Research Article
BibTex RIS Cite

THE REFLECTION OF THE DISSOLUTION AND DETERIORATION OF THE FAMILY INSTITUTION IN DAYTIME PROGRAMS DUE TO THE INFLUENCE OF SOCIAL MEDIA: THE CASE OF THE “ESRA EROL’DA” SHOW

Year 2025, Volume: 15 Issue: 3, 892 - 908, 01.07.2025

Esma Sancar

https://doi.org/10.7456/tojdac.1674080

Abstract

Social media has become one of the most important communication media of the digital age. This digital medium, which penetrates every aspect of our lives, also shows its effect on family relationships, the smallest unit of society. In this study, it is aimed to examine how family relationships, which have deteriorated due to the use of social media in the digital age, are represented in daytime programs. The population of the study consists of daytime programs about family relationships in Turkey. Representing this universe, “Esra Erol'da”, the most watched daytime program in our country in 2024, was selected as a sample. All episodes of the program, which constitutes the sample, covering a period of 4 months between 2 September-31 December 2024, were analysed using the content analysis method within the scope of case study, one of the qualitative research designs. In the events encountered in these episodes, the themes that cause the deterioration of family relationships through social media and the frequency of repetition were tried to be determined. With the data obtained as a result of the research, 5 different categories named "infidelity, violence, fraud, unhappy marriages and parental exposure" were reached. By explaining the categories obtained within the framework of Gerbner's cultivation theory, it can be concluded that social media today plays an intermediary role in the deterioration and dissolution of family relationships and the events within the scope of these categories are repeatedly processed in daytime programs and replanted in the public consciousness.

Keywords

Social media digital society cultivation theory daytime programs family relationship

