Research Article
BibTex RIS Cite

HANEFÎLERDE KIYÂSA AYKIRI RİVÂYETLERİN REDDEDİLMESİ MESELESİ

Year 2025, Volume: 17 Issue: 1, 37 - 56, 30.06.2025

Abstract

Hanefîlerin kıyasa aykırı olduğu gerekçesiyle sahih hadisleri reddettiklerine dair Ehl-i hadîs temsilcilerinde oluşan genel kanaat, onların zamanla hadis münkiri gibi algılanmalarına yol açmıştır. Hanefî fakihlerinin usûl ve furû fıkhında hadislerin sıhhatini belirlerken ara sıra yer verdikleri “kıyasa aykırılık” prensibinden neyi kastettikleri önem arz etmektedir. Buradan hareketle ehl-i re’y, ehl-i hadis ve kıyas kavramları üzerinde durulmuş, kıyas ile re’y farkı ele alınmıştır. Bilahare Hanefîlerde kıyas ve çeşitleri ele alınarak konunun çerçevesi çizilmeye çalışılmıştır. Mevzu, haber-i vâhid ile ilintili olduğundan kıyas konusu haber-i vâhid ile de ele alınarak değerlendirilmiştir. Kıyasa aykırı rivayetler müstakil olarak ele alınarak hangi yönlerden kıyasa muhalif oldukları tespit edilmeye çalışılmıştır. Bu meyanda tasriye rivayetinin kıyasa aykırılığı, Şâfiî mezhebi fakihlerinden İbn Dakîku’l-Îd’in bakış açısıyla da ele alınmıştır. Hanefîlerin tespit ettiği sekiz asla (usûle) aykırılığa, İbn Dakîku’l-Îd’in usûl üzerinden verdiği sekiz cevap ile yer verilmeye çalışılmıştır. Hanefîlerin “kıyasa aykırılık” prensibinden ‘usûl’e yani aynı mevzudaki asıllardan ortaya çıkan küllî kaidelere aykırılığı kastettikleri sonucuna varılmıştır.

Ethical Statement

Gönderdiğim bu makaleyi etik kurallarına uyarak hazırladığımı beyan ederim.

Thanks

Makalemize ayıracağınız zaman için teşekkür ediyorum.

