Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

NOTA MUSİKİ MECMUASININ TANITIMI VE BU DERGİDE YER ALAN ALATURKA KEMAN DERSLERİ MAKALELER DİZİSİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2011, Cilt: 13 Sayı: 2, 149 - 164, 01.06.2011

Öz

Türk müziği eğitiminde ses eğitimi ve çalgı eğitimi (temel bilimler) olmak üzere iki öğretim alanı bulunmaktadır. Bu öğretim alanlannın en önemli unsurlarından biri çalgı eğitimidir. Mesleki uygulamalarda ve günlük yaşantımızda en sık ihtiyacı hissedilen aracın çalgı olduğu görülmektedir. Bu durum aynı zamanda mesleki müzik eğitimi veren kurumlarda çalgı eğitiminin önemini bir kat daha arttırmaktadır. Konservatuvarlarda verilen çalgı eğitiminin esas amacı öğrencinin “sanatçı” olarak “ sanatına hâkim bir birey” olarak yetiştirilmesidir. Öğrencinin çalgısına hâkim, yetkin ve donanımlı olarak yetiştirilmesi için önceden oluşturulmuş, amaçları belirlenmiş belirli bir programa ve hedefleri olan bir çalgı eğitimine ihtiyaç duyulmaktadır. Özellikle Türk Müziği eğitimi veren konservatuvarlann açılması ile birlikte Türk Müziği çalgı eğitiminde bir takım değişim ve gelişmeler olmuştur. Metotlann yazılmaya başlanması, usta-çırak ilişkisinden öğretmen-öğrenci ilişkisine yönelinmesi, eğitimin uzun yıllara değil belli bir süreye sıkışması, meşk ortamından okul ortamına geçilmesi gibi değişim ve gelişimler, metotlaşma, sistematikleşme, standartlaşma, eğitim ve öğretimde birlik vb konularda daha çok düşünülmesi gerektiğini de ortaya çıkarmıştır. Bu çalışma ile Türk müziği keman eğitimine yönelik ilk çalışmalardan biri olarak tespit edilen Nota-Musiki Mecmuasında yer alan keman dersleri incelenmiş ve önemli bir kaynağın yorumlanması amaçlanmıştır. Araştırma; konusu ve içeriği itibariyle bu ve benzeri çalışmalara örnek olması, kaynak teşkil etmesi ve yeni bilimsel çalışmalara yön vermesi bakımından önem taşımaktadır.

