THolistic Approach from Ottoman Medicine to the Present: A Comparison from the Perspective of Family Medicine
Abstract
Aim:
This study compares and contrasts Ottoman medicine with contemporary family medicine practice. In particular, it will assess the relationship between holistic care, spiritual support and professionalism in both systems.
Methods:
The study was designed as a qualitative research. A literature review was conducted to compare the medical models of ancient Ottoman medicine with modern family medicine. Old Ottoman medical manuscripts stored in libraries such as the National Library were analysed and the information obtained was integrated into the biopsychosocial model used in current practice.
Results:
The studies show that the community-oriented, patient-centred and spiritually sensitive approaches of Ottoman medicine are also found in contemporary family medicine. In Ottoman medicine, it was common for patients to be cared for by the same doctor who, in addition to taking care of the patient's spiritual needs, also took responsibility for the community. These elements are consistent with the characteristics of current family medicine, which includes the biopsychosocial model, continuity of care by the physician, trust, and the provision of spiritual care. Conclusion: The basic principles of Ottoman medicine have had a significant impact on contemporary family medicine, especially in terms of preventive care and holistic methods. By treating individuals not only in their physical capacity, but also considering their psychological and spiritual well-being, family medicine enhances the practice of healing. Within this framework, the integration of social determinants and the spiritual needs of patients into the practice of family medicine could profoundly transform the human-centred paradigm of modern health care.
References
- 1. Thomas R. Freeman. Mc Whinney’s Family Medicine. 4th ed. Güldal DP, editor. Nobel; 2017.
- 2. Okumuş A. Bi̇li̇msel araştirma tekni̇kleri̇. İstanbul üniversitesi açık ve uzak eğitim fakültesi. 2010; s.101.
- 3. Baltaci A. Nitel araştırma süreci : nitel bir araştırma nasıl yapılır ? The qualitative research process : how to conduct a qualitative research ? 2019;368–88.
- 4. Özdemir AN. Hekim Hacı Paşa (1424). İslam medeniyetinde bilim öncüleri / tıp. İlimyurdu Yayıncılık. İstanbul.2021;s.155.
- 5. Acıduman A, Arda B. Emir Çelebi ve ünlü eseri Enmûzecü’t-Tıb’da tıbbî deontoloji ile ilgili bir bölüm: Vesâyâ-yı Hükemâyı Selef ve Halef. Çocuk Sağlığı ve Hast Derg. 2008;51(1):68–72.
- 6. Sarı N. Osmanlılarda tıp ahlakı.1.baskı ed. Ankara: Sağlık Bakanlığı; 2015.
- 7. Bayat AH. Tıp tarihi. Üçer Matbaacılık Ltd. Şti.İstanbul; 2016.
- 8. Arslan TY. İslâm araştırmalarına adanan bir asırlık hayat: Fuat Sezgin (1924-2018). İslâm Araştırmaları Dergisi,. 41:201-205.
- 9. Taşcı Ö. Ritter. Hellmut. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, 35, 133-134.
- 10. Sarı N. Ethical Aspects of Ottoman Surgical Practice [Internet]. 2006. Available from: https://muslimheritage.com/ethical-aspects-of-ottoman-surgical-practice/ erişim tarihi: 24.12.2024
- 11. Sarı N. Highly Valued Virtues of Classical Ottoman Turkish Medical Ethics: A View From Past to Future. 2009; Available from: https://muslimheritage.com/virtues-classical-ottoman-medical-ethics/ erişim tarihi: 24.12.2024
- 12. Yılmaz TE.Yılmaz T. Özkara A. The Ottoman’s Family Physicians: “Memleket Hekimleri” at 1871,. In: 20 WONCA Europe Conferance. Istanbul; 2015.
- 13. Yılmaz TE. “Specialization of General Health” in Turkey in 1947: Is it the first recognized specialization of Family Medicine in the world? In: 24 WONCA Europa Conferance. Bratislava; 2019.
- 14. Europe W. The European definition of general practice/family medicine. Brussel: WONCA Europe 2023 Edition.
- 15. Kasım İ, Özkara A. The effect of spiritual approach on mental health in family medicine. Turkey Clin Fam Med Top. 2019;10:31.
