Abstract
Seküler kültürün şekillendirdiği modern yaşamda giderek artan bir popülerlik kazanan manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri, bireyin manevi ve psikolojik ihtiyaçlarını anlama ve destekleme noktasında önemli bir işlev üstlenmektedir. Türkiye’de manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri, Batı toplumlarına kıyasla daha yakın bir tarihte kurumsal gündeme taşınmış olmakla birlikte, bu alanda gerçekleştirilen akademik çalışmalar, disiplinin teorik çerçevesinin oluşmasına, metodolojik çeşitliliğinin artmasına ve kurumsal yapılar içinde işlevsel hale gelmesine anlamlı katkılar sunmuştur. Bu gelişmeler sonucunda, manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri kurumsal düzlemde sis-tematik biçimde sunulmaya başlanmıştır. Bu makale, manevi danışmanlık ve rehberlik ile varoluşçu psikoloji arasındaki etkileşim potansiyelini keşfederek manevi danışmanlık ve rehberlik ekolü olarak varoluşçu psikolojinin imkânını analiz etmeyi amaçlamaktadır. Varoluşçu psikoloji, bireyin varoluşsal sorgulamalarına ve yaşamın anlamına odaklanan bir psikoloji ekolü olup amaç, anlam arayışı, öz-değer ve özsaygı, özgürlük ve sorumluluk gibi temel kavramları ön plana çıkarmaktadır. Manevi danışmanlık ve rehberlik ise bireyin yaşamının manevi boyutlarına destek sunarak kişisel gelişimi hedefleyen bir disiplindir. Sözü edilen kesişim noktalarına odaklanan bu makale, manevi danışmanlık ve rehberlik alanının varoluşsal psikoloji ekolüyle paylaştığı ortak yönleri vurgulamaktadır. Makale kapsamında, ilk olarak manevi danışmanlık ve rehberlik tanımlanarak bu disiplinin tema-tik alanları incelenmiştir. Ardından varoluşçu psikolojiye giriş yapılmış ve bu yaklaşımın tematik konuları ele alınmıştır. Son olarak, manevi danışmanlık ve rehberlik ile varoluşçu psikolojinin ortak ilgi alanları ve varoluşçu psikolojinin manevi danışmanlık ve rehberlik ekolü olarak potansiyeli analiz edilmeye çalışılmıştır. Makalede sonuç olarak; (i) varoluşçu psikolojinin manevi danışmanlık ve rehberlik alanında bireyin yaşam amacı ve anlam arayışını desteklemede etkili ve işlevsel bir kuramsal zemin sunduğu; (ii) bu yaklaşımın, bireyin öznel yaşantılarına odaklanarak yaşamın anlamını keşfetme sürecine rehberlik etme potansiyeline sahip olduğu; (iii) varoluşçu psikolojinin uygulanmasının, bireyin kendi değerleri, inançları ve yaşam hedeflerine yönelmesini sağlayarak kişisel gelişim ve içsel bütünlük süreçlerini teşvik ettiği; (iv) varoluşçu yaklaşımın, bireylerin kendi inanç sistemleri ve değer dünyalarıyla tutarlı bir yaşam sürmelerine katkı sağlayarak manevi danışmanlık ve rehberlik alanına anlamlı bir teorik-ekolsel imkân sunduğu tespit edilmiştir.
Keywords
Manevi danışmanlık ve rehberlik Varoluşçu psikoloji Anlam arayışı Özgürlük Sorumluluk Varoluşsal kaygı
References
- Aydın, C. (2015). İnsanın anlam arayışı ile yeniçağ inanışları arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Can, M. (2023). Varoluşçu psikoloji bağlamında manevi danışmanlık süreci. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bursa: Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Çelik, G. (2018). Varoluşçu felsefeleri, varoluşçu terapi ve sosyal hizmet. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(3), 417-439.
- Çoşkun, F. (2022). Dünden bugüne manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri. İlahiyat Akademik Araştırmalar Yıllığı, 5, 71-91.
- Demir, V. (2018). Varoluşçu yaklaşıma dayalı grup terapisinin bireylerin ruhsal belirti düzeylerine etkisi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 149-167.
