Abstract
Bu çalışmada, 2023 Cumhurbaşkanlığı seçiminde aday olan Recep Tayyip Erdoğan ve Kemal Kılıçdaroğlu’nun sosyal medya paylaşımlarının etkileşimleri incelenmiştir. Adayların X sosyal medya hesaplarından yaptıkları 860 tweetin beğeni, yanıt, retweet ve alıntı sayıları; temalardaki kodlara, adaylara, 1 ve 2.tur seçimlerine göre karşılaştırmalı olarak analiz edilmiştir. Ayrıca, temalardaki kodlarla etkileşim sayıları arasındaki ilişki, parametrik olmayan yöntemlerden Kruskal-Wallis H testiyle belirlenmiştir. Tüm paylaşımların ortalama etkileşim sayıları itibariyle adayların en yüksek etkileşimi beğeniden, en düşükse alıntıdan elde ettikleri; etkileşim sayılarının 2.turda artış gösterdiği; 1 ve 2.turda ve tüm etkileşim türlerinde Kemal Kılıçdaroğlu’nun paylaşımlarının etkileşim sayısının çok daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Temalarda bulunan kodların etkileşim sayısı itibariyle de Kemal Kılıçdaroğlu’nun yaptığı paylaşımların etkileşim sayısının Recep Tayyip Erdoğan’ın yaptığı paylaşımların etkileşim sayısından genelde fazla olduğu; dahası Kemal Kılıçdaroğlu lehine 7 kata varan farklar bulunduğu görülmüştür. Kemal Kılıçdaroğlu beğeni, yanıt, retweet ve alıntı sayısı bakımından sosyal medya kullanıcıları tarafından daha çok desteklense de seçimi paylaşımları daha az etkileşim alan Recep Tayyip Erdoğan kazanmıştır. Buradan hareketle; etkileşim verilerinin yapılan paylaşımların seçmen üzerindeki etkileri hakkında fikir verebileceği, seçim sonuçlarına ilişkin öngörüde bulunmak için kullanılabileceği, ancak seçim sonuçlarıyla ilgili doğrudan ve net bir bilgi sunmadığı söylenebilir. Bununla birlikte temalardaki kodlarla etkileşim sayıları arasındaki ilişkinin seçmen durumundaki sosyal medya kullanıcılarıyla ilgili çeşitli bilgiler barındırdığı, karar verme sürecinde bu bilgilerden faydalanan adayların diğerlerinden öne çıkabileceği ifade edilebilir.
Keywords
Cumhurbaşkanlığı Seçimi Çevrimiçi Siyasal İletişim Sosyal Medya Sosyal Medya Analizi X Etkileşim
Ethical Statement
Çalışma, etik kurul kararı gerektiren nitelikte bir çalışma değildir.
References
- Abanoz, E. (2020). A Twitter-based analysis of hashtag and mention actions as an indicator of Turkish general elections’ outcomes. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi (33), 73-90. https://doi.org/10.31123/akil.619691
- Aziz, A. (2011). Siyasal iletişim. Nobel Yayın Dağıtım.
- Ektiren, M. T. (2024). Sosyal medya kullanımı yoluyla siyasal katılım: Bir sistematik derleme çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 23(90), 539-560. https://doi.org/10.17755/esosder.1360135
- Eom, Y.-H., Puliga, M., Smailović, J., Mozetič, I., & Caldarelli, G. (2015). Twitter-based analysis of the dynamics of collective attention to political parties. Plos One, 1-10. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0131184 Field, A. (2018). Discovering statistics using IBM SPSS statistics (5th ed.). Sage Publications.
- Gürbüz, G., & Sayımer, İ. (2024). An interaction research on the effects of social media voters’ political decisions: 14 may 2023 presidential elections twitter (x) content analysis. Electronic Cumhuriyet Journal of Communication, 6(1), 38-52. https://doi.org/10.54089/ecider.1488943
- Karaca, M. F., Kazancı, P., & Uzun, G. (2024). Siyasal iletişim faaliyetlerinde söylem: X üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (54), 252-284. https://doi.org/10.52642/susbed.1468939 Kentel, F. (1991). Demokrasi, kamuoyu ve iletişime Dair. Birikim Dergisi, (30), 35-55.
