Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Frequency and Densıty of Weeds in Peanut (Arachis hypogaea L.) Fıelds of Adana Provınce, Türkiye

Yıl 2025, Cilt: 56 Sayı: 2, 112 - 121, 29.05.2025
https://doi.org/10.17097/agricultureatauni.1613076

Öz

Peanut (Arachis hypogaea L.) is an important arable crop. However, weeds cause significant yield losses difficulties. This study was conducted to determine the occurrence frequency and density of weed species in peanut fields in Adana province. In the 2021 vegetation period, surveys were conducted in 50 peanut fields in Adana and its districts. As a result of the surveys, 38 weed species belonging to 17 different families were identified. The Poaceae family had the highest number of weed species with 12 species, followed by the Amaranthaceae family with 4 species. Other important families included Euphorbiaceae, Asteraceae, Cyperaceae, Convolvulaceae, Malvaceae, and Solanaceae, each represented by 2 species. The studies showed that most of the weeds in peanut fields were broadleaf and annual species. According to survey results, species such as Cyperus rotundus L. (78%), Sorghum halepense (L.) Pers (67%), Xanthium strumarium L. (52%), Convolvulus arvensis L. (49%), and Portulaca oleracea L. (46%) were among the most common weeds in the region with the highest occurrence frequencies. In terms of density, Setaria viridis (L.) P. Beauv. (1,050 plants/m²) had the highest density. Other dense species included C. rotundus (0.715 plants/m²), Echinochloa colona L. (0.630 plants/m²), Echinochloa crus-galli (L.) P. Beauv. (0.505 plants/m²), and S. halepense (0.425 plants/m²). These species are dominant in the weed flora of the region with high occurrence frequencies and density levels.

