Bebeklik döneminde ağlama düzenleyici bir işlevdir. İnfantil kolik; sağlıklı büyüyen bir bebekte günün belirli
saatlerinde meydana gelen, 3-4. aya kadar devam eden ve hiçbir nedene bağlanamayan ağlama krizleridir.
İnfantil kolik sıklığı %10-40 arasında olup kesin nedeni bilinmemektedir. Etiyolojide; gastrointestinal, nörogelişimsel ve psikososyal nedenler tartışılmaktadır. Kolikli bebeklerde fiziksel istismar riskinin artmış olduğu, hiperaktivite ve akademik zorluklar gibi davranışsal sorunların görüldüğü bildirilmektedir. Ayrıca kolikli bebeğin
ebeveyninde tükenmişlik, yorgunluk ve depresyon gibi bulguların gelişebileceği bildirilmektedir. İnfantil kolikli bebeğe yaklaşımda; bebeğin ağlamasının süresi ve şiddeti ve ağlama krizine eşlik eden özellikler ayrıntılı
olarak değerlendirilmelidir. Bebeğin ayrıntılı bir muayenesi yapılmalı, büyüme ve gelişimi değerlendirilmelidir. Diğer hastalıkların dışlanması sonucunda infantil kolik tanısı konduğunda aileler ayrıntılı olarak bilgilendirilmelidir. İnfantil kolik tedavisinde uygulanan yaklaşımlar; beslenme önerileri, alternatif besinler, farmakolojik
tedavi, fiziksel destek tedavileri ve davranışsal tedavilerdir. Çalışmalarda; infantil koliğin tedavisinde etkinliği
kesin olarak kanıtlanmış bir tedavi yöntemi bulunmamaktadır. Ailelerin koliğin genellikle geçici bir durum olduğu konusunda bilgilendirilmesi, rahatlatılması ve desteklenmesi çok önemlidir.
-
-
-
-
Crying during infancy is a regulatory function. Infantile colic may be defined as crying episodes in healthy children, which occurs during some hours a day, lasts for 3 to 4 hours, and cannot be linked to any cause. The frequency of infantile colic is 10-40% with an unknown precise cause. In terms of etiology, the points under discussion
are gastrointestinal, neurodevelopmental, and psychosocial causes. It is reported that colicy infants have increased risk of physical abuse and are observed to have behavioral problems like hyperactivity and academic difficulties. It is further reported that findings such as exhaustion, weariness and depression are likely to develop in the
parents of colicy infants. In the treatment of infants with infantile colic,the duration and severity of crying, as well
as other features which accompany a crying episode should be evaluated in detail. An affected infant should be
examined in detail and evaluated in terms of growth and development. When a diagnosis of infantile colic is
made following the exclusion of other possible diseases, the families should be advised accordingly. The approaches in the treatment of infantile colic are dietary recommendations, alternative foods, pharmacologic therapies, physical supportive treatments, and behavioral therapies. There is no such treatment available for infantile
colic, which has a proven efficacy. It is quite significant to advise the affected families in that colic is typically a
temporary condition and to relieve and support them accordingly.
-
-
-
-
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Çocuk Ürolojisi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Proje Numarası | - |
Yayımlanma Tarihi | 21 Aralık 2016 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016 Cilt: 69 Sayı: 3 |