As a pioneer of the Turkish novel, Halit Ziya Uşaklıgil played a crucial role in the modernization of Turkish literature. Nonetheless, his contribution to the Turkish short story has been neglected by scholars and literary critics, although he has more than two hundred short stories. However, Uşaklıgil makes great changes in Turkish short story writing by applying new narrative techniques. Constructing multidirectional symbols is in the most important one among them. He sets up symbols in such a way that they include more than one implication and these implications have a consistency as a whole. More importantly, symbols function as a literary device to convey the textual truth which the author constructs conscientiously. Having such symbolization is a cornerstone in transition from an omnipotent narrator which forces the reader to be passive within the narration in which the author assigns duty to the reader in reception and consuming of the text. In this article, I focus on one of his well-known stories, Ferhunde Kalfa, and I argue that he brought a new and modern symbolization to Turkish story writing, and made it a basic feature of narrative technique.
Türk roman yazımının öncülerinden birisi olarak Halit Ziya Uşaklıgil Türk edebiyatının modernleşmesinde çok önemli rol oynar. Aralarında oldukça başarılı örneklerin yer aldığı iki yüzden fazla kısa öykü yazmış olmasına rağmen Uşaklıgil’in Türk öykücülüğüne katkısının göz ardı edilmiş olması dikkat çekicidir. Oysa Uşaklıgil, kullandığı anlatım teknikleri ile Türk öykücülüğünde de çok önemli yenilikler getirir. Bu yenilikler arasında bilhassa sembolün çok yönlü işlev gösterecek biçimde inşası öne çıkar. Yazar metinde sembolleri birden fazla göndermeleri içerecek ve bu göndermeler bir bütün olarak tutarlılık gösterecek biçimde inşa eder. Daha da önemlisi sembol öyküde yazarın özenle kurduğu metinsel hakikate okurun ulaşmasında bir aygıt görevi görür. Uşaklıgil’in sembolleştirmeyi bu şekilde kullanışı, okuru edilgen kılan her şeye kadir anlatıcıdan, metnin alımlanması ve tüketiminde okura görev biçen bir anlatıma geçiş demektir. Bu makalede, Ferhunde Kalfa öyküsü üzerinden, yazarın Türk öykü yazımına yeni ve modern bir sembolleştirme getirdiği ve daha da önemlisi bu sembolleştirmeyi anlatım tekniğinin temel parçası hâline getirdiği gösterilmeye çalışılacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Modern Turkish Literature in Turkiye Field, Turkish Language and Literature (Other) |
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 1, 2012 |
Submission Date | March 6, 2012 |
Published in Issue | Year 2012 Volume: 17 Issue: 17 |