- Dilan, H. & Kayıklık, H. (2022). Manevi danışmanlıkta varoluşçu psikoterapi tekniği. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 6, 39-66.
- Dilan, H. (2019). Manevi danışmanlık ve varoluşçu psikoterapi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Doğan, M. (2017). Hastane örneği üzerinden manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetlerine genel bir bakış. Cumhuriyet İlahiyat Dergisi, 2, 1267-1304.
- Ekşi, H. & Kaya, Ç. (2016). Manevi yönelimli psikolojik danışma. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- Frankl, V. E. (2023). Hayatın anlamı ve psikoterapi. (Çev. V. Atayman). Ankara: Say Yayınları.
- Geçtan, E. (1974). Varoluşçu psikolojinin temel ilkeleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 7(1), 13-17.
- Göcen, G. (2022). Kavram atlası: Din psikoloji-I. Ankara: Gazi Kitabevi.
- Gül, M. E. & Şentürk, H. (2021). Türkiye’de manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetlerine genel bir bakış. Uşak İslami İlimler Fakültesi Dergi-si, 1(2), 115-133.
- Güvenç, E. (2022). Manevi danışmanlığın felsefi temelleri. (Yayımlanmış Doktora Tezi). Bursa: Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Ilgar, M. Z. & Ilgar, S. C. (2019). Varoluşçu psikolojik danışma ve psikoterapi: Teori ve pratiği. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 23(1), 193-220.
- İlk, G. & Bilici, M. (2020). Viktor Frankl ile varoluşçu psikolojide din ve maneviyat. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(17), 45-62.
- Kocaoğlu, M. (2023). Türkiye’de manevi danışmanlığın alanları ve psikolojik danışma becerileri perspektifinden yerinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Koç, M. (2012). Manevi-[psikolojik] danışmanlık ile ilgili Batı’da yapılan bilimsel çalışmaların tarihi ve literatürü (1902-2010) üzerine bir araştırma-I. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12(2), 201-237.
- Koç, M. (2021). Diyanet İşleri Başkanlığı’nın öğrenci yurtları ve gençlik merkezlerindeki manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri (2013-2021): Sınırlılıklar ve bir eğitim programı önerisi. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 3, 135-201.
- Koçak, R. & Gökler, R. (2008). Varoluşçu yaklaşımda psikolojik danışma ve gruba uygulanışı. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 3(2), 91-107.
- Maslow, A. (2023). İnsan olmanın psikolojisi. (Çev. O. Gündüz). İstanbul: Kuraldışı Yayıncılık.
- Merter, M. (2021). Dokuz yüz katlı insan. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- Özdoğan, Ö. (2006). İnsanı anlamaya yönelik bir yaklaşım: Pastoral psikoloji. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 47(2), 127-141.
- Özkan, A. (2019). Manevi danışmanlıkta kullanılan kavramlar ve pratikteki algısı. [içinde] Manevi Danışmanlık ve Rehberlik: Farklı Alanlar-dan Araştırma Bulguları ve Değerlendirmeler. (ss. 45-98). Ed. A. Ayten. İstanbul: Dem Yayınları.
- Parlak, S. (2016). Manevi danışmanlığın gelişimi. [içinde] Manevi Yönelimli Psikoterapi ve Psikolojik Danışma. (ss. 27-46). Ed. H. Ekşi. & Ç. Kaya. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- Peçenek, M. A. (2019). Manevi danışmanlık ve rehberlik I-II. Akademik Platform. 104-113.
- Söylev, Ö. F. (2015). Psikolojik yardım hizmetleri bağlamında Türkiye’de dini danışma ve rehberlik. İslam Medeniyeti Araştırma Dergisi, 1(2), 287-308.
- Tanhan, F. & Arı, F. (2006). Üniversite öğrencilerinin ölüme verdikleri tepkileri ve öğrenim gördükleri program açısından ölüm kaygısı düzeyleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 34-43.
- Taşçı, F. & Bilge, Y. (2021). Anlam arayışı ve psikopatoloji: Varoluşsal öfke ve savunma mekanizmalarının psikolojik belirtilerle ilişkilerinin incelenmesi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 10(2), 1561-1579.
