Review
BibTex RIS Cite

Socio-Economic Situation and Problems of Nomadic Animal Husbandry Activities in Türkiye

Year 2025, Volume: 15 Issue: 1, 167 - 178, 26.06.2025
https://doi.org/10.53518/mjavl.1657779

Abstract

Nomadic animal husbandry activity has been the basis of the livelihood economy of communities since the hunter-gatherer period throughout human history. The social structure of nomadic communities is based on a tight connection with extended family structure and blood ties. This activity carried out by nomads with their animals is dependent on changing seasonal conditions in different geographical areas. Today, the continents of Africa and Asia are among the places where this activity takes place intensively. With this migration movement, nomadic communities move towards the source and utilise the grazing areas suitable for their animals, which form the basis of their livelihood economy. In economic terms, the meadows in grazing areas turn into animal products with high protein content and gain value. This productive model, which takes place on the axis of human, animal and nature, has a sustainable structure intertwined with nature without being dependent on fossil fuels. Nomadic livestock and animal products produced in the areas where this activity takes place contribute to the Türkiye economy. In this context, the functions of nomadic animal husbandry activity include the preservation of breeding animals, providing employment in rural areas, preventing migration from rural to urban areas, and ensuring food security with its extensive production structure. However, nomadic communities today face various problems and uncertainties and develop solution strategies against these problems within their possibilities.

