Öz
Purpose: The aim of this study is to investigate the participation of amateur football players in leisure activities based on demographic variables.
Method: In the 2023–2024 football season, a total of 401 amateur football players from the province of Çanakkale were selected through the simple random sampling method from a population of 3,352 players. The data collection instrument used in the study was the Leisure Time Activity Participation Scale. In the analysis of the data, descriptive statistics were utilized, and the Kruskal-Wallis test was applied to determine differences between groups.
Results: According to the results, statistically significant differences were found based on the players' age and income levels. Regarding the age variable, it was found that amateur football players aged 33 and above had higher participation preferences in leisure activities, specifically in the sub-dimensions of stimulating environment activities, productive activities, and aesthetic activities. Similarly, for the income variable, amateur football players aged 33 and above showed higher participation preferences in socializing activities, stimulating environment activities, productive activities, and aesthetic activities.
Conclusion: As the age and income level of amateur football players increase, their preferences for participation in activities increase.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Aksoy, O. (2010). Profesyonel futbolcunun iş sözleşmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk Anabilim Dalı, Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
- Akyol, C. ve Akkaşoğlu, S. (2023). Gençlerin boş zamanlarında rekreasyon faaliyetlerine katılım engelleri üzerine bir araştırma. Journal of Tourism ve Gastronomy Studies, 8(3), 2072–2089.
- Ardahan, F. ve Turgut, T. (2013). Rekreatif olarak balıkçılık ve kara avcılığı ile uğraşanların profilleri: Bu gerçekleştirilecek avlanma, entelektüel düzeyde çeşitli demografik değişkenlere göre karşılaştırılması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 10(1), 1550–1566.
- Aydın, İ. ve Yavuz, E. (2024). Boş zamandaki çıkışının yaşam kalitesine etkisinde iş tatmininin aracı rolü. Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Dergisi, 6(2), 71–88.
- Aylan, F. K. ve Ardıç Yetiş, Ş. (2021). Açık alan rekreasyon faaliyetlerinin destinasyon kıyaslaması bağlamında incelenmesi: Nevşehir - Konya illerinin karşılaştırılması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 20(79), 1279–1297.
- Ağduman, F. (2014). Üniversite öğrencilerinin boş zaman motivasyon ve tatminlerinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
- Bahadır, M. (2016). Antikçağ’dan günümüze boş zaman üzerine bir değerlendirme. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 103–116.
- Benítez-Sillero, J. D. D., Martínez-Aranda, L. M., Sanz-Matesanz, M., ve Domínguez-Escribano, M. (2021). Determining factors of psychological performance and differences among age categories in youth football players. Sustainability, 13(14), 7713.
- Demirhan, O. ve Solmaz, S. (2024). The moderating role of emotion regulation in the relationship between stress and performance in amateur athletes. Journal of Human Sciences, 21(4), 477–486.
- Dirlik, R. ve Köroğlu, Ö. (2021). Açık alan rekreasyon faaliyetlerinin yaşam doyumuna etkisi. Journal of Recreation and Tourism Research, 8(1), 48–72. Gültekin, Y. S. ve Gültekin, P. (2012). Kabatepe Orman Kampı-Karavan ve Çadırlı Kamp Alanının rekreasyonel değerinin korunması ve geliştirilmesine ilişkin öneriler. I. Rekreasyon Araştırmalar Kongresi Bildiri Kitabı (ss. 12–15).
- Gürsoy, Ö. ve Sevin, H. D. (2021). Boş zaman aktivitelerine katılım ile algılanan wellness (esenlik) ilişkisi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18(42), 5444–5479.
- Güven, Y. ve Yavuz, E. (2018). Çalışanların rekreasyonel aktivitelere katılım düzeylerinin mutluluk ve yaşam kalitesi üzerine olan etkisi. Journal of Recreation and Tourism Research, 5(2), 66–78.
- Hunnicutt, B. K. (2006). The history of Western leisure. In C. Rojek, S. M. Shaw, & A. J. Veal (Eds.), A handbook of leisure studies (ss. 55–75). New York: Palgrave Macmillan.
- Hutchinson, S. L. ve Kleiber, D. A. (2005). Gifts of the ordinary: Casual leisure’s contribution to health and well-being. World Leisure Journal, 47(3), 2–16.
