This study examines the space-photography relationship throughout the works of Le Corbusier, one of the founders of modern architecture. This dual relationship is very important in terms of architecture directing photography towards its own purposes.Photography, after painting, was the most used visual expression tool (media) of Le Corbusier and the purpose of using photography was far beyond documenting his projects and recording them to the future. It was for the reflection of his architectural approach. In this study, Le Corbusier’s innovative methods of combining photography and architecture have been studied and the differences to conventional methods are emphasized.
Bu çalışma fotoğrafı iletişim aracı olarak kullanan mimarlık ile onu mekânsal nesnesi olarak kullanan fotoğraf arasındaki ilişki üzerine odaklanır. Bu ikili ilişki mimarlığın fotoğrafı kendi biçemi doğrultusunda yönlendirmesi açısından oldukça önemlidir. Bu doğrultuda çalışmada modern mimarlığın kurucularından olan Le Corbusier’nin, resimden sonra en çok kullandığı görsel ‘araç’ (medya) olan fotoğraf ile kurduğu bağ tanımlanacaktır. Le Corbusier’nin fotoğrafı kullanma amacı, sadece yapıtları kaydetmek veya geleceğe aktarmak değil, aynı zamanda mimarlığa olan bakış açısını izleyiciye yansıtmaktır. Çalışmada Le Corbusier’nin düşünsel izleğini aktarırken kullandığı yöntemler incelenirken, bu yöntemlerin alışılmış yöntemlerden ayrıldığı noktalar tartışılacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | June 1, 2012 |
Published in Issue | Year 2012 Volume: 1 Issue: 9 |