Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi

Mustafa Aybar; Ayla Bilgin; Bülent Sağlam

doi:10.21324/dacd.67500

Removing Heavy Metals from the Soil with Phytoremediation

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1-2, 59 - 65, 29.08.2015

Mustafa Aybar , Ayla Bilgin , Bülent Sağlam

https://doi.org/10.21324/dacd.67500

Cited By: 7

Öz

Environmental pollution is one of the most critical factors adversely affecting human health. Improvement in living standards, the rapid increase of urban populations, and widespread industrial production, all result in the generation of huge amounts of environment-polluting waste. Various methods are used to remove the pollutants generated by industrial activity but most of these methods require advanced technologies, involving a large financial investment and qualified personnel. Taking these costs and overheads into consideration, some economically developed countries have recently started working with phytoremediation (plantbased remediation) which, compared with the alternatives, is a much more environment-friendly waste treatment system. Also known as plant-based remediation, phytoremediation is defined as the use of various plants to stabilize or reduce contamination in the environment. Compared with other remediation technologies, phytoremediation offers the advantages of on-site treatment, aesthetic value, and low costs. Hyperaccumulators such as Indian Mustard (Brassica juncea), Red Fescue (Festucarubra), and Dandelion (Taraxacum officinale) are known to absorb heavy metals, releasing them into the atmosphere in the form of gas. This study examines phytoremediation technology, the plant species that could be used for this purpose, and the feasibility of using phytoremediation in Turkey.

