Öz
Bu çalışma, 18-25 yaş aralığındaki üniversite öğrencileri arasında deprem farkındalığı ve depreme hazırlık düzeylerini kapsamlı bir şekilde incelemektedir. Nitel araştırma yöntemlerinin benimsendiği araştırmada, özellikle 6 Şubat 2023 Kahramanmaraş depremleri sonrasında deprem farkındalığının bireysel hazırlık süreçlerine, toplumsal dayanışmaya ve kriz yönetiminde teknolojinin kullanımına olan etkileri analiz edilmiştir. Araştırma verileri, katılımcılarla gerçekleştirilen yarı yapılandırılmış görüşmeler aracılığıyla toplanmış ve betimsel analiz yöntemi ile sistematik bir şekilde analiz edilmiştir. Araştırma bulguları, depreme hazırlık, teknoloji kullanımı ve sosyal destek mekanizmaları temaları altında yapılandırılmıştır. Bulgular, katılımcıların deprem risklerine ilişkin farkındalık düzeylerinin yüksek olmasına rağmen, deprem bilgisi ve hazırlık süreçlerinde önemli eksikliklerin bulunduğunu ortaya koymuştur. Katılımcıların büyük bir kısmı, farkındalıklarını acil durum planlaması ve tatbikatlar gibi somut eylemlere dönüştürmekte güçlük çektiklerini ifade etmiştir. Bunun yanı sıra, kriz dönemlerinde toplumsal dayanışmanın önemine dikkat çekilmiş; ancak dayanışma çabalarının genellikle yetersiz organize edildiği belirtilmiştir. Teknolojinin, özellikle deprem bildirimleri ve acil müdahale süreçlerinde mobil uygulamalar aracılığıyla oynadığı kritik rol vurgulanmış; ancak bu teknolojilerin rehberlik kapasitesinin sınırlı olduğu yönünde katılımcı endişeleri dile getirilmiştir. Ayrıca, toplumsal dayanışmayı artırmak adına teknolojik araçların etkinliğini artıracak şekilde geliştirilmesi ve toplumsal dayanışma süreçlerinde koordinasyonun güçlendirilmesi önerilmektedir. Bu doğrultuda, çalışma, deprem farkındalığını artırmaya yönelik sürdürülebilir ve uygulamaya dayalı stratejilere katkı sağlamayı amaçlamaktadır.
Anahtar Kelimeler
Deprem farkındalığı Dayanışma İletişim teknolojisi Üniversite öğrencileri
Etik Beyan
Araştırma kapsamında tüm etik ilkelere titizlikle uyulmuştur.
Teşekkür
Araştırmada yer alan tüm gönüllü katılımcılara teşekkür ederiz.
Kaynakça
- Akkaş, H. H. (2023). Deprem bilinci. Kahramanmaraş Merkezli Depremler Sonrası İçin Akademik Öneriler (s. 23-35) içinde. Özgür Yayın Dağıtım.
- Alexander, D. (2014). Social media in disaster risk reduction and crisis management. Science and Engineering Ethics, 20(3), 717-733.
- Arslan, E. (2022). Nitel araştırmalarda geçerlilik ve güvenilirlik. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 51, 395-407.
- Aydınbaş, G. (2023). Sosyoekonomik boyutuyla Türkiye’de Depremler üzerine bir inceleme: Kahramanmaraş Depremi Örneği. G. Karakuş, H. F. Yakut ve N. D. Şimşek (Ed.), Sosyal Bilimlere Çok Yönlü Yaklaşımlar: Tarih, Turizm, Eğitim, Ekonomi, Siyaset ve İletişim (s. 177-212) içinde. Özgür Yayın Dağıtım.
- Aykaç, B., Akdaş, E., Leblebicier, B. Ö. ve Meral, H. (2024). Depremin çocuklar üzerindeki psikolojik ve davranışsal etkileri. Ulusal Özgün Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 21-36.
