Review
BibTex RIS Cite

SOSYAL KORUMA SİSTEMİNİN SOSYAL YARDIMLARLA ETKİLİ YÖNETİMİ: SORUNLAR VE STRATEJİLER

Year 2025, Volume: 6 Issue: 1, 65 - 80, 30.06.2025
https://doi.org/10.61861/spshcd.1712971

Abstract

Bu çalışma, sosyal koruma sistemlerinin temel bileşenlerinden biri olan sosyal yardımların etkinliğini hak temelli bir yaklaşımla ele almakta ve Türkiye özelinde mevcut yapının dönüşümüne yönelik politika ve uygulama temelli öneriler sunmaktadır. Sosyal yardım sistemleri yalnızca ekonomik yoksunluğu gidermeye yönelik geçici destek mekanizmaları değil, aynı zamanda bireylerin toplumsal bütünleşmesini, eşit fırsatlara erişimini ve sosyal vatandaşlık haklarını gerçekleştirmesini sağlayan temel araçlardır. Bu nedenle çalışmada sosyal yardım sistemlerinin teorik temelleri irdelenmiş; özellikle “ihtiyaç” kavramına ilişkin kuramsal çerçevelerle bağlantılar kurulmuştur. Ayrıca Esping-Andersen’in refah devleti sınıflandırmasından hareketle Türkiye’nin sosyal yardım sistemi; liberal, korporatist ve sosyal demokrat modellerle karşılaştırmalı olarak değerlendirilmiş, sistemin hibrit ve karma özellikler taşıdığı ortaya konmuştur. Türkiye bağlamında sosyal yardım sisteminin etkinliğini sınırlayan faktörler; klientalist eğilimler, kurumsal dağınıklık, veri altyapısının yetersizliği, şeffaflık sorunları ve sosyal yardımlarla ilişkilendirilen damgalayıcı tutumlar üzerinden analiz edilmiştir. Tüm bu sorunların yalnızca sosyal yardımların bireyleri güçlendiren bir yapıya dönüşmesini engellemekle kalmadığı, aynı zamanda sosyal politika üretiminde adalet, katılım ve hesap verebilirlik ilkelerinin de zayıflamasına neden olduğu vurgulanmaktadır. Bu bağlamda çalışma, sosyal yardım sisteminin daha bütüncül, sürdürülebilir ve hak temelli bir yapıya kavuşturulmasının yalnızca bireysel refahı artırmakla kalmayacağını, aynı zamanda toplumsal eşitsizliklerin giderilmesine, sosyal adaletin tesisine ve kapsayıcı kalkınmanın sağlanmasına da katkı sunacağını savunmaktadır.

Ethical Statement

Bu çalışma yalnızca ikincil veriler kullanılarak gerçekleştirilmiş olup, insan katılımcı verisi içermediği için etik kurul onayı gerektirmemektedir. Bilimsel araştırma ve yayın etiğine uygun şekilde yürütülmüştür.