References

  • Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdillâh Ahmed b. Muhammed eş-Şeybânî. el-Müsned. thk. Şuayb el-Arnaût. 50 Cilt. Kahire: er-Risâle, 1421.
  • Ahmed Naim, Babanzâde - Miras, Kâmil. Sahîh-i Buhârî Muhtasarı Tecrîd-i Sarîh Tercemesi ve Şerhi. 8 Cilt. İstanbul: İhlâs matbaacılık, 2019.
  • Akgün, Hüseyin. Hadis Rivayet Coğrafyası. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Vakfı Yayınları, 2019.
  • Buhârî, Abdülazîz b. Ahmed b. Muhammed. Keşfü’l-esrâr fî şerḥi Uṣûli’l-Pezdevî. 4 Cilt. İstanbul: Şeriketu’s-sahâfeti’l-Usmâniyye, 1307.
  • Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmâîl el-Cu‘fî. el-Câmiʿu’l-Müsnedü’ṣ-ṣaḥîḥu’l-muhtasar. thk. Muhammed Züheyr b. Nâsırunnâsır. 9 Cilt. Beyrut: Dâru Tavkı’n-necât, 1422.
  • Cessâs, Ebû Bekr Ahmed b. Alî er-Râzî. el-Fuṣûl fi’l-uṣûl. 4 Cilt. Vizâratu’l-Evkafi’l-Kuveytiyye, 2. Basım, 1414.
  • Cessâs, Ebû Bekr Ahmed b. Alî er-Râzî. Şerḥu Muḫtaṣari’ṭ-Ṭaḥâvî. thk. Resâilu Duktura fi’l-fıkh. 8 Cilt. Beyrut: Daru’l-Beşâiri’l-İslâmiyye, 1431.
  • Dağlıoğlu, Ufuk. “Hanefî Fukahâsının Ebû Hüreyre ve Rivayetlerine Bakışı”. İslami İllimler Araştırmaları Dergisi, 1-24.
  • Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b. Abdirrahmân. es-Sünen. thk. Hüseyin Selim Esed ed-Dârânî. 4 Cilt. Riyâd: Dâru’l-Muğnî, 1412.
  • Debûsî, Ebû Zeyd Ubeydullah b. Ömer. Taḳvîmü’l-edille fi’l-uṣûl. thk. Halîl Muhyiddin el-Meys. 1 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-ilmiyye, 1421.
  • Dönmez, İbrahim Kafi. İslam Hukukunda Kaynak Kavramı ve VIII. Asır İslam Hukukçularının Kaynak Kavramı Üzerindeki Metodolojik Ayrılıkları. İstanbul: Atatürk Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi, Doktora, 1981.
  • Ebû Zehre, Muhammed b. Ahmed. Uṣûlü’l-fıḳh. Kahire: Dâru’l-fikri’l-Arabî, t.y.
  • Ebû Dâvud, Süleymân b. el-Eş‘as es-Sicistânî. es-Sünen. thk. Şuayb el-Arnaût, Muhammed Kâmil Kara. 7 Cilt. Beyrut: Dâru’r-Risâleti’i-Âlemiyye, 1430.
  • Ebû Ubeyd, el-Kāsım b. Sellâm b. Miskîn el-Herevî. Garîbü’l-ḥadîs̱. thk. Muhammed Abdülmuîd Hân. Haydarâbâd: Matbaatü Dâirati’l-Meârifi’l-Usmâniyye, 1384.
  • Ebû Yûsuf Ya‘kūb b. İbrâhîm el-Kûfî Ebû Yusuf. el-Âs̱âr. Haydarâbâd: Lecnetü ihyâi’l-meârifi’n-Nuamâniyye, t.y.
  • Esen, Bilal. Hanefî Usûlcülerinde İctihad Teorisi. 1 Cilt. Ankara: TDV Yayınları, 2012.
  • el-Ezherî, Muhammed b. Ahmed. Tehẕîbü’l-luġa. thk. Muhammed İvâd. 8 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-turâsi’l-arabî, 2001.
  • Hattâbî, Ebû Süleymân Hamd b. Muhammed b. İbrâhîm. Meʿâlimü’s-Sünen. Haleb: el-Matbaatü’l-ilmiyye, 1351.
  • İbn Âbidîn, Muhammed Emîn b. Ömer b. Abdilazîz ed-Dımaşkî. ʿUḳūdü’d-dürriyye fî tenḳīḥi’l-fetâva’l-Ḥâmidiyye. 2 Cilt. b.y. Dâru’l-M’arife, ts.
  • İbn Battal, Alî b. Halef el-Kurtubî. Şerḥu İbn Baṭṭâl ʿalâ Ṣaḥîḥi’l-Buḫârî. thk. Yasir b. İbrahim. 10 Cilt. Riyâd: Mektebetü’r-Rüşd, 1423.
  • İbn Dakîkul‘îd, Ebü’l-Feth Muhammed b. Alî el-Kūsî. İḥkâmü’l-aḥkâm şerḥu ʿUmdeti’l-aḥkâm. Beyrut: Dâru Âlimi’l-kutub, 1407.
  • İbn Ebî Şeybe, Abdullāh b. Muhammed el-Absî. el-Muṣannef. thk. Kemâl Yûsuf el-Hût. 25 Cilt. Medine: Mektebetü’l-Ulûmi ve’l-Hikem, 1989.
  • İbn Kuteybe, Ebû Muhammed Abdullāh b. Müslim ed-Dîneverî. Teʾvîlü muḫtelifi’l-ḥadîs̱. el-Metebu’l-İslâmî, 2. Basım, 1419.
  • İbn Mâce, Muhammed b. Yezîd el-Kazvînî. es-Sünen. thk. Muhammed Fuad Abdülbâkî. 2 Cilt. Kahire: Dâru İhyâi’l-kütübi’l-arabîyye, ts.
