Research Article
BibTex RIS Cite

Some Considerations on the Sources and Itineraries of the Atik Vâlide and Çinili Waterways Around Çamlica

Year 2025, Issue: 63-Haziran 2025, 99 - 116, 30.06.2025

Abstract

The sources and routes of Atik Vâlide and Çinili (Mâhıpeyker) waqf waterways, two important waterways in the Ottoman period, are unclear. It is possible that the Atik Vâlide waterway, which today cannot be perceived above the ground except for a few wellheads, might have intermingled with the Çinili waterway, of which there are not many traces, due to their proximity. Even if this is not the case, the individuals who studied the routes of these waterways, such as Nâzım Bey, İsmail Remzi, and Kâzım Çeçen, were not certain especially about the positions of their sources. The article aims to evaluate the texts and maps produced on these two waterways, to reveal the ambiguity regarding their sources and routes, to make determinations, and to offer some suggestions. The area covered involves the land where the two waterways run from the eastern foothill of the Büyük Çamlıca Hill with a southward curve to Libadiye Street in almost two parallel courses towards west, as well as a small stretch of land on the southern foothill of the Küçük Çamlıca Hill.

References

  • 1. Arşiv Kaynakları
  • 1/25.000 ölçekli Üsküdar Şehir Harici Su Yolları Krokisi (İsmail Remzi, 1930). İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ) Vakıf Sular Şube Müdürlüğü Arşivi.
  • 1/25.000 ölçekli İstanbul Belediyesi Anadolu Ciheti Şehir Harici Su Yollarının Vaziyeti Umumisini Gösterir Krokisi (İsmail Remzi, 1932). İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ) Vakıf Sular Şube Müdürlüğü Arşivi.
  • İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi’nin (İSKİ) Atik Vâlide Suyolu’na ilişkin tarihsiz dijital haritası. İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ) Vakıf Sular Şube Müdürlüğü Arşivi.
  • İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi’nin (İSKİ) Atik Vâlide Suyolu’na ilişkin tarihsiz krokisi. “Atik Valide Su Sistemi” başlıklı tarihsiz ve isimsiz rapor. İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ) Vakıf Sular Şube Müdürlüğü Arşivi
  • 2. Araştırma ve İnceleme Eserler
  • Ata, Galip (2000). “İstanbul Evkâf Suları”. Vakıf Su Tahlilleri 1 – XIX ve XX. Yüzyıllarda İstanbul Suları. İstanbul: İSKİ Yay. 141-162.
  • Çeçen, Kâzım (1991). Üsküdar Suları. İstanbul: İSKİ Yayınları.
  • Çeçen, Kâzım (2000). Osmanlı İmparatorluğunun Doruğu 16. Yüzyıl Teknolojisi. İstanbul: İSKİ Yayınları.
  • Dinçkal, Noyan (2008). “Water Supply in Istanbul, 1885–1950”. Technology and Culture, (49), 675-700.
  • Erol, Gülçin (1993). “Çinili Cami Külliyesi”. TDV İslâm Ansiklopedisi. C. 8. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yay. 335-337.
  • Konyalı, İbrahim Hakkı (1976). Üsküdar Tarihi. C. 1. İstanbul: Ahmet Sait Matbaası.
  • Nâzım Bey (2000). “İstanbul Vilayeti Şehremâneti'ne Evkâf'dan Devr Olunan Sular”. Vakıf Su Tahlilleri 1 – XIX ve XX. Yüzyıllarda İstanbul Suları. İstanbul: İSKİ Yay. 163-226.
  • Nirven, Saadi Nâzım (1946). İstanbul Suları. İstanbul Halk Basımevi.
  • Pantık, Ramazan (2019). “Atik Valide Külliyesi’nde İdari ve Mâli Yapı (1590-1830)”. F. Başar (haz.). Vakıf Kuran Kadınlar. Ankara: Vakıflar Genel Müdürlüğü Yay. 265-283.
  • Sağır, Yusuf (2016). “Osmanlı Su Vakıfları”. Tarihin Peşinde ‐ Uluslararası Tarih ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, (15), 445‐473.
  • Tabakoğlu, Ahmet (2015). “Osmanlı İstanbul’unun Su Tarihi”. Büyük İstanbul Tarihi Ansiklopedisi. C. 6 (Osmanlı İstanbulu’nda İaşe ve Vakıf), Türkiye Diyanet Vakfı Yay. 82-117.
  • Yılmaz, Ahmet (2001). Osmanlı Mimarisinde Külliye Olgusu ve Atik Valide Külliyesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi.
  • Yurdakul, İlhami (2017). “Terkos Suyu”. Z Dergisi, (2), 154-159.

Atik Vâlide ve Çinili Suyollarının Çamlıca Civarındaki Başlangıç ve Güzergâhları Üzerine Tespitler

Year 2025, Issue: 63-Haziran 2025, 99 - 116, 30.06.2025

Abstract

Osmanlı devrinden kalan iki önemli vakıf su yapısı olan Atik Vâlide ve Çinili (Mâhıpeyker) suyollarının kaynakları ve güzergâhları konusunda muğlaklık söz konusudur. Günümüzde birkaç kuyu başı dışında yeryüzünde algılanabilirliği kalmamış Atik Vâlide suyolunun, o kadar bile izi bulunamayan Çinili suyolu ile fizikî yakınlığı nedeniyle kısmen karışmış olması ihtimal dâhilindedir. Eğer böyle değilse bile, Nâzım Bey, İsmail Remzi Bey ve Kâzım Çeçen gibi bu suyollarının güzergâhları üzerine çalışmalar yapmış olan kişilerin özellikle menba’lar konusunda emin olmadıkları kesindir. Bu çalışma, bu iki suyolu hakkında üretilmiş metinleri ve haritaları değerlendirerek, menbâ ve güzergâhlarına ilişkin muğlaklığı ortaya koymak, tespitlerde bulunmak ve birtakım öneriler sunmayı amaçlar. Üsküdar ilçe sınırları içerinde kalan Büyük Çamlıca tepesinin doğu etekleri ile, arasında iki suyolunun yay çizerek neredeyse birbirlerine paralel olarak Libadiye caddesine kadar ilerledikleri alan ve bir miktar da Küçük Çamlıca’nın güney etekleri, konuyla ilgili tespit ve önerilerin sınırlarını oluşturur.

