Öz
Aile içinde eğitimine başlayan çocuk, okul öncesi eğitim ile okula ilk adımını atar. Öğretmenlerinin yardımı ile bulunduğu dünyayı kavrama beceresini elde eder. Öğretmenlerinin kişisel tutumlarını gözlemleyerek kendi davranışlarını şekillendirir. Bu durum, öğrencilerin öğretmenlerini taklit ederek benzer davranışları sergileme eğiliminde olduklarını göstermektedir. Yapılan araştırmalar, öğretmenlerin özel yaşamlarında edindikleri bilgi ve benimsedikleri tutumların, okul ortamında sergiledikleri davranışlara yansıdığını ve bu şekilde öğrencilere örnek olma potansiyeline sahip olduklarını ortaya koymaktadır. Sürdürülebilirlik ve geri dönüşüm değerlerini benimseyen öğretmenler, bu değerleri okul içindeki davranışlarına yansıtarak öğrencilere liderlik edebilir, farkındalık yaratmada etkili bir araç olabilir. Bu süreçte, eğitimcilerin sürdürülebilirlik bilincinin yaygınlaştırılmasında kritik bir rol üstlendiği düşünülmektedir. Araştırmanın temel amacı, öğretmenlerin sürdürülebilirlik konusundaki bireysel tutumlarının, okul ortamındaki davranışlarına yansıyarak öğrenciler üzerinde farkındalık yaratma potansiyelini değerlendirmektir. Öğretmenlerin kişisel yaşantılarında benimsedikleri sürdürülebilir uygulamaların, öğrencilere aktardıkları değerler üzerinde belirleyici olabileceği öngörülmektedir. Araştırmada, Bilfen Okulları'nda görev yapan toplam 378 lise öğretmeni örneklem olarak seçilmiştir. Veri toplama yöntemi olarak anket tekniği kullanılmış; elde edilen veriler, SPSS 26 paket programı ile istatistiksel olarak analiz edilmiştir. Bu çalışma, sürdürülebilirlik ve geri dönüşüm konularında öğretmenlerin eğitimdeki rolünü ortaya koyarak, gelecekteki araştırmalara katkı sağlamayı amaçlamaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Bailey, K., Basu, A., & Sharma, S. (2022). The environmental impacts of fast fashion on water quality: a systematic review. Water, 14(7), 1073.
- Carey, L., & Cervellon, M.-C. (2014). Ethical fashion dimensions: Pictorial and auditory depictions through three cultural perspectives. Journal of Fashion Marketing and Management, 18(4), 483–506.
- Çetin, L., & Tezcan, H. (2022). Geri Dönüşüm Kumaşlarla Giyim Koleksiyonu. Social Sciences Studies Journal (SSSJournal, 8 (95), 852–861.
- Garip, S. (2023). Sosyal Bilimlerde Nicel Araştırma Geleneği Üzerine Kuramsal Bir İnceleme. International Journal of Social Science Research, 12(1), 1-19.
- Gedik, Y. (2020). Sosyal, ekonomik ve çevresel boyutlarla sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir kalkınma. Uluslararası Ekonomi Siyaset İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 3(3), 196-215.
- Gürcüm, B. H., & Yüksel, C. (2012). Moda Sektörünü “Yavaşlatan” Eğilim: Eko Moda ve Moda’da Sürdürülebilirlik. 1. Uluslararası Moda ve Tekstil Tasarımı Sempozyumu, 48-51.
- Henninger, C. E. (2015). Traceability the new eco-label in the slow-fashion industry? - Consumer perceptions and micro-organisations responses. Sustainability, 7, 6011-6032.
- Ismayilova, A. & Silvius, G. (2021). Cradle-to-Cradle in Project Management: A Case Study. International Journal of Circular Economy and Waste Management (IJCEWM, 1)(1), 54-80.
- Joergens, C. (2006). Ethical fashion: Myth or future trend? Journal of Fashion Marketing and Management: An International Journal, 10(3), 360–371.