- Juniu, S. (2000). Downshifting: Regaining the essence of leisure. Journal of Leisure Research, 32(1), 69–73.
- Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon: Boş zamanları değerlendirme (5. baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
- Karasar, N. (2018). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Karaşah, B. (2017). Kentsel ve kırsal rekreasyon alanlarına yönelik kullanıcı tercihlerinin belirlenmesi: Artvin kenti örneği. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 19(1), 58–69.
- Küçükgüngör, E. (1999). Türk hukukunda sporcuların hukuki durumu. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(2).
- McLean, D. J. (2006). Philosophy and leisure. In G. Kassing (Ed.), Introduction to recreation and leisure. Human Kinetics.
- Ortaç, B. (2019). Üniversite personelinin rekreasyon etkinliklerine katılmasının mutluluk ve yaşam kalitesine etkisinin incelenmesi: Batman Üniversitesi örneği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bartın Üniversitesi.
- Öztunç, N. C. (2022). Üniversitede öğrenim gören amatör futbolcuların rekreasyonel etkinliklere katılımını etkileyen faktörlerin yaşam doyumu düzeylerine etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi.
- Paksoy, M., Çalık, F., Yaşartürk, F., ve Çimen, K. (2016). Abdullah Gül Üniversitesi öğrencilerinin rekreasyon etkinliklerine katılımını etkileyen faktörler. International Journal of Sport Culture and Science, 4(Special Issue 1), 39–50.
- Sevin, H. D. ve Şen, K. (2019). Öğretmenlerin rekreasyon aktivitelerine katılım düzeyleri ile yaşam mutluluğu ve iş performansları arasındaki ilişki. Dini Araştırmalar, 22(15-06), 213–232.
- Stebbins, R. A. (1992). Amateurs, professionals, and serious leisure. Montreal, QC & Kingston, ON: McGill-Queen's University Press.
- Şahin, H. M. ve Bozdal, Ö. (2020). Üniversitelerin boş zaman etkinliklerine katılımlarının boş zaman ve yaşam tatminlerine etkisi. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 5(2), 220–235.
- Şahin, İ. ve Kocabulut, Ö. (2014). Sportif rekreasyon aktivitelerine düzenli katılımı engelleyen faktörlerin incelenmesi: Akdeniz Üniversitesi Turizm Fakültesi öğrencileri üzerine bir araştırma. Journal of Recreation and Tourism Research, 1(2), 46–67.
- Torkildsen, G. (2005). Leisure and recreation management (5th ed.). England: Routledge.
- Turgut, T. (2012). Suya dayalı rekreasyon ve Antalya ilinde suya dayalı rekreasyon alanında faaliyet gösteren işletmelerin profillerini belirlemeye yönelik bir uygulama (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, Akdeniz Üniversitesi.
- Tütüncü, Ö., Aydın, İ., Küçükusta, D., ve Avcı, N. (2011). Üniversite öğrencilerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımını etkileyen unsurların analizi. Spor Bilimleri Dergisi, 22(2), 69–83.
- Uluöz, E. (2019). Türkiye’deki yükseköğretim kurumlarında yapılan rekreasyon konulu doktora tezlerinin içerik analizi yöntemi ile incelenmesi. Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Kitabı 2. Çizgi Kitabevi Yayınları.
- Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
Öz
Amaç: Bu araştırmanın amacı amatör futbolcuların boş zaman aktivitelerine katılımlarının demografik değişkenlere göre incelenmesidir.
Yöntem: Araştırmaya 2023-2024 futbol sezonunda; Çanakkale ilinde 3352 oyuncu arasından Basit tesadüfi örnekleme yöntemiyle 401 amatör futbolcu katılmıştır. Araştırmada veri toplama aracı olarak Boş zaman aktivitesine katılım ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde; tanımlayıcı istatistik ve gruplar arası farklılıkların ortaya konması adına Kruskal- Wallis testi uygulanmıştır.
Bulgular: Elde edilen sonuçlara göre, amatör futbolcuların yaşlarına ve gelir durumlarına göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Yaş değişkenine göre 33 yaş ve üzeri amatör futbolcuların etkileyici ortama sahip aktivite, üretici aktivite ve estetik aktivite alt boyutlarında boş zaman aktivitesine katılım tercihlerinin daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Benzer şekilde gelir durumu değişkenine göre 33 yaş ve üzeri amatör futbolcuların da sosyalleştirici aktivite, etkileyici ortama sahip aktivite, üretici aktivite ve estetik aktivite alt boyutlarında boş zaman aktivitesine katılım tercihlerinin daha yüksek olduğu ortaya çıkmıştır.
