BibTex RIS Cite

GRUP OYUNLARINDA ÖĞRENCİ ETKİLEŞİMLERİNİN İNCELENMESİ: KİM BİLİYOR? OYUNU ÖRNEĞİ

Year 2016, Volume: 20 Issue: 1, 5 - 27, 10.06.2016

Abstract

Bu araştırmada öğrencilerin grup oyunları esnasındaki etkileşim süreçlerine odaklanılmıştır. Bu bağlamda öğrencilerin, grupla oynanan bir oyun olan Kim Biliyor? Oyunu esnasındaki tutum, davranış ve etkileşim süreçlerini incelemek ve hangi sosyal rolleri üstlendiklerini Fichter (2009)’in etkileşim süreçlerine göre tespit etmek amaçlanmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması (case study) kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını bir devlet okulunun 6. sınıflarında öğrenim gören 9 erkek ve 7 kız olmak üzere 16 öğrenci ve sınıf rehber öğretmeni oluşturmaktadır. Katılımcıların belirlenmesinde amaçlı örnekleme türlerinden ölçüt örnekleme kullanılmıştır. Sonuç olarak;  öğrencilerde her role ilişkin davranışların belli düzeylerde ortaya çıktığı, en az bir öğrencinin rollerden en az birini yüksek oranda üstlendiği, davranışların ağırlıklı olarak ayırıcı ve birliği bozucu süreçlerin içerisinde ve çatışma rolüne ilişkin olduğu, öğrencilerin oyunda iş bölümü yapmamalarından dolayı sorunlar yaşadıkları, zamana dayalı oyunlarda öğrencilerin zaman kullanma ve yönetimi becerilerinin gelişebileceği, Kim Biliyor? Oyunu gibi birden fazla disipline hitap eden oyunların serbest etkinlikler dersinde oynanabileceği ve işlenen konuları pekiştirici olduğu gözlenmiştir. Bu çerçevede grup oyunlarının ilişki, iletişim, etkileşim, işbirliği ve çatışma gibi temellere dayalı olmasından dolayı, öğrencilerin sosyal ve duygusal zekâ ve becerilerini geliştirebileceği söylenebilir. Bu süreçte öğretmenin amaçlı müdahaleleriyle de öğrencilerin olumsuz ve çatışmacı davranışlarının önüne geçilebilir.

References

  • Akandere, M. (2013). Eğitici okul oyunları. Ankara: Nobel.
  • Altan, M. Z. (1999). Çoklu zeka kuramı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1, 105 – 117.
  • Babadoğan, C. (1991). Başarılı Bir Grup Çalışması İçin Toplumsal Beceriler, (çev. “D. W. Johnson, R. T. Johnson, Social Skills for Succesfull Group Work” Education Leadership, December 1989/January 1990, 29-33). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 24 (2), 595-601. Erişim 04.09.2015 URL: http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40/505/6085.pdf
  • Başaran, B. I. (2004). Etkili öğrenme ve çoklu zekâ kuramı: Bir inceleme. Ege Eğitim Dergisi, 5, 7-15.
  • Broom, L., and Selznick, P. (1963). Sociology: A test with adapted readings. Evanston, IL: Row, Peterson.
  • Çelik, H. (2011). Çocuğun oyun oynama hakkı: Çocuğun yetiştirilmesi sürecinde oyun ve bilgisayar oyunlarının önemi. Yetişkin Bildirileri Kitabı-2, 463-757, Çocuk Vakfı. 1. Türkiye Çocuk Hakları Kongresi, 25-27 Şubat 2011, İstanbul.
  • Durualp, E. ve Aral, N. (2010). Altı yaşındaki çocukların sosyal becerilerine oyun temelli sosyal beceri eğitiminin etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 160-172.
  • Engür Bircan, H. (2013). Kim Biliyor? Oyunu. Ankara: Ata Yayıncılık.
  • Fichter, J. (2009). Sosyoloji nedir (çev. N. Çelebi). Ankara: Anı.
  • Gardner, H. (1983). Frames of Mind: The theory of multiple intelligences. New York: Basic Books.
  • Girmen, P. (2012). Eskişehir folklorunda çocuk oyunları ve bu oyunların yaşam becerisi kazandırmadaki rolü. Millî Folklor, 24(95), 263-273.
  • Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş (çev. ed. A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu). Ankara: Anı.
  • Goleman, D. (2007). Duygusal zekâ: Neden IQ’dan daha önemlidir? (çev. B. Seçkin Yüksel). İstanbul: Varlık.
  • Karip, E. (2013). Çatışma yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Kirk, J. & Miller, M. L. (1986). Reliability and validity in qualitative research. Beverly Hills, CA: Sage.
  • Korkut, F. (2000). Etkili iletişim becerileri, çatışma çözme biçimleri ve takım çalışması. Eğitici ve Yönetici Eğitimi Seminer Notları içinde (s. 214-228). Ankara: Eğitim-Sen Yayınları. http://www.egitimsen.org.tr/ekler/54486b18784f0f5_ek.pdf
  • MEB (2014). Çocuk gelişimi ve eğitimi: “Oyun etkinliği-1” modülü. MEB.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (çev. ed. S. Turan). Ankara: Nobel.
  • Şahin. M. (1998). Spor ahlakı ve sorunları. İstanbul: Evrensel Basın Yayın.
  • Talimciler, A. (2013). Sporda/futbolda şiddet: Gerçekten çözmek istiyor muyuz?. “Tüm Yönleriyle Şiddet” Çalıştayı. 20-21 Nisan 2012, Diyarbakır.
  • Talu, N. (1999). Çoklu zekâ kuramı ve eğitime yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 164-172.
  • Tezcan, M. (1999). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Şafak Matbaacılık.
  • Türkiye Milli Komitesi (2015).
  • http://www.fairplayturkiye.com/haber_detay.aspx?id=8
  • Wallace, R. A. and Wolf, A. (2012). Çağdaş sosyoloji kuramları, Klasik geleneğin geliştirilmesi (çev. L. Elburuz ve M. R. Ayaz). Ankara: Doğubatı.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Year 2016, Volume: 20 Issue: 1, 5 - 27, 10.06.2016