Kaynakça

  • Abacı, O., & Üremiş, İ., (2016). Yerfıstığı (Arachys hypogaea L.) yetiştiriciliğinde yabancı ot mücadelesinde esas alınacak kritik dönemin belirlenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(1), 40-47.
  • Abdelaal, K., Alsubeie, M. S., Hafez, Y., Emeran, A., Moghanm, F., Okasha, S., & Ibraheem, F. (2022). Physiological and biochemical changes in vegetable and field crops under drought, salinity and weeds stresses: Control strategies and management. Agriculture, 12(12), 2084.
  • Anwar, M. P., Islam, A. M., Yeasmin, S., Rashid, M. H., Juraimi, A. S., Ahmed, S., & Shrestha, A. (2021). Weeds and their responses to management efforts in a changing climate. Agronomy, 11(10), 1921.
  • Arıoğlu, H. (2013). Yerfıstığı Tarımı. http://www.halisarioglu.com.
  • Arslan, H., Ekin, Z,, & Yolbaş, M. (2022). Farklı ekim zamanlarının Siirt koşullarında yerfıstığı (Arachis hypogaea L.)’nın verim ve verim unsurları üzerine etkisi. ISPEC Journal of Agricultural Sciences, 6(2), 247-259.
  • Arslan, M., & Üremiş, İ. (2003). Yerfıstığı tarımında kanyaş (Sorghum halepense (L.) Pers.) sorunundan kaynaklanan verim kaybı ve en etkin kontrol yönteminin belirlenmesi. Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi (13-17 Ekim 2003, Diyarbakır), Cilt I, 579-583.
  • Arslan, M., Üremiş, İ., & Uludağ, A. (2006). The critical period of weed control in doublecropped soybean. Phytoparasitica, 34(2), 159-166.
  • Arslan, Z. F. (2018). Şanlıurfa ili mısır tarlalarında bulunan yabancı otların yaygınlık ve yoğunlukları ile mücadele sorunlarına çözüm önerileri. Türk Tarım-Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(10), 1322-1328.
  • Beycioğlu, T., Kıllı, F., & Kaya, T. (2020). Türkiye yerfıstığı üretiminin dünya üzerindeki yeri ve yerfıstığı üretiminde karşılaşılan önemli sorunlar. III. Uluslararası Tarım Kongresi / 3rd International Agricultural Congress, 5-9 Mart, 9-18.
  • Burke, I.C., Schroeder, M., Thomas, W.E., & Wilcut, J.W. (2007). Palmer amaranth interference and seed production in peanut. Weed Technology, 21: 367– 371.
  • Chang, A. S., Sreedharan, A., & Schneider, K. R. (2013). Peanut and peanut products: A food safety perspective. Food Control, 32(1), 296-303.
  • da Silva, E. M. G., de Aguiar, A. C. M., Mendes, K. F., & da Silva, A. A. (2022). Weed competition and interference in crops. In Applied Weed and Herbicide Science (pp. 55-96). Cham: Springer International Publishing.
  • Davis, P.H. (1965-1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Edinburg University Press, Volume; 1-10, Edinburg. UK.
  • Doğaka, (2020). Osmaniye İli Yerfıstığı Ezmesi Üretimi. Ön Fizibilite Raporu, Doğu Akdeniz Kalkınma Ajansı, Hatay, S8.
  • FAO, (2024). Food and agriculture data https://www.fao.org/faostat/en/# data/QCL/visualize Gharde, Y., Singh, P. K., Dubey, R. P., & Gupta, P. K. (2018). Assessment of yield and economic losses in agriculture due to weeds in India. Crop Protection, 107, 12-18.
  • Gözüyeşil, R. (2014). Osmaniye ilinde yerfıstığı yetiştiriciliği ile ilgili sorunların saptanması. Yüksek Lisans Tezi. Mustafa Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Hatay. 123.
  • Grichar, W. J. (2008). Herbicide systems for control of horse purslane (Trianthema portulacastrum L.), smellmelon (Cucumis melo L.), and Palmer amaranth (Amaranthus palmeri S. Wats.) in peanut. Peanut Science, 35(1), 38-42. Güncan, A. (2025. Yabancı Ot Mücadelesi. Selçuk Üniversitesi Yayınevi, ISBN: 9754481784, Konya, 309s. Jabran, K., & Chauhan, B.S. (2018). Overview and significance of non-chemical weed control. In Non-Chemical Weed Control (pp. 1-8). Academic Press.
  • Kadiroğlu, A. (2018). Yerfıstığı Yetiştiriciliği. Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü. 82. Kholi, R.K., Singh, H.P., & Batish, D. R. (2004). Allelopathy in Agroecosystems. New York, USA: Food Products Press. Kumar, S., Kumari, S., Rana, S. S., Rana, R. S., Anwar, T., Qureshi, H., & Aghayeva, S. (2024). Weed management challenges in modern agriculture: The role of environmental factors and fertilization strategies. Crop Protection, 185, 106903. Odum E.P., (1971). Fundamentals of Ecology. W.B. Saunders Company, 574 s.
  • Odum, E.P. (1983). Grundlagen der Ökologie (Band 1,2). Georg Thieme Verlag,Stuttgart.
  • Özaslan, C., & Kendal, E. (2014). Lice domatesi üretim alanlarındaki yabancı otların belirlenmesi. Journal of the Institute of Science and Technology, 4(3), 29-34.
  • Rajcan, I. & Swanton, C.J. (2001). Understanding maizeeweed competition: Resource competition, light quality and the whole plant. Field Crops Research, 71(2), 139-150.
  • Şahin, (2014). Türkiye’de yerfıstığı (Arachis hypogaea L.) yetiştiriciliği ve bir coğrafi işaret olarak Osmaniye yerfıstığı. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 13(3), 619-644.
  • Sırma, M., Kadıoğlu, İ. & Yanar, Y. (2001). Tokat ili domates ekim alanlarında saptanan önemli yabancı ot türleri rastlanma sıklıkları ve yoğunlukları. Türkiye Herboloji Dergisi, 4(1), 39-47.
  • Swinton, S. M., & Van Deynze, B. (2017). Hoes to herbicides: economics of evolving weed management in the United States. The European Journal of Development Research, 29(3), 560-574.
  • Tepe, I. (1998). Türkiye’de tarım ve tarım dışı alanlarda sorun olan yabancı otlar ve mücadeleleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Yayınları No: 32, ISBN 975-7616-24-9, Van, 237s.
  • TÜİK, (2024). Türkiye İstatistik Kurumu. Bitkisel Üretim İstatistikleri. http:// tuikapp .tuik.gov.tr/bitkiselapp Uludağ A. (1993). Diyarbakır yöresinde yetiştirilen buğday- mercimek kültürlerindeki önemli yabancı otların dağılışı ve bunların bazı biyolojik özellikleri üzerinde araştırmalar. Yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, Sivas, 50s.
  • Uludağ, A., Üremiş, İ., Tursun, N., & Bukun, B. (2012). A review on critical period for weed control in Turkey. The 6th International Weed Science Congress (17-22 June 2012, Hangzhou, China), 37s.
  • Uygur, F. N., (1985). Untersuchungen zu art und Bedeutung der Verunkrautung in der Çukurova unter besonderer Berücksichigung von Cynodon dactylon (L.) Pers. und Sorghum halepense (L.) Pers. Verlag Josef Margraf, Aichtal. PLITS 1985/3 (5), 109 p.
  • Uygur, S. (1997). Çukurova bölgesi yabancı ot türleri, bu türlerin konukçuluk ettiği hastalık etmenleri ve dağılımları ile hastalık etmenlerinin biyolojik mücadelede kullanılma olanaklarının araştırılması. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, 148s, Adana.
  • Yılmaz, M., Şahin, C. B., Yıldız, D., Demir, G., Yıldız, R., & İşler, N. (2022). Dünyada ve Türkiye’de yerfıstığı (Arachis hypogaea) üretiminin genel durumu, önemli sorunları ve çözüm önerileri. Muş Alparslan University Journal of Agriculture and Nature, 2(1), 8-17.