Supporting Institution

-

Thanks

-

References

  • Arkan, N., & Murat, G. (2021). Çalışma hayatında kadınlara yönelik sosyal koruma. Sosyal Güvenlik Dergisi, 11(1), 175–194. https://doi.org/10.32331/sgd.952575
  • Atatanır, H., & Karataş, K. (2020). Hak temelli yaklaşım bağlamında sivil toplum örgütlerinin sosyal yardımları: Ankara ve İstanbul örnekleri. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 48, 715–757. https://doi.org/10.21560/spcd.vi.585737
  • Atatanır, H., & Karataş, K. (2019). Yoksulluğa hak temelli yaklaşım. İnsan ve İnsan, 6(21), 453–475. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.494872
  • Balcı, S. (2023). Sosyal hizmetin sosyal güvenlik sistemindeki rolü: Sosyal hizmetler, sosyal yardımlar ve sosyal sigortalar. In Sosyal, insan ve idari bilimlerde öncü ve çağdaş yaklaşımlar (Bölüm). Duvar Yayınevi.
  • Barış, İ., & Ataman, E. (2019). Kamusal Sosyal Yardımlar: Türkiye-Almanya Örneği. ASEAD: Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(2), 86–100.
  • Bulut, M. (2011). Sosyal güvenlik sistemlerinde sosyal yardım yaklaşımı ve Türkiye’de durum. Yardım ve Dayanışma Dergisi, 2(3), 57–64.
  • Bundesagentur für Arbeit. (2024). Arbeitslosengeld und Bürgergeld Informationen. [https://www.arbeitsagentur.de] (Erişim tarihi: 4 Nisan 2025)
  • Bundesministerium für Familie, Senioren, Frauen und Jugend (BMFSFJ). (2024). Kindergeld und Kinderzuschlag Informationen. [https://www.bmfsfj.de] (Erişim tarihi: 4 Nisan 2025)
  • Bundesministerium für Wohnen, Stadtentwicklung und Bauwesen (BMWSB). (2024). Wohngeldreform 2023/2024. [https://www.bmwsb.bund.de] (Erişim tarihi: 4 Nisan 2025)
  • Bundesministerium für Wohnen, Stadtentwicklung und Bauwesen. Wohngeld. [https://www.bmwsb.bund.de/Webs/BMWSB/DE/themen/stadt-wohnen/wohnraumfoerderung/wohngeld/wohngeld-node.html] (Erişim tarihi: 4 Nisan 2025)
  • Çetinkaya, Ş. (2012). Türkiye’de sosyal yardımlaşma müessesesi: Durum analizi, sorunlar ve çözüm önerileri (Yayımlanmamış doktora tezi). T.C. Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Ana Bilim Dalı, Kütahya.
  • Çınar, M. C. (2013). Mobil teknolojilerin sosyal yardımlar alanında kullanılması (Uzmanlık yeterlilik tezi). T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı.
  • Çoğurcu, C. (2010). Stratejik planlama, stratejik yönetim ve sosyal yardımlaşma ve dayanışma genel müdürlüğünde sosyal yardım politikalarına yönelik gerçekleştirilen projeler. Yardım ve Dayanışma Dergisi, 1(2), 7–32.
  • Demirbilek, İ. (2024). İşgücü piyasasında dönüşüm ve sosyal koruma (1. basım). Türk Metal Sendikası Araştırma ve Eğitim Merkezi Yayınları.
  • Esenlikci, A. C., & Engin, M. A. (2021). Sosyal demokrat refah devletlerinde evrensel temel gelir: Finlandiya örneği. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (9), 252–266. https://doi.org/10.21733/ibad.837065
  • Esping-Andersen, G. (1990). The three worlds of welfare capitalism. Princeton University Press. Försäkringskassan. Barnbidrag och flerbarnstillägg. [https://www.forsakringskassan.se/privatperson/foralder/barnbidrag-och-flerbarnstillagg] (Erişim tarihi: 2 Mayıs 2025)
  • Goffman, E. (2014). Damga: Örselenmiş kimliğin idare edilişi üzerine notlar (L. S. Ş. Geniş, Çev.). Heretik Yayıncılık.
  • Gümüş, İ. (2020). Esping-Andersen ve refah rejimi tartışmaları: Teorik bir değerlendirme. Ekonomi Maliye İşletme Dergisi, 3(1), 101–117. https://doi.org/10.46737/emid.753591
  • Günaydın, D. (2023). Sosyal dışlanma unsuru olarak sosyal yardım sistemleri: Utanç ve damgalamanın yeniden üretimi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 34(1), 185–207. https://doi.org/10.33417/tsh.1078984
  • Hatiboğlu Eren, B. (2016). Sosyal çalışma açısından insani ihtiyaçların değerlendirilmesine ilişkin modeller ve feminist katkılar. Toplum ve Sosyal Hizmet, 27(1), 161–178.
  • International Labour Organization (ILO). (2010). World social security report 2010/11: Providing coverage in times of crisis and beyond. International Labour Office. [https://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---dgreports/---dcomm/---publ/documents/publication/wcms_146566.pdf] (Erişim Tarihi: 03 Mayıs 2025)
  • Işık Erol, S. (2019). Türk sosyal güvenlik sisteminde sosyal hizmetler (Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı tarafından gerçekleştirilen sosyal hizmet uygulamaları kapsamında). İksad Yayınları.
  • İştar Işıklı, E., & Yaşar, M. (2024). Gençlerin sosyal yardım ve sosyal güvenlikle ilgili görüşlerinin incelenmesi. Anasay, (30), 161–179. https://doi.org/10.33404/anasay.1499022