Abstract

References

  • Akandere, M. (2013). Eğitici okul oyunları. Ankara: Nobel.
  • Altan, M. Z. (1999). Çoklu zeka kuramı. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1, 105 – 117.
  • Babadoğan, C. (1991). Başarılı Bir Grup Çalışması İçin Toplumsal Beceriler, (çev. “D. W. Johnson, R. T. Johnson, Social Skills for Succesfull Group Work” Education Leadership, December 1989/January 1990, 29-33). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 24 (2), 595-601. Erişim 04.09.2015 URL: http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40/505/6085.pdf
  • Başaran, B. I. (2004). Etkili öğrenme ve çoklu zekâ kuramı: Bir inceleme. Ege Eğitim Dergisi, 5, 7-15.
  • Broom, L., and Selznick, P. (1963). Sociology: A test with adapted readings. Evanston, IL: Row, Peterson.
  • Çelik, H. (2011). Çocuğun oyun oynama hakkı: Çocuğun yetiştirilmesi sürecinde oyun ve bilgisayar oyunlarının önemi. Yetişkin Bildirileri Kitabı-2, 463-757, Çocuk Vakfı. 1. Türkiye Çocuk Hakları Kongresi, 25-27 Şubat 2011, İstanbul.
  • Durualp, E. ve Aral, N. (2010). Altı yaşındaki çocukların sosyal becerilerine oyun temelli sosyal beceri eğitiminin etkisinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 160-172.
  • Engür Bircan, H. (2013). Kim Biliyor? Oyunu. Ankara: Ata Yayıncılık.
  • Fichter, J. (2009). Sosyoloji nedir (çev. N. Çelebi). Ankara: Anı.
  • Gardner, H. (1983). Frames of Mind: The theory of multiple intelligences. New York: Basic Books.
  • Girmen, P. (2012). Eskişehir folklorunda çocuk oyunları ve bu oyunların yaşam becerisi kazandırmadaki rolü. Millî Folklor, 24(95), 263-273.
  • Glesne, C. (2012). Nitel araştırmaya giriş (çev. ed. A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu). Ankara: Anı.
  • Goleman, D. (2007). Duygusal zekâ: Neden IQ’dan daha önemlidir? (çev. B. Seçkin Yüksel). İstanbul: Varlık.
  • Karip, E. (2013). Çatışma yönetimi. Ankara: Pegem Akademi.
  • Kirk, J. & Miller, M. L. (1986). Reliability and validity in qualitative research. Beverly Hills, CA: Sage.
  • Korkut, F. (2000). Etkili iletişim becerileri, çatışma çözme biçimleri ve takım çalışması. Eğitici ve Yönetici Eğitimi Seminer Notları içinde (s. 214-228). Ankara: Eğitim-Sen Yayınları. http://www.egitimsen.org.tr/ekler/54486b18784f0f5_ek.pdf
  • MEB (2014). Çocuk gelişimi ve eğitimi: “Oyun etkinliği-1” modülü. MEB.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (çev. ed. S. Turan). Ankara: Nobel.
  • Şahin. M. (1998). Spor ahlakı ve sorunları. İstanbul: Evrensel Basın Yayın.
  • Talimciler, A. (2013). Sporda/futbolda şiddet: Gerçekten çözmek istiyor muyuz?. “Tüm Yönleriyle Şiddet” Çalıştayı. 20-21 Nisan 2012, Diyarbakır.
  • Talu, N. (1999). Çoklu zekâ kuramı ve eğitime yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15, 164-172.
  • Tezcan, M. (1999). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Şafak Matbaacılık.
  • Türkiye Milli Komitesi (2015).
  • http://www.fairplayturkiye.com/haber_detay.aspx?id=8
  • Wallace, R. A. and Wolf, A. (2012). Çağdaş sosyoloji kuramları, Klasik geleneğin geliştirilmesi (çev. L. Elburuz ve M. R. Ayaz). Ankara: Doğubatı.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
There are 26 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Mehmet Fatih Kaya