- Kutlu, Ö. (2019). Siyasal iletişimde Instagram kullanımı:Liderlerin Instagram kullanım pratikleri üzerine bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 7(2), 730-755. https://doi.org/10.19145/e-gifder.557512
- Lerman, K. (2007). Social information processing in social news aggregation. IEEE internet computing, 11(6), 16-28. https://doi.org/10.1109/MIC.2007.136
- Meriç, Ö. (2017). Çevrimiçi siyasal iletişim üzerine bir literatür değerlendirmesi. Selçuk İletişim, 9(4), 25-39. https://dergipark.org.tr/tr/pub/josc/issue/27540/289728
- Neuman, R. W. (2018). Dijital fark: Gündelik hayatta dijitalleşme ve medya etkileri kuramı. (M. Gökçe, Çev.). The Kitap. Oktay, M. (1993). Demokratik sürecin sağlıklı işleyişi açısından siyasal iletişimde sosyal sorumluluk meselesi. Marmara İletişim Dergisi, 2(2), 75-113. https://dergipark.org.tr/tr/pub/maruid/issue/435/3244
- Ruiz del Olmo, F. J., & Bustos Díaz, J. (2016). From tweet to photography, the evolution of political communication on Twitter to the image. The case of the debate on the State of the nation in Spain (2015).
- Revista Latina de Comunicación Social, (71), 108-123. https://doi.org/10.4185/RLCS-2016-1086 Tabachnick, B. G., & Fidell, L.S. (2013) Using Multivariate Statistics (6th ed.). Pearson Education.
- Tokgöz, N., & Keskin Yılmaz, Y. (2024). Siyasal iletişimin yeni mecrası: Tiktok 2022 İtalya ve Brezilya seçimleri üzerine bir araştırma. Karadeniz İletişim Araştırmaları Dergisi, 14(1), 33-64. https://doi.org/10.53495/e-kiad.1460358
- Trenz, H.-J. (2014). Digital media and the return of the representative public sphere. The Public Journal of the European Institute for Communication and Culture, 16(1), 33-46. https://doi.org/10.1080/13183222.2009.11008996
- We Are Social. (2023). Digital 2023 Turkey. Retrieved June 2023 from: https://datareportal.com/reports/digital-2023-turkey adresinden alındı
- We Are Social. (2024). Dijital 2024. https://wearesocial.com/uk/blog/2024/01/digital-2024 adresinden alındı Wolton, D. (1991). Medya, siyasal iletişimin zayıf halkası. Birikim, (30), 51-58.
- X. (2024). X Hakkında: https://about.x.com/tr adresinden alındı.
- Zarella, D. (2010). The social media marketing book. O’Reilly Media.
Abstract
In this study, engagements of the social media posts of Recep Tayyip Erdoğan and Kemal Kılıçdaroğlu, candidates in the 2023 presidential election, were analyzed. The number of likes, replies, retweets and citations of 860 tweets made by candidates from X social media accounts were comparatively analyzed according to the codes in the themes, candidates, and the 1st and 2nd round elections. In addition, the relationship between the codes in the themes and the number of interactions was determined by the Kruskal-Wallis H test, which is a non-parametric method. In terms of the average number of engagements of all posts, it was determined that the candidates received the highest number of engagements from likes and the lowest from quotes; the number of engagements increased in the 2nd round; and the number of engagements of Kemal Kılıçdaroğlu’s posts was much higher in the 1st and 2nd rounds and in all engagement types. In addition, regarding the number of engagements of the codes in the themes, it was observed that the number of engagements of Kemal Kılıçdaroğlu’s posts was generally higher than the number of engagements of Recep Tayyip Erdoğan’s posts; moreover, there were differences up to 7 times in favor of Kemal Kılıçdaroğlu. Although Kemal Kılıçdaroğlu was supported more by social media users in terms of the number of likes, replies, reposts and quotes, Recep Tayyip Erdoğan, whose posts received less interaction, won the election. From this point of view, it is concluded that although the number of interactions can be used to make predictions about the election results, it does not provide direct and clear information about the election results, and a definitive assessment cannot be made about the election results based solely on the number of interactions. Based on this, it can be said that interaction data can give an idea about the effects of the posts on the voters, can be used to make predictions about the election results, but does not provide direct and clear information about the election results. In addition, it can be stated that the relationship between the codes in the themes and the interaction numbers contains various information about the social media users who are voters, and candidates who benefit from this information in the decision-making process can stand out from the others.
