owerviev (2025). Global Social Media Statistics. Erişim: https://datareportal.com/social-media-users. 24
- Gökmen, R., & Altaş, N. (2022). Öğrencilerinin dini tutum ve davranışlarını etkileyen faktörler. Talim: Journal of Education in Muslim Societies and Communities, 6(1), 7-21.
- Gümüş, S. (2019). Bir medya aracı olarak sinemanın din eğitiminde kullanımı: Baudrillard’ın simülasyon teorisi bağlamında bir değerlendirme. Değerler Eğitimi Dergisi, 17(38), 7-40.
- Gürsu, O., & Özokudan, F. Ö. (2019). Ergenlerde dindarlık, narsizm ve özgüven. Turkish Academic Research Review, 4(4), 439-454.
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Subjects | Values education |
| Journal Section | Manuscripts |
| Authors | |
| Publication Date | April 30, 2025 |
| Submission Date | July 23, 2024 |
| Acceptance Date | April 26, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 12 Issue: 23 |
