Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE EMERGENCE, DEVELOPMENT, INSTITUTIONALIZATION AND MAIN TRENDS OF CHINESE SOCIOLOGY

Yıl 2025, Sayı: 49, 603 - 637, 30.04.2025
https://doi.org/10.14520/adyusbd.1619925

Öz

This article explores the emergence, institutionalization, development, major trends, and challenges of sociology in China. Despite its status as one of the world’s oldest civilizations, China did not contribute significantly to sociology until the 19th century. Sociology in China emerged during its modernization process, initially influenced by Western sociologists. By the 1950s, Chinese sociology had shifted away from these Western perspectives due to major societal transformations. The communist revolution led by Mao Zedong in the late 1940s profoundly altered China's social structure, steering Chinese sociology toward Marxist frameworks. In the late 1970s, China opened up to the world, and its sociology began aligning with American sociology. From the 1980s onward, Chinese sociology focused on empirical research, mirroring trends in the United States. This marked a departure from Marxist sociology, with Chinese sociologists conducting extensive fieldwork during this period. This study argues that Chinese sociology has been shaped by Western traditions rather than establishing a unique trajectory of its own. From the late 19th century to today, it has consistently adapted to external influences rather than creating an independent sociological identity.

Kaynakça

  • Bian, Y., ve Zhang, L. (2008). “Sociology in China.” Contexts, 7(3): 20-25.
  • Brown, K. (2023). Çin. İstanbul: Liberus Kitap.
  • Chen, H. F. (2018). Chinese Sociology. London: Springer Nature.
  • Cheng, L. and So, A. (1983). “The reestablishment of sociology in the PRC: Toward the Sinification of Marxian Sociology.” Annual Review of Sociology, (9): 471-498.
  • Dillon, M. (2016). Modernleşen Çin’in tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Eberhard, W. (2022). Çin tarihi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Freedman, M. (1962). “Sociology in China: A Brief Survey.” The China Quarterly, 10: 166-173.
  • Hanlin, L., Ming, F., Ying, W., Bingyao: and Wang, Q. (1987). “Chinese sociology, 1898-1986.” Social Forces, 65 (3): 612-640.
  • Holcombe, C. (2021). Doğu Asya tarihi- Çin, Japonya, Kore. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Jaivin, L. (2023). Kısa Çin tarihi. İstanbul: Kronik Kitap.
  • Jing, T. (2022). The origins and continuity of Chinese sociology. Gateway East, Singapore: Springer Nature.
  • Keay, J. (2020). Çin tarihi. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Kerr, G. (2023). Kısa Çin tarihi. İstanbul: Say Yayınları.
  • Kissinger, H. (2014). Çin. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Liu: (2020). Origin and expansion of chinese sociology. Gateway East, Singapore: Springer Nature. Marx, K. (1977). Çin üzerine. İstanbul: Günce Kitap.
  • Qi, X. (2016). “Sociology in China Editor’s introduction.” Journal of Sociolgy, 52 (1): 3-8.
  • Qi, X. (2017). “Reconstructing the concept of face in cultural sociology: in Goffman’s footsteps, following the Chinese case.” The Journal of Chinese Sociology, 4 (19): 1-17.
  • Rocca, J. L. (2011). Çin’in sosyolojisi. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Rong, M. (1996). Institutionalization of sociology in China. (Der.) In Su-Hoon Le. Sociology in East Asia and Its Struggle for Creativity: Proceedings of the ISA Regional Conference for Eastern Asia, (pp. 45-49). November 22-23, Seoul, Korea.
  • Sarieddine, T. (2021). “Middle Kingdom enters Middle East- A world sytem analysis peripheralization along the Maritime Silk Road initiative”, Journal of World-System Research, 27 (1): 177-201.
  • Sheng Z. H. and Sheng, L. Y. (2003). A history of chinese sociology. Pekin: Renmin University Press.
  • Skinner, G. W. (1951). “The new sociology in China.” The Far Eastern Quarterly, 10 (4): 365-371.
  • Snow, E. (2015). Çin üzerinde kızıl yıldız. İstanbul:Yordam Kitap:
  • So, A. Y. (2018). “Büyük Çin’de sosyolojinin gelişimi (Anakara Çin, Tayvan, Hong Kong).” Sosyoloji Divanı, 12 (6): 269-280.
  • Sonoda: (2018). “Japon sosyolojisinin gelişimi ve Asya ile ilişkisi.” Sosyoloji Divanı, 12 (6): 281-297.
  • Wallerstein, I. (2004). Dünya sistemleri analizi bir giriş. İstanbul: Aram Yayıncılık.
  • Wallerstein, I. (1993). Jeopolitik ve jeokültür. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Zhou, X. and Pei, X. (1997). “Chinese sociology in transnational society.” Contemporary Sociology, 26 (5): 569-572.

