Amaç: El yaralanmaları, hastaların günlük yaşamlarında yaptıkları işleri olumsuz etkileyerek büyük bir stres kaynağı ve yaşamdan kopma nedeni olabilir. Bu çalışma, kurumumuzda metakarpal ve falanks kırıkları için mini harici fiksatörle ameliyat edilen hastalarda kırık kaynaması ve deformitenin varlığını değerlendirmeyi amaçlamıştır.
Yöntem: Falanks ve metakarpal kemik kırıkları nedeniyle harici fiksasyon uygulanan toplam 148 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Hastaların radyografik muayeneleri yapıldı ve kırık kaynaması ve deformite değerlendirildi. Sonuçlar, eklem hareketleri uygulanarak ve Toplam Aktif Eklem Hareket Aralığı (Strickland-Glogovac parmak fonksiyon ölçeği) puanlanarak klinik olarak değerlendirildi.
Bulgular: Hastalar travmalarından sonraki ilk üç gün içinde ameliyat edildi; Hastaların 17'sinde (%15.3) metakarpal kırık, 94'ünde (%84.7) falanks kırığı, metakarpal kırıkların 8'inde (%47) ikinci metakarpal kırık ve falanks kırığı olan 94 hastanın 26'sında (%27.6) beşinci parmak kırığı vardı. Strickland-Glogovac parmak fonksiyon skalasına göre aktif eklem hareket açıklığı >150 (mükemmel) olan hasta sayısı 45, 125–149 (iyi) olan hasta sayısı 36, 90–124 (orta) olan hasta sayısı 20 ve <90 (kötü) olan hasta sayısı 10 idi. Toplamda 81 hastada mükemmel ve iyi sonuçlar bulundu.
Sonuç: Mini eksternal fiksatörler, elin tübüler kemik kırıkları için cerrahi seçenekler arasında daha sık tercih edilmelidir çünkü uygulanması kolaydır, tatmin edici stabiliteye sahiptir, güvenlidir, ağrısız erken mobilizasyona izin verir ve tedavi seçeneklerinde çok yönlülük sağlar.
Aim: Hand injuries can be a great source of stress and a cause of disconnection from life by negatively impacting the work that patients do in their daily lives. This study aimed to evaluate the presence of fracture union and deformity in patients operated on with a mini external fixator for metacarpal and phalanx fractures in our institution.
Method: A total of 148 patients who underwent external fixation due to phalanx and metacarpal bone fractures were retrospectively evaluated. The patients' radiographic examinations were performed, and fracture union and deformity were evaluated. The results were clinically assessed by applying joint movements and scoring the Total Active Joint Range of Motion (Strickland-Glogovac finger function scale).
Results: The patients were operated on within the first three days after their trauma; 17 (15.3%) of the patients had metacarpal fractures, 94 (84.7%) had phalanx fractures, 8 (47%) of the metacarpal fractures were 2nd metacarpal fractures, and 26 (27.6%) of the 94 patients with phalanx fractures had 5th finger fractures. According to the Strickland–Glogovac finger function scale, the number of patients with active joint range of motion >150 (excellent) was 45, the number of patients with 125–149 (good) was 36, the number of patients with 90–124 (moderate) was 20, and the number of patients with <90 (poor) was 10. In total, excellent and good results were found in 81 patients.
Conclusion: Mini external fixators should be preferred more frequently among surgical options for tubular bone fractures of the hand because they are easy to apply, have satisfactory stability, are safe, allow for painless early mobilization, and provide versatility in treatment options.
Etik kurul onay belgesi dosyalar bölümünde sunulmuştur.
destekleyen bir kurum ya da sponsor bulunmamaktadır.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Orthopaedics |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | April 1, 2025 |
Submission Date | September 30, 2024 |
Acceptance Date | February 2, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Volume: 9 Issue: 1 |
This Journal is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.