Anahtar Kelimeler

Environmental Pollution, Phytoremediation, Hyperacommutator

Kaynakça

Arshad M., Silvestre J., Pinelli E., Kallerhoff J., Kaemmerer M., Tarigo A., (2008), A field study of lead phytoextraction by various, Scented Pelargonium Cultivars, Chemosphere, 71, 2187-2192.
Baker A.J.M., Brooks R.R., (1989), Terrestrial higher plants which hyperaccumulate metallic elements–a review of their distribution, Ecology and Phytochemistry, Biorecovery, 1, 81-126.
Benavides M.P., Gallego S.M., Tomaro M.L., (2005), Cadmium toxicity in plants, Brazilian Journal of Plant Physiology, 17(1), 21-34.
Bert V., Girondelot B., Quatannens V., Laboudigue A., (2005), A phytostabilisation of a metal polluted dredged sediment deposit—Mesocosm experiment and field trial, Proceedings of the 9th International FZK/TNO Conference on soil–water systems remediation concepts and technologies’in İçinde, (Uhlmann O., Annokkée G.J., Arendt F. eds), Bordeux, ss.1544-50.
Berti W.R, Cunningham S.D., (2000), Phytostabilization of Metals, Phytoremediation of Toxic Metals: Using Plants to Clean-up the Environment’ın içinde, (Raskin I., Ensley B.D., Ed.), New York, Wiley, ss.71-88.
Blaylock M.J., Huang J.W., (2000), Phytoextraction of Metals, Phytoremediation of Toxic Metals: Using Plants to Clean-up the Environment’ın içinde, (Raskin I., Ensley B.D., Ed.), New York, Wiley, ss.53-70.
Brooks R.R., (Ed.), (1998), Plants that hyperaccumulate heavy metals: their role in phytoremediation, microbiology, archaeology, mineral exploration and phytomining, CAB International, New York, 380ss.
Clemens S., (2006), Toxic metal accumulation, responses to exposure and mechanisms of tolerance in plants, Biochimie, 88(11), 1707-1719.
Ellis D.R., Salt D.E., (2003), Plants selenium and human health, Current Opinion in Plant Biology, 6, 273-279.
EPA, (1995), Contaminants and remedial options at select metals-Contaminated Sites, EPA/540/R-95/512.6
EPA, (2000), Environmental Protection Agency, Introduction of phytoremediation, epa/600/R-99/107, Cincinati, Ohio, U.S.A2000: 72.
Glass D.J., (1999), Economic patential of phytoremediation, Phyforemediation of Toxic Metals: Using Plants to Clean Up the Environment, (Raskin I., Ensley B.D., Eds.), John Wiley&Sans, New York, ss.15-31.
Glass D.J., (2000), The 2000 Phytoremediation industr, Glass Associates, Needham, MA.
Hamutoğlu R., Dinçsoy A.B., Duman D., Aras S., (2012), Biyosorpsiyon, adsorpsiyon ve fitoremediasyon yöntemleri ve uygulamaları, Türkiye Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi 69, 69.
Kabata-Pendias A., Dudka S., (1991), Trace metal contents of taraxacum officinale (Dandelion) As A Convenient Environmental Indicator. Environ. Geochem. And Health. 13(2), 108-113.
Lasat M.M., (2000), Phytoextraction of metals from contaminated soil: A review of plant/soil/metal interaction and assessment of pertinent agronomic issues, Journal of Hazardous substance Research, 2(5), 1-25.
Long X.X., Yang X.E., Ni W.Z., (2002), Current Status and perspective on phytoremediation of heavy metal polluted soils, Journal of Applied Ecology, 13, 757-762.
Milner M.J., Kochian L.V., (2008), Investigating heavy-metal hyperaccumulation using thlaspi caerulescens as a model system, Annals of Botany, 102, 3-13.
Mirsalia, ( 2004), Soil pollution: origin, monitoring and remediation, Springer–Verlag Berlin Heidelberg.
Newman L.A., Reynolds C.M., (2004), Phytodegradation of organic compounds, Current Opinion in Biotechnology, 15, 225-230.
Niess D.H., (1999), Microbial heavy-metal resistance, Applied Microbiol. Biotech., 51, 730-750.
Favas P.J.C., Pratas J., Varun M., D’Souza R., Poul M.S., (2014), Phytoremediation of soils contaminated with metals and metalloids at mining areas: potential of native flore, Envormental Risk Assessment of Soil Contamination’nın içinde (Hernandez-Soriano M.C., Ed.), InTech Press, ss.485-517.
Raskin I., Smith R.D., Salt D.E., (1997), Phytoremediation of metals using plants to remove pollutants from the environment, Curr. Opin. Birstechnol, 8, 221-226.
Reeves R.D., (2006), Hyperaccumulation of trace elements by plants, Phytoremediation of metal-contaminated soils, NATO Science Series: IV: Earth and Environmental Sciences, (Morel J.L., Echevarria G., Goncharova N. Ed.), Springer, NY, ss.1-25.
Rizzi L., Petruzzelli G., Poggio G., Vigna Guidi G., (2004), Soil physical changes and plant vailability of Zn and Pb in a treatability test of phytostabilization, Chemosphere, 57, 1039-46.
Salt D.E., Rauser W.E., (1995), MgATP-Dependent Transport of phytochelatins across the tonoplast of oat roots, Plant Physiology, 107, 1293-1301.
Söğüt Z., Zaimoğlu B.Z., Erdoğan R., Doğan S., (2002), Su Kalitesinin Arttırılmasında Bitki Kullanımı (Yeşil Islah-Phytoremediation), Türkiye’nin Kıyı ve Deniz alanları IV. Ulusal Konferansı, 5-8 Kasım, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir, Bildiriler Kitabı. II. Cilt, 1007-1016.
Terzi H., Yıldız M., (2011), Ağır metaller ve fitoremediasyon: fizyolojik ve moleküler mekanizmalar, Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 11(2011), 1-22.
Türkoğlu B., (2006), Toprak kirlenmesi ve kirlenmiş toprakların ıslahı, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
URL-1, (2006), http://www.edumedia-sciences.com/a420_l2-phytoremediation.html, [Erişim 8 Haziran 2006].
Yaldız G., Şekeroğlu N., (2012), Tıbbi ve aromatik bitkilerin bazı ağır metallere tepkisi, Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 6(1), 80-84.

Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1-2, 59 - 65, 29.08.2015

Mustafa Aybar , Ayla Bilgin , Bülent Sağlam

https://doi.org/10.21324/dacd.67500

Cited By: 7

Öz

Günümüzde insan sağlığını olumsuz
yönde etkileyen önemli faktörlerin başında çevresel kirlilikler gelmektedir.
Hayat standartlarının artması, kentlerdeki hızlı nüfus artışı ve bunun yanında
sanayinin gelişmesi ile birlikte oluşan atıklar çevreyi olumsuz yönde
etkilemektedir. Endüstriyel faaliyetler sonucunda çevreye yayılan
kirleticilerin giderilmesi için çeşitli yöntemler kullanılmaktadır. Bu
yöntemlerin çoğunda ileri teknolojiler kullanılır. Bu ise yüksek yatırım ve
işletme maliyetlerinin yanında yetişmiş eleman ihtiyacını da zorunlu kılar.
Gelişmiş ülkeler bu olumsuz koşulları dikkate alarak son yıllarda diğerlerine
nazaran daha çevre dostu bir arıtma sistemi olan fitoremediasyonu (bitkisel
ıslah sistemleri) geliştirmişlerdir. Bitkisel ıslah olarak da bilinen
fitoremediasyon ortamda bulunan kirleticilerin giderilmesinde veya etkisiz hale
getirilmesinde çeşitli bitkilerin kullanılması şeklinde tanımlanmaktadır. Diğer
ıslah teknolojileri ile karşılaştırıldığında fitoremediasyon; yerinde arıtım
sağlaması, estetik açıdan memnun edici ve düşük maliyetli olması gibi
avantajlara sahiptir. Hardal (Brassicajuncea), Kırmızı Yumak (Festucarubra), Karahindiba (Taraxacumofficinale) gibi
hiperakümülatör bitkiler ağır metalleri bünyelerinde tutup gaz formuna
dönüştürerek doğaya saldıkları bilinmektedir. Bu çalışmada, toprak kirliliğinin
giderilmesinde kullanılabilecek fitoremediasyon teknolojisi, bitki türleri ve
ülkemiz açısından uygulanabilirliği ortaya konulmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Çevresel Kirlilik, Fitoremediasyon, Hiperakümülatör