References

  • Akgün, Ö., (2022). Göçebe aşiretlerde hayvancılık ve doğa-kültür ilişkisi: Alikan, Duderan ve Soran Aşiretleri örneğinde halkbilim açısından karşılaştırmalı bir inceleme. Doktora Tezi, Ardahan Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı Türk Halk Edebiyatı Bilim Dalı, Ardahan, Türkiye.
  • Aksoy, A., Yavuz, F., (2012). Çiftçilerin Küçükbaş Hayvan Yetiştiriciliğini Bırakma Nedenlerinin Analizi: Doğu Anadolu Bölgesi Örneği. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 27(2): 76-79
  • Alagöz, CA., (1993). Türkiye’de yaylacılık araştırmaları. Ankara Üniversitesi, Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Türkiye Coğrafyası Dergisi, 2, 1-51. Ankara, Türkiye.
  • Andrews, PA., (1994). Türkiye’de etnik gruplar. (Çeviren: M. Köpüşoğlu). İstanbul: ANT Tüm Zamanlar Yayınları.
  • Aral, S., Cevger, Y., (2000). Türkiye Hayvancılık Kongresi, ATO (38-56). Ankara, Türkiye.
  • Armağan, M., (2018). Göçebe topluluklarda iskân ve terk stratejisinin etnoarkeolojik açıdan incelenmesi: Sarıkeçililer örneği. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Arkeoloji Anabilim Dalı, Edirne.
  • Aşkın, EÖ., Yayar, R., ve Oktay, Z., (2013). Kırsal Göçün Ekonometrik Analiz: Yeşilyurt İlçesi Örneği. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Dergisi, 14(2): 231-252.
  • Ayan, S., (2022). Diyarbakır ili göçer hayvancılık işletmelerinin yapısal, sosyal ve ekonomik özellikleri üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Siirt Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Siirt, Türkiye.
  • Aydınlı, S., (2019). Karya koyunlarda yerleşik ve göçer koyunculuğun bazı özelliklerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Uşak, Türkiye.
  • Bazin, M., (1989). Orta Toros Yörüklerinden Sarıkeçili Aşiret. Çeviren Hamdi Kara. Production Pastorale et Société, S. 20, Fransa.
  • Bazin, M., (1994). Orta Toros yörüklerinden Sarıkeçili aşireti. Ankara Üniversitesi, Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Dergisi, 3, 323-350. Ankara, Türkiye.
  • Beuermann, A., (1967). Fernweidewirtschaft in Südosteuropa. Braunschweig.
  • Bulut, S., (2021). Göç, göçebe, göçer, göçer evli/evlü, göçer oba, göçgün(cü) / göçkün(cü), göçmen / göçmel ve konargöçer/göçerkonar sözcükleri üzerine bazı notlar. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(3), s. 1671-1720.
  • Çevikkol, E., (2024). Koyun yetiştiriciliğinde yerleşik ve yarı göçer üretim sisteminin hayvan refahı ve verim özellikleri üzerine etkileri. Yüksek Lisans Tezi , Ondokuz Mayıs Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Zootekni Ana Bilim Dalı, Samsun, Türkiye.
  • Dellal, İ., Keskin, G., ve Dellal, G., (2002). GAP bölgesinde küçükbaş hayvan yetiştiren işletmelerin ekonomik analizi ve hayvansal ürünlerin pazara arzı. TEAE, Yayın No:83, Ankara, Türkiye.
  • Denker, B., (1960). Güney Doğu Toroslarda Göçebelik Dr. Wolf-Dieter Hütteroth‟a Göre. Türk Coğrafya Dergisi, 20, 136-142.
  • Dyson-Hudson, R., Dyson-Hudson, N., (1980). Nomadic Pastoralism. Annual review anthropol, 9, 15-61.
  • Eken, G., (2015). Sonsuz Göç, Sarıkeçililer. Magma Dergisi, Ağustos, 69-87.
  • Ekiz, E., (2022). Kültürel Coğrafya Açısından Bir Araştırma: Burdur İli Yörükleri. Doktora Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya Anabilim Dalı. Afyon, Türkiye.
  • Eröz, M., (1991). Yörükler. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yayını.
  • Gökalp, Z., (1992). Kürt aşiretleri hakkında sosyolojik tetkikler (Haz. Şevket Beysanoğlu). Sosyal Yayınlar, İstanbul.
  • Gökdai, A., (2019). Çanakkale İli Saanen Keçi İşletmelerinin Teknik ve Ekonomik Analizi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hayvan Sağlığı Ekonomisi ve İşletmeciliği Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye.
  • Gümüş, SG., Olgun, FA. ve Adanacıoğlu, H., (2012). Türkiye'de Kırsal Alanda Yoksulluğu Azaltma ve Gelir Çeşitliliği Yaratma Olanakları. Ege Ünverstesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 49(3): 275-286.
  • Hadimli, H., Karakuzulu, Z., Birinci, S., (2010). Akseki ilçesindeki göçebe hareketler. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(10), 348-359.
  • Kara, A., (2009). Meraya Dayalı Hayvancılık Yapan İşletmelerin Sosyoekonomik analizi ve mera kalitesinin işletme başarısına etkisi : Erzurum İli Örneği. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Erzurum, Türkiye.
  • Khazanov, AM., (1984). Nomads and the outside World, trans. Julia Crookenden, foreword by Ernest Gellner. The University of Wisconsin Press, Madison.
  • Kılıç, T., (2014). Karacadağ’da göçebe hayvancılık ve göçerler. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(2), 1-12, Elâzığ.