Thanks

İSKİ Genel Müdürlüğü'ne arşiv belgelerini paylaştığı için teşekkür ederiz.

References

  • 1. Arşiv Kaynakları
  • 1/25.000 ölçekli Üsküdar Şehir Harici Su Yolları Krokisi (İsmail Remzi, 1930). İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ) Vakıf Sular Şube Müdürlüğü Arşivi.
  • 1/25.000 ölçekli İstanbul Belediyesi Anadolu Ciheti Şehir Harici Su Yollarının Vaziyeti Umumisini Gösterir Krokisi (İsmail Remzi, 1932). İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ) Vakıf Sular Şube Müdürlüğü Arşivi.
  • İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi’nin (İSKİ) Atik Vâlide Suyolu’na ilişkin tarihsiz dijital haritası. İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ) Vakıf Sular Şube Müdürlüğü Arşivi.
  • İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi’nin (İSKİ) Atik Vâlide Suyolu’na ilişkin tarihsiz krokisi. “Atik Valide Su Sistemi” başlıklı tarihsiz ve isimsiz rapor. İstanbul Su ve Kanalizasyon İdaresi (İSKİ) Vakıf Sular Şube Müdürlüğü Arşivi
  • 2. Araştırma ve İnceleme Eserler
  • Ata, Galip (2000). “İstanbul Evkâf Suları”. Vakıf Su Tahlilleri 1 – XIX ve XX. Yüzyıllarda İstanbul Suları. İstanbul: İSKİ Yay. 141-162.
  • Çeçen, Kâzım (1991). Üsküdar Suları. İstanbul: İSKİ Yayınları.
  • Çeçen, Kâzım (2000). Osmanlı İmparatorluğunun Doruğu 16. Yüzyıl Teknolojisi. İstanbul: İSKİ Yayınları.
  • Dinçkal, Noyan (2008). “Water Supply in Istanbul, 1885–1950”. Technology and Culture, (49), 675-700.
  • Erol, Gülçin (1993). “Çinili Cami Külliyesi”. TDV İslâm Ansiklopedisi. C. 8. İstanbul: Türkiye Diyanet Vakfı Yay. 335-337.
  • Konyalı, İbrahim Hakkı (1976). Üsküdar Tarihi. C. 1. İstanbul: Ahmet Sait Matbaası.
  • Nâzım Bey (2000). “İstanbul Vilayeti Şehremâneti'ne Evkâf'dan Devr Olunan Sular”. Vakıf Su Tahlilleri 1 – XIX ve XX. Yüzyıllarda İstanbul Suları. İstanbul: İSKİ Yay. 163-226.
  • Nirven, Saadi Nâzım (1946). İstanbul Suları. İstanbul Halk Basımevi.
  • Pantık, Ramazan (2019). “Atik Valide Külliyesi’nde İdari ve Mâli Yapı (1590-1830)”. F. Başar (haz.). Vakıf Kuran Kadınlar. Ankara: Vakıflar Genel Müdürlüğü Yay. 265-283.
  • Sağır, Yusuf (2016). “Osmanlı Su Vakıfları”. Tarihin Peşinde ‐ Uluslararası Tarih ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, (15), 445‐473.
  • Tabakoğlu, Ahmet (2015). “Osmanlı İstanbul’unun Su Tarihi”. Büyük İstanbul Tarihi Ansiklopedisi. C. 6 (Osmanlı İstanbulu’nda İaşe ve Vakıf), Türkiye Diyanet Vakfı Yay. 82-117.
  • Yılmaz, Ahmet (2001). Osmanlı Mimarisinde Külliye Olgusu ve Atik Valide Külliyesi Örneği. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul: Mimar Sinan Üniversitesi.
  • Yurdakul, İlhami (2017). “Terkos Suyu”. Z Dergisi, (2), 154-159.
There are 19 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Architectural Heritage and Conservation, Ottoman Institutions and Civilization (Other)
Journal Section Research Article
Authors

Yusuf Civelek 0000-0003-4754-4737

Onur Şimşek 0000-0002-2088-9543

Early Pub Date June 30, 2025
Publication Date June 30, 2025
Submission Date April 3, 2024
Acceptance Date June 18, 2025
Published in Issue Year 2025 Issue: 63-Haziran 2025

Cite

APA Civelek, Y., & Şimşek, O. (2025). Atik Vâlide ve Çinili Suyollarının Çamlıca Civarındaki Başlangıç ve Güzergâhları Üzerine Tespitler. Vakıflar Dergisi(63-Haziran 2025), 99-116.

The articles sent to the Journal of Waqfs with a request for publication are subject to preliminary examination by the Editorial Board and at least two academicians who are experts in their fields are sent for review. The copyright of the articles accepted to be published in the Journal of Waqfs with the referee reports and the decision of the Editorial Board is deemed to have been transferred to the General Directorate of Foundations, and a royalty fee is paid to the published articles in accordance with the relevant legislation.