Review
BibTex RIS Cite

The Transformation of the Cult of Ancestors in Traditional Turkish Beliefs into the Cult of Saints After Islam

Year 2025, Issue: 25, 381 - 405, 10.06.2025

İrem Melike Gülden , Mustafa Cihat Özden , Zeynep Göçer

https://doi.org/10.46250/kulturder.1645410

Abstract

The concept of cult was defined as a combination of fear and reverence for elements regarded as sacred. In this context, the ancestor cult and the association cult played a central role in the spiritual life of the Turks. The ancestor cult reflects the belief that the spirits of deceased ancestors continue to exist, observe the living, and, in some cases, provide guidance or assistance. Meanwhile, the association cult is perceived as a sacred element representing the continuity of family and lineage. These beliefs underwent a significant transformation following the Turks’ adoption of Islam. The protective and guiding attributes previously ascribed to ancestors were subsequently transferred to saints within the framework of Islamic belief. This process demonstrates the harmonious integration of Islamic values with the cultural heritage of Turkish societies. The study emphasizes that the cult of ancestors and the cult of fire that existed in pre-Islamic Turkish societies underwent a major transformation with the acceptance of Islam. Through this transformation, the cult of ancestors was largely replaced by the veneration of saints in accordance with Islamic teachings. The spiritual powers and protective roles once attributed to ancestors came to be associated with Islamic figures, particularly saints, in the post-Islamic period. Furthermore, the adoption of Sufi movements by the Turks further intensified this cultural shift, facilitating a more profound integration of Islamic beliefs with their existing traditions.

Keywords

ancestors cult association saint mysticism

Thanks

We would like to thank our esteemed teacher Prof. Dr. Ali Selçuk for his support.