- Bartolucci, A. ve Magni, M. (2017). Survivors’ solidarity and attachment in the immediate aftermath of the Typhoon Haiyan (Philippines). PLoS Currents, 9. Erişim adresi: https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC5258593/
- Bolat, Y. ve Bilgili, B. F. (2023). Üniversite öğrencilerinin eğitime ilişkin algılarının deprem sonrası değişimi: Fenomenolojik bir araştırma. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 13, 1385-1406.
- Bor, N. A. (2024). Hakkari İl’inde yaşayan bireylerin genel afete hazırlıklı olma inanç durumlarının belirlenmesi. Resilience, 8(1), 45-55.
- Bostan, S. ve Yaman Yüce, M. (2020). Afetlerde lojistik yönetimi: Çanakkale Depremi Örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi, 18(37), 499-519.
- Brinkmann, S. (2013). Qualitative interviewing: Conversational knowledge through research interviews. Oxford University Press.
- Budak, D. ve Kandil, N. (2023). Üniversite Öğrencilerinin deprem bilgi düzeyleri ve sürdürülebilir deprem farkındalık düzeylerinin araştırılması: Spor Bilimleri Örneği. Sportive, 6(2), 29-40.
- Ceren, A. (2023). Türkiye’de afet yönetimi ve afetlerde teknoloji kullanımının önemi. R&S-Research Studies Anatolia Journal, 6(1), 78-106.
- Ceylan, B., Demir, F., Ceyran, A., Kanıbir, N., Sezen, H. C., Gökcan, R., ... ve Konca, Y. (2023). Afetlerin toplumsal boyutu ve deprem çıkmazı üzerine bir derleme. Uluslararası Sosyal Bilimlerde Mükemmellik Arayışı Dergisi, 4, 20-35.
- Creswell, J. W. (2013). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches. Sage Publications.
- Çalışkan, A. ve Kaya, G. (2021). Deprem sonrasındaki toplumsal dayanışma pratiklerinin sosyolojik görünümü: İzmir Depremi Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 12(32), 1052-1077.
- Duruel, M. (2023). Afet yönetiminde yerel yönetimlerin etkinliği: 6 Şubat Depremi Hatay Örneği. International Journal of Social and Humanities Sciences Research, 10(99), 2404-2418.
- Dynes, R. R. ve Quarantelli, E. L. (1994). The importance of social networks in disaster response. Disaster Management and Social Networks (s. 1-22) içinde. University of Delaware.
- Erdoğan, B. (2023). Depremin sosyolojisi: 6 Şubat felaketinin toplumsal ve kültürel boyutları. TRT Akademi, 8(18), 718-725.
- Kolukırık, S., Arslan, D. A. ve Yımaz, G. G. (2022). Orman yangınlarının toplumsal etkileri ve görünümü: Medya paylaşımlarında 2021 büyük Antalya-Manavgat yangını. Afet ve Risk Dergisi, 5(2), 560-580.
- Lincoln, Y. S. ve Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Sage Publications.
- Lindell, M. K. ve Perry, R. W. (2003). Communicating environmental risk in multiethnic communities. Sage Publications.
- Majid, M. A. A., Othman, M., Mohamad, S. F., Lim, S. A. H. ve Yusof, A. (2017). Piloting for interviews in qualitative research: Operationalization and lessons learnt. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 7(4), 1073-1080.
- Marshall, G. (1999). Sosyoloji sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları.
- Mavi, E. E. (2020). Afet kriz yönetiminde medya: 30 Ekim 2020 İzmir depremi. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 10(2), 31-53.
- Memiş, L. ve Babaoğlu, C. (2020). Acil durum ve afet yönetiminde süreç yaklaşımı ve teknoloji. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(4), 776-791.
- Memiş, L. ve Babaoğlu, C. (2020). Afet yönetimi ve teknoloji. M. Yaman ve E. Çakır (Ed.), Farklı Boyutlarıyla Afet Yönetimi (s. 163-174) içinde. Nobel Yayıncılık.