  • İbnu’l-Esîr, el-Mübârek b. Esîrüddîn Muhammed eş-Şeybânî. en-Nihâye fî ġarîbi’l-ḥadîs̱ ve’l-es̱er. thk. Tâhir Ahmed ez-Zâvî. 5 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-ilmiyye, 1399, 4/228.
  • İbnu’l-Kassâr, Alî b. Ömer b. Ahmed el-Bağdâdî. ʿUyûnü’l-edille fî mesâʾili’l-ḫilâf beyne fuḳahâʾi’l-emṣâr. thk. Abdulhamîd b. Ali es-Suûdî. 3 Cilt. Riyâd: Mektebetu’l-Melik Fehd el-Vataniyye, 1426.
  • Karaman, Abdurrahman. Hadis Râvilerinde Güvenilirlik. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Vakfı Yayınları, 2018.
  • Kâsânî, Ebû Bekr b. Mes‘ûd. Bedâʾiʿu’ṣ-ṣanâʾiʿ fî tertîbi’ş-şerâʾiʿ. Mısır: Matbaatu’l-Cemâliyye, 1327.
  • Kudûrî, Ebü’l-Hüseyn Ahmed b. Ebî Bekr. et-Tecrîd. thk. Merkezu’d-dirâsâti’l-fıkhiyye. 12 Cilt. Kahire: Dâru’s-Selâm, 2. Basım, 1427.
  • Mâlik, Ebû Abdillâh Mâlik b. Enes el-Asbahî. el-Muvaṭṭaʾ. thk. Abdulvehhâb Abdullatîf. 1 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-ilmiyye, 2. Basım, ts.
  • Müslim, Ebü’l-Hüseyn Müslim b. el-Haccâc el-Kuşeyrî. el-Müsnedü’ṣ-ṣaḥîḥu’l-muhtasar. thk. Muhammed Fuad Abdülbâkî. 5 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-turâsi’l-arabî, ts.
  • Nesâî, Ebû Abdirrahmân Ahmed b. Şuayb. es-Sünen. 9 Cilt. Haleb: el-Matbûâtu’l-İslâmiyye, ts.
  • Nesâî, Ebû Abdirrahmân Ahmed b. Şuayb. es-Sünenü’l-kübrâ. thk. Şuayb el-Arnaût. 10 Cilt. Beyrut: er-Risâle, 1421.
  • Polat, Selahaddin. “Hadiste Metin Tenkidi”. Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi 8 (1992), 79-109.
  • Serahsî, Muhammed b. Ebî Sehl Ahmed. el-Mebsûṭ. 31 Cilt. Mısır: Matbaatu’s-Seâde, ts.
  • Serahsî, Muhammed b. Ebî Sehl Ahmed. Uṣûlü’s-Seraḫsî. thk. Ebu’l-Vefâ el-Afgânî. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-ilmiyye, 1971.
  • Şa’bân, Zekiyyüddîn. İslâm Hukuk İlminin Esasları. 1 Cilt. Ankara: TDV Yayınları, 1999.
  • Şevkânî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Alî. İrşâdü’l-fuḥûl ilâ taḥḳīḳi’l-ḥaḳ min ʿilmi’l-uṣûl. thk. Ahmed Azv ‘İnâye. Dımeşk: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, 1419.
  • Şeybânî, Muhammed b. Hasan. el-Âs̱âr. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-ilmiyye, ts.
  • Şeybânî, Muhammed b. Hasan. el-Aṣl. thk. Muhammed Boynukalın. 12 Cilt. Beyrut: Dâru İbn Hazm, 1433.
  • Tahâvî, Ebû Ca‘fer Ahmed b. Muhammed el-Ezdî. Şerhu Meʿâni’l-âs̱âr. thk. Muhammed Zühri en-Neccar. 5 Cilt. Âlemu’l-kütub, 1414.
  • Tayâlisî, Ebû Dâvûd Süleymân b. Dâvûd. el-Müsned. thk. Muhammed b. Abdulmuhsin et-Türkî. 4 Cilt. Mısır: Dâru Hicr, 1419.
  • Tehânevî, Zafer Ahmed b. Latîf. İʿlâʾü’s-sünen. 19 Cilt. Karaçi: İdâratü’l-Kurân ve’l-Ulûmi’l-İslâmîyye, 1417.
  • Tirmizî, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ. thk. Beşşâr Avvâd Ma‘rûf. 6 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Garbi’l-İslâmî, 1998.
  • Tombul, Sema. Hanefilerde Hadis Kıyas İlişkisi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2011.
  • Ünal, İsmail Hakkı. İmam Ebû Hanife’nin Hadis Anlayışı ve Hanefî Mezhebinin Hadis Metodu. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1989.
  • Yazıcı, Yunus. “İsâ b. Ebân’ın Hanefî Usûlündeki Yeri ve Hadis-Sünnet ile İlgili Bazı Görüşleri”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Ağustos 2018.
  • Zerkeşî, Muhammed b. Bahâdır b. Abdillâh ez-Zerkeşî. el-İcâbe li-îrâdi me’stedrekethü ʿÂʾişe ʿale’ṣ-ṣaḥâbe. thk. Bünyamin Erul. Beyrut: er-Risâle, 14.