References

  • Aça, Mehmet ve Yolcu, Mehmet Ali (2019). “Halk Bilgisinin İnanış Temelli Temsilleri”. Halk Bilimi El Kitabı. Ed. Mustafa Aça. Nobel, 345-440.
  • Altunkaya, Mustafa (2016). “Horasân Tasavvuf Ekolü ve Özellikleri”. Turkish Studies, 11(2): 127- 148.
  • Artun, Erman (2013). Dinî- Tasavvufî Halk Edebiyatı Metin Tahlilleri. Karahan Kitabevi.
  • Artun, Erman (2019). Türk Halk Bilimi. Karahan Kitabevi.
  • Atsız, Hüseyin Nihal (1970). Aşıkpaşaoğlu Tarihi. Milli Eğitim Basımevi.
  • Azamat, Nihat (2001). “Kalenderiyye”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.24. Türkiye Diyanet Vakfı, 253-256.
  • Barkan, Ömer Lütfi (1942). “İstila Devirlerinin Kolonizatör Türk Dervişleri ve Zaviyeler”. Vakıflar Dergisi, 2: 279-304.
  • Bayat, Fuzuli (2004). Türk Şaman Metinleri. Ötüken Yayınları.
  • Baysal Yurdakul, Nagihan (2023). İslami Dönem Türk Destanlarında Kahraman Tipi. Çanakkale: Paradigma Akademi.
  • Büyükokutan Töret, Aslı ve Özdemir, Tuğçe (2022). “Eskişehir’de Bir Sağaltma Ocağı: Albastı”. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 15(39): 677-690.
  • Çeribaş, Mehmet (2021). “Türk Kültüründe Kut İnancı ve Kut Aktarma Yolları”. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 14(36): 1185-1206.
  • Dağı, Fahri (2020). “Türkistan Kam/Şamanlarından Anadolu Halay Başlarına”. Journal of Humanities and Tourism Research, 10(4): 1027-1045.
  • Duran, Hamiye (2010). “Velâyetnâme’ye Göre Hacı Bektaş Veli”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 55: 129 – 138.
  • Ergin, Muharrem (2019). Dede Korkut Kitabı. Boğaziçi Yayınları.
  • Gülerer, Salih (2012). Hacım Sultan Menâkıbnâmesi Üzerine Bir İnceleme. Doktora Tezi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Gülten, Sadullah (2012). “Tahrir Defterlerine Göre Anadolu’da Kalenderîler ve Haydarîler”. Tarih Araştırmaları Dergisi, 31(52): 35-53.
  • Günay, Ünver ve Güngör, Harun (2003). Başlangıçlarından Günümüze Türklerin Dinî Tarihi. Rağbet Yayınları. Güvenç, Bozkurt (2018). Kültürün Abc’si. Yapı Kredi Yayınları.
  • Hardacre, Helen (1987). “Ancestors: Ancestor Worship”. The Encyclopedia of Religion, Vol.1. Ed. Mircea Eliade & Charles J. Adams. Macmillan Publishing Company, 263-268.
  • İnan, Abdulkadir (1986). Tarihte ve Bugün Şamanizm, Materyaller ve Araştırmalar. Türk Tarih Kurumu.
  • İnan, Abdulkadir (1987). Makaleler ve İncelemeler. Türk Tarih Kurumu.
  • Kalafat, Yaşar (2009). Türk Kültürlü Halklarda Halk İnançları: İslamiyet ve Türk Halk İnançları. Berikan Yayınları.
  • Karabey, Turgut (1994). “Ahmet Yesevi (477/1083-562/1166)”. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 1: 1-3.
  • Kozan, Ali (2012). “Sözlü ve Yazılı Tarihe Göre Nevşehir Bölgesinde Horasan Erenleri Olarak Bilinen Şahsiyetler”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, 19(61): 313 – 336.
  • Köprülü Mehmet Fuat (1976). Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar. Türk Tarih Kurumu.
  • Kumartaşlıoğlu, Satı (2014). “Türk Kültüründe Ateş ve Ocak İyeleri”. Karadeniz Araştırmaları, 43: 175-190.
  • Küçük, Mehmet Alparslan (2005). “Altay ve Güney Sibirya Bölgesindeki Türk Topluluklarının Dinî İnanışları”. Dini Araştırmalar, (8)23: 191-218.
  • Ocak, Ahmet Yaşar (1992). Osmanlı İmparatorluğu’nda Marjinal Sûfilik: Kalenderiler (XIV-XVII. Yüzyıllar). Türk Tarih Kurumu.
  • Ocak, Ahmet Yaşar (1996a). “Hacı Bektaş Vilâyetnâmesi”. TDV İslam Ansiklopedisi, C.14. Türkiye Diyanet Vakfı, 471-472.
  • Ocak, Ahmet Yaşar (1996b). “Hacı Bektâş-ı Velî”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.14. Türkiye Diyanet Vakfı, 455-458.
  • Ocak, Ahmet Yaşar (2000). Alevi ve Bektaşi İnançlarının İslam Öncesi Temelleri: Bektaşi Menakıbnamelerinde İslam Öncesi İnanç Motifleri. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Orkun, Hüseyin Namık (1994). Eski Türk Yazıtları. Türk Dil Kurumu.
  • Örnek, Sedat Veyis (1971). Anadolu Folklorunda Ölüm. Ankara Üniversitesi.
  • Radcliffe-Brown, Alfred (1968). “Din ve Toplum”. Çev. Ünsal Oskay. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 23(4): 301-329.
  • Radloff, Wilhelm (1954). Sibirya’dan I. Çev. Ahmet Temir. Maarif Yayınevi.
  • Radloff, Wilhelm (2008). Türklük ve Şamanlık. Çev. Ahmet Temir vd. Örgün Yayınevi.
  • Selçuk, Ali (2010). “Horasan’da Eren Anadolu’da Evliya: Acısu Sıraç Köyü Örneğinde Kahraman Atalar Kültü”. Milli Folklor, 87: 136-147.
  • Şahin, Haşim (2004). “Menâkıbnâme”. TDV İslam Ansiklopedisi, C.29. Türkiye Diyanet Vakfı, 112-114.
  • Şahin, Haşim (2007). “Ocak”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.33. Türkiye Diyanet Vakfı, 316-317.
  • Topaloğlu, Bekir (2013). “Velî”. TDV İslam Ansiklopedisi, C.43. Türkiye Diyanet Vakfı, 24-25.
  • Tryjarski, Edward (2012). Türkler ve Ölüm. Çev. Hafize Er. Pinhan Yayıncılık.
  • Turan, Ahmet (1990). “Türk Destan ve Masallarında Şekil Değiştirme (Kuş Şekline Girme) Motifi”. Milli Folklor, 5: 35-37.
  • Tümer, Günay (1991). “Atalar Kültü”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.4. Türkiye Diyanet Vakfı, 42-43.
  • Uludağ, Süleyman (2013). “Velî”. TDV İslam Ansiklopedisi, C.43. Türkiye Diyanet Vakfı, 25-28.
  • URL-1: https://www.ktb.gov.tr/TR-96255/turk-kulturu.html. (Erişim Tarihi: 30.01.2024).
  • Üçüncü, Kemal (2004). “İrşâd ve Tebliğe Bağlı İcrâ: Türk Sözlü Kültür Geleneği Bağlamında Türk Tekke Edebiyatı”. Türklük Bilimi Araştırmaları, 16: 128-141.
  • Yazıcı, Tahsin (1998a). “Haydar, Kutbüddin”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.17. Türkiye Diyanet Vakfı, 24-25.
  • Yazıcı, Tahsin (1998b). “Haydariyye”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.17. Türkiye Diyanet Vakfı, 35-36.
  • Yıldırım, Dursun (2000). “Tarihî Süreç İçinde İletişim Odakları, Ağları ve İşlevleri (XIII-XX. Yüzyıllar Aralığı Türkiyesi)”. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, 10: 327- 353.
  • Yıldırım, Rıza (2019). Hacı Bektaş Veli’den Balım Sultan’a Bektaşiliğin Doğuşu. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Yıldız Altın, Kübra (2018). Türk Kültüründe Atalar Kültü. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi.
  • Yıldız Altın, Kübra (2019). “Hastalık Adları Bağlamında Kötü Ruhların Dönüşümü: Türkistan’dan Anadolu’ya”. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 19(1): 159-180.
  • Yılmaz, Fatma (2021). “Balkan Fethinde Rol Alan Sarı Saltuk ve Seyyid Ali Sultan Hakkındaki Menakıpnamede Yer Alan Efsanevi Motifler Üzerine”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 99: 79-104.
  • Yolcu, Mehmet Ali (2013). “Ödül-Ceza Paradigması Bağlamında Ölüm Sonrası Hayat İnançlarının Evrimi Üzerine”. Folkloristik: Prof. Dr. Süleyman T. Kayıpov Armağanı. Ed. Abdulselam Arvas vd. Hâkim Yayınları, 237-250.
  • Yörükân, Yusuf Ziya (2005). Müslümanlıktan Evvel Türk Dinleri: Şamanizm. Haz. Turhan Yörükân. Ötüken Yayınları.