- Merriam, S. B. (2018). Qualitative research: A guide to design and implementation. Jossey-Bass.
- Mızrak, S. (2018). Eğitim, afet eğitimi ve afete dirençli toplum. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 56-67.
- Miles, M. B. ve Huberman, M. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Sage Publications.
- Mileti, D. S. (1999). Disasters by design: A reassessment of natural hazards in the United States. Joseph Henry Press.
- Moustakas, C. (1994). Phenomenological research methods. Sage Publications.
- Norris, F. H., Friedman, M. J., Watson, P. J., Byrne, C. M., Diaz, E. ve Kaniasty, K. (2002). 60,000 disaster victims speak: Part I. An empirical review of the empirical literature, 1981-2001. Psychiatry: Interpersonal and Biological Processes, 65(3), 207-239.
- Özcan, F. (2013). Hemşirelerin afete hazır olma durumu ve hazırlık algısı. [Yüksek Lisans Tezi], Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Özden, M. A. (2023). Sürdürülebilir topluluklar için afet bilinci, farkındalığı ve kültürü: Çanakkale Kenti incelemesi. Journal of Awareness, 8(4), 381-396.
- Özkorkmaz, H., Türk, M. M., Taşyürek, K., Taşyürek, M., Baran, S. ve Güler, T. (2023). 7. sınıf öğrencilerinin deprem hakkındaki farkındalıklarının incelenmesi. International Journal of Social and Humanities Sciences Research, 10(96), 1346-1362.
- Öztürk, S. (2021). Afet eğitiminde sanal gerçeklik. Ö. Erkin (Ed.), Değişen Dünyada Hemşirelik Bilimine Çok Yönlü Yaklaşımlar (s. 53-60) içinde. Astana Yayınları.
- Özyurt, C. (2007). Durkheim Sosyolojisinde ahlâkî kontrol sorunu. Değerler Eğitimi Dergisi, 5(13), 95-121.
- Pakalın, B. ve Mersin, F. (2023). Depreme hazırlar mı? Özel gereksinimli bireylerin deprem anında güvenliği. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 8(2), 795-802.
- Paton, D. (2003). Disaster preparedness: A social-cognitive perspective. Disaster Prevention and Management: An International Journal, 12(3), 210-216.
- Paton, D. ve Johnston, D. (2017). Disaster resilience: An integrated approach. Charles C Thomas Publisher.
- Patton, M. Q. (2014). Qualitative research & evaluation methods: Integrating theory and practice. Sage Publications.
- Pelit, İ. (2024). Afet lojistiği sorunları ve çözüm önerileri: Kahramanmaraş Depremi. A. Öztürkçü Akçay (Ed.), Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Alanında Uluslararası Araştırmalar XXV (s. 195-219) içinde. Eğitim Yayınevi.
- Perry, R. W. (2007). What is a disaster? H. Rodriguez, E. L. Quarantelli ve R. R. Dynes (Ed.), Handbook of Disaster Research (s. 1-15) içinde. Springer.
- Quarantelli, E. L. (1998). What is a disaster? Perspectives on the question. Routledge.
- Quarantelli, E. L., Lagadec, P. ve Boin, A. (2007). A Heuristic approach to future disasters and crises: New, old, and in-between types. H. Rodriguez, E. L. Quarantelli ve R. R. Dynes (Ed.), Handbook of Disaster Research (s. 16-41) içinde. Springer.
- Russell, L. A., Goltz, J. D. ve Bourque, L. B. (1995). Preparedness and hazard mitigation actions before and after two earthquakes. Environment and Behavior, 27(6), 744-770.
- Sözen, E. (2019). The earthquake awareness levels of undergraduate students. Journal of Pedagogical Research, 3(2), 87-101.
- Sözen, E. ve Genç, M. (2023). Üniversite öğrencilerinin deprem bilgi düzeyleri ve sürdürülebilir deprem farkındalıkları arasındaki ilişkinin araştırılması. Türk Deprem Araştırma Dergisi, 5(2), 148-165.