References

  • Akyüz, O., & Meder, M. (2020). An Assessment on the ‘daytime zone’ tv programs of 2019. Nişantası University Journal of Social Sciences, 8(2), 125–131.
  • Amedie, J. (2015). The impact of social media on society. Pop Culture Intersection, 9(3), 1–19. https://scholarcommons.scu.edu/engl_176/2
  • Arıbaş, A. N., & Özşahin, F. (2022). İş yaşamında yalnızlığın sosyal medya bağımlılığına etkisinin incelenmesi [Investigation of the effect of loneliness in business life on social media addiction of employees]. Journal of Faculty of Economics and Administrative Sciences, 14(1), 37–46. https://doi.org/10.52791/aksarayiibd.992255
  • Atabek, G. Ş., & Atabek, Ü. (2007). Medya metinlerini çözümlemek [Analyzing media texts]. Siyasal Kitabevi.
  • Bakan, U., & Bakan, U. (2017). Facebook’ta aile ilişkileri ve sosyal medya adanmışlığına yönelik bir içerik analizi [A content analysis for the investigation of family relationship and social media engagement on facebook]. Mehmet Akif Ersoy University Journal of Social Sciences Institute, 9(20), 54–68. https://doi.org/10.20875/makusobed.284457
  • Bardak, F., & Alkar, Ö. Y. (2016). Üniversite öğrencilerinin sosyal ağları kullanım amaçlarına göre internet bağımlılığı ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [An examination of the relation between the level of loneliness and internet addiction with regard of the purpose. Journal of Dependence, 17(2), 55–65.
  • Body, D. (2008). Why youth (heart) social network sites: The role of networked publics in teenage social life. In Youth, Identity, and Digital Media (pp. 119–142). MIT Press.
  • Body, D. M., & Ellison, N. B. (2007). Social network sites: Definition, history and scholarship. Journal of Computer-Mediated Communication, 13(1), 1–11.
  • Çakar, Y., & Yengin, D. (2024). İletişim aracı olarak telefonda konuşma alışkanlıklarının telefobi ve nomofobi üzerinden karşılaştırılarak incelenmesi [Examination of speaking habits on the phone as a communication tool by comparing telephonia and nomophia]. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 12(3), 1252–1282. https://doi.org/10.19145/e-gifder.1506486
  • Çakır, Ü. (2010). Televizyon ve toplum: Türkiye’de medya tarihi[Television and society: The history of media in Turkey]. Beta Yayınları.
  • Çakmak, S., & Müezzin, E. E. (2018). Sosyal medya kullanımının iletişim becerileriyle ilişkisinin incelenmesi[Research about the relation of social media consumption with communication skills]. Yeni Medya Elektronik Dergi, 2(3), 196–203.
  • Çalışkan, M., & Mencik, Y. (2015). Değişen dünyanın yeni yüzü: Sosyal medya [The new face of a changing world: social media]. Akademik Bakış Dergisi, 50, 254–277.
  • Çimke, S., Gürkan, D. Y., & Polat, S. (2018). Child rights neglect in social media: Sharenting. JCP, 16(2), 261–267.
  • Couldry, N., & Hepp, A. (2017). The mediated construction of reality. UK: Polity Press.
  • Denizci, M. (2009). Bilişim toplumu bağlamında internet olgusu ve sosyopsikolojik etkileri [The internet phenomenon in the context of the information society and its socio-psychological effects]. Marmara İletişim Dergisi, 15, 47–69.
  • Dijital 2024. (2024). https://datareportal.com/reports/digital-2024-turkey
  • Dilber, F. (2019). Aile içi iletişimde sosyal medya: Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi öğrencileri üzerine bir araştırma [Social media in domestic communication: A review on the students of Karamanoğlu Mehmetbey University]. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33, 334–381. https://doi.org/10.14520/adyusbd.596980
  • Duygulu, S. (2019). Sosyal medyada çocuk fotoğrafı paylaşımlarının mahremiyet ihlali ve çocuk istismarı açısından değerlendirilmesi [Evaluation of child picture sharing in social media by parents with respect to privacy violation and child abuse]. TRT Akademi, 4(8), 428–487.
  • Eichenberg, C., Huss, J., & Küsel, C. (2017). From online dating to online divorce: An overview of couple and family relationships shaped through digital media. Contemporary Family Therapy, 39(4), 249–260. https://doi.org/10.1007/s10591-017-9434-x
  • Erdoğan, İ. (1998). Gerbner’in ekme tezi ve anlattığı öyküler üzerine bir değerlendirme [An evaluation on gerbner’s cultivation thesis and the stories he told]. Kültür ve İletişim, 1(2), 149–180.
  • Erol, V. (2022). Sosyal medyanın Türk Aile Yapısı’na etkisi [The effect of social media on Turkish Family Structure]. Journal of Social and Economic Research, 24(43), 1127–1139.
  • Ertürk, A. (2015). Televizyon programlarının toplumsal etkileri [The social impacts of television programs]. Siyasal Kitabevi.
  • Fiske, J. (1990). Introduction to communication studies. Bilim ve Sanat Yayınları. https://www.docdroid.net/uwzx/john-fiske-iletisim-calismalarina-giris-pdf#page=13
  • Gerbner, G. (1969). Dimensions of violence in television drama. In R. K. Baker & S. J. Ball (Eds.), Violence in Media (pp. 311–340). Government Printing Office.
  • Gerbner, G. (1998). Cultivation analysis: An overview. Mass Communication and Society, 1(3–4), 175–194. https://doi.org/10.1080/15205436.1998.9677855
  • Gerbner, G. (2004). Medyaya karşı [Against the mainstream]. Ayrıntı Yayınları.
  • Gerbner, G., Gross, L., Jackson‐Beeck, M., Jeffries‐Fox, S., & Signorielli, N. (1977). One more time: An analysis of the CBS “final comments on the violence profile”. Journal of Broadcasting, 21(3), 297–303. https://doi.org/10.1080/08838157709363839