Adana İli Yer Fıstığı (Arachis hypogaea L.) Tarlalarında Yabancı Otların Rastlanma Sıklığı ve Yoğunluğu, Türkiye

Yıl 2025, Cilt: 56 Sayı: 2, 112 - 121, 29.05.2025
https://doi.org/10.17097/agricultureatauni.1613076

Öz

Yerfıstığı (Arachis hypogaea L.), ekim alanlarında yabancı otların neden olduğu verim kayıpları nedeniyle önemli bir sorun teşkil etmektedir. Bu çalışma, Adana ilindeki yerfıstığı ekim alanlarında bulunan yabancı ot türlerinin rastlama sıklığı ve yoğunluklarını belirlemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. 2021 yılı vejetasyon döneminde, Adana ili ve ilçelerinde toplamda 50 yerfıstığı tarlasında surveyler yapılmıştır. Surveyler sonucunda, 17 farklı familyaya ait 38 yabancı ot türü tespit edilmiştir. Poaceae familyası, 12 türle en fazla yabancı ot barındırırken, Amaranthaceae familyası ise 4 türle ikinci sıradadır. Diğer önemli familyalar arasında Euphorbiaceae, Asteraceae, Cyperaceae, Convolvulaceae, Malvaceae ve Solanaceae yer almakta ve her biri 2 türle temsil edilmektedir. Yapılan incelemeler, yerfıstığı ekim alanlarındaki yabancı otların büyük çoğunluğunun geniş yapraklı ve tek yıllık türlerden oluştuğunu göstermektedir. Survey sonuçlarına göre, Cyperus rotundus L. (%78), Sorghum halepense (L.) Pers (%67), Xanthium strumarium L. (%52), Convolvulus arvensis L. (%49) ve Portulaca oleracea L. (%46) gibi türler, en yüksek rastlama sıklığına sahip olup bölgedeki en yaygın yabancı otlar arasında yer almaktadır. Yoğunluk açısından, Setaria viridis (L.) P. Beauv. (1,050 adet/m²) en yüksek yoğunluğa sahip tür olarak öne çıkmaktadır. Diğer yoğun türler sırasıyla C. rotundus (0,715 adet/m²), Echinochloa colona L. (0,630 adet/m²), Echinochloa crus-galli (L.) P. Beauv (0,505 adet/m²) ve S. halepense (0,425 adet/m²) olarak belirlenmiştir. Bu türler, yüksek rastlama sıklığı ve yoğunluk seviyeleriyle bölgedeki yabancı ot florasında baskın durumdadır.