- Temiz, R. & Var, E. Ç. (2020). Beliren yetişkinlerin yaşam görüşünün varoluşçu bakış açısıyla incelenmesi. Türkiye Sağlık Bilimleri ve Araştırma Dergisi, 3(1), 19-33.
- Tosun, Ü. & Nural, A. (2023). Manevi danışmanlık ile hümanist psikoloji arasındaki ilişki. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 7, 101-118.
- Tülüce, H. A. (2022). Bireysellik ve toplumsallık bağlamında modern bireyin anlam arayışı. Üniversite Araştırmaları Makalesi Dergisi, 5(3), 305-312.
- Ulu, M. (2018). Hayatı anlamlandırma ile kişilik özellikleri arasındaki ilişki üzerine. Bilimname, 2(36), 165-187.
- Usta, E. Y. (2018). Hayatın anlam algısı ve psikolojik dayanıklılık düzeyi arasındaki ilişkinin analizi (İstanbul ili, Üsküdar ilçesi, resmi liselerde görev yapan öğretmenler örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Uzgur, M. (2023). Manevi danışmanlık ve rehberlik perspektifinden nefs psikolojisinde kutsal toprak deneyimi. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 8, 111-140.
- Wulff, D. M. (2006). Transpersonel (benötesi) psikoloji. (Çev. S. Uysal. & A. U. Mehmedoğlu). Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 31, 243-254.
- Yalom, İ. (2011). Varoluşçu psikoterapi. İstanbul: Kabalcı Yayınları.
- Yaman, N. (2016). Manevi temelli bütüncül psikolojik danışmanlık. [içinde] Manevi Yönelimli Psikoterapi ve Psikolojik Danışma. (ss. 83-98). Ed. H. Ekşi. & Ç. Kaya. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- Yaman, N. (2019). Terapötik süreçte maneviyat: Ruh sağlığı alanı çalışanlarının değerlendirmeleriyle ülkemizden örnekler. [içinde] Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Farklı Alanlardan Araştırma Bulguları ve Değerlendirmeler (ss. 17-44). Ed. A. Ayten. İstanbul: Dem Yayınları.
- Yiğit, Y. (2023). Yüksek din öğretiminin manevi sağlık ve hayata yönelim üzerine etkisi: Iğdır Üniversitesi İlahiyat Fakültesi örneği. Harran İlahiyat Dergisi, 50, 119-140.
- Yüceol, N. (2020). Maslow’un gözünden ‘kendini gerçekleştiren insan’. Yıldız Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(1), 84-91.
Abstract
In contemporary life shaped by secular culture, spiritual counseling and care services have gained increasing prominence, playing a critical role in addressing and supporting individuals' spiritual and psychological needs. Although the institutionalization of these services in Türkiye has occurred more recently than in Western societies, academic research in the field has significantly contributed to the development of its theoretical foundations, the diversification of its methodologies, and its functional integration within formal institutions. Consequently, spiritual counseling and care services have increasingly been delivered in a systematic and organized manner within structured settings. This article aims to explore the potential interplay between spiritual counseling and care and existential psychology, and to assess the viability of existential psychology as a foundational theoretical framework for the field. Existential psychology, which centers on individuals’ existential inquiries and their search for meaning in life, emphasizes core concepts such as purpose, the search for meaning, self-worth, autonomy, freedom, and responsibility. Similarly, spiritual counseling and care is a discipline focused on supporting personal development by helping individuals navigate the spiritual dimensions of their lives. By focusing on these intersections, this study highlights the shared concerns and thematic alignments between existential psychology and spiritual counseling and care. The article begins by defining spiritual counseling and care and examining its key thematic domains. It then introduces existential psychology, outlining its principal concepts. Finally, it analyzes the overlapping areas of concern between the two disciplines and evaluates the potential of existential psychology to serve as a viable theoretical framework within the domain of spiritual counseling and care. The findings of this study suggest the following: (i) Existential psychology offers an effective and functional theoretical basis for supporting individuals in their quest for meaning and purpose within the context of spiritual counseling and care; (ii) By prioritizing subjective experience, the existential perspective has the potential to guide individuals in their personal journeys toward discovering meaning in life; (iii) The application of existential psychology encourages self-reflection on one’s values, beliefs, and life goals, thereby fostering personal growth; (iv) The existential approach con-tributes meaningfully to spiritual counseling and care by helping in-dividuals lead lives aligned with their own belief systems and value structures.