  • Koca, R., (2021). Yarı göçebe hayvancılık faaliyetlerinin kırsal sistemlerin sürdürülebilirliği ve gıda güvencesi bakımından önemi: Gömürgen köyü (Kayseri) örneği. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Coğrafya Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye.
  • Kutlu, M., (1992). Yaşayan bir alt-kültür geleneği: Anadolu göçer kültürü. 4. Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi Bildirileri, Cilt: 1, Genel Konular. Kültür Bakanlığı Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları, 164, 59-66.
  • Kutlu, M., (1987). Şavaklı Türkmenlerde göçer hayvancılık, gelenek-görenek ve inançlar. Kültür ve Turizm Bakanlığı Milli Folklor Araştırma Dairesi Yayınları, 84, Ankara.
  • Marx, E., (2006). The political economy of Middle Eastern and North African pastoral nomads. In D.Chatty (eds.), Nomadic societies in the Middle East and North Africa entering the 21st century, Brill, Leiden, pp. 78- 97.
  • Meydan, A., (2016). Dünden Bugüne Sebil Yörükleri. Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
  • Ögel, B., (2000). Türk Kültür Tarihine Giriş, Cilt: 1. Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Özçatalbaş, O, (2016). Yörük Türkmen topluluğunun mevcut durumu ve konumunun geliştirilmesi üzerine bir araştırma. Türkiye 1.Yörük Türkmen Çalıştayı ve Arama Konferansı Bildiri Kitabı ve Sonuç Raporu, 210-232, 26-28 Şubat 2016. Antalya.
  • Paksoy, M, (2007). Kahramanmaraş İlinde Süt Üretimine Yönelik Keçi Yetiştiriciliğine yer veren tarım işletmelerinin ekonomik analizi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Ana Bilimdalı, Ankara, Türkiye.
  • Planhol, X., (1958). De la Plaine Pamphylienne Aux Lacs Pisidiens – Nomadisme et vie Paysanne. Paris: Librairie Adrien- Maisonneuve.
  • Sakarya, E., (2020). Hayvancılık sektörüne ekonomik bakış. Önsöz, İksad Yayıncılık, Ankara, ISBN: 978-625- 7687-16-4.
  • Satar, M., (2021). Kırsal Kalkınma Kapsamında, Genç Çiftci Projesi İle Desteklenen Küçükbaş Hayvancılık İşletmelerinin Sosyo-Ekonomik Analizi. Doktora Tezi, , Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hayvan Sağlığı Ekonomisi ve İşletmeciliği Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye.
  • Savaş, İ., (2019). Iğdır İlinde Göçer Hayvancılık. Yüksek Lisans Tezi, Iğdır Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Iğdır, Türkiye.
  • Sevinç, A., (1981). Türkiye’de hayvansal üretimin yapısı, potansiyeli, geliştirme olanakları ve önlemleri. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayınları, No: 367, Ankara.
  • Sezgin, Y., (2006). Bitlis ilinde göçer ailelerin küçükbaş hayvancılık faaliyetleri. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Van, Türkiye.
  • Seymour-Smith, C., (1986). Macmillan dictionary of anthropology, Macmillan, London.
  • Soylu, S., (1997). Göçebe yörük kültürüyle ilgili bazı gözlemler. İçel Kültürü Dergisi, 46(61), 7-9.
  • Soysal, I., (2010). Antalya’daki yörüklerin yerel siyasetteki yeri ve önemi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı, Antalya, Türkiye.
  • Tolunay, A., Türkoğlu, T., Özmış, M., (2018). Batı Akdeniz bölgesinde hayvancılıkla uğraşan konargöçer toplulukların göç yollarının CBS kullanılarak belirlenmesi ve haritalaması. 1. International Symposium on Silvopastoral Systems and Nomadic Societies in Mediterranean Countries. s.249-255.
  • Tunçdilek, N., (1967). Türkiye iskân coğrafyası. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayını 1283, Coğrafya Enstitüsü Yayınları. No.49, 1967, s.20, İstanbul.
  • Tuztaş, HA., (2005). Günümüzde Isparta’da yaşayan yörüklerin siyasi ve kültür tarihleri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye.
  • Yalgın, AR., (1993). Cenup’ta Türkmen oymakları. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
  • Yel, M., (2018). Silifke (Mersin) ilçesinde göçebe hayvancılık ve yaylacılık faaliyetleri: Kavra Dağı örneği. Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Coğrafya Anabilim Dalı, Uşak, Türkiye.
  • Yetim, N., (2016). Beritan Aşiretinin Konar-Göçer Yaylacılık Faaliyetleri. Yüksek Lisans Tezi, Harran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Coğrafya Anabilim Dalı, Şanlıurfa, Türkiye.
  • Yılmaz, O., Karaca, O., İnce, D., Cemal, İ., Yaralı, E., Varol, M., Sevim, S., (2014). Batı Anadolu göçer koyunculuğu ve ıslah planlamalarındaki rolü. Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, s.89-97, Tekirdağ.
  • Yücel, İ., (2022). Göçer karya koyunu yetiştiriciliğinin sürdürülebilirlik değerlendirmesi. Yüksek Lisans Tezi , Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
  • Waters, BA., Wario, HT., (2022). Pastoralism and large-scale renewable energy and green hydrogen projects potential and threats. Brot für die Welt and Heinrich Böll Foundation.