Kaynakça

  • Abacı, O., & Üremiş, İ., (2016). Yerfıstığı (Arachys hypogaea L.) yetiştiriciliğinde yabancı ot mücadelesinde esas alınacak kritik dönemin belirlenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 21(1), 40-47.
  • Abdelaal, K., Alsubeie, M. S., Hafez, Y., Emeran, A., Moghanm, F., Okasha, S., & Ibraheem, F. (2022). Physiological and biochemical changes in vegetable and field crops under drought, salinity and weeds stresses: Control strategies and management. Agriculture, 12(12), 2084.
  • Anwar, M. P., Islam, A. M., Yeasmin, S., Rashid, M. H., Juraimi, A. S., Ahmed, S., & Shrestha, A. (2021). Weeds and their responses to management efforts in a changing climate. Agronomy, 11(10), 1921.
  • Arıoğlu, H. (2013). Yerfıstığı Tarımı. http://www.halisarioglu.com.
  • Arslan, H., Ekin, Z,, & Yolbaş, M. (2022). Farklı ekim zamanlarının Siirt koşullarında yerfıstığı (Arachis hypogaea L.)’nın verim ve verim unsurları üzerine etkisi. ISPEC Journal of Agricultural Sciences, 6(2), 247-259.
  • Arslan, M., & Üremiş, İ. (2003). Yerfıstığı tarımında kanyaş (Sorghum halepense (L.) Pers.) sorunundan kaynaklanan verim kaybı ve en etkin kontrol yönteminin belirlenmesi. Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi (13-17 Ekim 2003, Diyarbakır), Cilt I, 579-583.
  • Arslan, M., Üremiş, İ., & Uludağ, A. (2006). The critical period of weed control in doublecropped soybean. Phytoparasitica, 34(2), 159-166.
  • Arslan, Z. F. (2018). Şanlıurfa ili mısır tarlalarında bulunan yabancı otların yaygınlık ve yoğunlukları ile mücadele sorunlarına çözüm önerileri. Türk Tarım-Gıda Bilim ve Teknoloji Dergisi, 6(10), 1322-1328.
  • Beycioğlu, T., Kıllı, F., & Kaya, T. (2020). Türkiye yerfıstığı üretiminin dünya üzerindeki yeri ve yerfıstığı üretiminde karşılaşılan önemli sorunlar. III. Uluslararası Tarım Kongresi / 3rd International Agricultural Congress, 5-9 Mart, 9-18.
  • Burke, I.C., Schroeder, M., Thomas, W.E., & Wilcut, J.W. (2007). Palmer amaranth interference and seed production in peanut. Weed Technology, 21: 367– 371.
  • Chang, A. S., Sreedharan, A., & Schneider, K. R. (2013). Peanut and peanut products: A food safety perspective. Food Control, 32(1), 296-303.
  • da Silva, E. M. G., de Aguiar, A. C. M., Mendes, K. F., & da Silva, A. A. (2022). Weed competition and interference in crops. In Applied Weed and Herbicide Science (pp. 55-96). Cham: Springer International Publishing.
  • Davis, P.H. (1965-1988). Flora of Turkey and the East Aegean Islands. Edinburg University Press, Volume; 1-10, Edinburg. UK.
  • Doğaka, (2020). Osmaniye İli Yerfıstığı Ezmesi Üretimi. Ön Fizibilite Raporu, Doğu Akdeniz Kalkınma Ajansı, Hatay, S8.
  • FAO, (2024). Food and agriculture data https://www.fao.org/faostat/en/# data/QCL/visualize Gharde, Y., Singh, P. K., Dubey, R. P., & Gupta, P. K. (2018). Assessment of yield and economic losses in agriculture due to weeds in India. Crop Protection, 107, 12-18.
  • Gözüyeşil, R. (2014). Osmaniye ilinde yerfıstığı yetiştiriciliği ile ilgili sorunların saptanması. Yüksek Lisans Tezi. Mustafa Kemal Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Hatay. 123.
  • Grichar, W. J. (2008). Herbicide systems for control of horse purslane (Trianthema portulacastrum L.), smellmelon (Cucumis melo L.), and Palmer amaranth (Amaranthus palmeri S. Wats.) in peanut. Peanut Science, 35(1), 38-42. Güncan, A. (2025. Yabancı Ot Mücadelesi. Selçuk Üniversitesi Yayınevi, ISBN: 9754481784, Konya, 309s. Jabran, K., & Chauhan, B.S. (2018). Overview and significance of non-chemical weed control. In Non-Chemical Weed Control (pp. 1-8). Academic Press.