ÇİN SOSYOLOJİSİNİN DOĞUŞU, GELİŞİMİ, KURUMSALLAŞMASI VE ANA EĞİLİMLERİ

Yıl 2025, Sayı: 49, 603 - 637, 30.04.2025
https://doi.org/10.14520/adyusbd.1619925

Öz

Bu makalenin ana konusu, Çin sosyolojisinin ortaya çıkışını, kurumsallaşmasını, gelişimini, temel eğilimlerini ve sorunlarını incelemektir. Çin, dünyanın en eski uygarlıklarından birisi olmasına ve uzun bir tarihsel geçmişe sahip olmasına rağmen 19. yüzyıla kadar sosyoloji alanında önemli çalışmalar yapan bir ülke olmamıştır. Çin, kendine has bir felsefesi olmasına rağmen aynı başarıyı sosyoloji alanında gösterememiştir. Çin’de sosyoloji, modernleşme süreciyle ilişkili olarak ortaya çıkmış ve gelişmiştir. Bu süreç içerisinde Çin sosyolojisi, sosyolojinin kurucularından Herbert Spencer ve Émile Durkheim sosyolojisini esas almıştır. Makalemizde 1950’lere gelindiğinde Çin sosyolojisinin Spencer’ın ve Durkheim’ın görüşlerinden hızlıca uzaklaştığı tespit edilmiştir. Çünkü Çin toplumunda 1940’ların sonunda köklü bir değişme olmuştur. 1940’ların sonunda Mao Zedong’un öncülüğünde komünist devrim gerçekleşmiştir. Bu makalede, Çin’in sosyal yapısını köklü bir şekilde değiştiren komünist devrimle beraber Çin sosyolojisinin Marxist sosyolojiyi önemsediğine vurgu yapılmıştır. 1970’lerin sonundan itibaren Çin dünyaya açılmıştır. Çin sosyolojisi bu dönemden itibaren Amerikan sosyolojisini model almış ve Amerikan sosyolojisindeki gelişmeleri takip etmiştir. Çin sosyolojisi, 1980’lerden itibaren Amerikan sosyolojisinde etkili olan empirik sosyolojiye yönelmiştir. Çin sosyolojisi, Marxist sosyolojiden tamamen uzaklaşarak empirik sosyoloji araştırmaları yoğunlaşmıştır. Çinli sosyologlar, 1980’lerden itibaren çok sayıda saha çalışması yapmışlardır. Makalemizde Çin sosyolojisinin 19. yüzyılın sonundan günümüze kadar kendine özgü bir sosyoloji çizgisi oluşturamadığı, Batı’da ortaya çıkan sosyoloji geleneklerinden etkilendiği iddia edilmiştir.

