Celalettin Aygün
İsmail Kara
A. Levent Sever
İlker Erdoğdu
A. Kadir Atalay
K. Aytaç Özaydın
Hakan Yıldız
Öztekin Urla
Metin Aydoğdu
Ediz Ünal
Osman Aydoğmuş
Fatma Dedeoğlu
M. Güven Tuğaç
Harun Torunlar
Hicrettin Cebel
Oğuz Başkan
Mehmet Keçeci
Mustafa Bozkurt
Abstract
Bu çalışmada Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu (TÜBİTAK) tarafından desteklenen
“Ulusal Mera Kullanım ve Yönetim Projesi” kapsamında ülkemiz genelinde 48 ilde yürütülen çalışmanın
Eskişehir ili meralarında 142 alandan 0-25 cm derinlikten alınan toprak örneklerinin fiziksel ve kimyasal
analizleri sonucunda meraların azot(N) ve fosfor (P2O5) gübre gereksinimleri tespit edilmiştir.
Eskişehir meralarının durum sınıfları sırasıyla; zayıf, orta, iyi; 52 (%36.6), 88 (%62), 2 (%1.4), sağlık
sınıfı olarak sırasıyla; riskli, sağlıklı, sorunlu;13 (%9.2), 123 (%86.6), 6 (%4,2), ve ıslah durumu sırasıyla;
Öncelikle ıslah edilmeli, ıslahta fayda var, doğru yönetim; 64 (%45.1), 76 (%53.5), 2 (%1.4) olarak
belirlenmiştir.
Buna göre verilmesi gereken saf fosfor (P2O5); 19 merada yeterli, 3 merada 0.06-0.50 kg da-1, 9
alanda 1.0-1.90 kg da-1, 12 merada 2.0-2.78 kg da-1, 18 alanda 3.06-3.97 kg da-1 arasında, 22 merada
4.11-4.99 kg da-1, 22 merada 5.08-5.99 kg da-1, 22 merada 6.16-6.95 kg da-1 arasında, 8 merada 7.16-
7.82 kg da-1 arasında, 7 alanda ise 8.04-9.80 kg da-1 ihtiyaç olduğu, azot olarak verilmesi gereken saf
azot(N) ise; 9 merada 2.3-2.9 kg da-1, 24 merada 3.0-3.9 kg da-1, 33 merada 4.0-4.9 kg da-1 arasında,
40 merada 5.0-5.9 kg da-1 ve 37 merada 6.0-7.0 kg da-1 olarak belirlenmiştir.