  • Karagöz, S. (2020). Türkiye’de sosyal devletin sosyal yardım bağlamında değerlendirilmesi. Ekonomi İşletme ve Maliye Araştırmaları Dergisi, 2(2), 146–169. https://doi.org/10.38009/ekimad.729715 Kaya, E. (2009). Yoksullukla mücadelede Avrupa’nın ve Türkiye’nin sosyal yardım modeli (Sosyal yardım uzmanlık tezi). T.C. Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü.
  • Kılıç, R., & Çetinkaya, Ş. (2012). Türkiye’de yoksullukla mücadelede sosyal yardım stratejileri ve bir model önerisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 34, 93–114.
  • Maguire-Jack, K., Johnson-Motoyama, M., & Parmenter, S. (2022). A scoping review of economic supports for working parents: The relationship of TANF, child care subsidy, SNAP, and EITC to child maltreatment. Aggression and Violent Behavior, 65, 101639. https://doi.org/10.1016/j.avb.2021.101639
  • Maslow, A. H. (1943). A theory of human motivation. Psychological Review, 50(4), 370–396. https://doi.org/10.1037/h0054346
  • Max-Neef, M. A. (1991). Human scale development: Conception, application and further reflections. The Apex Press.
  • Mosse, D. (2004). Power relations and poverty reduction. In Power, rights, and poverty: Concepts and connections (pp. 51–70). Overseas Development Institute.
  • Perera, C., Bakrania, S., Ipince, A., Nesbitt‐Ahmed, Z., Obasola, O., Richardson, D., Van de Scheur, J. & Yu, R. (2022). Impact of social protection on gender equality in low‐ and middle‐income countries: A systematic review of reviews. Campbell Systematic Reviews, 18(2), e1240. https://doi.org/10.1002/cl2.1240
  • Sarıipek, D. B. (2017). “İhtiyaç” kavramı ekseninde sosyal koruma: Temel ihtiyaçlar yaklaşımı. İnsan ve İnsan, 4(12), 43–65. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.313027
  • Sen, A. (1999). Development as freedom. Alfred A. Knopf.
  • Shue, H. (2020). Basic rights: Subsistence, affluence, and U.S. foreign policy (40th anniversary ed.). Princeton University Press.
  • Sözer, A. N. (2000). Türkiye’de sosyal yardımların yeniden yapılandırılmasına ilişkin bir değerlendirme. DPT Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, Sosyal Hizmetler ve Yardımlar Özel İhtisas Komisyonu, Sosyal Yardımlar Alt Komisyonu Raporu.
  • Şahin Duran, D., & Cenikli, E. (2021). Yoksullukla mücadelede bir kamu politikası olarak bütünleşik sosyal yardım sistemi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 46, 149–162. https://doi.org/10.30794/pausbed.948490
  • Şeker, F. (2009). Amartya Sen’in kapasite yaklaşımı. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (32), 259–280.
  • Şener, Ü. (2010). Yoksullukla mücadelede sosyal güvenlik, sosyal yardım mekanizmaları ve iş gücü politikaları. TEPAV Politika Notu, 2, 22.
  • Şenkal, A. (2021). Sosyal korumada küresel boyutlar: Sorunlar ve temel tartışmalar. İnsan ve İnsan, 8(30), 13–28. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.975449
  • T.C. Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. (2023). Faaliyet raporu 2023. [https://www.aile.gov.tr/media/160427/faaliyet-raporu-2023.pdf] (Erişim tarihi: 2 Ocak 2025) Tekindal, M. (2018). Türkiye’de sosyal yardımların yapısal işlevsel yaklaşıma göre analizi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 29(2), 335–362.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. (1982). Türkiye Cumhuriyeti Anayasası [T.C. Resmî Gazete, 9 Kasım 1982, Sayı: 17863]. [https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=2709&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5] (Erişim tarihi: 2 Haziran 2025)
  • Yıldırım, B., & Şahin, F. (2019). Esping-Andersen’in refah devleti sınıflandırması ve makro sosyal hizmet uygulamaları temelinde Türkiye’nin konumu. OPUS International Journal of Society Researches, 11(18), 2525–2554.
  • Yuvalı, E. (2018). Hak temelli sosyal yardım ve klientalizm. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 2018(135), 383–404.
  • Yuvalı, E. (2020). Sosyal politika aracı olarak sosyal güvenlik kavramı. İş ve Hayat, 6(11), 46–74.
  • Zengin, O., & Altındağ, Ö. (2016). Bir insan hakları mesleği olarak sosyal hizmet. Toplum ve Sosyal Hizmet, 27(1), 179–190.
  • Zeybek, A. E. (2012). G-20 platformunda sosyal koruma ve Türkiye’de sosyal koruma tabanının genişletilmesine yönelik öneriler (Uzmanlık tezi). T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Dış İlişkiler ve Yurtdışı İşçi Hizmetleri Genel Müdürlüğü.