Türkiye’de Göçebe Hayvancılık Faaliyetlerinin Sosyo-Ekonomik Durumu ve Sorunları

Year 2025, Volume: 15 Issue: 1, 167 - 178, 26.06.2025
https://doi.org/10.53518/mjavl.1657779

Abstract

Göçebe hayvancılık faaliyeti, insanlık tarihi boyunca avcı-toplayıcı dönemden bu yana göçebe toplulukların geçim ekonomisinin temelini oluşturmaktadır. Göçebe toplulukların sosyal yapısı, geniş aile yapısı ve kan bağıyla sıkı bir bağa dayanır. Göçebelerin hayvanlarıyla gerçekleştirdiği bu faaliyet farklı coğrafi alanlarda değişen mevsimsel koşullara bağımlı bir şekilde gerçekleşmektedir. Günümüzde Afrika ve Asya Kıtaları bu faaliyetin yoğun bir şekilde gerçekleştiği yerler arasındadır. Yaşanan bu göç hareketi ile göçebe topluluklar kaynağa doğru hareket ederek geçim ekonomilerinin temelini oluşturan hayvanlarına uygun otlak alanları değerlendirmektedir. Ekonomik anlamda otlak alanlardaki çayırlar protein içeriği yüksek hayvansal ürünlere dönüşmekte ve değer kazanmaktadır. İnsan, hayvan ve doğa ekseninde gerçekleşen bu üretken model fosil yakıtlara bağımlı olmadan tabiat ile iç içe geçmiş sürdürülebilir bir yapıdadır. Bu faaliyetin gerçekleştiği alanlarda mevcut olan göçebe hayvan varlığı ve üretilen hayvansal ürünler Türkiye ekonomisine katkı sağlamaktadır. Bu bağlamda göçebe hayvancılık faaliyetinin fonksiyonları arasında damızlık hayvanların muhafazası, kırsal alanlarda istihdam sağlama, kırsaldan kente göçü önleme, ekstansif üretim yapısı ile gıda güvencesini sağlama gibi fonksiyonları vardır. Ancak, göçebe topluluklar günümüzde çeşitli sorunlar ve belirsizlikler ile karşı karşıya kalmakta ve kendi imkânları ölçüsünde bu sorunlarına karşı çözüm stratejileri geliştirmektedir.

Ethical Statement

‘’Türkiye’de Göçebe Hayvancılık Faaliyetlerinin Mevcut Durumu ve Sorunları’’ başlıklı çalışmanın yazım sürecinde bilimsel kurallara, etik ve alıntı kurallarına uyulmuş, toplanan veriler üzerinde herhangi bir tahrifat yapılmamış ve bu çalışma herhangi başka bir akademik yayın ortamına değerlendirme için gönderilmemiştir. Bu araştırma doküman analizi ve betimsel incelemeye dayalı olarak yapıldığından etik kurul kararı zorunluluğu bulunmamaktadır.