- 16. Delgado-Guay MO, Hui D, Parsons HA, Govan K, De La Cruz M, Thorney S, et al. Spirituality, religiosity, and spiritual pain in advanced cancer patients. J Pain Symptom Manage. 2011 Jun 1;41(6):986–94.
- 17. Sarı N. The Classification of Mental Diseases in the Ottoman Medical Manuscripts. 2020. https://muslimheritage.com/ethical-aspects-of-ottoman-surgical-practice/ erişim tarihi: 24.12.2024
- 18. Vesim A. Düstur’ul Vesim. Rağıp Paşa Ktp, editor. Vol. No. 947. Istanbul; 1758. 493–512 p.
- 19. Kusnanto H, Agustian D, Hilmanto D. Biopsychosocial model of illnesses in primary care: A hermeneutic literature review. J Fam Med Prim Care [Internet]. 2018;7:497–500.
- 20. Ünver AS. The Science of Medicine and the Skill of Famous Physicians. Istanbul; 1936.
- 21. Korkmaz V. Osmanlı’dan günümüze hekimlik serüveni hakim, hekim, tabip, doktor terimlerinin etimolojisİ. Türk Dünyası Uygul ve Araştırma Merk Tıp Tarihi ve Etik Derg. 2018;3(3).
- 22. Songur H, Saygın T. Şifahaneden hastaneye: sağlık kuruluşlarının değişimine genel bir bakış. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Süleyman Demirel Üniversitesi WT - DergiPark; 2014. p. 199–212.
- 23. Başkan N. Atebetül-hakayık bağlamında ahlâk kavramı ve tıp etiği. 2013.
- 24. Europe W. The European definition of general practice/family medicine. Barcelona WONCA Eur. 2002; 25. Yakıt İ. Tıp felsefesi ve etiği üzerine. Ötüken; 2010.
- 26. Engel GL. The biopsychosocial model and the education of health professionals. Gen Hosp Psychiatry. 1979;1(2):156–65.
- 27. Williams SJ, Calnan M. The ‘limits’ of medicalization?: modern medicine and the lay populace in ‘late’modernity. Soc Sci Med. 1996;42(12):1609-20.
- 28. Puchalski CM, Larson DB. Developing curricula in spirituality and medicine. Acad Med. 1998 Sep;73(9):970-974.
- 29. Koenig HG. Religion, spirituality, and health: The research and clinical implications. Int Sch Res Not. 2012;2012(1):278730.
- 30. Mueller PS, Plevak DJ, Rummans TA. Religious Involvement, Spirituality, and Medicine: Implications for Clinical Practice. Mayo Clin Proc. 2001 Dec 1;76(12):1225–35.
- 31. Elcin M, Odabasi O, Gokler B, Sayek I, Akova M, Kİper N. Developing and evaluating professionalism. Med Teach. 2006 Jan 1;28(1):36–9.
- 32. Swick HM. Toward a Normative Definition of Medical Professionalism. Acad Med. 2000;75(6).
- 33. Hall JL. Assessment of professionalism in family medicine residents. Can Fam Physician. 2016 Feb 1;62(2):181.
- 34. Lombarts KM, Heineman MJ, Arah OA. Good Clinical Teachers Likely to be Specialist Role Models: Results from a Multicenter Cross-Sectional Survey. PLoS One. 2011 Dec 29;5(12):e15202.
- 35. Ozkara A. Artistic activities of family physicians. Konuralp Med J. 2015;7:34.
- 36. Lown B. The lost art of healing. Ballantine Books. 1999.
- 37. Egnew T. The art of medicine: seven skills that promote mastery. Fam Pract Manag. 2014;21:25–30.
Abstract
Amaç:
Bu çalışma, Osmanlı dönemi tıbbı ile günümüz aile hekimliği pratiği arasındaki benzerlikleri ve farklılıkları incelemeyi amaçlamaktadır. Özellikle her iki sistemin bütüncül yaklaşım, manevi destek ve profesyonellik anlayışları arasındaki ilişki değerlendirilmiştir.