Geleneksel Türk İnancındaki Atalar Kültünün İslamiyet Sonrası Veli Kültüne Dönüşümü

Year 2025, Issue: 25, 381 - 405, 10.06.2025

İrem Melike Gülden , Mustafa Cihat Özden , Zeynep Göçer

https://doi.org/10.46250/kulturder.1645410

Abstract

Kült kavramı, kutsal kabul edilen unsurlara karşı duyulan korku ve saygının bir birleşimi olarak tanımlanmıştır. Bu bağlamda atalar kültü ve ocak kültü, Türklerin manevi hayatında merkezî bir rol oynamıştır. Atalar kültü, ölen ataların ruhlarının yaşamaya devam ettiğine, onları izlediğine ve bazı durumlarda müdahalede bulunduğuna olan inancı ifade ederken ocak kültü, aile ve soyun devamını temsil eden kutsal bir unsur olarak görülmüştür. Türklerin İslam’ı kabul etmesiyle bu inançlar önemli bir dönüşüm geçirmiştir. Atalara atfedilen koruyucu ve rehberlik edici özellikler, İslami bir çerçevede evliyalara yüklenmiştir. Bu süreç, İslami değerlerin Türk toplumlarının kültürel mirasıyla uyumlu bir şekilde kaynaştığını göstermektedir. Çalışma, İslam öncesi Türk toplumlarında var olan atalar kültü ve ocak kültünün İslam’ın kabulüyle birlikte büyük bir dönüşüm geçirdiğini vurgulamaktadır. Bu dönüşümde, atalar kültünün yerini İslami öğretilerle uyumlu olarak veli/evliya kültü almıştır. Atalara atfedilen manevi güçler ve koruyuculuk, İslam sonrası dönemde İslami şahsiyetlere, özellikle de veli ve evliyalara yüklenmiştir. Ayrıca, Türklerin tasavvuf akımlarını benimsemesiyle, bu kültürel değişimin daha da derinleştiği ve Türk toplumlarının kültürel mirasıyla uyum içinde bir bütünleşme sağlandığı ifade edilmiştir.