Kaynakça

  • Bian, Y., ve Zhang, L. (2008). “Sociology in China.” Contexts, 7(3): 20-25.
  • Brown, K. (2023). Çin. İstanbul: Liberus Kitap.
  • Chen, H. F. (2018). Chinese Sociology. London: Springer Nature.
  • Cheng, L. and So, A. (1983). “The reestablishment of sociology in the PRC: Toward the Sinification of Marxian Sociology.” Annual Review of Sociology, (9): 471-498.
  • Dillon, M. (2016). Modernleşen Çin’in tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Eberhard, W. (2022). Çin tarihi. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
  • Freedman, M. (1962). “Sociology in China: A Brief Survey.” The China Quarterly, 10: 166-173.
  • Hanlin, L., Ming, F., Ying, W., Bingyao: and Wang, Q. (1987). “Chinese sociology, 1898-1986.” Social Forces, 65 (3): 612-640.
  • Holcombe, C. (2021). Doğu Asya tarihi- Çin, Japonya, Kore. İstanbul: Dergâh Yayınları.
  • Jaivin, L. (2023). Kısa Çin tarihi. İstanbul: Kronik Kitap.
  • Jing, T. (2022). The origins and continuity of Chinese sociology. Gateway East, Singapore: Springer Nature.
  • Keay, J. (2020). Çin tarihi. İstanbul: İnkılap Kitabevi.
  • Kerr, G. (2023). Kısa Çin tarihi. İstanbul: Say Yayınları.
  • Kissinger, H. (2014). Çin. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Liu: (2020). Origin and expansion of chinese sociology. Gateway East, Singapore: Springer Nature. Marx, K. (1977). Çin üzerine. İstanbul: Günce Kitap.
  • Qi, X. (2016). “Sociology in China Editor’s introduction.” Journal of Sociolgy, 52 (1): 3-8.
  • Qi, X. (2017). “Reconstructing the concept of face in cultural sociology: in Goffman’s footsteps, following the Chinese case.” The Journal of Chinese Sociology, 4 (19): 1-17.
  • Rocca, J. L. (2011). Çin’in sosyolojisi. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Rong, M. (1996). Institutionalization of sociology in China. (Der.) In Su-Hoon Le. Sociology in East Asia and Its Struggle for Creativity: Proceedings of the ISA Regional Conference for Eastern Asia, (pp. 45-49). November 22-23, Seoul, Korea.
  • Sarieddine, T. (2021). “Middle Kingdom enters Middle East- A world sytem analysis peripheralization along the Maritime Silk Road initiative”, Journal of World-System Research, 27 (1): 177-201.
  • Sheng Z. H. and Sheng, L. Y. (2003). A history of chinese sociology. Pekin: Renmin University Press.
  • Skinner, G. W. (1951). “The new sociology in China.” The Far Eastern Quarterly, 10 (4): 365-371.
  • Snow, E. (2015). Çin üzerinde kızıl yıldız. İstanbul:Yordam Kitap:
  • So, A. Y. (2018). “Büyük Çin’de sosyolojinin gelişimi (Anakara Çin, Tayvan, Hong Kong).” Sosyoloji Divanı, 12 (6): 269-280.
  • Sonoda: (2018). “Japon sosyolojisinin gelişimi ve Asya ile ilişkisi.” Sosyoloji Divanı, 12 (6): 281-297.
  • Wallerstein, I. (2004). Dünya sistemleri analizi bir giriş. İstanbul: Aram Yayıncılık.
  • Wallerstein, I. (1993). Jeopolitik ve jeokültür. İstanbul: İz Yayıncılık.
  • Zhou, X. and Pei, X. (1997). “Chinese sociology in transnational society.” Contemporary Sociology, 26 (5): 569-572.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mertcan Mutlu 0000-0001-9736-6006

Erken Görünüm Tarihi 29 Nisan 2025
Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2025
Gönderilme Tarihi 14 Ocak 2025
Kabul Tarihi 11 Nisan 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Sayı: 49

Kaynak Göster

APA Mutlu, M. (2025). ÇİN SOSYOLOJİSİNİN DOĞUŞU, GELİŞİMİ, KURUMSALLAŞMASI VE ANA EĞİLİMLERİ. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(49), 603-637. https://doi.org/10.14520/adyusbd.1619925