Yöntem:
Çalışma nitel bir araştırma olarak tasarlanmıştır. Osmanlı klasik dönem tıbbı ile modern aile hekimliği arasındaki benzerlikler ve farklılıklar üzerine literatür taraması yapılmış, bu iki sistemin hekimlik anlayışları karşılaştırılmıştır. Araştırmada Milli Kütüphane gibi arşivlerde yer alan Osmanlı dönemi tıp eserleri incelenmiş ve bu eserlerden elde edilen bilgiler modern tıbbın biyopsikososyal modeline entegre edilmiştir.
Bulgular:
Bu çalışma, Osmanlı tıbbının toplum yönelimli, birey odaklı ve manevi yaklaşımlarının günümüz aile hekimliği pratiğinde de gözlenebileceğini göstermiştir. Osmanlı tababetinde hastalar sürekli olarak aynı hekim tarafından takip edilmekte, hekimler hastaların manevi ihtiyaçlarını göz önünde bulundurmakta ve toplumsal sorumluluk taşımaktadırlar. Bu unsurlar, günümüzde aile hekimliği disiplini, biyopsikososyal yaklaşım, sürekli hasta-hekim ilişkisi, güven ve manevi destek unsurlarının ön plana çıkmasıyla benzerlikler göstermektedir.
Sonuç:
Osmanlı tıbbının uygulamalarından günümüz aile hekimliğine aktarılan temel unsurlar, özellikle koruyucu hekimlik ve bütüncül yaklaşım konularında önemli bir etki yaratmıştır. Aile hekimliği, hastayı sadece fiziksel değil, aynı zamanda psikolojik ve manevi boyutlarıyla ele alarak hekimlik sanatını daha görünür kılmaktadır. Bu bağlamda, aile hekimliği uygulamalarında toplumsal bağlamın ve hastaların manevi ihtiyaçlarının dikkate alınması, modern tıbbın insan odaklı yaklaşımını yeniden şekillendirebilecektir.
References
- 1. Thomas R. Freeman. Mc Whinney’s Family Medicine. 4th ed. Güldal DP, editor. Nobel; 2017.
- 2. Okumuş A. Bi̇li̇msel araştirma tekni̇kleri̇. İstanbul üniversitesi açık ve uzak eğitim fakültesi. 2010; s.101.
- 3. Baltaci A. Nitel araştırma süreci : nitel bir araştırma nasıl yapılır ? The qualitative research process : how to conduct a qualitative research ? 2019;368–88.
- 4. Özdemir AN. Hekim Hacı Paşa (1424). İslam medeniyetinde bilim öncüleri / tıp. İlimyurdu Yayıncılık. İstanbul.2021;s.155.
- 5. Acıduman A, Arda B. Emir Çelebi ve ünlü eseri Enmûzecü’t-Tıb’da tıbbî deontoloji ile ilgili bir bölüm: Vesâyâ-yı Hükemâyı Selef ve Halef. Çocuk Sağlığı ve Hast Derg. 2008;51(1):68–72.
- 6. Sarı N. Osmanlılarda tıp ahlakı.1.baskı ed. Ankara: Sağlık Bakanlığı; 2015.
- 7. Bayat AH. Tıp tarihi. Üçer Matbaacılık Ltd. Şti.İstanbul; 2016.
- 8. Arslan TY. İslâm araştırmalarına adanan bir asırlık hayat: Fuat Sezgin (1924-2018). İslâm Araştırmaları Dergisi,. 41:201-205.
- 9. Taşcı Ö. Ritter. Hellmut. Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi, 35, 133-134.
- 10. Sarı N. Ethical Aspects of Ottoman Surgical Practice [Internet]. 2006. Available from: https://muslimheritage.com/ethical-aspects-of-ottoman-surgical-practice/ erişim tarihi: 24.12.2024
- 11. Sarı N. Highly Valued Virtues of Classical Ottoman Turkish Medical Ethics: A View From Past to Future. 2009; Available from: https://muslimheritage.com/virtues-classical-ottoman-medical-ethics/ erişim tarihi: 24.12.2024
- 12. Yılmaz TE.Yılmaz T. Özkara A. The Ottoman’s Family Physicians: “Memleket Hekimleri” at 1871,. In: 20 WONCA Europe Conferance. Istanbul; 2015.
- 13. Yılmaz TE. “Specialization of General Health” in Turkey in 1947: Is it the first recognized specialization of Family Medicine in the world? In: 24 WONCA Europa Conferance. Bratislava; 2019.