Keywords

atalar kült ocak veli tasavvuf

Thanks

Değerli hocamız Prof. Dr. Ali Selçuk'a desteğinden dolayı teşekkürlerimizi sunuyoruz.

References

  • Aça, Mehmet ve Yolcu, Mehmet Ali (2019). “Halk Bilgisinin İnanış Temelli Temsilleri”. Halk Bilimi El Kitabı. Ed. Mustafa Aça. Nobel, 345-440.
  • Altunkaya, Mustafa (2016). “Horasân Tasavvuf Ekolü ve Özellikleri”. Turkish Studies, 11(2): 127- 148.
  • Artun, Erman (2013). Dinî- Tasavvufî Halk Edebiyatı Metin Tahlilleri. Karahan Kitabevi.
  • Artun, Erman (2019). Türk Halk Bilimi. Karahan Kitabevi.
  • Atsız, Hüseyin Nihal (1970). Aşıkpaşaoğlu Tarihi. Milli Eğitim Basımevi.
  • Azamat, Nihat (2001). “Kalenderiyye”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.24. Türkiye Diyanet Vakfı, 253-256.
  • Barkan, Ömer Lütfi (1942). “İstila Devirlerinin Kolonizatör Türk Dervişleri ve Zaviyeler”. Vakıflar Dergisi, 2: 279-304.
  • Bayat, Fuzuli (2004). Türk Şaman Metinleri. Ötüken Yayınları.
  • Baysal Yurdakul, Nagihan (2023). İslami Dönem Türk Destanlarında Kahraman Tipi. Çanakkale: Paradigma Akademi.
  • Büyükokutan Töret, Aslı ve Özdemir, Tuğçe (2022). “Eskişehir’de Bir Sağaltma Ocağı: Albastı”. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 15(39): 677-690.
  • Çeribaş, Mehmet (2021). “Türk Kültüründe Kut İnancı ve Kut Aktarma Yolları”. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 14(36): 1185-1206.
  • Dağı, Fahri (2020). “Türkistan Kam/Şamanlarından Anadolu Halay Başlarına”. Journal of Humanities and Tourism Research, 10(4): 1027-1045.
  • Duran, Hamiye (2010). “Velâyetnâme’ye Göre Hacı Bektaş Veli”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 55: 129 – 138.
  • Ergin, Muharrem (2019). Dede Korkut Kitabı. Boğaziçi Yayınları.
  • Gülerer, Salih (2012). Hacım Sultan Menâkıbnâmesi Üzerine Bir İnceleme. Doktora Tezi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Gülten, Sadullah (2012). “Tahrir Defterlerine Göre Anadolu’da Kalenderîler ve Haydarîler”. Tarih Araştırmaları Dergisi, 31(52): 35-53.
  • Günay, Ünver ve Güngör, Harun (2003). Başlangıçlarından Günümüze Türklerin Dinî Tarihi. Rağbet Yayınları. Güvenç, Bozkurt (2018). Kültürün Abc’si. Yapı Kredi Yayınları.
  • Hardacre, Helen (1987). “Ancestors: Ancestor Worship”. The Encyclopedia of Religion, Vol.1. Ed. Mircea Eliade & Charles J. Adams. Macmillan Publishing Company, 263-268.
  • İnan, Abdulkadir (1986). Tarihte ve Bugün Şamanizm, Materyaller ve Araştırmalar. Türk Tarih Kurumu.
  • İnan, Abdulkadir (1987). Makaleler ve İncelemeler. Türk Tarih Kurumu.
  • Kalafat, Yaşar (2009). Türk Kültürlü Halklarda Halk İnançları: İslamiyet ve Türk Halk İnançları. Berikan Yayınları.
  • Karabey, Turgut (1994). “Ahmet Yesevi (477/1083-562/1166)”. Atatürk Üniversitesi Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 1: 1-3.
  • Kozan, Ali (2012). “Sözlü ve Yazılı Tarihe Göre Nevşehir Bölgesinde Horasan Erenleri Olarak Bilinen Şahsiyetler”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Velî Araştırma Dergisi, 19(61): 313 – 336.
  • Köprülü Mehmet Fuat (1976). Türk Edebiyatında İlk Mutasavvıflar. Türk Tarih Kurumu.
  • Kumartaşlıoğlu, Satı (2014). “Türk Kültüründe Ateş ve Ocak İyeleri”. Karadeniz Araştırmaları, 43: 175-190.
  • Küçük, Mehmet Alparslan (2005). “Altay ve Güney Sibirya Bölgesindeki Türk Topluluklarının Dinî İnanışları”. Dini Araştırmalar, (8)23: 191-218.
  • Ocak, Ahmet Yaşar (1992). Osmanlı İmparatorluğu’nda Marjinal Sûfilik: Kalenderiler (XIV-XVII. Yüzyıllar). Türk Tarih Kurumu.
  • Ocak, Ahmet Yaşar (1996a). “Hacı Bektaş Vilâyetnâmesi”. TDV İslam Ansiklopedisi, C.14. Türkiye Diyanet Vakfı, 471-472.