Effective Management of the Social Protection System through Social Assistance: Challenges and Strategies

Year 2025, Volume: 6 Issue: 1, 65 - 80, 30.06.2025
https://doi.org/10.61861/spshcd.1712971

Abstract

This study examines the effectiveness of social assistance, one of the fundamental components of social protection systems, from a rights-based approach and offers policy and practice-based recommendations for the transformation of the existing structure in Turkey. Social assistance systems are not merely temporary support mechanisms aimed at alleviating economic deprivation; they are also fundamental tools that enable individuals to achieve social integration, access to equal opportunities, and social citizenship rights. Therefore, the theoretical foundations of social assistance systems are examined in this study, with particular emphasis on the conceptual frameworks related to the concept of “need.” Furthermore, based on Esping-Andersen's classification of welfare states, Turkey's social assistance system is evaluated in comparison with liberal, corporatist, and social democratic models, revealing that the system has hybrid and mixed characteristics. Factors limiting the effectiveness of the social assistance system in the Turkish context were analyzed in terms of clientelist tendencies, institutional fragmentation, inadequate data infrastructure, transparency issues, and stigmatizing attitudes associated with social assistance. It is emphasized that all these problems not only prevent social assistance from becoming a structure that empowers individuals, but also weaken the principles of justice, participation, and accountability in social policy production. In this context, the study argues that transforming the social assistance system into a more comprehensive, sustainable, and rights-based structure will not only increase individual well-being but also contribute to reducing social inequalities, establishing social justice, and ensuring inclusive development.

Ethical Statement

This study was conducted solely using secondary data and does not involve any human participant data; therefore, it does not require ethical committee approval. The research was carried out in accordance with the principles of scientific research and publication ethics.