- 14. Europe W. The European definition of general practice/family medicine. Brussel: WONCA Europe 2023 Edition.
- 15. Kasım İ, Özkara A. The effect of spiritual approach on mental health in family medicine. Turkey Clin Fam Med Top. 2019;10:31.
- 16. Delgado-Guay MO, Hui D, Parsons HA, Govan K, De La Cruz M, Thorney S, et al. Spirituality, religiosity, and spiritual pain in advanced cancer patients. J Pain Symptom Manage. 2011 Jun 1;41(6):986–94.
- 17. Sarı N. The Classification of Mental Diseases in the Ottoman Medical Manuscripts. 2020. https://muslimheritage.com/ethical-aspects-of-ottoman-surgical-practice/ erişim tarihi: 24.12.2024
- 18. Vesim A. Düstur’ul Vesim. Rağıp Paşa Ktp, editor. Vol. No. 947. Istanbul; 1758. 493–512 p.
- 19. Kusnanto H, Agustian D, Hilmanto D. Biopsychosocial model of illnesses in primary care: A hermeneutic literature review. J Fam Med Prim Care [Internet]. 2018;7:497–500.
- 20. Ünver AS. The Science of Medicine and the Skill of Famous Physicians. Istanbul; 1936.
- 21. Korkmaz V. Osmanlı’dan günümüze hekimlik serüveni hakim, hekim, tabip, doktor terimlerinin etimolojisİ. Türk Dünyası Uygul ve Araştırma Merk Tıp Tarihi ve Etik Derg. 2018;3(3).
- 22. Songur H, Saygın T. Şifahaneden hastaneye: sağlık kuruluşlarının değişimine genel bir bakış. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Süleyman Demirel Üniversitesi WT - DergiPark; 2014. p. 199–212.
- 23. Başkan N. Atebetül-hakayık bağlamında ahlâk kavramı ve tıp etiği. 2013.
- 24. Europe W. The European definition of general practice/family medicine. Barcelona WONCA Eur. 2002; 25. Yakıt İ. Tıp felsefesi ve etiği üzerine. Ötüken; 2010.
- 26. Engel GL. The biopsychosocial model and the education of health professionals. Gen Hosp Psychiatry. 1979;1(2):156–65.
- 27. Williams SJ, Calnan M. The ‘limits’ of medicalization?: modern medicine and the lay populace in ‘late’modernity. Soc Sci Med. 1996;42(12):1609-20.
- 28. Puchalski CM, Larson DB. Developing curricula in spirituality and medicine. Acad Med. 1998 Sep;73(9):970-974.
- 29. Koenig HG. Religion, spirituality, and health: The research and clinical implications. Int Sch Res Not. 2012;2012(1):278730.
- 30. Mueller PS, Plevak DJ, Rummans TA. Religious Involvement, Spirituality, and Medicine: Implications for Clinical Practice. Mayo Clin Proc. 2001 Dec 1;76(12):1225–35.
- 31. Elcin M, Odabasi O, Gokler B, Sayek I, Akova M, Kİper N. Developing and evaluating professionalism. Med Teach. 2006 Jan 1;28(1):36–9.
- 32. Swick HM. Toward a Normative Definition of Medical Professionalism. Acad Med. 2000;75(6).
- 33. Hall JL. Assessment of professionalism in family medicine residents. Can Fam Physician. 2016 Feb 1;62(2):181.
- 34. Lombarts KM, Heineman MJ, Arah OA. Good Clinical Teachers Likely to be Specialist Role Models: Results from a Multicenter Cross-Sectional Survey. PLoS One. 2011 Dec 29;5(12):e15202.
- 35. Ozkara A. Artistic activities of family physicians. Konuralp Med J. 2015;7:34.
- 36. Lown B. The lost art of healing. Ballantine Books. 1999.
- 37. Egnew T. The art of medicine: seven skills that promote mastery. Fam Pract Manag. 2014;21:25–30.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Family Medicine |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | May 1, 2025 |
| Submission Date | December 18, 2024 |
| Acceptance Date | December 25, 2024 |
| Published in Issue | Year 2025 Volume: 3 Issue: 1 |