Keywords
Presidential Election Online Political Communication Social Media Social Media Analysis X Engagement
References
- Abanoz, E. (2020). A Twitter-based analysis of hashtag and mention actions as an indicator of Turkish general elections’ outcomes. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi (33), 73-90. https://doi.org/10.31123/akil.619691
- Aziz, A. (2011). Siyasal iletişim. Nobel Yayın Dağıtım.
- Ektiren, M. T. (2024). Sosyal medya kullanımı yoluyla siyasal katılım: Bir sistematik derleme çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 23(90), 539-560. https://doi.org/10.17755/esosder.1360135
- Eom, Y.-H., Puliga, M., Smailović, J., Mozetič, I., & Caldarelli, G. (2015). Twitter-based analysis of the dynamics of collective attention to political parties. Plos One, 1-10. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0131184 Field, A. (2018). Discovering statistics using IBM SPSS statistics (5th ed.). Sage Publications.
- Gürbüz, G., & Sayımer, İ. (2024). An interaction research on the effects of social media voters’ political decisions: 14 may 2023 presidential elections twitter (x) content analysis. Electronic Cumhuriyet Journal of Communication, 6(1), 38-52. https://doi.org/10.54089/ecider.1488943
- Karaca, M. F., Kazancı, P., & Uzun, G. (2024). Siyasal iletişim faaliyetlerinde söylem: X üzerine bir araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (54), 252-284. https://doi.org/10.52642/susbed.1468939 Kentel, F. (1991). Demokrasi, kamuoyu ve iletişime Dair. Birikim Dergisi, (30), 35-55.
- Kutlu, Ö. (2019). Siyasal iletişimde Instagram kullanımı:Liderlerin Instagram kullanım pratikleri üzerine bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 7(2), 730-755. https://doi.org/10.19145/e-gifder.557512
- Lerman, K. (2007). Social information processing in social news aggregation. IEEE internet computing, 11(6), 16-28. https://doi.org/10.1109/MIC.2007.136
- Meriç, Ö. (2017). Çevrimiçi siyasal iletişim üzerine bir literatür değerlendirmesi. Selçuk İletişim, 9(4), 25-39. https://dergipark.org.tr/tr/pub/josc/issue/27540/289728
- Neuman, R. W. (2018). Dijital fark: Gündelik hayatta dijitalleşme ve medya etkileri kuramı. (M. Gökçe, Çev.). The Kitap. Oktay, M. (1993). Demokratik sürecin sağlıklı işleyişi açısından siyasal iletişimde sosyal sorumluluk meselesi. Marmara İletişim Dergisi, 2(2), 75-113. https://dergipark.org.tr/tr/pub/maruid/issue/435/3244
- Ruiz del Olmo, F. J., & Bustos Díaz, J. (2016). From tweet to photography, the evolution of political communication on Twitter to the image. The case of the debate on the State of the nation in Spain (2015).
- Revista Latina de Comunicación Social, (71), 108-123. https://doi.org/10.4185/RLCS-2016-1086 Tabachnick, B. G., & Fidell, L.S. (2013) Using Multivariate Statistics (6th ed.). Pearson Education.
- Tokgöz, N., & Keskin Yılmaz, Y. (2024). Siyasal iletişimin yeni mecrası: Tiktok 2022 İtalya ve Brezilya seçimleri üzerine bir araştırma. Karadeniz İletişim Araştırmaları Dergisi, 14(1), 33-64. https://doi.org/10.53495/e-kiad.1460358
- Trenz, H.-J. (2014). Digital media and the return of the representative public sphere. The Public Journal of the European Institute for Communication and Culture, 16(1), 33-46. https://doi.org/10.1080/13183222.2009.11008996
- We Are Social. (2023). Digital 2023 Turkey. Retrieved June 2023 from: https://datareportal.com/reports/digital-2023-turkey adresinden alındı
- We Are Social. (2024). Dijital 2024. https://wearesocial.com/uk/blog/2024/01/digital-2024 adresinden alındı Wolton, D. (1991). Medya, siyasal iletişimin zayıf halkası. Birikim, (30), 51-58.
- X. (2024). X Hakkında: https://about.x.com/tr adresinden alındı.
- Zarella, D. (2010). The social media marketing book. O’Reilly Media.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Communication Sociology, Political Sociology |
| Journal Section | Araştırma Makaleleri |
| Authors | |
| Publication Date | May 31, 2025 |
| Submission Date | January 23, 2025 |
| Acceptance Date | May 29, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 9 Issue: 1 |