  • Kadiroğlu, A. (2018). Yerfıstığı Yetiştiriciliği. Batı Akdeniz Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü. 82. Kholi, R.K., Singh, H.P., & Batish, D. R. (2004). Allelopathy in Agroecosystems. New York, USA: Food Products Press. Kumar, S., Kumari, S., Rana, S. S., Rana, R. S., Anwar, T., Qureshi, H., & Aghayeva, S. (2024). Weed management challenges in modern agriculture: The role of environmental factors and fertilization strategies. Crop Protection, 185, 106903. Odum E.P., (1971). Fundamentals of Ecology. W.B. Saunders Company, 574 s.
  • Odum, E.P. (1983). Grundlagen der Ökologie (Band 1,2). Georg Thieme Verlag,Stuttgart.
  • Özaslan, C., & Kendal, E. (2014). Lice domatesi üretim alanlarındaki yabancı otların belirlenmesi. Journal of the Institute of Science and Technology, 4(3), 29-34.
  • Rajcan, I. & Swanton, C.J. (2001). Understanding maizeeweed competition: Resource competition, light quality and the whole plant. Field Crops Research, 71(2), 139-150.
  • Şahin, (2014). Türkiye’de yerfıstığı (Arachis hypogaea L.) yetiştiriciliği ve bir coğrafi işaret olarak Osmaniye yerfıstığı. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 13(3), 619-644.
  • Sırma, M., Kadıoğlu, İ. & Yanar, Y. (2001). Tokat ili domates ekim alanlarında saptanan önemli yabancı ot türleri rastlanma sıklıkları ve yoğunlukları. Türkiye Herboloji Dergisi, 4(1), 39-47.
  • Swinton, S. M., & Van Deynze, B. (2017). Hoes to herbicides: economics of evolving weed management in the United States. The European Journal of Development Research, 29(3), 560-574.
  • Tepe, I. (1998). Türkiye’de tarım ve tarım dışı alanlarda sorun olan yabancı otlar ve mücadeleleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Yayınları No: 32, ISBN 975-7616-24-9, Van, 237s.
  • TÜİK, (2024). Türkiye İstatistik Kurumu. Bitkisel Üretim İstatistikleri. http:// tuikapp .tuik.gov.tr/bitkiselapp Uludağ A. (1993). Diyarbakır yöresinde yetiştirilen buğday- mercimek kültürlerindeki önemli yabancı otların dağılışı ve bunların bazı biyolojik özellikleri üzerinde araştırmalar. Yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Fen Bilimler Enstitüsü, Sivas, 50s.
  • Uludağ, A., Üremiş, İ., Tursun, N., & Bukun, B. (2012). A review on critical period for weed control in Turkey. The 6th International Weed Science Congress (17-22 June 2012, Hangzhou, China), 37s.
  • Uygur, F. N., (1985). Untersuchungen zu art und Bedeutung der Verunkrautung in der Çukurova unter besonderer Berücksichigung von Cynodon dactylon (L.) Pers. und Sorghum halepense (L.) Pers. Verlag Josef Margraf, Aichtal. PLITS 1985/3 (5), 109 p.
  • Uygur, S. (1997). Çukurova bölgesi yabancı ot türleri, bu türlerin konukçuluk ettiği hastalık etmenleri ve dağılımları ile hastalık etmenlerinin biyolojik mücadelede kullanılma olanaklarının araştırılması. Doktora Tezi, Çukurova Üniversitesi, 148s, Adana.
  • Yılmaz, M., Şahin, C. B., Yıldız, D., Demir, G., Yıldız, R., & İşler, N. (2022). Dünyada ve Türkiye’de yerfıstığı (Arachis hypogaea) üretiminin genel durumu, önemli sorunları ve çözüm önerileri. Muş Alparslan University Journal of Agriculture and Nature, 2(1), 8-17.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Ziraat Mühendisliği (Diğer)
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Ramazan Taşkın 0000-0002-9233-0765

Ramazan Gürbüz 0000-0003-3558-9823

Harun Alptekin 0000-0001-9319-311X

Erken Görünüm Tarihi 28 Mayıs 2025
Yayımlanma Tarihi 29 Mayıs 2025
Gönderilme Tarihi 3 Ocak 2025
Kabul Tarihi 21 Nisan 2025
Yayımlandığı Sayı Yıl 2025 Cilt: 56 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Taşkın, R., Gürbüz, R., & Alptekin, H. (2025). The Frequency and Densıty of Weeds in Peanut (Arachis hypogaea L.) Fıelds of Adana Provınce, Türkiye. Research in Agricultural Sciences, 56(2), 112-121. https://doi.org/10.17097/agricultureatauni.1613076

Content of this journal is licensed under a Creative Commons Attribution NonCommercial 4.0 International License


29919