- Şahin, Y., Lamba, M. ve Öztop, S. (2018). Üniversite öğrencilerinin afet bilinci ve afete hazırlık düzeylerinin belirlenmesi. Medeniyet Araştırmaları Dergisi, 3(6), 149-159.
- Şeker, B. D. ve Akman, E. (2014). Van Depremi sonrası duygusal, bilişsel ve davranışsal tepkiler: Polis Örneklemi incelemesi. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(27), 215-231.
- Şekerci, Y. G., Ayvazoğlu, G. ve Çekiç, M. (2023). Üniversite öğrencilerinin temel afet bilinci ve farkındalık düzeylerinin saptanması. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 12(1), 74-81.
- Şentuna, B. ve Çakı, F. (2020). Balıkesir örnekleminde bir ölçek geliştirme çalışması: Afet hazırbulunuşluk ölçeği. İdealkent, 11(31), 1959-1983.
- Tekindal, M. ve Arsu, Ş. U. (2020). Nitel araştırma yöntemi olarak fenomenolojik yaklaşımın kapsamı ve sürecine yönelik bir derleme. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 20(1), 153-172.
- Tierney, K. J., Lindell, M. K. ve Perry, R. W. (2001). Facing the unexpected: Disaster preparedness and response in the United States. Joseph Henry Press.
- Ulugergerli, F. G. (2021). Afet tedarik zinciri yönetimi: Nitel bir araştırma. Resilience, 5(1), 1-20.
- Yakut, İ. (2003). Toplumun deprem tehlikesine hazırlıklı olması ve yerel toplumsal gruplarla etkileşim (İzmit Saraybahçe’de yapılan alan araştırması). Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi Araştırma Dergisi, 4, 83-111.
- Yaman, M. ve Çakır, E. (2018). Dijitalleşen dünyada akıllı afet ve acil durum uygulamaları. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(2), 1124-1138.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. baskı). Seçkin Yayıncılık.
- Zengin, S. (2021). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının doğal afetlere yönelik görüşlerinin incelenmesi: Amasya Üniversitesi örneği. [Yüksek Lisans Tezi], Amasya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Earthquake awareness and consciousness among university students : The case of İzmir Demokrasi University
Öz
This study comprehensively examines the levels of earthquake awareness and preparedness among university students between the ages of 18-25. In this study, where qualitative research methods were adopted, the effects of earthquake awareness on individual preparedness processes, social solidarity, and the use of technology in crisis management, especially after the 6 February 2023 Kahramanmaraş earthquakes, were analysed. The research data were collected through semi-structured interviews with participants and systematically analysed using descriptive analysis. The research findings were structured under the themes of earthquake preparedness, technology use, and social support mechanisms. The findings revealed that, although the participants’ awareness levels regarding earthquake risks were high, there were significant deficiencies in earthquake knowledge and preparedness processes. A large portion of the participants stated that they had difficulty transforming their awareness into concrete actions, such as emergency planning and drills. In addition, the importance of social solidarity in times of crisis was emphasised; however, it was stated that solidarity efforts were often inadequately organised. The critical role played by technology, especially in earthquake notifications and emergency response processes, through mobile applications was emphasised. However, participants have expressed concerns regarding the limited guidance capacity of these technologies. In addition, it is recommended that technological tools be developed to increase their effectiveness and that coordination in social solidarity processes be strengthened to increase social solidarity. In this context, this study aimed to contribute to sustainable and practice-based strategies for increasing earthquake awareness.
Anahtar Kelimeler
Earthquake awareness Solidarity Communication technology University students
Etik Beyan
All ethical principles were meticulously followed within the scope of the research.
Kaynakça
- Akkaş, H. H. (2023). Deprem bilinci. Kahramanmaraş Merkezli Depremler Sonrası İçin Akademik Öneriler (s. 23-35) içinde. Özgür Yayın Dağıtım.