  • Gerbner, G., Gross, L., Morgan, M., Signorelli, N., & Shanahan, J. (2001). Growing up with television cultivation processes. In J. Bryant & Z. Dolf (Eds.), Media Effects: Advanced in Theory and Research. https://www.researchgate.net/publication/310842660_Growing_up_with_television_Cultivation_processes
  • Gerbner, G., Gross, L., Signorielli, N., & Morgan, M. (1980). Television violence, victimization, and power. American Behavioral Scientist, 23(5), 705–716.
  • Gökçe, B. (2001). Bilişim toplumundan ne bekliyoruz, bu yönde ne yapıyoruz? [What do we expect from the information society? What are we doing in this direction?]. Bilişim Toplumuna Giderken Psikoloji, Sosyoloji ve Hukukta Etkiler Sempozyumu.
  • Güleç, V. (2018). Aile ilişkilerinin sosyal medya ile birlikte çöküşü [The collapse of family relationships with social media]. Yeni Medya Elektronik Dergi, 105–120(2), 1. https://doi.org/0.17932/IAU.EJNM.25480200.2018.2/2.105-120
  • Gülnar, B., & Öztat, F. (2020). Aile içi yüz yüze iletişim, internet ve sosyal medya kullanım ilişkisi [A relationship between face-to-face communication within the family, internet and social media use]. E-Kurgu, 28(1), 31–42.
  • Güngör, N. (2022). İletişim kuramlar yaklaşımlar [Communication theories and approaches] (6thedition ed.). Siyasal Kitabevi.
  • Hall, A. (2003). Reading realism: Audiences’ evaluations of the reality of media texts. Journal of Communication, 53(4), 624–641. https://doi.org/10.1111/j.1460-2466.2003.tb02914.x
  • Hawkins, R. P., & Pingree, S. (1982). Television’s influence on social utility. In D. Pearl, L. Bouthilet, & J. Lazar (Eds.), Television and behavior: Ten years of scientific progress and implications for the 80’s: Vol. 2. Technical reviews (pp. 224–247). National Institute of Mental Health.
  • Hazar, M. (2011). Sosyal medya bağımlılığı-Bir alan çalışması [Social media addiction - A field study]. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 32, 151–175.
  • Hertlein, K. M., Chang, J., VanYperen, A., Fatkin, K., & Nakamura, S. (2022). Experiences after infidelity via internet communication: Surveillance, ambivalence, and termination. Sexual and Relationship Therapy, 37(4), 537–556. https://doi.org/10.1080/14681994.2021.1907568
  • İnan Kaya, G. (2021). Dijital çağda çocuk yetiştirme ve eğitim: Değişen roller [Parenting and education in digital era: Changing roles]. İnsan ve İnsan Dergisi. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.819184
  • Kalaman, S., & Çelik, F. (2019). Türkiye’deki evli bireylerin sosyal medya kullanımlarının evlilikleri üzerine etkisi: Nitel bir araştırma. OPUS-Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19), 424–453. https://doi.org/10.26466/opus.589684
  • Kaplan, A. M., & Michael, H. (2010). Users of the World, Unite! The Challenges and Opportunities of Social Media. Business Horizons, 53(1), 59–68.
  • Kaya, M. M., & Şakiroğlu, M. (2023). Factors Affecting Online Infidelity: A Review. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 15(1), 29–37. https://doi.org/10.18863/pgy.1070731
  • Kır Elitaş, S. (2020). Sosyal medyanın toplumsal dönüştürücülüğü: Sosyal medya kullanan ergenlerin aile içi iletişim süreçlerine katılım düzeyleri üzerine nicel bir araştırma [Social transformation of social media: A quantitative research on the participation levels of adolesce. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(30), 2616–2632. https://doi.org/10.26466/opus.777748
  • Köker, E. (2007). Kadınların medyadaki hak ihlalleriyle baş etme stratejileri [Women’s Strategies for Coping with Rights Violations in the Media]. In S. Alankuş (Ed.), Kadın Odaklı Habercilik. IPS İletişim Vakfı Yayınları.
  • Krippendorff, K. (2022). Content Analysis: An Introduction to Its Methodology. SAGE Publications, Inc.
  • Kuladeiraj, J. (2014). Impact of Soial Media On The Lifestyle of Youth. International Journal of Techical Research and Applications, 2(8), 22–28.
  • Littlejohn, S. W., & Foss, K. A. (2009). Encyclopedia of communication theory. Sage Publications. https://teddykw2.wordpress.com/wp-content/uploads/2013/10/encyclopedia-of-communication-theory.pdf
  • McLuhan, M. (1965). Understanding Media The Extensions of Man. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://designopendata.wordpress.com/wp-content/uploads/2014/05/understanding-media-mcluhan.pdf
  • Mileham, B. L. A. (2007). Online infidelity in Internet chat rooms: an ethnographic exploration. Computers in Human Behavior, 23(1), 11–31. https://doi.org/10.1016/j.chb.2004.03.033
  • Morgan, M. (1990). International cultivation analysis. In N. Signorielli & M. Morgan (Eds.), Cultivation analysis: New directions in media effects research (pp. 225–248). Sage Publications.
  • Özçetin, B. (2021). Kitle iletişim kuramları [Mass communication theories]. İletişim Yayınları.
  • Özer, Ö. (2021). An evaluation of cultivation theses in terms of main features of cultivation theory in Turkey. TALID, 19(38), 591–608.
  • Özgüven, İ. E. (2001). Ailede iletişim ve yaşam [Communication and life in the family]. PDREM Yayınları.
  • Pariser, E. (2011). The filter bubble: What the Internet is hiding from you. NY: Penguin Press.