THE ISSUE OF REJECTİON OF NARRATİONS CONTRARY TO QİYAS İN HANAFİS

Year 2025, Volume: 17 Issue: 1, 37 - 56, 30.06.2025

Abstract

The general opinion among the representatives of the Ahl al-Ḥadīth that the Hanafīs rejected authentic hadīths on the grounds that they were contrary to qiyas led them to be perceived as hadīth deniers over time. It is important what is meant by the principle of "contradiction to qiyas", which the Hanafī jurists occasionally used in determining the authenticity of hadiths in usul and furū fiqh. From this point of view, the concepts of Ahl al-Ra'y and Ahl al-Hadith and syllogism were emphasised and the difference between syllogism and re'y was discussed. Then, the syllogism and its types in Hanafis are discussed and the framework of the subject is tried to be drawn. Since the subject matter is related to the news-i wahid, the subject of syllogism is also evaluated with the news-i wahid. The narrations contrary to syllogism were analysed separately and it was tried to determine in which aspects they were contrary to syllogism. In this framework, the contradiction of the narration of tasriya to the kıya'ah was also discussed from the perspective of Ibn Daqīq al-'Id, one of the jurists of the Shāfi'ī madhhab. The eight contradictions to the eight principles (usūl) identified by the Hanafīs are tried to be addressed with Ibn Daqīq al-'Id's eight answers on the basis of usūl. It has been concluded that the Hanafīs meant by the principle of "contradiction to qiyas" the contradiction to 'usūl, that is, the universal rules that emerge from the principles of the same subject.