References

  • Akgün, Ö., (2022). Göçebe aşiretlerde hayvancılık ve doğa-kültür ilişkisi: Alikan, Duderan ve Soran Aşiretleri örneğinde halkbilim açısından karşılaştırmalı bir inceleme. Doktora Tezi, Ardahan Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Türk Dili ve Edebiyatı Ana Bilim Dalı Türk Halk Edebiyatı Bilim Dalı, Ardahan, Türkiye.
  • Aksoy, A., Yavuz, F., (2012). Çiftçilerin Küçükbaş Hayvan Yetiştiriciliğini Bırakma Nedenlerinin Analizi: Doğu Anadolu Bölgesi Örneği. Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 27(2): 76-79
  • Alagöz, CA., (1993). Türkiye’de yaylacılık araştırmaları. Ankara Üniversitesi, Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Merkezi Türkiye Coğrafyası Dergisi, 2, 1-51. Ankara, Türkiye.
  • Andrews, PA., (1994). Türkiye’de etnik gruplar. (Çeviren: M. Köpüşoğlu). İstanbul: ANT Tüm Zamanlar Yayınları.
  • Aral, S., Cevger, Y., (2000). Türkiye Hayvancılık Kongresi, ATO (38-56). Ankara, Türkiye.
  • Armağan, M., (2018). Göçebe topluluklarda iskân ve terk stratejisinin etnoarkeolojik açıdan incelenmesi: Sarıkeçililer örneği. Yüksek Lisans Tezi, Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Arkeoloji Anabilim Dalı, Edirne.
  • Aşkın, EÖ., Yayar, R., ve Oktay, Z., (2013). Kırsal Göçün Ekonometrik Analiz: Yeşilyurt İlçesi Örneği. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Dergisi, 14(2): 231-252.
  • Ayan, S., (2022). Diyarbakır ili göçer hayvancılık işletmelerinin yapısal, sosyal ve ekonomik özellikleri üzerine bir araştırma. Yüksek Lisans Tezi, Siirt Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Siirt, Türkiye.
  • Aydınlı, S., (2019). Karya koyunlarda yerleşik ve göçer koyunculuğun bazı özelliklerinin karşılaştırılması. Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Uşak, Türkiye.
  • Bazin, M., (1989). Orta Toros Yörüklerinden Sarıkeçili Aşiret. Çeviren Hamdi Kara. Production Pastorale et Société, S. 20, Fransa.
  • Bazin, M., (1994). Orta Toros yörüklerinden Sarıkeçili aşireti. Ankara Üniversitesi, Türkiye Coğrafyası Araştırma ve Uygulama Dergisi, 3, 323-350. Ankara, Türkiye.
  • Beuermann, A., (1967). Fernweidewirtschaft in Südosteuropa. Braunschweig.
  • Bulut, S., (2021). Göç, göçebe, göçer, göçer evli/evlü, göçer oba, göçgün(cü) / göçkün(cü), göçmen / göçmel ve konargöçer/göçerkonar sözcükleri üzerine bazı notlar. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(3), s. 1671-1720.
  • Çevikkol, E., (2024). Koyun yetiştiriciliğinde yerleşik ve yarı göçer üretim sisteminin hayvan refahı ve verim özellikleri üzerine etkileri. Yüksek Lisans Tezi , Ondokuz Mayıs Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Zootekni Ana Bilim Dalı, Samsun, Türkiye.
  • Dellal, İ., Keskin, G., ve Dellal, G., (2002). GAP bölgesinde küçükbaş hayvan yetiştiren işletmelerin ekonomik analizi ve hayvansal ürünlerin pazara arzı. TEAE, Yayın No:83, Ankara, Türkiye.
  • Denker, B., (1960). Güney Doğu Toroslarda Göçebelik Dr. Wolf-Dieter Hütteroth‟a Göre. Türk Coğrafya Dergisi, 20, 136-142.
  • Dyson-Hudson, R., Dyson-Hudson, N., (1980). Nomadic Pastoralism. Annual review anthropol, 9, 15-61.
  • Eken, G., (2015). Sonsuz Göç, Sarıkeçililer. Magma Dergisi, Ağustos, 69-87.
  • Ekiz, E., (2022). Kültürel Coğrafya Açısından Bir Araştırma: Burdur İli Yörükleri. Doktora Tezi. Afyon Kocatepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya Anabilim Dalı. Afyon, Türkiye.