- Jung, S., & Jin, B. (2014). A theoretical investigation of slow fashion: Sustainable future of the apparel industry. International Journal of Consumer Studies, 38(5), 510–519.
- MEB. (2025),2023-2024 Eğitim Öğretim İstatistikleri, Erişim Tarihi: 14.02.2025, https://www.meb.gov.tr/
- Nemeša, I., Pešić, M., & Bozoki, V. (2024). MECHANICAL RECYCLING OF TEXTILE WASTE. Textile Industry/Tekstilna Industrija, 72(4).
- Onay, İ., & Arslan, İ. K. (2023). Moda Giyim Sektöründe Sürdürülebilirlik Arayışları; Yavaş Moda’nın Yükselişi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(46), 311-332. https://doi.org/10.46928/iticusbe.1200641
- Öner E. (2023). Tüketici Sonrası Tekstil Atıklarının Geri Dönüşümüne Yönelik Tüketici Tutumlarının İncelenmesi. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(3): 2009-2022.
- Öymen, G., & Kocabay-şener, N. (2024). Döngüsel Ekonominin Moda Sektöründeki Rolü. İletişim Çalışmaları Dergisi, 10(2), 116-137.
- Özen, Y., & Gül, A. (2007). Sosyal ve eğitim bilimlerinde evren-örneklem sorunu. KKEFDI] OKKEF, 1.
- Öztürk, M. (2017). Sürdürülebilir gelişme odaklı eğitim: Kuramsal çerçeve, tarihsel gelişim ve uygulamaya dönük öneriler. İlköğretim Online, 16(4), 1–11.
- Şahinkoç, E. M., Aydın, S., & Öncel, K. (2022). Türkiye’de Ekolojik Moda İçin Marka Yaratılması: Swot Analiziyle Durum Değerlendirilmesi. Uluslararası Toplumsal Bilimler Dergisi, 6(3), 359-377.
- Tiber, B., & Yücel, S. (2018). Hazır Giyim Endüstrisinde Çalışan Tasarımcıların Sürdürülebilir Modaya Yönelik Yaklaşımları. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi, 20(60), 955-971.
- Wikipedia. (2024). Sürdürülebilirlik. Erişim tarihi: 01.01.2025, https://tr.wikipedia.org/wiki/S%C3%BCrd%C3%BCr%C3%BClebilirlik
Öz
The child, who begins their education within the family, takes their first step into school through preschool education. With the help of their teachers, they develop the ability to understand the world around them. By observing their teachers' personal attitudes, children shape their own behaviors. This demonstrates that students tend to imitate their teachers and exhibit similar behaviors. Research shows that the knowledge and attitudes teachers adopt in their personal lives are reflected in their behavior in the school environment, making them potential role models for students. Teachers who embrace sustainability and recycling values can reflect these values in their school practices, acting as leaders and effective tools for raising awareness. In this process, educators are thought to play a crucial role in spreading sustainability awareness. The primary aim of this study is to evaluate the potential of teachers' individual attitudes towards sustainability to influence students by reflecting these attitudes in their school behavior. It is predicted that the sustainable practices teachers adopt in their personal lives may shape the values they impart to their students. The study sample consists of 378 high school teachers working at Bilfen Schools. A survey method was used to collect data, and the data obtained were analyzed statistically using SPSS 26 software. This study aims to highlight the role of teachers in education regarding sustainability and recycling, contributing to future research in the field
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Bailey, K., Basu, A., & Sharma, S. (2022). The environmental impacts of fast fashion on water quality: a systematic review. Water, 14(7), 1073.
- Carey, L., & Cervellon, M.-C. (2014). Ethical fashion dimensions: Pictorial and auditory depictions through three cultural perspectives. Journal of Fashion Marketing and Management, 18(4), 483–506.
- Çetin, L., & Tezcan, H. (2022). Geri Dönüşüm Kumaşlarla Giyim Koleksiyonu. Social Sciences Studies Journal (SSSJournal, 8 (95), 852–861.