References

  • Ahmed b. Hanbel, Ebû Abdillâh Ahmed b. Muhammed eş-Şeybânî. el-Müsned. thk. Şuayb el-Arnaût. 50 Cilt. Kahire: er-Risâle, 1421.
  • Ahmed Naim, Babanzâde - Miras, Kâmil. Sahîh-i Buhârî Muhtasarı Tecrîd-i Sarîh Tercemesi ve Şerhi. 8 Cilt. İstanbul: İhlâs matbaacılık, 2019.
  • Akgün, Hüseyin. Hadis Rivayet Coğrafyası. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Vakfı Yayınları, 2019.
  • Buhârî, Abdülazîz b. Ahmed b. Muhammed. Keşfü’l-esrâr fî şerḥi Uṣûli’l-Pezdevî. 4 Cilt. İstanbul: Şeriketu’s-sahâfeti’l-Usmâniyye, 1307.
  • Buhârî, Ebû Abdillâh Muhammed b. İsmâîl el-Cu‘fî. el-Câmiʿu’l-Müsnedü’ṣ-ṣaḥîḥu’l-muhtasar. thk. Muhammed Züheyr b. Nâsırunnâsır. 9 Cilt. Beyrut: Dâru Tavkı’n-necât, 1422.
  • Cessâs, Ebû Bekr Ahmed b. Alî er-Râzî. el-Fuṣûl fi’l-uṣûl. 4 Cilt. Vizâratu’l-Evkafi’l-Kuveytiyye, 2. Basım, 1414.
  • Cessâs, Ebû Bekr Ahmed b. Alî er-Râzî. Şerḥu Muḫtaṣari’ṭ-Ṭaḥâvî. thk. Resâilu Duktura fi’l-fıkh. 8 Cilt. Beyrut: Daru’l-Beşâiri’l-İslâmiyye, 1431.
  • Dağlıoğlu, Ufuk. “Hanefî Fukahâsının Ebû Hüreyre ve Rivayetlerine Bakışı”. İslami İllimler Araştırmaları Dergisi, 1-24.
  • Dârimî, Ebû Muhammed Abdullah b. Abdirrahmân. es-Sünen. thk. Hüseyin Selim Esed ed-Dârânî. 4 Cilt. Riyâd: Dâru’l-Muğnî, 1412.
  • Debûsî, Ebû Zeyd Ubeydullah b. Ömer. Taḳvîmü’l-edille fi’l-uṣûl. thk. Halîl Muhyiddin el-Meys. 1 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-ilmiyye, 1421.
  • Dönmez, İbrahim Kafi. İslam Hukukunda Kaynak Kavramı ve VIII. Asır İslam Hukukçularının Kaynak Kavramı Üzerindeki Metodolojik Ayrılıkları. İstanbul: Atatürk Üniversitesi İslami İlimler Fakültesi, Doktora, 1981.
  • Ebû Zehre, Muhammed b. Ahmed. Uṣûlü’l-fıḳh. Kahire: Dâru’l-fikri’l-Arabî, t.y.
  • Ebû Dâvud, Süleymân b. el-Eş‘as es-Sicistânî. es-Sünen. thk. Şuayb el-Arnaût, Muhammed Kâmil Kara. 7 Cilt. Beyrut: Dâru’r-Risâleti’i-Âlemiyye, 1430.
  • Ebû Ubeyd, el-Kāsım b. Sellâm b. Miskîn el-Herevî. Garîbü’l-ḥadîs̱. thk. Muhammed Abdülmuîd Hân. Haydarâbâd: Matbaatü Dâirati’l-Meârifi’l-Usmâniyye, 1384.
  • Ebû Yûsuf Ya‘kūb b. İbrâhîm el-Kûfî Ebû Yusuf. el-Âs̱âr. Haydarâbâd: Lecnetü ihyâi’l-meârifi’n-Nuamâniyye, t.y.
  • Esen, Bilal. Hanefî Usûlcülerinde İctihad Teorisi. 1 Cilt. Ankara: TDV Yayınları, 2012.
  • el-Ezherî, Muhammed b. Ahmed. Tehẕîbü’l-luġa. thk. Muhammed İvâd. 8 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-turâsi’l-arabî, 2001.
  • Hattâbî, Ebû Süleymân Hamd b. Muhammed b. İbrâhîm. Meʿâlimü’s-Sünen. Haleb: el-Matbaatü’l-ilmiyye, 1351.
