Öz
Elzem bir eser element olan ve birçok enzimatik aktivasyonun önemli bir parçası olarak görev yapan selenyum (Se) 1957 yılından itibaren önem kazanmıştır. Metabolizması çeşitli gereksinimlere göre organize edilmektedir. Yapısal komponent olarak Se, protein yapılarına katılmaktadır. Düzeyi, serum selenyum ve serum glutatyon peroksidaz aktivitesinden etkilenmektedir. Hayvansal dokularda “selenometionin” ve “selenosistein” olarak iki formda bulunmaktadır. Genel olarak proteinden zengin besinler iyi selenyum kaynağıdır. Plazmada albumine bağlı olarak taşınmaktadır. Yetersizlik olduğunda selenyumun emilimi artmaktadır. Vücutta toplam olarak 13-20 mg selenyum bulunmaktadır. Eritrositlerdeki selenyum miktarı, uzun dönem selenyum alımının bir göstergesidir; malnütrisyonda ve kanserde serum selenyum düzeylerinin düştüğü bilinmektedir. Organizmada oksidatif yaralanmalara karşı koruyucu olan glutatyon peroksidazın yapısında yer almaktadır. Selenyumun kanser ile ilişkisi üzerine birçok çalışma yapılmaktadır. Birçok kanser türü ile selenyum alım düzeyleri ve serum selenyum seviyeleri ilişkilendirilmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda bazı kanser çeşitlerinde selenyumun serum seviyesi düşük bulunmuştur. Selenyumun antioksidan enzim sistemindeki fonksiyonu ile dejeneratif durumların çoğu arasında bağlantı kurulmuştur. İmmün fonksiyonları arttırması, apoptozisi indüklemesi, hücre proliferasyonunu inhibe etmesi, karsinojen metabolizmasını değiştirmesi gibi birçok potansiyel mekanizmaya sahip olduğu bildirilmiştir. Epidemiyolojik çalışmalar diyetle selenyum alımı ve kolorektal kanser riski arasında ters ilişki olduğunu göstermektedir. Farklı selenyum bileşiklerinin prostat kanser hücrelerinde antiproliferatif yanıtı, apoptoz, hücre içi redoks durumunu değiştirme ve NF-KB sinyal yolunun blokajı ile sağladığını göstermektedir. Hayvan deneyleri, epidemiyolojik çalışmalar ve müdahale çalışmaları; selenyum bileşiklerinin, hem spesifik kanserlerin önlenmesinde hem de son faz kanserlerde antimutajenik etki gösterebileceğini bildirmektedir. Selenyum antikarsinojenik olarak görev alabilmekte ve immün fonksiyonları güçlendirmektedir. Bazı çalışmalar, vücuttaki selenyum düzeyi ile kanser riski arasında negatif korelasyon olduğunu bildirsede, çelişkili sonuçlar literatürde yer almaktadır. Selenyumun kanser ve kanser tedavisindeki etkinliğini belirleyebilmek için daha fazla klinik çalışmaya gereksinim duyulmaktadır.Bu derlemede vücut için elzem bir element olan selenyumun metabolizması ve işlevlerinden bahsedilerek, kanser ile ilişkisini inceleyen çalışmalar üzerinde durulacaktır.
Anahtar kelimeler: Selenyum, Kanser, Antimutajenik, Antikarsinojenik.
Abstract
Selenium (Se), an essential trace element and an important part of many enzymatic activations, has come into prominence importance since 1957. Its metabolism is organized according to various requirements. Selenium is incorporated into protein structures as a structural component. Its level is affected by serum selenium and serum glutathione peroxidase activity. It exists in two forms as “selenomethionine” and “selenocysteine” in animal tissues. In general, protein-rich foods are good sources of selenium. When there is a deficiency, the absorption of selenium increases. There is a totalof 13-20 mg of selenium in the body. The amount of selenium in erythrocytes is an indicator of long-term selenium intake; It is known that serum selenium levels decrease in malnutrition and cancer. It is in the structure of glutathione peroxidase, which is protective against oxidative injuries in the organism. Selenium intake levels and serum selenium levels have been associated with many types of cancer. As a result of the studies, the serum level of selenium was found low in some cancer types. A connection has been established between the function of selenium in the antioxidant enzyme system and most of the degenerative conditions. It has been reported that selenium have many potential mechanisms such as increasing immune functions, inducing apoptosis, inhibiting cell proliferation, and changing carcinogen metabolism. Epidemiological studies show an inverse relationship between dietary selenium intake and colorectal cancer risk. It shows that different selenium compounds provide the antiproliferative response in prostate cancer cells by apoptosis, changing the intracellular redox state and blocking the NF-κB signaling pathway. Animal experiments, epidemiological studies and intervention studies; reported that selenium compounds may have antimutagenic effects both in the prevention of specific cancers and in end-phase cancers. Selenium can acts as an anticarcinogenic and strengthens immune functions. Although some studies report that there is a negative correlation between the level of selenium in the body and the risk of cancer, conflicting results are also found in the literature. More clinical studies are needed to determine its effectiveness in cancer and cancer treatment. In this review, the metabolism and functions of selenium, which is an essential element for the body, will be mentioned and studies examining its relationship with cancer will be emphasized.
Keywords:Selenium, Cancer, Antimutagenic, Anticarcinogeni
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Public Health (Other) |
Journal Section | Derleme |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 1 Issue: 1 |