- Garip, S. (2023). Sosyal Bilimlerde Nicel Araştırma Geleneği Üzerine Kuramsal Bir İnceleme. International Journal of Social Science Research, 12(1), 1-19.
- Gedik, Y. (2020). Sosyal, ekonomik ve çevresel boyutlarla sürdürülebilirlik ve sürdürülebilir kalkınma. Uluslararası Ekonomi Siyaset İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 3(3), 196-215.
- Gürcüm, B. H., & Yüksel, C. (2012). Moda Sektörünü “Yavaşlatan” Eğilim: Eko Moda ve Moda’da Sürdürülebilirlik. 1. Uluslararası Moda ve Tekstil Tasarımı Sempozyumu, 48-51.
- Henninger, C. E. (2015). Traceability the new eco-label in the slow-fashion industry? - Consumer perceptions and micro-organisations responses. Sustainability, 7, 6011-6032.
- Ismayilova, A. & Silvius, G. (2021). Cradle-to-Cradle in Project Management: A Case Study. International Journal of Circular Economy and Waste Management (IJCEWM, 1)(1), 54-80.
- Joergens, C. (2006). Ethical fashion: Myth or future trend? Journal of Fashion Marketing and Management: An International Journal, 10(3), 360–371.
- Jung, S., & Jin, B. (2014). A theoretical investigation of slow fashion: Sustainable future of the apparel industry. International Journal of Consumer Studies, 38(5), 510–519.
- MEB. (2025),2023-2024 Eğitim Öğretim İstatistikleri, Erişim Tarihi: 14.02.2025, https://www.meb.gov.tr/
- Nemeša, I., Pešić, M., & Bozoki, V. (2024). MECHANICAL RECYCLING OF TEXTILE WASTE. Textile Industry/Tekstilna Industrija, 72(4).
- Onay, İ., & Arslan, İ. K. (2023). Moda Giyim Sektöründe Sürdürülebilirlik Arayışları; Yavaş Moda’nın Yükselişi. İstanbul Ticaret Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 22(46), 311-332. https://doi.org/10.46928/iticusbe.1200641
- Öner E. (2023). Tüketici Sonrası Tekstil Atıklarının Geri Dönüşümüne Yönelik Tüketici Tutumlarının İncelenmesi. Osmaniye Korkut Ata Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 6(3): 2009-2022.
- Öymen, G., & Kocabay-şener, N. (2024). Döngüsel Ekonominin Moda Sektöründeki Rolü. İletişim Çalışmaları Dergisi, 10(2), 116-137.
- Özen, Y., & Gül, A. (2007). Sosyal ve eğitim bilimlerinde evren-örneklem sorunu. KKEFDI] OKKEF, 1.
- Öztürk, M. (2017). Sürdürülebilir gelişme odaklı eğitim: Kuramsal çerçeve, tarihsel gelişim ve uygulamaya dönük öneriler. İlköğretim Online, 16(4), 1–11.
- Şahinkoç, E. M., Aydın, S., & Öncel, K. (2022). Türkiye’de Ekolojik Moda İçin Marka Yaratılması: Swot Analiziyle Durum Değerlendirilmesi. Uluslararası Toplumsal Bilimler Dergisi, 6(3), 359-377.
- Tiber, B., & Yücel, S. (2018). Hazır Giyim Endüstrisinde Çalışan Tasarımcıların Sürdürülebilir Modaya Yönelik Yaklaşımları. Dokuz Eylül Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Fen ve Mühendislik Dergisi, 20(60), 955-971.
- Wikipedia. (2024). Sürdürülebilirlik. Erişim tarihi: 01.01.2025, https://tr.wikipedia.org/wiki/S%C3%BCrd%C3%BCr%C3%BClebilirlik
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Güzel Sanatlar |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 29 Nisan 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Nisan 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 2 Ocak 2025 |
| Kabul Tarihi | 20 Nisan 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 49 |