  • Eröz, M., (1991). Yörükler. İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı Yayını.
  • Gökalp, Z., (1992). Kürt aşiretleri hakkında sosyolojik tetkikler (Haz. Şevket Beysanoğlu). Sosyal Yayınlar, İstanbul.
  • Gökdai, A., (2019). Çanakkale İli Saanen Keçi İşletmelerinin Teknik ve Ekonomik Analizi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hayvan Sağlığı Ekonomisi ve İşletmeciliği Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye.
  • Gümüş, SG., Olgun, FA. ve Adanacıoğlu, H., (2012). Türkiye'de Kırsal Alanda Yoksulluğu Azaltma ve Gelir Çeşitliliği Yaratma Olanakları. Ege Ünverstesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 49(3): 275-286.
  • Hadimli, H., Karakuzulu, Z., Birinci, S., (2010). Akseki ilçesindeki göçebe hareketler. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(10), 348-359.
  • Kara, A., (2009). Meraya Dayalı Hayvancılık Yapan İşletmelerin Sosyoekonomik analizi ve mera kalitesinin işletme başarısına etkisi : Erzurum İli Örneği. Doktora Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Anabilim Dalı, Erzurum, Türkiye.
  • Khazanov, AM., (1984). Nomads and the outside World, trans. Julia Crookenden, foreword by Ernest Gellner. The University of Wisconsin Press, Madison.
  • Kılıç, T., (2014). Karacadağ’da göçebe hayvancılık ve göçerler. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 24(2), 1-12, Elâzığ.
  • Koca, R., (2021). Yarı göçebe hayvancılık faaliyetlerinin kırsal sistemlerin sürdürülebilirliği ve gıda güvencesi bakımından önemi: Gömürgen köyü (Kayseri) örneği. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Coğrafya Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye.
  • Kutlu, M., (1992). Yaşayan bir alt-kültür geleneği: Anadolu göçer kültürü. 4. Milletlerarası Türk Halk Kültürü Kongresi Bildirileri, Cilt: 1, Genel Konular. Kültür Bakanlığı Halk Kültürlerini Araştırma ve Geliştirme Genel Müdürlüğü Yayınları, 164, 59-66.
  • Kutlu, M., (1987). Şavaklı Türkmenlerde göçer hayvancılık, gelenek-görenek ve inançlar. Kültür ve Turizm Bakanlığı Milli Folklor Araştırma Dairesi Yayınları, 84, Ankara.
  • Marx, E., (2006). The political economy of Middle Eastern and North African pastoral nomads. In D.Chatty (eds.), Nomadic societies in the Middle East and North Africa entering the 21st century, Brill, Leiden, pp. 78- 97.
  • Meydan, A., (2016). Dünden Bugüne Sebil Yörükleri. Pegem Akademi Yayınları, Ankara.
  • Ögel, B., (2000). Türk Kültür Tarihine Giriş, Cilt: 1. Kültür Bakanlığı Yayınları.
  • Özçatalbaş, O, (2016). Yörük Türkmen topluluğunun mevcut durumu ve konumunun geliştirilmesi üzerine bir araştırma. Türkiye 1.Yörük Türkmen Çalıştayı ve Arama Konferansı Bildiri Kitabı ve Sonuç Raporu, 210-232, 26-28 Şubat 2016. Antalya.
  • Paksoy, M, (2007). Kahramanmaraş İlinde Süt Üretimine Yönelik Keçi Yetiştiriciliğine yer veren tarım işletmelerinin ekonomik analizi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tarım Ekonomisi Ana Bilimdalı, Ankara, Türkiye.
  • Planhol, X., (1958). De la Plaine Pamphylienne Aux Lacs Pisidiens – Nomadisme et vie Paysanne. Paris: Librairie Adrien- Maisonneuve.
  • Sakarya, E., (2020). Hayvancılık sektörüne ekonomik bakış. Önsöz, İksad Yayıncılık, Ankara, ISBN: 978-625- 7687-16-4.
  • Satar, M., (2021). Kırsal Kalkınma Kapsamında, Genç Çiftci Projesi İle Desteklenen Küçükbaş Hayvancılık İşletmelerinin Sosyo-Ekonomik Analizi. Doktora Tezi, , Ankara Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Hayvan Sağlığı Ekonomisi ve İşletmeciliği Anabilim Dalı, Ankara, Türkiye.