Sonuç: Amatör futbolcuların yaş ve gelir düzeyi arttıkça aktivitelere yönelik katılım tercihleri artmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Etik Beyan
Bu çalışma Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Lisansüstü Eğitim Enstitüsü Etik Kurulu'ndan 24.10.2024 tarih ve 15/4 sayılı etik onay alınarak gerçekleştirilmiştir.
Kaynakça
- Aksoy, O. (2010). Profesyonel futbolcunun iş sözleşmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, Özel Hukuk Anabilim Dalı, Bahçeşehir Üniversitesi, İstanbul.
- Akyol, C. ve Akkaşoğlu, S. (2023). Gençlerin boş zamanlarında rekreasyon faaliyetlerine katılım engelleri üzerine bir araştırma. Journal of Tourism ve Gastronomy Studies, 8(3), 2072–2089.
- Ardahan, F. ve Turgut, T. (2013). Rekreatif olarak balıkçılık ve kara avcılığı ile uğraşanların profilleri: Bu gerçekleştirilecek avlanma, entelektüel düzeyde çeşitli demografik değişkenlere göre karşılaştırılması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 10(1), 1550–1566.
- Aydın, İ. ve Yavuz, E. (2024). Boş zamandaki çıkışının yaşam kalitesine etkisinde iş tatmininin aracı rolü. Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Dergisi, 6(2), 71–88.
- Aylan, F. K. ve Ardıç Yetiş, Ş. (2021). Açık alan rekreasyon faaliyetlerinin destinasyon kıyaslaması bağlamında incelenmesi: Nevşehir - Konya illerinin karşılaştırılması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 20(79), 1279–1297.
- Ağduman, F. (2014). Üniversite öğrencilerinin boş zaman motivasyon ve tatminlerinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Anabilim Dalı, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.
- Bahadır, M. (2016). Antikçağ’dan günümüze boş zaman üzerine bir değerlendirme. Erzurum Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1(2), 103–116.
- Benítez-Sillero, J. D. D., Martínez-Aranda, L. M., Sanz-Matesanz, M., ve Domínguez-Escribano, M. (2021). Determining factors of psychological performance and differences among age categories in youth football players. Sustainability, 13(14), 7713.
- Demirhan, O. ve Solmaz, S. (2024). The moderating role of emotion regulation in the relationship between stress and performance in amateur athletes. Journal of Human Sciences, 21(4), 477–486.
- Dirlik, R. ve Köroğlu, Ö. (2021). Açık alan rekreasyon faaliyetlerinin yaşam doyumuna etkisi. Journal of Recreation and Tourism Research, 8(1), 48–72. Gültekin, Y. S. ve Gültekin, P. (2012). Kabatepe Orman Kampı-Karavan ve Çadırlı Kamp Alanının rekreasyonel değerinin korunması ve geliştirilmesine ilişkin öneriler. I. Rekreasyon Araştırmalar Kongresi Bildiri Kitabı (ss. 12–15).
- Gürsoy, Ö. ve Sevin, H. D. (2021). Boş zaman aktivitelerine katılım ile algılanan wellness (esenlik) ilişkisi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18(42), 5444–5479.
- Güven, Y. ve Yavuz, E. (2018). Çalışanların rekreasyonel aktivitelere katılım düzeylerinin mutluluk ve yaşam kalitesi üzerine olan etkisi. Journal of Recreation and Tourism Research, 5(2), 66–78.
- Hunnicutt, B. K. (2006). The history of Western leisure. In C. Rojek, S. M. Shaw, & A. J. Veal (Eds.), A handbook of leisure studies (ss. 55–75). New York: Palgrave Macmillan.
- Hutchinson, S. L. ve Kleiber, D. A. (2005). Gifts of the ordinary: Casual leisure’s contribution to health and well-being. World Leisure Journal, 47(3), 2–16.
- Juniu, S. (2000). Downshifting: Regaining the essence of leisure. Journal of Leisure Research, 32(1), 69–73.
- Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon: Boş zamanları değerlendirme (5. baskı). Ankara: Gazi Kitabevi.
- Karasar, N. (2018). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
- Karaşah, B. (2017). Kentsel ve kırsal rekreasyon alanlarına yönelik kullanıcı tercihlerinin belirlenmesi: Artvin kenti örneği. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 19(1), 58–69.
- Küçükgüngör, E. (1999). Türk hukukunda sporcuların hukuki durumu. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 2(2).
- McLean, D. J. (2006). Philosophy and leisure. In G. Kassing (Ed.), Introduction to recreation and leisure. Human Kinetics.
- Ortaç, B. (2019). Üniversite personelinin rekreasyon etkinliklerine katılmasının mutluluk ve yaşam kalitesine etkisinin incelenmesi: Batman Üniversitesi örneği (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bartın Üniversitesi.
- Öztunç, N. C. (2022). Üniversitede öğrenim gören amatör futbolcuların rekreasyonel etkinliklere katılımını etkileyen faktörlerin yaşam doyumu düzeylerine etkisinin incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi.
- Paksoy, M., Çalık, F., Yaşartürk, F., ve Çimen, K. (2016). Abdullah Gül Üniversitesi öğrencilerinin rekreasyon etkinliklerine katılımını etkileyen faktörler. International Journal of Sport Culture and Science, 4(Special Issue 1), 39–50.
- Sevin, H. D. ve Şen, K. (2019). Öğretmenlerin rekreasyon aktivitelerine katılım düzeyleri ile yaşam mutluluğu ve iş performansları arasındaki ilişki. Dini Araştırmalar, 22(15-06), 213–232.
- Stebbins, R. A. (1992). Amateurs, professionals, and serious leisure. Montreal, QC & Kingston, ON: McGill-Queen's University Press.
- Şahin, H. M. ve Bozdal, Ö. (2020). Üniversitelerin boş zaman etkinliklerine katılımlarının boş zaman ve yaşam tatminlerine etkisi. Türkiye Bilimsel Araştırmalar Dergisi, 5(2), 220–235.
- Şahin, İ. ve Kocabulut, Ö. (2014). Sportif rekreasyon aktivitelerine düzenli katılımı engelleyen faktörlerin incelenmesi: Akdeniz Üniversitesi Turizm Fakültesi öğrencileri üzerine bir araştırma. Journal of Recreation and Tourism Research, 1(2), 46–67.
- Torkildsen, G. (2005). Leisure and recreation management (5th ed.). England: Routledge.
- Turgut, T. (2012). Suya dayalı rekreasyon ve Antalya ilinde suya dayalı rekreasyon alanında faaliyet gösteren işletmelerin profillerini belirlemeye yönelik bir uygulama (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Sosyal Bilimler Enstitüsü, Akdeniz Üniversitesi.
- Tütüncü, Ö., Aydın, İ., Küçükusta, D., ve Avcı, N. (2011). Üniversite öğrencilerinin rekreasyon faaliyetlerine katılımını etkileyen unsurların analizi. Spor Bilimleri Dergisi, 22(2), 69–83.
- Uluöz, E. (2019). Türkiye’deki yükseköğretim kurumlarında yapılan rekreasyon konulu doktora tezlerinin içerik analizi yöntemi ile incelenmesi. Spor ve Rekreasyon Araştırmaları Kitabı 2. Çizgi Kitabevi Yayınları.
- Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). SPSS uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Spor ve Rekreasyon |
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Haziran 2025 |
| Gönderilme Tarihi | 7 Mayıs 2025 |
| Kabul Tarihi | 26 Haziran 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 8 Sayı: 2 |
Sayın Araştırmacılar,
Spor Bilimleri alanındaki çalışmaları içeren uluslararası nitelikte ve hakemli dergi olarak yayımlanan ÇOMÜ Spor Bilimleri Dergisi'nin Mart 2025'te çıkacak olan sayısı için dergimizin kapsamı dahilinde olan konularla ilgili özgün araştırma ve derleme türünde makaleler kabul edilecektir. Bu anlamda ilgili sayı için makaleler 2025 yılının Şubat ayı sonuna kadar gönderilebilir. Bilgilerinize sunulur.
Editör Prof. Dr. Hürmüz KOÇ