Hilal Engür Bircan

Publication Date June 10, 2016
Submission Date November 5, 2015
Published in Issue Year 2016 Volume: 20 Issue: 1

Cite

APA Kaya, M. F., & Engür Bircan, H. (2016). GRUP OYUNLARINDA ÖĞRENCİ ETKİLEŞİMLERİNİN İNCELENMESİ: KİM BİLİYOR? OYUNU ÖRNEĞİ. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 20(1), 5-27. https://doi.org/10.20296/tsad.65376
AMA Kaya MF, Engür Bircan H. GRUP OYUNLARINDA ÖĞRENCİ ETKİLEŞİMLERİNİN İNCELENMESİ: KİM BİLİYOR? OYUNU ÖRNEĞİ. TSA. June 2016;20(1):5-27. doi:10.20296/tsad.65376
Chicago Kaya, Mehmet Fatih, and Hilal Engür Bircan. “GRUP OYUNLARINDA ÖĞRENCİ ETKİLEŞİMLERİNİN İNCELENMESİ: KİM BİLİYOR? OYUNU ÖRNEĞİ”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 20, no. 1 (June 2016): 5-27. https://doi.org/10.20296/tsad.65376.
EndNote Kaya MF, Engür Bircan H (June 1, 2016) GRUP OYUNLARINDA ÖĞRENCİ ETKİLEŞİMLERİNİN İNCELENMESİ: KİM BİLİYOR? OYUNU ÖRNEĞİ. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 20 1 5–27.
IEEE M. F. Kaya and H. Engür Bircan, “GRUP OYUNLARINDA ÖĞRENCİ ETKİLEŞİMLERİNİN İNCELENMESİ: KİM BİLİYOR? OYUNU ÖRNEĞİ”, TSA, vol. 20, no. 1, pp. 5–27, 2016, doi: 10.20296/tsad.65376.
ISNAD Kaya, Mehmet Fatih - Engür Bircan, Hilal. “GRUP OYUNLARINDA ÖĞRENCİ ETKİLEŞİMLERİNİN İNCELENMESİ: KİM BİLİYOR? OYUNU ÖRNEĞİ”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi 20/1 (June 2016), 5-27. https://doi.org/10.20296/tsad.65376.
JAMA Kaya MF, Engür Bircan H. GRUP OYUNLARINDA ÖĞRENCİ ETKİLEŞİMLERİNİN İNCELENMESİ: KİM BİLİYOR? OYUNU ÖRNEĞİ. TSA. 2016;20:5–27.
MLA Kaya, Mehmet Fatih and Hilal Engür Bircan. “GRUP OYUNLARINDA ÖĞRENCİ ETKİLEŞİMLERİNİN İNCELENMESİ: KİM BİLİYOR? OYUNU ÖRNEĞİ”. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, vol. 20, no. 1, 2016, pp. 5-27, doi:10.20296/tsad.65376.
Vancouver Kaya MF, Engür Bircan H. GRUP OYUNLARINDA ÖĞRENCİ ETKİLEŞİMLERİNİN İNCELENMESİ: KİM BİLİYOR? OYUNU ÖRNEĞİ. TSA. 2016;20(1):5-27.