Supporting Institution

-

Thanks

-

References

  • Arkan, N., & Murat, G. (2021). Çalışma hayatında kadınlara yönelik sosyal koruma. Sosyal Güvenlik Dergisi, 11(1), 175–194. https://doi.org/10.32331/sgd.952575
  • Atatanır, H., & Karataş, K. (2020). Hak temelli yaklaşım bağlamında sivil toplum örgütlerinin sosyal yardımları: Ankara ve İstanbul örnekleri. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 48, 715–757. https://doi.org/10.21560/spcd.vi.585737
  • Atatanır, H., & Karataş, K. (2019). Yoksulluğa hak temelli yaklaşım. İnsan ve İnsan, 6(21), 453–475. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.494872
  • Balcı, S. (2023). Sosyal hizmetin sosyal güvenlik sistemindeki rolü: Sosyal hizmetler, sosyal yardımlar ve sosyal sigortalar. In Sosyal, insan ve idari bilimlerde öncü ve çağdaş yaklaşımlar (Bölüm). Duvar Yayınevi.
  • Barış, İ., & Ataman, E. (2019). Kamusal Sosyal Yardımlar: Türkiye-Almanya Örneği. ASEAD: Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6(2), 86–100.
  • Bulut, M. (2011). Sosyal güvenlik sistemlerinde sosyal yardım yaklaşımı ve Türkiye’de durum. Yardım ve Dayanışma Dergisi, 2(3), 57–64.
  • Bundesagentur für Arbeit. (2024). Arbeitslosengeld und Bürgergeld Informationen. [https://www.arbeitsagentur.de] (Erişim tarihi: 4 Nisan 2025)
  • Bundesministerium für Familie, Senioren, Frauen und Jugend (BMFSFJ). (2024). Kindergeld und Kinderzuschlag Informationen. [https://www.bmfsfj.de] (Erişim tarihi: 4 Nisan 2025)
  • Bundesministerium für Wohnen, Stadtentwicklung und Bauwesen (BMWSB). (2024). Wohngeldreform 2023/2024. [https://www.bmwsb.bund.de] (Erişim tarihi: 4 Nisan 2025)
  • Bundesministerium für Wohnen, Stadtentwicklung und Bauwesen. Wohngeld. [https://www.bmwsb.bund.de/Webs/BMWSB/DE/themen/stadt-wohnen/wohnraumfoerderung/wohngeld/wohngeld-node.html] (Erişim tarihi: 4 Nisan 2025)
  • Çetinkaya, Ş. (2012). Türkiye’de sosyal yardımlaşma müessesesi: Durum analizi, sorunlar ve çözüm önerileri (Yayımlanmamış doktora tezi). T.C. Dumlupınar Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Ana Bilim Dalı, Kütahya.
  • Çınar, M. C. (2013). Mobil teknolojilerin sosyal yardımlar alanında kullanılması (Uzmanlık yeterlilik tezi). T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı.
  • Çoğurcu, C. (2010). Stratejik planlama, stratejik yönetim ve sosyal yardımlaşma ve dayanışma genel müdürlüğünde sosyal yardım politikalarına yönelik gerçekleştirilen projeler. Yardım ve Dayanışma Dergisi, 1(2), 7–32.
  • Demirbilek, İ. (2024). İşgücü piyasasında dönüşüm ve sosyal koruma (1. basım). Türk Metal Sendikası Araştırma ve Eğitim Merkezi Yayınları.
  • Esenlikci, A. C., & Engin, M. A. (2021). Sosyal demokrat refah devletlerinde evrensel temel gelir: Finlandiya örneği. IBAD Sosyal Bilimler Dergisi, (9), 252–266. https://doi.org/10.21733/ibad.837065
  • Esping-Andersen, G. (1990). The three worlds of welfare capitalism. Princeton University Press. Försäkringskassan. Barnbidrag och flerbarnstillägg. [https://www.forsakringskassan.se/privatperson/foralder/barnbidrag-och-flerbarnstillagg] (Erişim tarihi: 2 Mayıs 2025)
  • Goffman, E. (2014). Damga: Örselenmiş kimliğin idare edilişi üzerine notlar (L. S. Ş. Geniş, Çev.). Heretik Yayıncılık.
  • Gümüş, İ. (2020). Esping-Andersen ve refah rejimi tartışmaları: Teorik bir değerlendirme. Ekonomi Maliye İşletme Dergisi, 3(1), 101–117. https://doi.org/10.46737/emid.753591
  • Günaydın, D. (2023). Sosyal dışlanma unsuru olarak sosyal yardım sistemleri: Utanç ve damgalamanın yeniden üretimi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 34(1), 185–207. https://doi.org/10.33417/tsh.1078984
  • Hatiboğlu Eren, B. (2016). Sosyal çalışma açısından insani ihtiyaçların değerlendirilmesine ilişkin modeller ve feminist katkılar. Toplum ve Sosyal Hizmet, 27(1), 161–178.
  • International Labour Organization (ILO). (2010). World social security report 2010/11: Providing coverage in times of crisis and beyond. International Labour Office. [https://www.ilo.org/wcmsp5/groups/public/---dgreports/---dcomm/---publ/documents/publication/wcms_146566.pdf] (Erişim Tarihi: 03 Mayıs 2025)
  • Işık Erol, S. (2019). Türk sosyal güvenlik sisteminde sosyal hizmetler (Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı tarafından gerçekleştirilen sosyal hizmet uygulamaları kapsamında). İksad Yayınları.
  • İştar Işıklı, E., & Yaşar, M. (2024). Gençlerin sosyal yardım ve sosyal güvenlikle ilgili görüşlerinin incelenmesi. Anasay, (30), 161–179. https://doi.org/10.33404/anasay.1499022