  • Ocak, Ahmet Yaşar (1996b). “Hacı Bektâş-ı Velî”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.14. Türkiye Diyanet Vakfı, 455-458.
  • Ocak, Ahmet Yaşar (2000). Alevi ve Bektaşi İnançlarının İslam Öncesi Temelleri: Bektaşi Menakıbnamelerinde İslam Öncesi İnanç Motifleri. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Orkun, Hüseyin Namık (1994). Eski Türk Yazıtları. Türk Dil Kurumu.
  • Örnek, Sedat Veyis (1971). Anadolu Folklorunda Ölüm. Ankara Üniversitesi.
  • Radcliffe-Brown, Alfred (1968). “Din ve Toplum”. Çev. Ünsal Oskay. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 23(4): 301-329.
  • Radloff, Wilhelm (1954). Sibirya’dan I. Çev. Ahmet Temir. Maarif Yayınevi.
  • Radloff, Wilhelm (2008). Türklük ve Şamanlık. Çev. Ahmet Temir vd. Örgün Yayınevi.
  • Selçuk, Ali (2010). “Horasan’da Eren Anadolu’da Evliya: Acısu Sıraç Köyü Örneğinde Kahraman Atalar Kültü”. Milli Folklor, 87: 136-147.
  • Şahin, Haşim (2004). “Menâkıbnâme”. TDV İslam Ansiklopedisi, C.29. Türkiye Diyanet Vakfı, 112-114.
  • Şahin, Haşim (2007). “Ocak”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.33. Türkiye Diyanet Vakfı, 316-317.
  • Topaloğlu, Bekir (2013). “Velî”. TDV İslam Ansiklopedisi, C.43. Türkiye Diyanet Vakfı, 24-25.
  • Tryjarski, Edward (2012). Türkler ve Ölüm. Çev. Hafize Er. Pinhan Yayıncılık.
  • Turan, Ahmet (1990). “Türk Destan ve Masallarında Şekil Değiştirme (Kuş Şekline Girme) Motifi”. Milli Folklor, 5: 35-37.
  • Tümer, Günay (1991). “Atalar Kültü”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.4. Türkiye Diyanet Vakfı, 42-43.
  • Uludağ, Süleyman (2013). “Velî”. TDV İslam Ansiklopedisi, C.43. Türkiye Diyanet Vakfı, 25-28.
  • URL-1: https://www.ktb.gov.tr/TR-96255/turk-kulturu.html. (Erişim Tarihi: 30.01.2024).
  • Üçüncü, Kemal (2004). “İrşâd ve Tebliğe Bağlı İcrâ: Türk Sözlü Kültür Geleneği Bağlamında Türk Tekke Edebiyatı”. Türklük Bilimi Araştırmaları, 16: 128-141.
  • Yazıcı, Tahsin (1998a). “Haydar, Kutbüddin”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.17. Türkiye Diyanet Vakfı, 24-25.
  • Yazıcı, Tahsin (1998b). “Haydariyye”. TDV İslâm Ansiklopedisi, C.17. Türkiye Diyanet Vakfı, 35-36.
  • Yıldırım, Dursun (2000). “Tarihî Süreç İçinde İletişim Odakları, Ağları ve İşlevleri (XIII-XX. Yüzyıllar Aralığı Türkiyesi)”. Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi, 10: 327- 353.
  • Yıldırım, Rıza (2019). Hacı Bektaş Veli’den Balım Sultan’a Bektaşiliğin Doğuşu. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Yıldız Altın, Kübra (2018). Türk Kültüründe Atalar Kültü. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi.
  • Yıldız Altın, Kübra (2019). “Hastalık Adları Bağlamında Kötü Ruhların Dönüşümü: Türkistan’dan Anadolu’ya”. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 19(1): 159-180.
  • Yılmaz, Fatma (2021). “Balkan Fethinde Rol Alan Sarı Saltuk ve Seyyid Ali Sultan Hakkındaki Menakıpnamede Yer Alan Efsanevi Motifler Üzerine”. Türk Kültürü ve Hacı Bektaş Veli Araştırma Dergisi, 99: 79-104.
  • Yolcu, Mehmet Ali (2013). “Ödül-Ceza Paradigması Bağlamında Ölüm Sonrası Hayat İnançlarının Evrimi Üzerine”. Folkloristik: Prof. Dr. Süleyman T. Kayıpov Armağanı. Ed. Abdulselam Arvas vd. Hâkim Yayınları, 237-250.
  • Yörükân, Yusuf Ziya (2005). Müslümanlıktan Evvel Türk Dinleri: Şamanizm. Haz. Turhan Yörükân. Ötüken Yayınları.
There are 54 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Turkish Folklore in the Türkiye Field
Journal Section Review Articles
Authors