- Alexander, D. (2014). Social media in disaster risk reduction and crisis management. Science and Engineering Ethics, 20(3), 717-733.
- Arslan, E. (2022). Nitel araştırmalarda geçerlilik ve güvenilirlik. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 51, 395-407.
- Aydınbaş, G. (2023). Sosyoekonomik boyutuyla Türkiye’de Depremler üzerine bir inceleme: Kahramanmaraş Depremi Örneği. G. Karakuş, H. F. Yakut ve N. D. Şimşek (Ed.), Sosyal Bilimlere Çok Yönlü Yaklaşımlar: Tarih, Turizm, Eğitim, Ekonomi, Siyaset ve İletişim (s. 177-212) içinde. Özgür Yayın Dağıtım.
- Aykaç, B., Akdaş, E., Leblebicier, B. Ö. ve Meral, H. (2024). Depremin çocuklar üzerindeki psikolojik ve davranışsal etkileri. Ulusal Özgün Eğitim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 21-36.
- Bartolucci, A. ve Magni, M. (2017). Survivors’ solidarity and attachment in the immediate aftermath of the Typhoon Haiyan (Philippines). PLoS Currents, 9. Erişim adresi: https://pmc.ncbi.nlm.nih.gov/articles/PMC5258593/
- Bolat, Y. ve Bilgili, B. F. (2023). Üniversite öğrencilerinin eğitime ilişkin algılarının deprem sonrası değişimi: Fenomenolojik bir araştırma. Korkut Ata Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 13, 1385-1406.
- Bor, N. A. (2024). Hakkari İl’inde yaşayan bireylerin genel afete hazırlıklı olma inanç durumlarının belirlenmesi. Resilience, 8(1), 45-55.
- Bostan, S. ve Yaman Yüce, M. (2020). Afetlerde lojistik yönetimi: Çanakkale Depremi Örneği. Yönetim Bilimleri Dergisi, 18(37), 499-519.
- Brinkmann, S. (2013). Qualitative interviewing: Conversational knowledge through research interviews. Oxford University Press.
- Budak, D. ve Kandil, N. (2023). Üniversite Öğrencilerinin deprem bilgi düzeyleri ve sürdürülebilir deprem farkındalık düzeylerinin araştırılması: Spor Bilimleri Örneği. Sportive, 6(2), 29-40.
- Ceren, A. (2023). Türkiye’de afet yönetimi ve afetlerde teknoloji kullanımının önemi. R&S-Research Studies Anatolia Journal, 6(1), 78-106.
- Ceylan, B., Demir, F., Ceyran, A., Kanıbir, N., Sezen, H. C., Gökcan, R., ... ve Konca, Y. (2023). Afetlerin toplumsal boyutu ve deprem çıkmazı üzerine bir derleme. Uluslararası Sosyal Bilimlerde Mükemmellik Arayışı Dergisi, 4, 20-35.
- Creswell, J. W. (2013). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five approaches. Sage Publications.
- Çalışkan, A. ve Kaya, G. (2021). Deprem sonrasındaki toplumsal dayanışma pratiklerinin sosyolojik görünümü: İzmir Depremi Örneği. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 12(32), 1052-1077.
- Duruel, M. (2023). Afet yönetiminde yerel yönetimlerin etkinliği: 6 Şubat Depremi Hatay Örneği. International Journal of Social and Humanities Sciences Research, 10(99), 2404-2418.
- Dynes, R. R. ve Quarantelli, E. L. (1994). The importance of social networks in disaster response. Disaster Management and Social Networks (s. 1-22) içinde. University of Delaware.
- Erdoğan, B. (2023). Depremin sosyolojisi: 6 Şubat felaketinin toplumsal ve kültürel boyutları. TRT Akademi, 8(18), 718-725.
- Kolukırık, S., Arslan, D. A. ve Yımaz, G. G. (2022). Orman yangınlarının toplumsal etkileri ve görünümü: Medya paylaşımlarında 2021 büyük Antalya-Manavgat yangını. Afet ve Risk Dergisi, 5(2), 560-580.