  • Karagöz, S. (2020). Türkiye’de sosyal devletin sosyal yardım bağlamında değerlendirilmesi. Ekonomi İşletme ve Maliye Araştırmaları Dergisi, 2(2), 146–169. https://doi.org/10.38009/ekimad.729715 Kaya, E. (2009). Yoksullukla mücadelede Avrupa’nın ve Türkiye’nin sosyal yardım modeli (Sosyal yardım uzmanlık tezi). T.C. Başbakanlık Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Genel Müdürlüğü.
  • Kılıç, R., & Çetinkaya, Ş. (2012). Türkiye’de yoksullukla mücadelede sosyal yardım stratejileri ve bir model önerisi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 34, 93–114.
  • Maguire-Jack, K., Johnson-Motoyama, M., & Parmenter, S. (2022). A scoping review of economic supports for working parents: The relationship of TANF, child care subsidy, SNAP, and EITC to child maltreatment. Aggression and Violent Behavior, 65, 101639. https://doi.org/10.1016/j.avb.2021.101639
  • Maslow, A. H. (1943). A theory of human motivation. Psychological Review, 50(4), 370–396. https://doi.org/10.1037/h0054346
  • Max-Neef, M. A. (1991). Human scale development: Conception, application and further reflections. The Apex Press.
  • Mosse, D. (2004). Power relations and poverty reduction. In Power, rights, and poverty: Concepts and connections (pp. 51–70). Overseas Development Institute.
  • Perera, C., Bakrania, S., Ipince, A., Nesbitt‐Ahmed, Z., Obasola, O., Richardson, D., Van de Scheur, J. & Yu, R. (2022). Impact of social protection on gender equality in low‐ and middle‐income countries: A systematic review of reviews. Campbell Systematic Reviews, 18(2), e1240. https://doi.org/10.1002/cl2.1240
  • Sarıipek, D. B. (2017). “İhtiyaç” kavramı ekseninde sosyal koruma: Temel ihtiyaçlar yaklaşımı. İnsan ve İnsan, 4(12), 43–65. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.313027
  • Sen, A. (1999). Development as freedom. Alfred A. Knopf.
  • Shue, H. (2020). Basic rights: Subsistence, affluence, and U.S. foreign policy (40th anniversary ed.). Princeton University Press.
  • Sözer, A. N. (2000). Türkiye’de sosyal yardımların yeniden yapılandırılmasına ilişkin bir değerlendirme. DPT Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, Sosyal Hizmetler ve Yardımlar Özel İhtisas Komisyonu, Sosyal Yardımlar Alt Komisyonu Raporu.
  • Şahin Duran, D., & Cenikli, E. (2021). Yoksullukla mücadelede bir kamu politikası olarak bütünleşik sosyal yardım sistemi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 46, 149–162. https://doi.org/10.30794/pausbed.948490
  • Şeker, F. (2009). Amartya Sen’in kapasite yaklaşımı. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (32), 259–280.
  • Şener, Ü. (2010). Yoksullukla mücadelede sosyal güvenlik, sosyal yardım mekanizmaları ve iş gücü politikaları. TEPAV Politika Notu, 2, 22.
  • Şenkal, A. (2021). Sosyal korumada küresel boyutlar: Sorunlar ve temel tartışmalar. İnsan ve İnsan, 8(30), 13–28. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.975449
  • T.C. Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. (2023). Faaliyet raporu 2023. [https://www.aile.gov.tr/media/160427/faaliyet-raporu-2023.pdf] (Erişim tarihi: 2 Ocak 2025) Tekindal, M. (2018). Türkiye’de sosyal yardımların yapısal işlevsel yaklaşıma göre analizi. Toplum ve Sosyal Hizmet, 29(2), 335–362.
  • Türkiye Cumhuriyeti Anayasası. (1982). Türkiye Cumhuriyeti Anayasası [T.C. Resmî Gazete, 9 Kasım 1982, Sayı: 17863]. [https://www.mevzuat.gov.tr/mevzuat?MevzuatNo=2709&MevzuatTur=1&MevzuatTertip=5] (Erişim tarihi: 2 Haziran 2025)
  • Yıldırım, B., & Şahin, F. (2019). Esping-Andersen’in refah devleti sınıflandırması ve makro sosyal hizmet uygulamaları temelinde Türkiye’nin konumu. OPUS International Journal of Society Researches, 11(18), 2525–2554.
  • Yuvalı, E. (2018). Hak temelli sosyal yardım ve klientalizm. Türkiye Barolar Birliği Dergisi, 2018(135), 383–404.
  • Yuvalı, E. (2020). Sosyal politika aracı olarak sosyal güvenlik kavramı. İş ve Hayat, 6(11), 46–74.
  • Zengin, O., & Altındağ, Ö. (2016). Bir insan hakları mesleği olarak sosyal hizmet. Toplum ve Sosyal Hizmet, 27(1), 179–190.
  • Zeybek, A. E. (2012). G-20 platformunda sosyal koruma ve Türkiye’de sosyal koruma tabanının genişletilmesine yönelik öneriler (Uzmanlık tezi). T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Dış İlişkiler ve Yurtdışı İşçi Hizmetleri Genel Müdürlüğü.
There are 45 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Social Work (Other)
Journal Section Reviews
Authors

İsmet Galip Yolcuoğlu 0000-0003-3294-7015

Fatma Türkan Özırmak 0000-0003-0408-5251

Publication Date June 30, 2025
Submission Date June 3, 2025
Acceptance Date June 30, 2025
Published in Issue Year 2025 Volume: 6 Issue: 1

Cite

APA Yolcuoğlu, İ. G., & Özırmak, F. T. (2025). SOSYAL KORUMA SİSTEMİNİN SOSYAL YARDIMLARLA ETKİLİ YÖNETİMİ: SORUNLAR VE STRATEJİLER. Sosyal Politika Ve Sosyal Hizmet Çalışmaları Dergisi, 6(1), 65-80. https://doi.org/10.61861/spshcd.1712971