İrem Melike Gülden 0009-0003-6063-7054

Mustafa Cihat Özden 0009-0004-7896-4915

Zeynep Göçer 0009-0000-6197-7649

Publication Date June 10, 2025
Submission Date February 23, 2025
Acceptance Date April 10, 2025
Published in Issue Year 2025 Issue: 25

Cite

APA Gülden, İ. M., Özden, M. C., & Göçer, Z. (2025). Geleneksel Türk İnancındaki Atalar Kültünün İslamiyet Sonrası Veli Kültüne Dönüşümü. Kültür Araştırmaları Dergisi(25), 381-405. https://doi.org/10.46250/kulturder.1645410
AMA Gülden İM, Özden MC, Göçer Z. Geleneksel Türk İnancındaki Atalar Kültünün İslamiyet Sonrası Veli Kültüne Dönüşümü. KAD. June 2025;(25):381-405. doi:10.46250/kulturder.1645410
Chicago Gülden, İrem Melike, Mustafa Cihat Özden, and Zeynep Göçer. “Geleneksel Türk İnancındaki Atalar Kültünün İslamiyet Sonrası Veli Kültüne Dönüşümü”. Kültür Araştırmaları Dergisi, no. 25 (June 2025): 381-405. https://doi.org/10.46250/kulturder.1645410.
EndNote Gülden İM, Özden MC, Göçer Z (June 1, 2025) Geleneksel Türk İnancındaki Atalar Kültünün İslamiyet Sonrası Veli Kültüne Dönüşümü. Kültür Araştırmaları Dergisi 25 381–405.
IEEE İ. M. Gülden, M. C. Özden, and Z. Göçer, “Geleneksel Türk İnancındaki Atalar Kültünün İslamiyet Sonrası Veli Kültüne Dönüşümü”, KAD, no. 25, pp. 381–405, June 2025, doi: 10.46250/kulturder.1645410.
ISNAD Gülden, İrem Melike et al. “Geleneksel Türk İnancındaki Atalar Kültünün İslamiyet Sonrası Veli Kültüne Dönüşümü”. Kültür Araştırmaları Dergisi 25 (June 2025), 381-405. https://doi.org/10.46250/kulturder.1645410.
JAMA Gülden İM, Özden MC, Göçer Z. Geleneksel Türk İnancındaki Atalar Kültünün İslamiyet Sonrası Veli Kültüne Dönüşümü. KAD. 2025;:381–405.
MLA Gülden, İrem Melike et al. “Geleneksel Türk İnancındaki Atalar Kültünün İslamiyet Sonrası Veli Kültüne Dönüşümü”. Kültür Araştırmaları Dergisi, no. 25, 2025, pp. 381-05, doi:10.46250/kulturder.1645410.
Vancouver Gülden İM, Özden MC, Göçer Z. Geleneksel Türk İnancındaki Atalar Kültünün İslamiyet Sonrası Veli Kültüne Dönüşümü. KAD. 2025(25):381-405.
 Download Cover Image
Bu eser CC BY-NC 4.0 lisansı altındadır.
This work is licensed under CC BY-NC 4.0