Keywords
Spiritual counseling and care Existential psychology Search for meaning Freedom Responsibility Existential anxiety
References
- Aydın, C. (2015). İnsanın anlam arayışı ile yeniçağ inanışları arasındaki ilişki. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Samsun: Ondokuz Mayıs Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Can, M. (2023). Varoluşçu psikoloji bağlamında manevi danışmanlık süreci. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Bursa: Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Çelik, G. (2018). Varoluşçu felsefeleri, varoluşçu terapi ve sosyal hizmet. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(3), 417-439.
- Çoşkun, F. (2022). Dünden bugüne manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri. İlahiyat Akademik Araştırmalar Yıllığı, 5, 71-91.
- Demir, V. (2018). Varoluşçu yaklaşıma dayalı grup terapisinin bireylerin ruhsal belirti düzeylerine etkisi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(11), 149-167.
- Dilan, H. & Kayıklık, H. (2022). Manevi danışmanlıkta varoluşçu psikoterapi tekniği. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 6, 39-66.
- Dilan, H. (2019). Manevi danışmanlık ve varoluşçu psikoterapi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Adana: Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Doğan, M. (2017). Hastane örneği üzerinden manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetlerine genel bir bakış. Cumhuriyet İlahiyat Dergisi, 2, 1267-1304.
- Ekşi, H. & Kaya, Ç. (2016). Manevi yönelimli psikolojik danışma. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- Frankl, V. E. (2023). Hayatın anlamı ve psikoterapi. (Çev. V. Atayman). Ankara: Say Yayınları.
- Geçtan, E. (1974). Varoluşçu psikolojinin temel ilkeleri. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 7(1), 13-17.
- Göcen, G. (2022). Kavram atlası: Din psikoloji-I. Ankara: Gazi Kitabevi.
- Gül, M. E. & Şentürk, H. (2021). Türkiye’de manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetlerine genel bir bakış. Uşak İslami İlimler Fakültesi Dergi-si, 1(2), 115-133.
- Güvenç, E. (2022). Manevi danışmanlığın felsefi temelleri. (Yayımlanmış Doktora Tezi). Bursa: Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Ilgar, M. Z. & Ilgar, S. C. (2019). Varoluşçu psikolojik danışma ve psikoterapi: Teori ve pratiği. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 23(1), 193-220.
- İlk, G. & Bilici, M. (2020). Viktor Frankl ile varoluşçu psikolojide din ve maneviyat. İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(17), 45-62.
- Kocaoğlu, M. (2023). Türkiye’de manevi danışmanlığın alanları ve psikolojik danışma becerileri perspektifinden yerinin değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Koç, M. (2012). Manevi-[psikolojik] danışmanlık ile ilgili Batı’da yapılan bilimsel çalışmaların tarihi ve literatürü (1902-2010) üzerine bir araştırma-I. Çukurova Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 12(2), 201-237.
- Koç, M. (2021). Diyanet İşleri Başkanlığı’nın öğrenci yurtları ve gençlik merkezlerindeki manevi danışmanlık ve rehberlik hizmetleri (2013-2021): Sınırlılıklar ve bir eğitim programı önerisi. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 3, 135-201.
- Koçak, R. & Gökler, R. (2008). Varoluşçu yaklaşımda psikolojik danışma ve gruba uygulanışı. Sosyal Bilimler Araştırma Dergisi, 3(2), 91-107.
- Maslow, A. (2023). İnsan olmanın psikolojisi. (Çev. O. Gündüz). İstanbul: Kuraldışı Yayıncılık.
- Merter, M. (2021). Dokuz yüz katlı insan. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- Özdoğan, Ö. (2006). İnsanı anlamaya yönelik bir yaklaşım: Pastoral psikoloji. Ankara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 47(2), 127-141.
- Özkan, A. (2019). Manevi danışmanlıkta kullanılan kavramlar ve pratikteki algısı. [içinde] Manevi Danışmanlık ve Rehberlik: Farklı Alanlar-dan Araştırma Bulguları ve Değerlendirmeler. (ss. 45-98). Ed. A. Ayten. İstanbul: Dem Yayınları.