  • Procentese, F., Gatti, F., & Di Napoli, I. (2019). Families and social media use: The role of parents’ perceptions about social media impact on family systems in the relationship between family collective efficacy and open communication. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(24), 5006. https://doi.org/10.3390/ijerph16245006
  • Rahayu, A., Shaleh, A. R., & Marliani, R. (2021). The effect of work-life and social media balances on Moslem Family Teachers in pandemic time. Psikis : Jurnal Psikologi Islami, 7(2), 169–179. https://doi.org/10.19109/psikis.v7i2.8247
  • Ramnarain, Y., & Govender, K. K. (2013). The relationship among certain youths’ demographic variables and their social media browsing behaviour. African Journal of Business Management, 7(25), 2495–2499.
  • RTÜK. (2014). Yayınlarda program türleri kod, tanım ve sınıflandırmaları [Program types in broadcasts: codes, definitions and classifications]. https://arsivdosya.rtuk.gov.tr/assets/Icerik/Download/BilgiMerkezi/Program Türleri Kod Kitapçığı.pdf?download=true
  • Sancar, E. (2017). Kadınlarda İnternet Bağımlılığı ile İlgili Bir Araştırma: İstanbul Örneği. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 296–320.
  • Sancar, E. (2023a). Dijital kültür alanındaki araştırmaların bilimsel haritalama tekniği ile bibliyometrik analizi [Scientific mapping and bibliometric analysis of the research in the field of digital culture]. Journal of Emerging Economies and Policy, 8(2), 247–260.
  • Sancar, E. (2023b). Z kuşağı ergen çocuk sahibi ebeveynlerin dijital ebeveynlik tutumlarının çocukları ile ilişkilerine etkisi [The Impact of Gen-Z Parents’ Digital Parenting Attitudes on Their Relationship with Their Children]The Impact of Gen-Z Parents’ Digital Parenting At. İstanbul University Journal of Sociology, 43(1), 54–67. https://doi.org/10.26650/SJ.2023.43.1.0023
  • Semerci, M., Bayram, M. N., & Koçak, O. (2023). Genç yetişkinlerin aile aidiyeti ve sosyal medya bağımlılığı ilişkisinde yalnızlığın aracı rolü [The mediating role of loneliness in the relationship between family belonging and social media addiction among young adults]. Sosyolojik Bağlam Dergisi, 4(3), 273–288. https://doi.org/10.52108/2757-5942.4.3.4
  • Shanahan, J., & Morgan, M. (1999). Television and its viewers: Cultivation theory and research. Cambridge University Press.
  • Shenton, A. K. (2004). Strategies for ensuring trustworthiness in qualitative research projects. Education for Information, 22(2), 63–75. https://doi.org/10.3233/EFI-2004-22201
  • Shrum, L. J. (1995). Assessing the social influence of television: A social cognition perspective on cultivation effects. Communication Research, 22(4), 402–429.
  • Simpson, J. E. (2016). How those involved in child and family social work are responding to the challenges of the Internet and social media. Child & Family Social Work, 21(1), 94–102. https://doi.org/10.1111/cfs.12114
  • Stempel, G. H. (1952). Research in brief. Journalism Quarterly, 29(3), 333–334. https://doi.org/10.1177/107769905202900312
  • Strauss, A., & Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research: Grounded theory producers and techniques,. CA:Sage.
  • Sucu, İ. (2014). Sosyal medya oyunlarında gerçeklik olgusunun yön değiştirmesi: Smeet oyunu örneği [The Shift of the Reality Phenomenon in Social Media Games: The Case of Smeet Game]. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 1(3), 55–88. https://doi.org/10.19145/gumuscomm.98392
  • Sunstein, C. R. (2018). Republic: Divided democracy in the age of social media. Princeton University Press. Toprak, A., Yıldırım, A., Aygül, E., Binark, M., Börekçi, S., & Çomu, T. (2009). Toplumsal paylaşım ağı facebook: ‘görülüyorum öyleyse varım!’ [The social networking site facebook: ‘I am seen, therefore I exist!]. Kalkedon Yayınları.
  • Ulusal, D. (2022). Gerbner’in ekme kuramı bağlamında “Müge Anlı İle Tatlı Sert” Programı’nın alımlama analizi [Reception analysis of the program “Müge Anlı İle Tatlı Sert” in the context of Gerbner’s Cultivation Theory]. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 58, 1–17.
  • Williams, A. L., & Merten, M. J. (2011). iFamily: Internet and Social Media Technology in the Family Context. Family and Consumer Sciences Research Journal, 40(2), 150–170. https://doi.org/10.1111/j.1552-3934.2011.02101.x
  • Yengin, D. (2014). Yeni medya ve dokunmatik toplum [New media and tactile society]. Derin Yayınları.
  • Yengin, D., & Bayrak, T. (2023). Yeni medya kuram ve yaklaşımlar [New media theories and approaches]. Der Yayınları.
  • Yıldırım, İ. (2021). Sosyal medya, dijital bağımlılık ve siber zorbalık ekseninde değişen aile ilişkileri üzerine bir değerlendirme [An Evaluation of Changing Family Relationships in the Context of Social Media, Digital Addiction, and Cyberbullying]. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(5), 1237–1258.
  • Young, K. S., Griffin-shelley, E., Cooper, A., O’mara, J., & Buchanan, J. (2000). Online infidelity: A new dimension in couple relationships with implications for evaluation and treatment. Sexual Addiction & Compulsivity, 7(1–2), 59–74. https://doi.org/10.1080/10720160008400207
  • Zeybekoğlu Akbaş, Ö., & Dursun, C. (2020). Teknolojinin aileye etkisi: Değişen ailenin dijital ebeveyn ve çocukları [The impact of technology on the family: The digital parents and children of the changing family]. Turkish Studies-Social Sciences, 15(4). https://doi.org/10.29228/TurkishStudies.43395

