This article examines the emergence of Neo-Ottomanism in contemporary Turkey and its broader implications for Turkish society. It begins by exploring the various interpretations of this phenomenon, emphasizing its multifaceted nature and the political instrumentalization of imperial nostalgia. While this project may seem contemporary, it is, in fact, a recurring feature of modern Turkish history. We will analyze how its revival has shaped political discourse, national identity, and societal dynamics. The article then presents a range of political initiatives aimed at reintegrating Ottoman symbols into everyday life, illustrating how these efforts seek to reshape cultural identity and reinforce a sense of historical continuity. Furthermore, it delves into the economic, social, and political transformations driven by the Neo-Ottoman project, with particular attention to its impact on national policy, social cohesion, and daily life. Despite attempts to revive past grandeur, these transformations have not translated into tangible benefits for society. Instead, a growing disparity emerges between the rhetoric of imperial splendor and the economic struggles faced by citizens. By applying the concept of “malaise,” this study explores the tensions and contradictions within the Neo-Ottoman project, highlighting the disconnect between state-driven historical narratives and lived realities. Ultimately, it seeks to illuminate the complex dynamics of Neo-Ottomanism and the gap between political aspirations and everyday experiences.
Bu makale, günümüz Türkiye’sinde Yeni Osmanlıcılığın ortaya çıkışını ve Türk toplumu üzerindeki geniş kapsamlı etkilerini ele almaktadır. Öncelikle, bu olgunun farklı yorumlarını inceleyerek çok boyutlu doğasını ve imparatorluk nostaljisinin siyasi amaçlarla nasıl kullanıldığını vurgulamaktadır. Her ne kadar Yeni Osmanlıcılık güncel bir olgu gibi görünse de aslında modern Türkiye tarihinde tekrarlayan bir unsurdur. Makalede, bu ideolojik yeniden canlanmanın siyasi söylemi, ulusal kimliği ve toplumsal dinamikleri nasıl şekillendirdiği analiz edilmektedir. Ardından, Osmanlı sembollerinin günlük hayata yeniden entegre edilmesine yönelik çeşitli siyasi girişimler ele alınarak, bu çabaların kültürel kimliği nasıl yeniden inşa ettiği ve tarihsel süreklilik duygusunu nasıl güçlendirdiği gösterilmektedir. Bununla birlikte, makale Yeni Osmanlı projesinin yol açtığı ekonomik, toplumsal ve siyasi dönüşümleri inceleyerek, özellikle ulusal politika, toplumsal uyum ve günlük yaşam üzerindeki etkilerine odaklanmaktadır. Geçmişin ihtişamını yeniden canlandırma girişimlerine rağmen, bu dönüşümler toplum için belirgin faydalar sağlamamıştır. Aksine, devletin imparatorluk ihtişamına dayalı söylemi ile halkın yaşadığı ekonomik zorluklar arasında bir dengesizlik gözlemlenmektedir ve bu fark giderek daha belirgin hale gelmektedir. Bu çalışma, “bunalım” (malaise) kavramını kullanarak, Yeni Osmanlı projesinin yarattığı gerilimleri ve çelişkileri ele almakta ve devletin tarih anlatıları ile bireylerin yaşadığı gerçeklik arasındaki kopukluğu irdelemektedir. Sonuç olarak, bu makale Yeni Osmanlıcılığın karmaşık dinamiklerini irdelemeyi ve paradokslarını analiz ederek tartışmayı hedeflemektedir.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Sociology of Culture, Sociology (Other) |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | May 29, 2025 |
Submission Date | December 1, 2024 |
Acceptance Date | February 21, 2025 |
Published in Issue | Year 2025 Issue: 49 |
Sosyoloji Dergisi, Journal of Sociology, SD, JOS