- Parlak, S. (2016). Manevi danışmanlığın gelişimi. [içinde] Manevi Yönelimli Psikoterapi ve Psikolojik Danışma. (ss. 27-46). Ed. H. Ekşi. & Ç. Kaya. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- Peçenek, M. A. (2019). Manevi danışmanlık ve rehberlik I-II. Akademik Platform. 104-113.
- Söylev, Ö. F. (2015). Psikolojik yardım hizmetleri bağlamında Türkiye’de dini danışma ve rehberlik. İslam Medeniyeti Araştırma Dergisi, 1(2), 287-308.
- Tanhan, F. & Arı, F. (2006). Üniversite öğrencilerinin ölüme verdikleri tepkileri ve öğrenim gördükleri program açısından ölüm kaygısı düzeyleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 4(2), 34-43.
- Taşçı, F. & Bilge, Y. (2021). Anlam arayışı ve psikopatoloji: Varoluşsal öfke ve savunma mekanizmalarının psikolojik belirtilerle ilişkilerinin incelenmesi. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 10(2), 1561-1579.
- Temiz, R. & Var, E. Ç. (2020). Beliren yetişkinlerin yaşam görüşünün varoluşçu bakış açısıyla incelenmesi. Türkiye Sağlık Bilimleri ve Araştırma Dergisi, 3(1), 19-33.
- Tosun, Ü. & Nural, A. (2023). Manevi danışmanlık ile hümanist psikoloji arasındaki ilişki. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 7, 101-118.
- Tülüce, H. A. (2022). Bireysellik ve toplumsallık bağlamında modern bireyin anlam arayışı. Üniversite Araştırmaları Makalesi Dergisi, 5(3), 305-312.
- Ulu, M. (2018). Hayatı anlamlandırma ile kişilik özellikleri arasındaki ilişki üzerine. Bilimname, 2(36), 165-187.
- Usta, E. Y. (2018). Hayatın anlam algısı ve psikolojik dayanıklılık düzeyi arasındaki ilişkinin analizi (İstanbul ili, Üsküdar ilçesi, resmi liselerde görev yapan öğretmenler örneği). (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Uzgur, M. (2023). Manevi danışmanlık ve rehberlik perspektifinden nefs psikolojisinde kutsal toprak deneyimi. Türk Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Dergisi, 8, 111-140.
- Wulff, D. M. (2006). Transpersonel (benötesi) psikoloji. (Çev. S. Uysal. & A. U. Mehmedoğlu). Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 31, 243-254.
- Yalom, İ. (2011). Varoluşçu psikoterapi. İstanbul: Kabalcı Yayınları.
- Yaman, N. (2016). Manevi temelli bütüncül psikolojik danışmanlık. [içinde] Manevi Yönelimli Psikoterapi ve Psikolojik Danışma. (ss. 83-98). Ed. H. Ekşi. & Ç. Kaya. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
- Yaman, N. (2019). Terapötik süreçte maneviyat: Ruh sağlığı alanı çalışanlarının değerlendirmeleriyle ülkemizden örnekler. [içinde] Manevi Danışmanlık ve Rehberlik Farklı Alanlardan Araştırma Bulguları ve Değerlendirmeler (ss. 17-44). Ed. A. Ayten. İstanbul: Dem Yayınları.
- Yiğit, Y. (2023). Yüksek din öğretiminin manevi sağlık ve hayata yönelim üzerine etkisi: Iğdır Üniversitesi İlahiyat Fakültesi örneği. Harran İlahiyat Dergisi, 50, 119-140.
- Yüceol, N. (2020). Maslow’un gözünden ‘kendini gerçekleştiren insan’. Yıldız Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(1), 84-91.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Psychology of Religion |
| Journal Section | Research Articles |
| Authors | |
| Early Pub Date | June 23, 2025 |
| Publication Date | June 30, 2025 |
| Submission Date | July 15, 2024 |
| Acceptance Date | March 31, 2025 |
| Published in Issue | Year 2025 Issue: 11 |
Turkish Journal for the Spiritual Counselling and Care (TJSCC) is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License (CC BY NC).