SOSYAL MEDYANIN ETKİSİYLE AİLE KURUMUNDAKİ ÇÖZÜLME VE BOZULMANIN GÜNDÜZ KUŞAĞI PROGRAMLARINDAKİ YANSIMASI: “ESRA EROL’DA” PROGRAMI ÖRNEĞİ

Year 2025, Volume: 15 Issue: 3, 892 - 908, 01.07.2025

Esma Sancar

https://doi.org/10.7456/tojdac.1674080

Abstract

Sosyal medya dijital çağın en önemli iletişim ortamlarından biri halini almıştır. Yaşamımızın her alanına nüfus eden bu dijital mecra, toplumun en küçük birimi olan aile içi ilişkilerde de etkisini göstermektedir. Bu çalışmada; dijital çağda sosyal medya kullanımı nedeniyle bozulan aile içi ilişkilerin gündüz kuşağı programlarında nasıl temsil edildiğini incelemek amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Türkiye’de aile içi ilişkileri konu edinen gündüz kuşağı programları oluşturmaktadır. Bu evreni temsilen 2024 yılı içerisinde Ülkemizde en çok izlenen gündüz kuşağı programı olan ‘Esra Erol’da örneklem olarak seçilmiştir. Örneklemi oluşturan programın 2 Eylül-31 Aralık 2024 tarihlerindeki 4 aylık süreyi içeren tüm bölümleri, nitel araştırma desenlerinden örnek olay (vaka/durum) incelemesi kapsamında içerik analizi yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Söz konusu bölümlerde karşılaşılan olaylarda sosyal medya aracılığıyla aile içi ilişkilerin bozulmasına neden olan temalar ve tekrarlanma sıklığı tespit edilmeye çalışmıştır. Araştırma sonucunda elde edilen verilerle “aldatma, şiddet, dolandırılma, mutsuz evlilikler ve ebeveyn teşhiri” adlı 5 farklı kategoriye ulaşılmıştır. Elde edilen kategoriler, Gerbner’in ekme kuramı çerçevesinde açıklanarak günümüzde sosyal medyanın aile içi ilişkilerin bozulması ve çözülmesinde aracı rol oynadığı ve bu kategoriler kapsamındaki olayların gündüz kuşağı programlarında tekrar tekrar işlenerek toplum bilincine yeniden ekildiği sonucuna varılabilir.

Keywords

sosyal medya dijital toplum kultivasyon teori gündüz kuşağı programları aile içi ilişkiler

