Simgesel
sistemiyle görünür olan dil, onu kullanan bireyin evrene ve ögelerine bakışını,
düşünüş biçimini sunar ve böylelikle toplumu seslendirerek ve topluma
seslenerek yaşama eşlik eder. Anlamı inşa eden insan, dili konuşarak onu
yeniden üretmiş olur. Bu da ancak dilsel göstergeler yoluyla
gerçekleşebilmektedir. Sesin söze dönüşmesiyle gösterdiği şey, söylenişi,
çağrışımları ve anlam alanları gibi birçok öge Doğu ve Batı dünyasında çeşitli
boyutlarıyla araştırma konusu edilmiştir. Bunlar arasında kavram, kelime ve
nesne arasındaki ilişkiler de yer almaktadır. Dile ait bu bilimsel
disiplinlerin kapsamlı ve geçmişi bakımından en önemlilerinden biri belagattir.
Sözün doğru, güzel, yerinde ve zamanında dinleyicinin durumunu gözeterek
söylenmesiyle ilgilenen belagat, kullandığı malzeme bakımından ve çeşitli
yönlerden göstergebilimle örtüşür. Bunda klasik belagatin ve Batı'daki
çalışmaların, Aristo tarafından sistemleştirilen klasik mantıktan beslenmesinin
payı vardır. Bu çalışmada İslam mantıkçılarının üzerine eğildiği delalet
kavramı ile Saussure ve Peirce'ün üzerinde durduğu gösterge kavramı ele
alınacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | July 31, 2018 |
Submission Date | April 11, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 4 Issue: 3 |