- Lincoln, Y. S. ve Guba, E. G. (1985). Naturalistic inquiry. Sage Publications.
- Lindell, M. K. ve Perry, R. W. (2003). Communicating environmental risk in multiethnic communities. Sage Publications.
- Majid, M. A. A., Othman, M., Mohamad, S. F., Lim, S. A. H. ve Yusof, A. (2017). Piloting for interviews in qualitative research: Operationalization and lessons learnt. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 7(4), 1073-1080.
- Marshall, G. (1999). Sosyoloji sözlüğü. Bilim ve Sanat Yayınları.
- Mavi, E. E. (2020). Afet kriz yönetiminde medya: 30 Ekim 2020 İzmir depremi. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 10(2), 31-53.
- Memiş, L. ve Babaoğlu, C. (2020). Acil durum ve afet yönetiminde süreç yaklaşımı ve teknoloji. Ömer Halisdemir Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 13(4), 776-791.
- Memiş, L. ve Babaoğlu, C. (2020). Afet yönetimi ve teknoloji. M. Yaman ve E. Çakır (Ed.), Farklı Boyutlarıyla Afet Yönetimi (s. 163-174) içinde. Nobel Yayıncılık.
- Merriam, S. B. (2018). Qualitative research: A guide to design and implementation. Jossey-Bass.
- Mızrak, S. (2018). Eğitim, afet eğitimi ve afete dirençli toplum. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 56-67.
- Miles, M. B. ve Huberman, M. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded sourcebook. Sage Publications.
- Mileti, D. S. (1999). Disasters by design: A reassessment of natural hazards in the United States. Joseph Henry Press.
- Moustakas, C. (1994). Phenomenological research methods. Sage Publications.
- Norris, F. H., Friedman, M. J., Watson, P. J., Byrne, C. M., Diaz, E. ve Kaniasty, K. (2002). 60,000 disaster victims speak: Part I. An empirical review of the empirical literature, 1981-2001. Psychiatry: Interpersonal and Biological Processes, 65(3), 207-239.
- Özcan, F. (2013). Hemşirelerin afete hazır olma durumu ve hazırlık algısı. [Yüksek Lisans Tezi], Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
- Özden, M. A. (2023). Sürdürülebilir topluluklar için afet bilinci, farkındalığı ve kültürü: Çanakkale Kenti incelemesi. Journal of Awareness, 8(4), 381-396.
- Özkorkmaz, H., Türk, M. M., Taşyürek, K., Taşyürek, M., Baran, S. ve Güler, T. (2023). 7. sınıf öğrencilerinin deprem hakkındaki farkındalıklarının incelenmesi. International Journal of Social and Humanities Sciences Research, 10(96), 1346-1362.
- Öztürk, S. (2021). Afet eğitiminde sanal gerçeklik. Ö. Erkin (Ed.), Değişen Dünyada Hemşirelik Bilimine Çok Yönlü Yaklaşımlar (s. 53-60) içinde. Astana Yayınları.
- Özyurt, C. (2007). Durkheim Sosyolojisinde ahlâkî kontrol sorunu. Değerler Eğitimi Dergisi, 5(13), 95-121.
- Pakalın, B. ve Mersin, F. (2023). Depreme hazırlar mı? Özel gereksinimli bireylerin deprem anında güvenliği. İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 8(2), 795-802.
- Paton, D. (2003). Disaster preparedness: A social-cognitive perspective. Disaster Prevention and Management: An International Journal, 12(3), 210-216.
- Paton, D. ve Johnston, D. (2017). Disaster resilience: An integrated approach. Charles C Thomas Publisher.
- Patton, M. Q. (2014). Qualitative research & evaluation methods: Integrating theory and practice. Sage Publications.