References

  • Akyüz, O., & Meder, M. (2020). An Assessment on the ‘daytime zone’ tv programs of 2019. Nişantası University Journal of Social Sciences, 8(2), 125–131.
  • Amedie, J. (2015). The impact of social media on society. Pop Culture Intersection, 9(3), 1–19. https://scholarcommons.scu.edu/engl_176/2
  • Arıbaş, A. N., & Özşahin, F. (2022). İş yaşamında yalnızlığın sosyal medya bağımlılığına etkisinin incelenmesi [Investigation of the effect of loneliness in business life on social media addiction of employees]. Journal of Faculty of Economics and Administrative Sciences, 14(1), 37–46. https://doi.org/10.52791/aksarayiibd.992255
  • Atabek, G. Ş., & Atabek, Ü. (2007). Medya metinlerini çözümlemek [Analyzing media texts]. Siyasal Kitabevi.
  • Bakan, U., & Bakan, U. (2017). Facebook’ta aile ilişkileri ve sosyal medya adanmışlığına yönelik bir içerik analizi [A content analysis for the investigation of family relationship and social media engagement on facebook]. Mehmet Akif Ersoy University Journal of Social Sciences Institute, 9(20), 54–68. https://doi.org/10.20875/makusobed.284457
  • Bardak, F., & Alkar, Ö. Y. (2016). Üniversite öğrencilerinin sosyal ağları kullanım amaçlarına göre internet bağımlılığı ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi [An examination of the relation between the level of loneliness and internet addiction with regard of the purpose. Journal of Dependence, 17(2), 55–65.
  • Body, D. (2008). Why youth (heart) social network sites: The role of networked publics in teenage social life. In Youth, Identity, and Digital Media (pp. 119–142). MIT Press.
  • Body, D. M., & Ellison, N. B. (2007). Social network sites: Definition, history and scholarship. Journal of Computer-Mediated Communication, 13(1), 1–11.
  • Çakar, Y., & Yengin, D. (2024). İletişim aracı olarak telefonda konuşma alışkanlıklarının telefobi ve nomofobi üzerinden karşılaştırılarak incelenmesi [Examination of speaking habits on the phone as a communication tool by comparing telephonia and nomophia]. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 12(3), 1252–1282. https://doi.org/10.19145/e-gifder.1506486
  • Çakır, Ü. (2010). Televizyon ve toplum: Türkiye’de medya tarihi[Television and society: The history of media in Turkey]. Beta Yayınları.
  • Çakmak, S., & Müezzin, E. E. (2018). Sosyal medya kullanımının iletişim becerileriyle ilişkisinin incelenmesi[Research about the relation of social media consumption with communication skills]. Yeni Medya Elektronik Dergi, 2(3), 196–203.
  • Çalışkan, M., & Mencik, Y. (2015). Değişen dünyanın yeni yüzü: Sosyal medya [The new face of a changing world: social media]. Akademik Bakış Dergisi, 50, 254–277.
  • Çimke, S., Gürkan, D. Y., & Polat, S. (2018). Child rights neglect in social media: Sharenting. JCP, 16(2), 261–267.
  • Couldry, N., & Hepp, A. (2017). The mediated construction of reality. UK: Polity Press.
  • Denizci, M. (2009). Bilişim toplumu bağlamında internet olgusu ve sosyopsikolojik etkileri [The internet phenomenon in the context of the information society and its socio-psychological effects]. Marmara İletişim Dergisi, 15, 47–69.
  • Dijital 2024. (2024). https://datareportal.com/reports/digital-2024-turkey
  • Dilber, F. (2019). Aile içi iletişimde sosyal medya: Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi öğrencileri üzerine bir araştırma [Social media in domestic communication: A review on the students of Karamanoğlu Mehmetbey University]. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 33, 334–381. https://doi.org/10.14520/adyusbd.596980
  • Duygulu, S. (2019). Sosyal medyada çocuk fotoğrafı paylaşımlarının mahremiyet ihlali ve çocuk istismarı açısından değerlendirilmesi [Evaluation of child picture sharing in social media by parents with respect to privacy violation and child abuse]. TRT Akademi, 4(8), 428–487.
  • Eichenberg, C., Huss, J., & Küsel, C. (2017). From online dating to online divorce: An overview of couple and family relationships shaped through digital media. Contemporary Family Therapy, 39(4), 249–260. https://doi.org/10.1007/s10591-017-9434-x
  • Erdoğan, İ. (1998). Gerbner’in ekme tezi ve anlattığı öyküler üzerine bir değerlendirme [An evaluation on gerbner’s cultivation thesis and the stories he told]. Kültür ve İletişim, 1(2), 149–180.
  • Erol, V. (2022). Sosyal medyanın Türk Aile Yapısı’na etkisi [The effect of social media on Turkish Family Structure]. Journal of Social and Economic Research, 24(43), 1127–1139.
  • Ertürk, A. (2015). Televizyon programlarının toplumsal etkileri [The social impacts of television programs]. Siyasal Kitabevi.
  • Fiske, J. (1990). Introduction to communication studies. Bilim ve Sanat Yayınları. https://www.docdroid.net/uwzx/john-fiske-iletisim-calismalarina-giris-pdf#page=13
  • Gerbner, G. (1969). Dimensions of violence in television drama. In R. K. Baker & S. J. Ball (Eds.), Violence in Media (pp. 311–340). Government Printing Office.
  • Gerbner, G. (1998). Cultivation analysis: An overview. Mass Communication and Society, 1(3–4), 175–194. https://doi.org/10.1080/15205436.1998.9677855
  • Gerbner, G. (2004). Medyaya karşı [Against the mainstream]. Ayrıntı Yayınları.
  • Gerbner, G., Gross, L., Jackson‐Beeck, M., Jeffries‐Fox, S., & Signorielli, N. (1977). One more time: An analysis of the CBS “final comments on the violence profile”. Journal of Broadcasting, 21(3), 297–303. https://doi.org/10.1080/08838157709363839
  • Gerbner, G., Gross, L., Morgan, M., Signorelli, N., & Shanahan, J. (2001). Growing up with television cultivation processes. In J. Bryant & Z. Dolf (Eds.), Media Effects: Advanced in Theory and Research. https://www.researchgate.net/publication/310842660_Growing_up_with_television_Cultivation_processes
