Yirminci yüzyılın son çeyreğinden
itibaren gelişmiş ülkelerde imalat sektörünün küçülmesi ve hizmet sektörünün ön
plana çıkmasıyla istihdamın kalitesi ve cinsiyet yapısında köklü bir değişim
gerçekleşmiştir. Hizmet sektöründe genel olarak ücretlerin düşük ve işin iğreti
olması, bir aileyi geçindirmek için erkeğin kazandığı gelirin yetersiz kalması
nedeniyle daha fazla kadın emek piyasalarına girmek zorunda kalmıştır. Bu durum
literatürde emek piyasalarının kadınlaşması olarak isimlendirilmektedir.
Kadının emek piyasalarında daha etkin hale gelmesi çekirdek aile yapısını ve
yaşamını da olumsuz etkilemektedir. Kadının bir işte çalışmasına ek olarak aile
yaşamın sürdürülmesi açısından hayati öneme sahip olan bakım ve ev işleri gibi
yükümlülükleri de yerine getirmek zorunda olması aile yaşamını olumsuz
etkimekte ve iş ve aile yaşamı arasında bir denge kurmayı zorunlu hale
getirmektedir. İş aile yaşamı hayatı arasında denge kurma arayışları, AB’de iş
yaşam dengesi kavramı ve politikalarının geliştirilmesi ile sonuçlanmıştır. Bunlar,
ebeveyn izini, bakım ve esnek çalışma politikalarını içermektedir.
Ebeveyn izni, yeni doğan çocuğun
bakımı konusunda, kadın ve erkeğin rollerini az da olsa değiştirmeyi hedefleyen
bir AB iş yaşam dengesi politikasıdır. Bu çalışmada, Doğu ve Güney Avrupa refah
rejimlerinde ebeveyn izinleri karşılaştırmalı olarak analiz edilmektedir. Doğu Avrupa’da ebeveyn izinlerin genellikle
aile hakkı olarak verildiği, büyük oranda kadınlar tarafından kullanıldığı ve
eşitsizliği beslediği ileri sürülmektedir. Güney Avrupa’da ise izin genellikle
bireysel ve devredilemez bir hak niteliğinde olmasına karşın izin kullanımının
ve ödeme oranlarının Doğu Avrupa ülkelerinin gerisindedir.
İş Yaşam Dengesi Refah Rejimleri Doğu Avrupa Refah Rejimi Güney Avrupa Refah Rejimi Ebeveyn İzni
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Cilt: 2 Sayı: 2 |
Authors | |
Publication Date | December 20, 2019 |
Submission Date | October 31, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 2 Issue: 2 |