Kaynakça

  • AÇIN, Cafer. (1994), Enstrüman Bilimi (Organoloji), Yayımlanmamış Ders Notları, İstanbul.
  • AKPINAR, Mehmet. (2001), Türkiye 'deki Üniversitelerin Eğitim Fakülteleri Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümleri Müzik Öğretmenliği Anabilim Dallarındaki Keman Öğretiminde Makamsal Ezgilerin Kullanılma Durumları, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
  • AKSOY, Bülent. (1994), Avrupalı Gezginlerin Gözüyle OsmanlIlarda Musiki, İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • ALANER, A. Bülent. (2002), Türkler, Ankara: Yeni Türkiye Yayınlan.
  • ALTINAY, F.Yeşim, Aksel, Mehmet. (2005), Türk Müziği Çalgıları, İstanbul: Mas Matbaacılık.
  • BEŞİROĞLU, Ş. Şehvar, Çolakoğlu, Gözde, Tohumcu, G. Gonca, Küçükaksoy, E. Merve. (2010), Prof. Ercüment Berker ve Yazıları, İstanbul: İTÜ TMDK Yayınları, Sayı 7, S:93.
  • BÜNGÜL, Nureddin Rüşdü. (1939), Eski Eserler Ansiklopedisi, İstanbul: Çituri Biraderler Basımevi.
  • ERTÜRK, Selahattin. (1975), Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • DEMİREL, Özcan, SEFEROĞLU, S. Sadi, YAĞCI, Esed. (2004), Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme, Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • GAZİMİHAL, R. Mahmut. (1939), Türkiye-Avrupa Musiki Münasebetleri. I. Cilt, İstanbul: Numune Matbaası.
  • GAZİMİHAL, R. Mahmut. (1955), Türk Askeri Mızıkaları Tarihi, İstanbul: Maarif Basımevi.
  • GÖBELEZ, Cemalettin. (1996), Çalgılar Dünyasında Keman, İstanbul: Lizt Müzik evi Yayınları.
  • GÜLER, Ali. (1997), Eğitim Tarihi ve Sosyal Temelleri, Bolu: A.İ.B.Ü. Basımevi.
  • GÜNAY, Edip, UÇAN, Ali. (1980), Çevreden Evrene Keman Eğitimi 1, Ankara: Dağarcık Yayınlan.
  • LAVİGNAC, Albert. (1939), Musiki Terbiyesi, Çev: Abdülhalik Derker, İstanbul: Kanaat Kitabevi.
  • NOTA, (1933), Haftalık Musiki Mecmuası (sayı 1-8,13), İstanbul: Numune Matbaası.
  • ÖNSAN, Aydın. (1951), Türk Musikisi Dergisi, Sayı: 39, İstanbul: Türk Musikisi Dergisi ve Yayınevi.
  • SAY, Ahmet. (2005), Müzik Ansiklopedisi, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • SAY, Ahmet. (2002), Müzik Tarihi, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • SAY, Ahmet. (2005), Müzik Ansiklopedisi, Ankara, Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • TEBİŞ, Cansevil. (2002), Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumlardaki Keman Öğretiminin Müzik Öğretmenlerinin Görüşlerine Dayalı Olarak Müzik Öğretmenliği Formasyonu Açısından Değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • TYLER, W. Ralph. (1950), Basic Principles Of Curriculum And Instruction, London: The Univerity of London
  • UÇAN, Ali. (1994), İnsan ve Müzik İnsan ve Sanat Eğitimi, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • UÇAN, Ali. (1997), Müzik Eğitimi- Temel Kavramlar-İlkeler-Yaklaşımlar, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • YAĞIŞAN, Nihan. (2008), Keman Çalmanın Biyomekanik Analizi, Konya: Eğitim Kitapevi Yayınları.
  • YÖK (2006). Türkiye Cumhuriyeti Yüksek Öğretim Mevzuatı, İstanbul: Yalın Yayıncılık.

Description the NOTA Music Magazine and Analyzing the Article Sériés of Turkish Style Violin Lessons in This Magazine

Yıl 2011, Cilt: 13 Sayı: 2, 149 - 164, 01.06.2011

Öz

Voice traning and instrument training (basic sciences) are two teaching area in Turkish Music Education. Instrument training is one of the most important éléments of this teaching area. The most frequently felt the need for professional applications and daily life of the implement seen as instrument. This situation also increases the importance of the instrument training in music éducation institutions. The main purpose of instrument training in conservatories educates the student as an “artist” “a master of art”. To educate a student who is succesfull at instrument, competent and equipped is needed a program that pre-established, the aims have been identified and instrument training which have targets. Especially with the establishing of Turkish Music conservatories have been a number of changes and developments in Turkish Music instrument training. The changes and the developments like methods begin to be written, transition from the master-apprentice relationship to teacher¬student relationship, shortening the duration of training, the transition from “meşk” environment to school environment revealed to should be thinking more about the matters of methodical Works, systematization, standardization etc. In this study were examined the violin lessons in Nota Music magazine identified as one of the first studies of Turkish Music violin training and an important resource interpretation is intended. This study is important as the subject and content to be an example like this and similar studies, constitute a resource and giving direction for new scientific studies.