  • Gerbner, G., Gross, L., Signorielli, N., & Morgan, M. (1980). Television violence, victimization, and power. American Behavioral Scientist, 23(5), 705–716.
  • Gökçe, B. (2001). Bilişim toplumundan ne bekliyoruz, bu yönde ne yapıyoruz? [What do we expect from the information society? What are we doing in this direction?]. Bilişim Toplumuna Giderken Psikoloji, Sosyoloji ve Hukukta Etkiler Sempozyumu.
  • Güleç, V. (2018). Aile ilişkilerinin sosyal medya ile birlikte çöküşü [The collapse of family relationships with social media]. Yeni Medya Elektronik Dergi, 105–120(2), 1. https://doi.org/0.17932/IAU.EJNM.25480200.2018.2/2.105-120
  • Gülnar, B., & Öztat, F. (2020). Aile içi yüz yüze iletişim, internet ve sosyal medya kullanım ilişkisi [A relationship between face-to-face communication within the family, internet and social media use]. E-Kurgu, 28(1), 31–42.
  • Güngör, N. (2022). İletişim kuramlar yaklaşımlar [Communication theories and approaches] (6thedition ed.). Siyasal Kitabevi.
  • Hall, A. (2003). Reading realism: Audiences’ evaluations of the reality of media texts. Journal of Communication, 53(4), 624–641. https://doi.org/10.1111/j.1460-2466.2003.tb02914.x
  • Hawkins, R. P., & Pingree, S. (1982). Television’s influence on social utility. In D. Pearl, L. Bouthilet, & J. Lazar (Eds.), Television and behavior: Ten years of scientific progress and implications for the 80’s: Vol. 2. Technical reviews (pp. 224–247). National Institute of Mental Health.
  • Hazar, M. (2011). Sosyal medya bağımlılığı-Bir alan çalışması [Social media addiction - A field study]. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 32, 151–175.
  • Hertlein, K. M., Chang, J., VanYperen, A., Fatkin, K., & Nakamura, S. (2022). Experiences after infidelity via internet communication: Surveillance, ambivalence, and termination. Sexual and Relationship Therapy, 37(4), 537–556. https://doi.org/10.1080/14681994.2021.1907568
  • İnan Kaya, G. (2021). Dijital çağda çocuk yetiştirme ve eğitim: Değişen roller [Parenting and education in digital era: Changing roles]. İnsan ve İnsan Dergisi. https://doi.org/10.29224/insanveinsan.819184
  • Kalaman, S., & Çelik, F. (2019). Türkiye’deki evli bireylerin sosyal medya kullanımlarının evlilikleri üzerine etkisi: Nitel bir araştırma. OPUS-Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 13(19), 424–453. https://doi.org/10.26466/opus.589684
  • Kaplan, A. M., & Michael, H. (2010). Users of the World, Unite! The Challenges and Opportunities of Social Media. Business Horizons, 53(1), 59–68.
  • Kaya, M. M., & Şakiroğlu, M. (2023). Factors Affecting Online Infidelity: A Review. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar, 15(1), 29–37. https://doi.org/10.18863/pgy.1070731
  • Kır Elitaş, S. (2020). Sosyal medyanın toplumsal dönüştürücülüğü: Sosyal medya kullanan ergenlerin aile içi iletişim süreçlerine katılım düzeyleri üzerine nicel bir araştırma [Social transformation of social media: A quantitative research on the participation levels of adolesce. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 16(30), 2616–2632. https://doi.org/10.26466/opus.777748
  • Köker, E. (2007). Kadınların medyadaki hak ihlalleriyle baş etme stratejileri [Women’s Strategies for Coping with Rights Violations in the Media]. In S. Alankuş (Ed.), Kadın Odaklı Habercilik. IPS İletişim Vakfı Yayınları.
  • Krippendorff, K. (2022). Content Analysis: An Introduction to Its Methodology. SAGE Publications, Inc.
  • Kuladeiraj, J. (2014). Impact of Soial Media On The Lifestyle of Youth. International Journal of Techical Research and Applications, 2(8), 22–28.
  • Littlejohn, S. W., & Foss, K. A. (2009). Encyclopedia of communication theory. Sage Publications. https://teddykw2.wordpress.com/wp-content/uploads/2013/10/encyclopedia-of-communication-theory.pdf
  • McLuhan, M. (1965). Understanding Media The Extensions of Man. chrome-extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://designopendata.wordpress.com/wp-content/uploads/2014/05/understanding-media-mcluhan.pdf
  • Mileham, B. L. A. (2007). Online infidelity in Internet chat rooms: an ethnographic exploration. Computers in Human Behavior, 23(1), 11–31. https://doi.org/10.1016/j.chb.2004.03.033
  • Morgan, M. (1990). International cultivation analysis. In N. Signorielli & M. Morgan (Eds.), Cultivation analysis: New directions in media effects research (pp. 225–248). Sage Publications.
  • Özçetin, B. (2021). Kitle iletişim kuramları [Mass communication theories]. İletişim Yayınları.
  • Özer, Ö. (2021). An evaluation of cultivation theses in terms of main features of cultivation theory in Turkey. TALID, 19(38), 591–608.
  • Özgüven, İ. E. (2001). Ailede iletişim ve yaşam [Communication and life in the family]. PDREM Yayınları.
  • Pariser, E. (2011). The filter bubble: What the Internet is hiding from you. NY: Penguin Press.
  • Procentese, F., Gatti, F., & Di Napoli, I. (2019). Families and social media use: The role of parents’ perceptions about social media impact on family systems in the relationship between family collective efficacy and open communication. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(24), 5006. https://doi.org/10.3390/ijerph16245006
  • Rahayu, A., Shaleh, A. R., & Marliani, R. (2021). The effect of work-life and social media balances on Moslem Family Teachers in pandemic time. Psikis : Jurnal Psikologi Islami, 7(2), 169–179. https://doi.org/10.19109/psikis.v7i2.8247