- Pelit, İ. (2024). Afet lojistiği sorunları ve çözüm önerileri: Kahramanmaraş Depremi. A. Öztürkçü Akçay (Ed.), Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler Alanında Uluslararası Araştırmalar XXV (s. 195-219) içinde. Eğitim Yayınevi.
- Perry, R. W. (2007). What is a disaster? H. Rodriguez, E. L. Quarantelli ve R. R. Dynes (Ed.), Handbook of Disaster Research (s. 1-15) içinde. Springer.
- Quarantelli, E. L. (1998). What is a disaster? Perspectives on the question. Routledge.
- Quarantelli, E. L., Lagadec, P. ve Boin, A. (2007). A Heuristic approach to future disasters and crises: New, old, and in-between types. H. Rodriguez, E. L. Quarantelli ve R. R. Dynes (Ed.), Handbook of Disaster Research (s. 16-41) içinde. Springer.
- Russell, L. A., Goltz, J. D. ve Bourque, L. B. (1995). Preparedness and hazard mitigation actions before and after two earthquakes. Environment and Behavior, 27(6), 744-770.
- Sözen, E. (2019). The earthquake awareness levels of undergraduate students. Journal of Pedagogical Research, 3(2), 87-101.
- Sözen, E. ve Genç, M. (2023). Üniversite öğrencilerinin deprem bilgi düzeyleri ve sürdürülebilir deprem farkındalıkları arasındaki ilişkinin araştırılması. Türk Deprem Araştırma Dergisi, 5(2), 148-165.
- Şahin, Y., Lamba, M. ve Öztop, S. (2018). Üniversite öğrencilerinin afet bilinci ve afete hazırlık düzeylerinin belirlenmesi. Medeniyet Araştırmaları Dergisi, 3(6), 149-159.
- Şeker, B. D. ve Akman, E. (2014). Van Depremi sonrası duygusal, bilişsel ve davranışsal tepkiler: Polis Örneklemi incelemesi. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 15(27), 215-231.
- Şekerci, Y. G., Ayvazoğlu, G. ve Çekiç, M. (2023). Üniversite öğrencilerinin temel afet bilinci ve farkındalık düzeylerinin saptanması. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 12(1), 74-81.
- Şentuna, B. ve Çakı, F. (2020). Balıkesir örnekleminde bir ölçek geliştirme çalışması: Afet hazırbulunuşluk ölçeği. İdealkent, 11(31), 1959-1983.
- Tekindal, M. ve Arsu, Ş. U. (2020). Nitel araştırma yöntemi olarak fenomenolojik yaklaşımın kapsamı ve sürecine yönelik bir derleme. Ufkun Ötesi Bilim Dergisi, 20(1), 153-172.
- Tierney, K. J., Lindell, M. K. ve Perry, R. W. (2001). Facing the unexpected: Disaster preparedness and response in the United States. Joseph Henry Press.
- Ulugergerli, F. G. (2021). Afet tedarik zinciri yönetimi: Nitel bir araştırma. Resilience, 5(1), 1-20.
- Yakut, İ. (2003). Toplumun deprem tehlikesine hazırlıklı olması ve yerel toplumsal gruplarla etkileşim (İzmit Saraybahçe’de yapılan alan araştırması). Kocaeli Üniversitesi İletişim Fakültesi Araştırma Dergisi, 4, 83-111.
- Yaman, M. ve Çakır, E. (2018). Dijitalleşen dünyada akıllı afet ve acil durum uygulamaları. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 7(2), 1124-1138.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (10. baskı). Seçkin Yayıncılık.
- Zengin, S. (2021). Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının doğal afetlere yönelik görüşlerinin incelenmesi: Amasya Üniversitesi örneği. [Yüksek Lisans Tezi], Amasya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Gençlik Sosyolojisi, Sosyoloji (Diğer) |
| Bölüm | Sosyoloji |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 11 Haziran 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 12 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 5 Ekim 2024 |
| Kabul Tarihi | 2 Ocak 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 28 Sayı: 53 |
BAUNSOBED