  • Savaş, İ., (2019). Iğdır İlinde Göçer Hayvancılık. Yüksek Lisans Tezi, Iğdır Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Iğdır, Türkiye.
  • Sevinç, A., (1981). Türkiye’de hayvansal üretimin yapısı, potansiyeli, geliştirme olanakları ve önlemleri. Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi Yayınları, No: 367, Ankara.
  • Sezgin, Y., (2006). Bitlis ilinde göçer ailelerin küçükbaş hayvancılık faaliyetleri. Yüksek Lisans Tezi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Anabilim Dalı, Van, Türkiye.
  • Seymour-Smith, C., (1986). Macmillan dictionary of anthropology, Macmillan, London.
  • Soylu, S., (1997). Göçebe yörük kültürüyle ilgili bazı gözlemler. İçel Kültürü Dergisi, 46(61), 7-9.
  • Soysal, I., (2010). Antalya’daki yörüklerin yerel siyasetteki yeri ve önemi. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Ana Bilim Dalı, Antalya, Türkiye.
  • Tolunay, A., Türkoğlu, T., Özmış, M., (2018). Batı Akdeniz bölgesinde hayvancılıkla uğraşan konargöçer toplulukların göç yollarının CBS kullanılarak belirlenmesi ve haritalaması. 1. International Symposium on Silvopastoral Systems and Nomadic Societies in Mediterranean Countries. s.249-255.
  • Tunçdilek, N., (1967). Türkiye iskân coğrafyası. İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayını 1283, Coğrafya Enstitüsü Yayınları. No.49, 1967, s.20, İstanbul.
  • Tuztaş, HA., (2005). Günümüzde Isparta’da yaşayan yörüklerin siyasi ve kültür tarihleri. Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tarih Anabilim Dalı, İstanbul, Türkiye.
  • Yalgın, AR., (1993). Cenup’ta Türkmen oymakları. Kültür Bakanlığı Yayınları, Ankara.
  • Yel, M., (2018). Silifke (Mersin) ilçesinde göçebe hayvancılık ve yaylacılık faaliyetleri: Kavra Dağı örneği. Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Coğrafya Anabilim Dalı, Uşak, Türkiye.
  • Yetim, N., (2016). Beritan Aşiretinin Konar-Göçer Yaylacılık Faaliyetleri. Yüksek Lisans Tezi, Harran Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Coğrafya Anabilim Dalı, Şanlıurfa, Türkiye.
  • Yılmaz, O., Karaca, O., İnce, D., Cemal, İ., Yaralı, E., Varol, M., Sevim, S., (2014). Batı Anadolu göçer koyunculuğu ve ıslah planlamalarındaki rolü. Namık Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, s.89-97, Tekirdağ.
  • Yücel, İ., (2022). Göçer karya koyunu yetiştiriciliğinin sürdürülebilirlik değerlendirmesi. Yüksek Lisans Tezi , Adnan Menderes Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Aydın.
  • Waters, BA., Wario, HT., (2022). Pastoralism and large-scale renewable energy and green hydrogen projects potential and threats. Brot für die Welt and Heinrich Böll Foundation.
There are 53 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Animal Health Economics and Management
Journal Section Review Article
Authors

Fatih Belgemen 0009-0000-0467-3673

Mustafa Bahadır Çevrimli 0000-0001-5888-242X

Publication Date June 26, 2025
Submission Date March 14, 2025
Acceptance Date May 15, 2025
Published in Issue Year 2025 Volume: 15 Issue: 1

Cite

APA Belgemen, F., & Çevrimli, M. B. (2025). Türkiye’de Göçebe Hayvancılık Faaliyetlerinin Sosyo-Ekonomik Durumu ve Sorunları. Manas Journal of Agriculture Veterinary and Life Sciences, 15(1), 167-178. https://doi.org/10.53518/mjavl.1657779