Kaynakça

Arshad M., Silvestre J., Pinelli E., Kallerhoff J., Kaemmerer M., Tarigo A., (2008), A field study of lead phytoextraction by various, Scented Pelargonium Cultivars, Chemosphere, 71, 2187-2192.
Baker A.J.M., Brooks R.R., (1989), Terrestrial higher plants which hyperaccumulate metallic elements–a review of their distribution, Ecology and Phytochemistry, Biorecovery, 1, 81-126.
Benavides M.P., Gallego S.M., Tomaro M.L., (2005), Cadmium toxicity in plants, Brazilian Journal of Plant Physiology, 17(1), 21-34.
Bert V., Girondelot B., Quatannens V., Laboudigue A., (2005), A phytostabilisation of a metal polluted dredged sediment deposit—Mesocosm experiment and field trial, Proceedings of the 9th International FZK/TNO Conference on soil–water systems remediation concepts and technologies’in İçinde, (Uhlmann O., Annokkée G.J., Arendt F. eds), Bordeux, ss.1544-50.
Berti W.R, Cunningham S.D., (2000), Phytostabilization of Metals, Phytoremediation of Toxic Metals: Using Plants to Clean-up the Environment’ın içinde, (Raskin I., Ensley B.D., Ed.), New York, Wiley, ss.71-88.
Blaylock M.J., Huang J.W., (2000), Phytoextraction of Metals, Phytoremediation of Toxic Metals: Using Plants to Clean-up the Environment’ın içinde, (Raskin I., Ensley B.D., Ed.), New York, Wiley, ss.53-70.
Brooks R.R., (Ed.), (1998), Plants that hyperaccumulate heavy metals: their role in phytoremediation, microbiology, archaeology, mineral exploration and phytomining, CAB International, New York, 380ss.
Clemens S., (2006), Toxic metal accumulation, responses to exposure and mechanisms of tolerance in plants, Biochimie, 88(11), 1707-1719.
Ellis D.R., Salt D.E., (2003), Plants selenium and human health, Current Opinion in Plant Biology, 6, 273-279.
EPA, (1995), Contaminants and remedial options at select metals-Contaminated Sites, EPA/540/R-95/512.6
EPA, (2000), Environmental Protection Agency, Introduction of phytoremediation, epa/600/R-99/107, Cincinati, Ohio, U.S.A2000: 72.
Glass D.J., (1999), Economic patential of phytoremediation, Phyforemediation of Toxic Metals: Using Plants to Clean Up the Environment, (Raskin I., Ensley B.D., Eds.), John Wiley&Sans, New York, ss.15-31.
Glass D.J., (2000), The 2000 Phytoremediation industr, Glass Associates, Needham, MA.
Hamutoğlu R., Dinçsoy A.B., Duman D., Aras S., (2012), Biyosorpsiyon, adsorpsiyon ve fitoremediasyon yöntemleri ve uygulamaları, Türkiye Hijyen ve Deneysel Biyoloji Dergisi 69, 69.
Kabata-Pendias A., Dudka S., (1991), Trace metal contents of taraxacum officinale (Dandelion) As A Convenient Environmental Indicator. Environ. Geochem. And Health. 13(2), 108-113.
Lasat M.M., (2000), Phytoextraction of metals from contaminated soil: A review of plant/soil/metal interaction and assessment of pertinent agronomic issues, Journal of Hazardous substance Research, 2(5), 1-25.
Long X.X., Yang X.E., Ni W.Z., (2002), Current Status and perspective on phytoremediation of heavy metal polluted soils, Journal of Applied Ecology, 13, 757-762.
Milner M.J., Kochian L.V., (2008), Investigating heavy-metal hyperaccumulation using thlaspi caerulescens as a model system, Annals of Botany, 102, 3-13.
Mirsalia, ( 2004), Soil pollution: origin, monitoring and remediation, Springer–Verlag Berlin Heidelberg.
Newman L.A., Reynolds C.M., (2004), Phytodegradation of organic compounds, Current Opinion in Biotechnology, 15, 225-230.
Niess D.H., (1999), Microbial heavy-metal resistance, Applied Microbiol. Biotech., 51, 730-750.
Favas P.J.C., Pratas J., Varun M., D’Souza R., Poul M.S., (2014), Phytoremediation of soils contaminated with metals and metalloids at mining areas: potential of native flore, Envormental Risk Assessment of Soil Contamination’nın içinde (Hernandez-Soriano M.C., Ed.), InTech Press, ss.485-517.
Raskin I., Smith R.D., Salt D.E., (1997), Phytoremediation of metals using plants to remove pollutants from the environment, Curr. Opin. Birstechnol, 8, 221-226.
Reeves R.D., (2006), Hyperaccumulation of trace elements by plants, Phytoremediation of metal-contaminated soils, NATO Science Series: IV: Earth and Environmental Sciences, (Morel J.L., Echevarria G., Goncharova N. Ed.), Springer, NY, ss.1-25.
Rizzi L., Petruzzelli G., Poggio G., Vigna Guidi G., (2004), Soil physical changes and plant vailability of Zn and Pb in a treatability test of phytostabilization, Chemosphere, 57, 1039-46.
Salt D.E., Rauser W.E., (1995), MgATP-Dependent Transport of phytochelatins across the tonoplast of oat roots, Plant Physiology, 107, 1293-1301.
Söğüt Z., Zaimoğlu B.Z., Erdoğan R., Doğan S., (2002), Su Kalitesinin Arttırılmasında Bitki Kullanımı (Yeşil Islah-Phytoremediation), Türkiye’nin Kıyı ve Deniz alanları IV. Ulusal Konferansı, 5-8 Kasım, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir, Bildiriler Kitabı. II. Cilt, 1007-1016.
Terzi H., Yıldız M., (2011), Ağır metaller ve fitoremediasyon: fizyolojik ve moleküler mekanizmalar, Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 11(2011), 1-22.
Türkoğlu B., (2006), Toprak kirlenmesi ve kirlenmiş toprakların ıslahı, Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Adana.
URL-1, (2006), http://www.edumedia-sciences.com/a420_l2-phytoremediation.html, [Erişim 8 Haziran 2006].
Yaldız G., Şekeroğlu N., (2012), Tıbbi ve aromatik bitkilerin bazı ağır metallere tepkisi, Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 6(1), 80-84.

Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil	Türkçe
Konular	Mühendislik
Bölüm	Araştırma Makalesi
Yazarlar	Mustafa Aybar Ayla Bilgin Bülent Sağlam
Yayımlanma Tarihi	29 Ağustos 2015
Gönderilme Tarihi	29 Ağustos 2015
Yayımlandığı Sayı	Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 1-2

Kaynak Göster

APA	Aybar, M., Bilgin, A., & Sağlam, B. (2015). Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi. Doğal Afetler Ve Çevre Dergisi, 1(1-2), 59-65. https://doi.org/10.21324/dacd.67500
AMA	Aybar M, Bilgin A, Sağlam B. Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi. Doğ Afet Çev Derg. Ağustos 2015;1(1-2):59-65. doi:10.21324/dacd.67500
Chicago	Aybar, Mustafa, Ayla Bilgin, ve Bülent Sağlam. “Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi”. Doğal Afetler Ve Çevre Dergisi 1, sy. 1-2 (Ağustos 2015): 59-65. https://doi.org/10.21324/dacd.67500.
EndNote	Aybar M, Bilgin A, Sağlam B (01 Ağustos 2015) Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi. Doğal Afetler ve Çevre Dergisi 1 1-2 59–65.
IEEE	M. Aybar, A. Bilgin, ve B. Sağlam, “Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi”, Doğ Afet Çev Derg, c. 1, sy. 1-2, ss. 59–65, 2015, doi: 10.21324/dacd.67500.
ISNAD	Aybar, Mustafa vd. “Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi”. Doğal Afetler ve Çevre Dergisi 1/1-2 (Ağustos 2015), 59-65. https://doi.org/10.21324/dacd.67500.
JAMA	Aybar M, Bilgin A, Sağlam B. Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi. Doğ Afet Çev Derg. 2015;1:59–65.
MLA	Aybar, Mustafa vd. “Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi”. Doğal Afetler Ve Çevre Dergisi, c. 1, sy. 1-2, 2015, ss. 59-65, doi:10.21324/dacd.67500.
Vancouver	Aybar M, Bilgin A, Sağlam B. Fitoremediasyon Yöntemi İle Topraktaki Ağır Metallerin Giderimi. Doğ Afet Çev Derg. 2015;1(1-2):59-65.