  • İbn Âbidîn, Muhammed Emîn b. Ömer b. Abdilazîz ed-Dımaşkî. ʿUḳūdü’d-dürriyye fî tenḳīḥi’l-fetâva’l-Ḥâmidiyye. 2 Cilt. b.y. Dâru’l-M’arife, ts.
  • İbn Battal, Alî b. Halef el-Kurtubî. Şerḥu İbn Baṭṭâl ʿalâ Ṣaḥîḥi’l-Buḫârî. thk. Yasir b. İbrahim. 10 Cilt. Riyâd: Mektebetü’r-Rüşd, 1423.
  • İbn Dakîkul‘îd, Ebü’l-Feth Muhammed b. Alî el-Kūsî. İḥkâmü’l-aḥkâm şerḥu ʿUmdeti’l-aḥkâm. Beyrut: Dâru Âlimi’l-kutub, 1407.
  • İbn Ebî Şeybe, Abdullāh b. Muhammed el-Absî. el-Muṣannef. thk. Kemâl Yûsuf el-Hût. 25 Cilt. Medine: Mektebetü’l-Ulûmi ve’l-Hikem, 1989.
  • İbn Kuteybe, Ebû Muhammed Abdullāh b. Müslim ed-Dîneverî. Teʾvîlü muḫtelifi’l-ḥadîs̱. el-Metebu’l-İslâmî, 2. Basım, 1419.
  • İbn Mâce, Muhammed b. Yezîd el-Kazvînî. es-Sünen. thk. Muhammed Fuad Abdülbâkî. 2 Cilt. Kahire: Dâru İhyâi’l-kütübi’l-arabîyye, ts.
  • İbnu’l-Esîr, el-Mübârek b. Esîrüddîn Muhammed eş-Şeybânî. en-Nihâye fî ġarîbi’l-ḥadîs̱ ve’l-es̱er. thk. Tâhir Ahmed ez-Zâvî. 5 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-ilmiyye, 1399, 4/228.
  • İbnu’l-Kassâr, Alî b. Ömer b. Ahmed el-Bağdâdî. ʿUyûnü’l-edille fî mesâʾili’l-ḫilâf beyne fuḳahâʾi’l-emṣâr. thk. Abdulhamîd b. Ali es-Suûdî. 3 Cilt. Riyâd: Mektebetu’l-Melik Fehd el-Vataniyye, 1426.
  • Karaman, Abdurrahman. Hadis Râvilerinde Güvenilirlik. İstanbul: Marmara Üniversitesi İlahiyat Vakfı Yayınları, 2018.
  • Kâsânî, Ebû Bekr b. Mes‘ûd. Bedâʾiʿu’ṣ-ṣanâʾiʿ fî tertîbi’ş-şerâʾiʿ. Mısır: Matbaatu’l-Cemâliyye, 1327.
  • Kudûrî, Ebü’l-Hüseyn Ahmed b. Ebî Bekr. et-Tecrîd. thk. Merkezu’d-dirâsâti’l-fıkhiyye. 12 Cilt. Kahire: Dâru’s-Selâm, 2. Basım, 1427.
  • Mâlik, Ebû Abdillâh Mâlik b. Enes el-Asbahî. el-Muvaṭṭaʾ. thk. Abdulvehhâb Abdullatîf. 1 Cilt. Beyrut: el-Mektebetü’l-ilmiyye, 2. Basım, ts.
  • Müslim, Ebü’l-Hüseyn Müslim b. el-Haccâc el-Kuşeyrî. el-Müsnedü’ṣ-ṣaḥîḥu’l-muhtasar. thk. Muhammed Fuad Abdülbâkî. 5 Cilt. Beyrut: Dâru İhyâi’t-turâsi’l-arabî, ts.
  • Nesâî, Ebû Abdirrahmân Ahmed b. Şuayb. es-Sünen. 9 Cilt. Haleb: el-Matbûâtu’l-İslâmiyye, ts.
  • Nesâî, Ebû Abdirrahmân Ahmed b. Şuayb. es-Sünenü’l-kübrâ. thk. Şuayb el-Arnaût. 10 Cilt. Beyrut: er-Risâle, 1421.
  • Polat, Selahaddin. “Hadiste Metin Tenkidi”. Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi 8 (1992), 79-109.
  • Serahsî, Muhammed b. Ebî Sehl Ahmed. el-Mebsûṭ. 31 Cilt. Mısır: Matbaatu’s-Seâde, ts.