  • Ramnarain, Y., & Govender, K. K. (2013). The relationship among certain youths’ demographic variables and their social media browsing behaviour. African Journal of Business Management, 7(25), 2495–2499.
  • RTÜK. (2014). Yayınlarda program türleri kod, tanım ve sınıflandırmaları [Program types in broadcasts: codes, definitions and classifications]. https://arsivdosya.rtuk.gov.tr/assets/Icerik/Download/BilgiMerkezi/Program Türleri Kod Kitapçığı.pdf?download=true
  • Sancar, E. (2017). Kadınlarda İnternet Bağımlılığı ile İlgili Bir Araştırma: İstanbul Örneği. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13, 296–320.
  • Sancar, E. (2023a). Dijital kültür alanındaki araştırmaların bilimsel haritalama tekniği ile bibliyometrik analizi [Scientific mapping and bibliometric analysis of the research in the field of digital culture]. Journal of Emerging Economies and Policy, 8(2), 247–260.
  • Sancar, E. (2023b). Z kuşağı ergen çocuk sahibi ebeveynlerin dijital ebeveynlik tutumlarının çocukları ile ilişkilerine etkisi [The Impact of Gen-Z Parents’ Digital Parenting Attitudes on Their Relationship with Their Children]The Impact of Gen-Z Parents’ Digital Parenting At. İstanbul University Journal of Sociology, 43(1), 54–67. https://doi.org/10.26650/SJ.2023.43.1.0023
  • Semerci, M., Bayram, M. N., & Koçak, O. (2023). Genç yetişkinlerin aile aidiyeti ve sosyal medya bağımlılığı ilişkisinde yalnızlığın aracı rolü [The mediating role of loneliness in the relationship between family belonging and social media addiction among young adults]. Sosyolojik Bağlam Dergisi, 4(3), 273–288. https://doi.org/10.52108/2757-5942.4.3.4
  • Shanahan, J., & Morgan, M. (1999). Television and its viewers: Cultivation theory and research. Cambridge University Press.
  • Shenton, A. K. (2004). Strategies for ensuring trustworthiness in qualitative research projects. Education for Information, 22(2), 63–75. https://doi.org/10.3233/EFI-2004-22201
  • Shrum, L. J. (1995). Assessing the social influence of television: A social cognition perspective on cultivation effects. Communication Research, 22(4), 402–429.
  • Simpson, J. E. (2016). How those involved in child and family social work are responding to the challenges of the Internet and social media. Child & Family Social Work, 21(1), 94–102. https://doi.org/10.1111/cfs.12114
  • Stempel, G. H. (1952). Research in brief. Journalism Quarterly, 29(3), 333–334. https://doi.org/10.1177/107769905202900312
  • Strauss, A., & Corbin, J. (1990). Basics of qualitative research: Grounded theory producers and techniques,. CA:Sage.
  • Sucu, İ. (2014). Sosyal medya oyunlarında gerçeklik olgusunun yön değiştirmesi: Smeet oyunu örneği [The Shift of the Reality Phenomenon in Social Media Games: The Case of Smeet Game]. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 1(3), 55–88. https://doi.org/10.19145/gumuscomm.98392
  • Sunstein, C. R. (2018). Republic: Divided democracy in the age of social media. Princeton University Press. Toprak, A., Yıldırım, A., Aygül, E., Binark, M., Börekçi, S., & Çomu, T. (2009). Toplumsal paylaşım ağı facebook: ‘görülüyorum öyleyse varım!’ [The social networking site facebook: ‘I am seen, therefore I exist!]. Kalkedon Yayınları.
  • Ulusal, D. (2022). Gerbner’in ekme kuramı bağlamında “Müge Anlı İle Tatlı Sert” Programı’nın alımlama analizi [Reception analysis of the program “Müge Anlı İle Tatlı Sert” in the context of Gerbner’s Cultivation Theory]. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 58, 1–17.
  • Williams, A. L., & Merten, M. J. (2011). iFamily: Internet and Social Media Technology in the Family Context. Family and Consumer Sciences Research Journal, 40(2), 150–170. https://doi.org/10.1111/j.1552-3934.2011.02101.x
  • Yengin, D. (2014). Yeni medya ve dokunmatik toplum [New media and tactile society]. Derin Yayınları.
  • Yengin, D., & Bayrak, T. (2023). Yeni medya kuram ve yaklaşımlar [New media theories and approaches]. Der Yayınları.
  • Yıldırım, İ. (2021). Sosyal medya, dijital bağımlılık ve siber zorbalık ekseninde değişen aile ilişkileri üzerine bir değerlendirme [An Evaluation of Changing Family Relationships in the Context of Social Media, Digital Addiction, and Cyberbullying]. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(5), 1237–1258.
  • Young, K. S., Griffin-shelley, E., Cooper, A., O’mara, J., & Buchanan, J. (2000). Online infidelity: A new dimension in couple relationships with implications for evaluation and treatment. Sexual Addiction & Compulsivity, 7(1–2), 59–74. https://doi.org/10.1080/10720160008400207
  • Zeybekoğlu Akbaş, Ö., & Dursun, C. (2020). Teknolojinin aileye etkisi: Değişen ailenin dijital ebeveyn ve çocukları [The impact of technology on the family: The digital parents and children of the changing family]. Turkish Studies-Social Sciences, 15(4). https://doi.org/10.29228/TurkishStudies.43395
There are 76 citations in total.

Details

Primary Language English
Subjects Social Media Studies
Journal Section RESEARCH ARTICLES
Authors

Esma Sancar 0000-0001-7024-3997

Early Pub Date June 30, 2025
Publication Date July 1, 2025
Submission Date April 11, 2025
Acceptance Date June 30, 2025
Published in Issue Year 2025 Volume: 15 Issue: 3

Cite

APA Sancar, E. (2025). THE REFLECTION OF THE DISSOLUTION AND DETERIORATION OF THE FAMILY INSTITUTION IN DAYTIME PROGRAMS DUE TO THE INFLUENCE OF SOCIAL MEDIA: THE CASE OF THE “ESRA EROL’DA” SHOW. Turkish Online Journal of Design Art and Communication, 15(3), 892-908. https://doi.org/10.7456/tojdac.1674080
 Download Cover Image


All site content, except where otherwise noted, is licensed under a Creative Common Attribution Licence. (CC-BY-NC 4.0)

by-nc.png