Kaynakça

  • AÇIN, Cafer. (1994), Enstrüman Bilimi (Organoloji), Yayımlanmamış Ders Notları, İstanbul.
  • AKPINAR, Mehmet. (2001), Türkiye 'deki Üniversitelerin Eğitim Fakülteleri Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümleri Müzik Öğretmenliği Anabilim Dallarındaki Keman Öğretiminde Makamsal Ezgilerin Kullanılma Durumları, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
  • AKSOY, Bülent. (1994), Avrupalı Gezginlerin Gözüyle OsmanlIlarda Musiki, İstanbul: Pan Yayıncılık.
  • ALANER, A. Bülent. (2002), Türkler, Ankara: Yeni Türkiye Yayınlan.
  • ALTINAY, F.Yeşim, Aksel, Mehmet. (2005), Türk Müziği Çalgıları, İstanbul: Mas Matbaacılık.
  • BEŞİROĞLU, Ş. Şehvar, Çolakoğlu, Gözde, Tohumcu, G. Gonca, Küçükaksoy, E. Merve. (2010), Prof. Ercüment Berker ve Yazıları, İstanbul: İTÜ TMDK Yayınları, Sayı 7, S:93.
  • BÜNGÜL, Nureddin Rüşdü. (1939), Eski Eserler Ansiklopedisi, İstanbul: Çituri Biraderler Basımevi.
  • ERTÜRK, Selahattin. (1975), Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: Yelkentepe Yayınları.
  • DEMİREL, Özcan, SEFEROĞLU, S. Sadi, YAĞCI, Esed. (2004), Öğretim Teknolojileri ve Materyal Geliştirme, Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • GAZİMİHAL, R. Mahmut. (1939), Türkiye-Avrupa Musiki Münasebetleri. I. Cilt, İstanbul: Numune Matbaası.
  • GAZİMİHAL, R. Mahmut. (1955), Türk Askeri Mızıkaları Tarihi, İstanbul: Maarif Basımevi.
  • GÖBELEZ, Cemalettin. (1996), Çalgılar Dünyasında Keman, İstanbul: Lizt Müzik evi Yayınları.
  • GÜLER, Ali. (1997), Eğitim Tarihi ve Sosyal Temelleri, Bolu: A.İ.B.Ü. Basımevi.
  • GÜNAY, Edip, UÇAN, Ali. (1980), Çevreden Evrene Keman Eğitimi 1, Ankara: Dağarcık Yayınlan.
  • LAVİGNAC, Albert. (1939), Musiki Terbiyesi, Çev: Abdülhalik Derker, İstanbul: Kanaat Kitabevi.
  • NOTA, (1933), Haftalık Musiki Mecmuası (sayı 1-8,13), İstanbul: Numune Matbaası.
  • ÖNSAN, Aydın. (1951), Türk Musikisi Dergisi, Sayı: 39, İstanbul: Türk Musikisi Dergisi ve Yayınevi.
  • SAY, Ahmet. (2005), Müzik Ansiklopedisi, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • SAY, Ahmet. (2002), Müzik Tarihi, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • SAY, Ahmet. (2005), Müzik Ansiklopedisi, Ankara, Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • TEBİŞ, Cansevil. (2002), Müzik Öğretmeni Yetiştiren Kurumlardaki Keman Öğretiminin Müzik Öğretmenlerinin Görüşlerine Dayalı Olarak Müzik Öğretmenliği Formasyonu Açısından Değerlendirilmesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • TYLER, W. Ralph. (1950), Basic Principles Of Curriculum And Instruction, London: The Univerity of London
  • UÇAN, Ali. (1994), İnsan ve Müzik İnsan ve Sanat Eğitimi, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • UÇAN, Ali. (1997), Müzik Eğitimi- Temel Kavramlar-İlkeler-Yaklaşımlar, Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • YAĞIŞAN, Nihan. (2008), Keman Çalmanın Biyomekanik Analizi, Konya: Eğitim Kitapevi Yayınları.
  • YÖK (2006). Türkiye Cumhuriyeti Yüksek Öğretim Mevzuatı, İstanbul: Yalın Yayıncılık.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Müzik (Diğer)
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Gözde Kosa

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2011
Gönderilme Tarihi 1 Ocak 2011
Yayımlandığı Sayı Yıl 2011 Cilt: 13 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kosa, G. (2011). NOTA MUSİKİ MECMUASININ TANITIMI VE BU DERGİDE YER ALAN ALATURKA KEMAN DERSLERİ MAKALELER DİZİSİNİN İNCELENMESİ. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 149-164.