  • Serahsî, Muhammed b. Ebî Sehl Ahmed. Uṣûlü’s-Seraḫsî. thk. Ebu’l-Vefâ el-Afgânî. 2 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-ilmiyye, 1971.
  • Şa’bân, Zekiyyüddîn. İslâm Hukuk İlminin Esasları. 1 Cilt. Ankara: TDV Yayınları, 1999.
  • Şevkânî, Ebû Abdillâh Muhammed b. Alî. İrşâdü’l-fuḥûl ilâ taḥḳīḳi’l-ḥaḳ min ʿilmi’l-uṣûl. thk. Ahmed Azv ‘İnâye. Dımeşk: Dâru’l-Kitâbi’l-Arabî, 1419.
  • Şeybânî, Muhammed b. Hasan. el-Âs̱âr. Beyrut: Dâru’l-Kütübi’l-ilmiyye, ts.
  • Şeybânî, Muhammed b. Hasan. el-Aṣl. thk. Muhammed Boynukalın. 12 Cilt. Beyrut: Dâru İbn Hazm, 1433.
  • Tahâvî, Ebû Ca‘fer Ahmed b. Muhammed el-Ezdî. Şerhu Meʿâni’l-âs̱âr. thk. Muhammed Zühri en-Neccar. 5 Cilt. Âlemu’l-kütub, 1414.
  • Tayâlisî, Ebû Dâvûd Süleymân b. Dâvûd. el-Müsned. thk. Muhammed b. Abdulmuhsin et-Türkî. 4 Cilt. Mısır: Dâru Hicr, 1419.
  • Tehânevî, Zafer Ahmed b. Latîf. İʿlâʾü’s-sünen. 19 Cilt. Karaçi: İdâratü’l-Kurân ve’l-Ulûmi’l-İslâmîyye, 1417.
  • Tirmizî, Ebû Îsâ Muhammed b. Îsâ. el-Câmiʿu’ṣ-ṣaḥîḥ. thk. Beşşâr Avvâd Ma‘rûf. 6 Cilt. Beyrut: Dâru’l-Garbi’l-İslâmî, 1998.
  • Tombul, Sema. Hanefilerde Hadis Kıyas İlişkisi. Bursa: Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2011.
  • Ünal, İsmail Hakkı. İmam Ebû Hanife’nin Hadis Anlayışı ve Hanefî Mezhebinin Hadis Metodu. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, 1989.
  • Yazıcı, Yunus. “İsâ b. Ebân’ın Hanefî Usûlündeki Yeri ve Hadis-Sünnet ile İlgili Bazı Görüşleri”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, Ağustos 2018.
  • Zerkeşî, Muhammed b. Bahâdır b. Abdillâh ez-Zerkeşî. el-İcâbe li-îrâdi me’stedrekethü ʿÂʾişe ʿale’ṣ-ṣaḥâbe. thk. Bünyamin Erul. Beyrut: er-Risâle, 14.
There are 48 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Hadith
Journal Section Articles
Authors

Ufuk Dağlıoğlu 0000-0002-0549-4084

Early Pub Date July 10, 2025
Publication Date June 30, 2025
Submission Date November 16, 2024
Acceptance Date March 23, 2025
Published in Issue Year 2025 Volume: 17 Issue: 1

Cite

ISNAD Dağlıoğlu, Ufuk. “HANEFÎLERDE KIYÂSA AYKIRI RİVÂYETLERİN REDDEDİLMESİ MESELESİ”. Şarkiyat 17/1 (June 2025), 37-56. https://doi.org/10.26791/sarkiat.1586674.

Creative Commons Atıf-Gayriticari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.
Derginin tüm içeriğine açık erişim sağlanmaktadır. Yayınlanan makaleler öncelikle İThenticate programında taranmaktadır.
Dergimizde yayınlanan makalelerin sorumluluğu yazara ait olup, tüm telif hakları Şarkiyat İlmi Araştırmalar Dergisi’ne devrolunmuştur.


27787